✏️ در ایام ماه مبارک رمضان هرسحرگاه یک #سخنرانی_کوتاه_اخلاقی 💠تـا حالا دلـتنگ امام زمـان شدیم؟ گـنـاه و غـفلت مـا رو نـابود کـرده..😔 . ✔️داسـتان شـنیدنی تـشرف بـه محـضر امـام زمـان و دیـدن حضـرت.. 🎤حجت الاسلام #دارستانی 🌹 کمپین #ما_همه_روزه_داریم ✅ @asheghaneruhollah

🌸🍃 حالا تمام حرف شب و روز من شده! یادش بخیر... هفته ی پیش... ماه پیش ... سال پیش ... این موقع 😭 #ایامی_که_با_یادت_می‌گذرد💕 #رفیق_شهید #شهیدجـــــواد_محمـــــدی #سالروز‌شهادت #شهید‌روزه‌دار 🌹 کمپین #ما_همه_روزه_داریم ✅ @asheghaneruhollah

🎥 دومین سال فراغ 🚩انتشار به مناسبت دومین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم جواد محمدی 👌رهبرمان را تنها نزاریم ... از بعضی از این #مسئولین هم هیچ بُخاری بلند نمیشه و بعضی موقع ها در زمین دشمن دارند بازی میکنند ... ⚘دلخوشی حضرت آقا به ما پاسدارها و بسیجی هاست⚘ #سالگرد #اللهم_احفظ_قائدنا_الامام_سید_علی_خامنه_ای ❤️ ✅ @asheghaneruhollah

#نوستالژی 95 🔺دومین سال فراغ رفیق شهید ⚫️مراسم هیئت شب شهید شدن مدافع حرم #جواد_محمدی ⭕️#خاطره_ای_از_جواد_محمدی 📚روضه 🎤 کربلایی #حرمت_اله_تقی_پور از تهران همرزم شهید ☘️هیئت عاشقان روح الله☘️ ✅ @asheghaneruhollah

#نوستالژی 95 🔺دومین سال فراغ رفیق شهید ⚫️مراسم هیئت شب شهید شدن مدافع حرم #جواد_محمدی ⭕️چه مدافعانی داری 📚شعرخوانی 🎤 کربلایی #حرمت_اله_تقی_پور از تهران همرزم شهید ☘️هیئت عاشقان روح الله☘️ ✅ @asheghaneruhollah

✍️رمان زیبای 📚 #جان_شیعه_اهل_سنت 🔻 #قسمت_هفتاد_وسوم ساعت از نیمه شب 🌌گذشته بود، ولی خواب از چشمان آشفته و اشکبار من😢😣 سراغی نمی‌گرفت. مجید همانطور که روی زمین نشسته و سرش را به تشک تکیه داده بود، خوابش برده و دستش به نشانه دلگرمی، همچنان روی دست سرد من مانده بود. خوب می دانستم که در پالایشگاه چه کار سخت و سنگینی دارد و از اینکه با این حالم اینهمه عذابش داده و حتی شامی هم تدارک ندیده بودم، دلم به درد آمد.😒 دستم را از زیر انگشتان گرمش به آرامی بیرون کشیدم و آهسته از روی تخت پایین آمدم. نگاهی به صورت خسته‌اش انداختم که هنوز در خوابی سبک بود و با گام‌هایی کوتاه از اتاق بیرون رفتم. خانه در سکوتی تلخ و سنگین فرو رفته و انگار در و دیوار هم بوی غم می‌داد. به امید اینکه خنکای آب وضو✨💦✨ دلم را آرام کند، وضو گرفتم و سجاده‌ام را گشودم. چادر نمازم را سر کردم و به نیت آرامش قلبم دو رکعت نماز خواندم.🌟 حق با مجید بود، باید خودم را آماده می‌کردم تا پا به پای مادر این راه سخت و طولانی را طی کنم و در این مسیر طاقت فرسا، بایستی مایه امید و آرامش مادر می‌شدم، نه مثل امشب که همه توانم را درآغاز راه باختم و بدون اینکه به یاری دل بی‌قرار و دست تنهای عبدالله بروم، فقط خون دلم را به کام همسر مهربانم ریختم،😍😣 هرچند این وظیفه‌ای بود که آوردنش به زبان ساده بود و حتی خیال روزهای عملی کردنش، پرده‌های نازک دلم را می‌لرزاند. نمازم را با گریه بی‌صدایم تمام کردم، دستانم را به دعا به سمت آسمان گشودم و با چشمانی که به امید اجابت زیر پرده اشک به چله نشسته بود، خدا را خواندم که شفای مادرم را هر چه زودتر مرحمت کرده و به دل من که این همه بی‌تابی می‌کند، آرامشی ماندگار عنایت فرماید.😭🙏 ⏪ ادامه دارد... رمان زیبای 📚 #جان_شیعه_اهل_سنت 🎀دوستاتون رو تو لذت این داستان دعوت کنید تا داستان رو بخونن، حیفه خیلی قشنگه😍🎈🎀 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍️ نویسنده:خانم #فاطمه_ولی_نژاد 🌟🌟🌟🌟 منتظر نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷

✍️رمان زیبای 📚 #جان_شیعه_اهل_سنت 🔻 #قسمت_هفتاد_وچهارم یک قطعه دیگر از کمپوت آناناس در دهان خشک مادر گذاشتم که دست ناتوانش را بالا آورد و با صدایی آهسته گفت: _«بَسه مادر جون، دیگه نمی‌خوام.» نگاهم به چشمان گود رفته و گونه‌های استخوانی‌اش افتاد، باز چشمانم لرزید و دوباره هوای باریدن کرد که با گفتن «چقدر هوا گرمه!» از جا بلند شدم و به بهانه زیاد کردن درجه فن کوئل، چشمان بی‌قرارم را از مادر پنهان کردم. در این مدت که از عمل جراحی و شروع شیمی درمانی‌اش می‌گذشت، آموخته بودم که چطور در برابر صورت زرد و موهایی که هر روز کم پشت‌تر و بدنی که مدام لاغرتر می‌شد، صبر کنم و با صورتی که به ظاهر می‌خندد، به قلب افسرده مادر امید ببخشم.😊 با کنترل سفید رنگی که روی میز بود، دمای فن کوئل را چند درجه خنک‌تر کردم و از پنجره بزرگ اتاق، نگاهی به حیاط بیمارستان انداختم و مجید را دیدم که در حاشیه باغچه گلکاری شده حیاط قدم می‌زد. در این دو سه هفته‌ای که درمان مادر آغاز شده بود، مجید و عبدالله با هم هماهنگ کرده و هر بار یکی برای کمک به من و مادر به بیمارستان می‌آمدند. محمد و ابراهیم هم یکی دو باری که مجید نتوانسته بود شیفتش را تغییر دهد، سری می‌زدند، ولی آنها هم در این فصل سال به شدت درگیر کارهای 🌴نخلستان🌴 شده و فرصت زیادی برای رسیدگی به مادر نداشتند. نگاهم به مجید مانده بود که مادر با صدایی کم رمق پرسید: _«الهه جان! از خونه چه خبر؟» به سمتش چرخیدم و همچنان که روی صندلی کنار تختش می‌نشستم، با لبخندی مهربان پاسخ دادم: _«همه چی سر جاشه، حال همه هم خوبه! فقط همه دلشون برا شما تنگ شده! چند شب پیش ابراهیم و لعیا اومده بودن، ساجده خیلی بهانه شما رو می‌گرفت. لعیا می‌گفت هر دفعه که میخوان بیان ملاقات، ساجده التماس می‌کنه که اونم با خودشون بیارن.»☺️ سپس دست سرد و نحیفش را میان انگشتانم گرفتم و با امیدواری ادامه دادم: _«ان‌شاء‌الله این دفعه که اومدید خونه، دعوتشون می‌کنیم، بیان دور هم باشیم.»😊 آهی کشید و گفت: _«دلم برای بچه‌ها خیلی تنگ شده! بخصوص برای یوسف! تا این بچه به دنیا اومد، من اینجوری شدم و اصلاً فرصت نشد یه بار درست حسابی بغلش کنم.»😒 از شنیدن این حرفش دلم غرق غم شد، 😣ولی باز به روی خودم نیاوردم و با خنده‌ای کوتاه گفتم :😊 _«ان‌شاء‌الله این دوره هم تموم میشه و میاید خونه.» چقدر سخت بود شعله کشیدن‌های آتش دلم را پنهان کنم و به جای همه غم و غصه‌هایم، فقط لبخند بزنم. پس از ساعتی، سرانجام از بودنِ کنار مادر دل کَندم و از اتاق بیرون آمدم و همین تنهایی کافی بود تا کوه اندوه باز بر سرم آوار شده و سیلاب اشکم را جاری کند. کوله بار ناراحتی‌هایم به قدری سنگین بود که با هر قدمی که بر می‌داشتم احساس می‌کردم همه توانم تمام می‌شود.😖 دستم را روی نرده آهنی راه پله بیمارستان می‌کشیدم و پله‌های طولانی‌اش را به سختی طی می‌کردم و نفهمیدم چه شد که چادرم زیر پایم ماند و تعادلم را از دست دادم که با صورت روی کفپوش سرامیک بیمارستان افتادم و ناله‌ام بلند شد. 😣 حالا فرصت خوبی بود که هر چه از غم بیماری مادر و دردی که صبورانه تحمل می‌کرد، در دل تنگم عقده کرده بودم، فریاد بزنم و اشک بریزم.😣 کف دستم را روی زمین گذاشتم و به سختی خودم را بلند کردم. یکی از دندان‌هایم در لبم فرو رفته و خون شکاف لبم با خونی که از بینی‌ام راه افتاده بود، یکی شده و روی سنگ‌های سفید راهروی بیمارستان می‌چکید. بی‌توجه به چند نفری که برای کمک دورم جمع شده بودند، به سختی برخاستم و با پاهایی که دیگر رمقی برایشان نمانده بود، خودم را به کنار راهرو کشاندم و پیکر بی‌حالم را روی نیمکت رها کردم. تمام صورتم از گریه خیس شده و نه از دردی که همه بدنم را گرفته بود که به حال مصیبت‌بار مادرم گریه می‌کردم. هر کسی چیزی می‌گفت و می‌خواست به هر وسیله‌ای کمکم کند و من چیزی جز شفای مادرم نمی‌خواستم. با گوشه چادر سورمه‌ای رنگم، اشک و خون را از صورتم پاک کرده و با تنی که از اندوه و درد می‌لرزید، قدم به حیاط گذاشتم. ❤️مجید❤️ همچنان کنار حیاط بیمارستان ایستاده و بی‌خبر از حال من، گل‌های باغچه حاشیه حیاط را نگاه می‌کرد که از صدای دمپایی‌هایم که روی زمین کشیده می‌شد، به سمتم چرخید و با دیدن صورت خونی و خیس از اشکم، وحشتزده😨 به سمتم دوید. مات و مبهوتِ لب و بینی زخمی‌ام، دستم را که به یاری به سمتش دراز شده بود، گرفت و کمکم کرد تا روی نیمکت سبز رنگ کنار حیاط بنشینم و با صدایی که از نگرانی به لرزه افتاده بود، پرسید: _«چه بلایی سر خودت اُوردی؟»😨😥 ⏪ ادامه دارد... رمان زیبای 📚 #جان_شیعه_اهل_سنت 🎀دوستاتون رو تو لذت این داستان دعوت کنید تا داستان رو بخونن، حیفه خیلی قشنگه😍🎈🎀 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍️ نویسنده:خانم #فاطمه_ولی_نژاد 🌟🌟🌟🌟 منتظر نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷

سـائـلان ، ڪاسہ به دستـان ، همہ آماده شوید ... چنـد روز دگـر ارباب ڪرم مےآید ... #مولانا_حسن 😍 #پروفایل_مشترڪ 👈💚 #امام_حسنی_ام_الحمد_الله 💚 👇 ✅ @asheghaneruhollah

#روز_شمار_عاشقی😍😍 پانزده روز قبــل از تـولد و بعد از تولدش خدا مهمان مےڪند همہ را 😍💚 چند روز دگر آقای کرم می آید...!😍 '۳' روز تا تجلّی پسر ارشد حضرت زهرا سلام الله علیها...✋ #آقامون‌داره‌میاد 😍 👈💚 #امام_حسنی_ام_الحمد_الله 💚 👇 ✅ @asheghaneruhollah

میخوام اسمی بیارم که نگو که نپرس یه #امام_حسن دارم که نگو که نپرس 😍 🎤کربلایی #مهدی_رعنایی 👌مولودی شور احساسی 💠پیشنهاد دانلود #آقامون‌داره‌میاد 😍 👈💚 #امام_حسنی_ام_الحمد_الله 💚 👇 ✅ @asheghaneruhollah

علمتو عشقه ،کرم تو عشقه آحر یه روز میگم حرمتو عشقه 💚 🎤کربلایی #محمد_حسین_حدادیان 👌مولودی شور احساسی 💠پیشنهاد دانلود #آقامون‌داره‌میاد 😍 👈💚 #امام_حسنی_ام_الحمد_الله 💚 👇 ✅ @asheghaneruhollah