#مــفهومے + قدر چیزایی که داریم و بدونیم🙂

■ عجیب است که گناهان خود ما خیلی کمتر شریرانه به نظر می‌آید تا گناهان دیگران. تصور می‌کنم دلیلش این است که ما تمام شرایطی را که سبب وقوع گناهانمان گشته است می‌دانیم و بنابرین موفق می‌شویم که همان گناهی را که نمی‌توانیم بر سایرین ببخشاییم بر خود ببخشیم!

-انسان، بعضی از زخم های روحی و دردهای جسمیش رو خیلی دوست داره بدون اینکه بفهمه چون به وسیله اون، زیاد جلب توجه می‌کنه ! برای همین ازش نمی‌تونه جدا بشه و رهاشون کنه این موضوع در نهایت، تبدیل به یکی از شخصیت‌هاش میشه. @BOSHREHAFI

#رنج نباید تو رو غمگین کنه! این همون‌ جایی هست که اغلب مردم اشتباه می‌کنن. رنج قراره تو رو هوشیارتر کنه به اینکه خودت نیاز به تغییر داری. چون انسان‌ها زمانی هوشیارتر می‌شن که زخمی شن. + رنجت رو تحمل نکن، رنجت رو درک کن!🙂

- خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست🚶🏿‍♂

فرهنگ #پارادوکسیکال | تبرج

■#مولاعلی: هرکس خودش را بشناسد خدای خودش را می‌شناسد • این روایت چیو می‌خواد بگه ؟🧐👇🏻

الان اگر به ما بگن از گلهای بهشت چه تصوری دارید اصلا چیزی نمی‌تونیم راجع بهش بگیم چون ندیدیمش؛ دست خودمون هم نیست همه چیز رو با ترازوی تصوراتی که داریم می‌سنجیم ! ذهن اصلا نمیتونه چیزی که ندیده رو بسازه. یا مثلا : وقتی عصبی هستیم اگر شروع کنیم پامون رو تکون دادن، وقتی یکی دیگه هم چنین کاری رو میکنه میفهمیم عصبیه چون این تصور از قبل در ما ایجاد شده 👈🏻 هر کی مثل ما پاشو تکون داد پس عصبیه! ما وقتی خودمون بدی هامون قوی‌تر باشه و تفکرات خودمون بد باشه، خدارو به همین شکل می‌بینیم و تصور می‌کنیم مثلا اگر آدمی باشیم که دائم فکر مقابله به مثل با آدم‌ها هستیم کاملا ناخودآگاه، تصور می کنیم خدا هم همین شکل هست. 🙁 یا اگر بخشندگی در ما کم باشه تصور می‌کنیم خدا هم وقتی توبه می‌کنیم نمی‌بخشه یا سخت می‌بخشه یا اگر از خودمون بدمون بیاد از خدا هم ممکنه بدمون بیاد و هیچ میلی هم به ارتباط گرفتن باهاش نداشته باشیم ! 🥀