شب نهم ....

شب تاسوعا یادی کنیم از روضه خوانی مرحوم کوثری @ashoora_61

گزارش ۳۳: چرا امام حسین علیه السلام به مصر نرفت؟

ورود اسلام به سرزمین مصر به دهه دوم هجری و در دوره خلافت عمر بن خطاب باز می گردد، طبیعی بود که در آغاز، اندیشه عامه و دستگاه خلافت از گسترش بیشتری در این سرزمین برخوردار بوده است ، با شورش مردم بر عثمان و کشته شدن او و اقبال مردم به امیرالمومنین(ع) ، خلافت به آن حضرت رسید، امیرالمومنین(ع) فرمانداری مصر را در آغاز به قیس بن سعد بن عباده واگذار کرد، با اهتمام او ، تمام مصریان ، غیر از ساکنان قریه "فربتا"که طرفدار عثمان بودند ، پیرو علی شدند و از او اطاعت کردند( المواعظ و الاعتبار ج۴ص۹۳) این امر تنها تا بعد از شهادت امیرالمومنین(ع) ادامه داشت تا اینکه با به خلافت رسیدن معاویه ، سپاه و اشراف مصر به عثمان و معاویه گرایش پیدا نمودند و عموم مردم هنوز به علویان متمایل بودند( همان ص ۱۵۶) اما این تمایل با سیاست ارعاب و تهدید معاویه و آغاز تعقیب شیعیان به تقیه کردن آنها بدل شد( همان ص۱۵۷) در واقع اوضاع اجتماعی و سیاسی مصر به گونه ای نبود که امام احتمال حضور و اثرگذاری را بتواند در آن بدهد، چرا که بنی امیه با قدرت در این سرزمین حضورداشتند و شیعیان در حاشیه قرار بودند، مضافا بر اینکه هیچ گونه اقدام و دعوتی نیز از سوی سران مصریان برای امام حسین (ع) ارسال نگردید و به دلیل وجود فضای سیاسی سنگین مردم مصر نمی توانستند حرکتی در جهت اهداف امام حسین (ع) انجام دهند. @ashoora_61

گزارش ۳۴: چرا امام حسین علیه السلام به بصره نرفت؟

در بصره نیز شیعیان و مریدان امیرالمومنین(ع) حضور داشتند اما تعداد آنها به گونه ای نبود که بتوانند بر اوضاع شهر مسلط باشند، مورخان بر این عقیده هستند که در قرون نخستین بصره عثمانی بوده و با امامت علی(ع) مخالفت می کرده است ( تاریخ طبری ج۴ص۱۶۴) عماد بن ابی سلیمان، بصره را نیز شهری عثمانی می دانسته است( الطبقات الکبری ج۶ص۳۳۳) و همین دیدگاه نیز از اصمعی گزارش شده است( العقدالفرید ج۳ص۳۰۸)در چنین شرایطی آیا معقول به نظر می رسید که امام حسین (ع)، این شهر را به عنوان پایگاه قیام خود انتخاب نماید و به سوی آن حرکت کند؟ شهری که شعبه ای از شام بود و بنی امیه در آن ریشه داشتند و از جهت دیگر نیز، حضور ابن زیاد را در این شهر نباید فراموش کرد، در آغاز قیام، ابن زیاد والی بصره بود و امام حسین (ع) از ددمنشی و سبوعیت او خبر داشت و می دانست که با وجود او که برای پیروزی دست به هر کار و نیرنگی می زند، نمی توان راه به جایی برد، بنابر این بصره نیز نمی توانست گزینه ی مناسبی برای این کار باشد؛ در حالی که کوفه این موانع را نداشت، فرماندار آن نعمان بن بشیر بود که به دنبال عافیت طلبی و صلح بود، شیعیان کوفه بیش از بصره بودند و اساسا کوفه شهر شیعی به شمار می آمد و از همه مهمتر در این شهر اقبال به حرکت امام حسین(ع) به صورت عمومی صورت گرفته بود. @ashoora_61

عزاداری محرم در بیت حضرت آیت الله بروجردی در شهر بروجرد @ashoora_61

کتیبه قرآنی تکه ای از پرده خانه خدا هدیه پادشاه عربستان به حضرت آیت الله بروجردی @ashoora_61

مراسم روضه بیت مستجاب الدعوه خیابان قدغون بروجرد باقدمت بالای چهارصد سال @ashoora_61

تهران. سبزه میدان. ۹۰سال قبل @ashoora_61

گزارش ۳۵: چرا امام حسین علیه السلام به یمن نرفت؟

یمن در آغاز یکی از مراکز شیعیان بشمار می آمد، چرا که یمنی ها از زمان رسول خدا(ص) با امیرالمومنین(ع) آشنا بودند، این نکته در دستوری که معاویه در سال سی و نهم هجری به بسر بن ارطاه مبنی بر غارت یمن می دهد ، روشن و آشکار است، معاویه به بسر امر می کند که شیعیان علی(ع) را در هر کجا که یافتی بکش( مروج الذهب ج۳ص۲۲)بنابر نقل منابع تاریخی در این جنگ، بسر،صد نفر از فرزندان فارس را که بچه های عبیدالله بن عباس نیز در میان آنها بود را کشت( عقدالفرید ج۲ص۲۳۳) اما یمن منتظر تغیر شرایط بود، برخی از قبایل شیعی یمن به کوفه کوچ کردند و در آن مقیم شدند( معجم القبایل العرب ج۳ص۱۲۲۴)که در تحولات بعدی از حامیان امیرالمومنین(ع) و حسنین(ع) بودند، از طرف دیگر کشتار شیعیان توسط بسر بن ارطاه نیز موجب گردید تا بعد از صلح امام حسن(ع) و به قدرت رسیدن معاویه ، اندیشه عثمانی در یمن و به خصوص در صنعا و نجران رواج پیدا نماید( تاریخ طبری ج۴ص۱۰۷) حضور اندیشه عثمانی در یمن و همچنین تسلط بنی امیه بر این سرزمین موجب گردید تا هیچ دعوت نامه ای از سوی یمنیان برای امام حسین(ع) در مکه ارسال نشود، مضافا بر اینکه حرکت به سوی یمن ، داستان قیام را تغییر نمی داد ، چرا که همانگونه که حضرت به ابن عباس فرمودند، حتی اگر کاروان حسینی به سمت یمن می رفت، یزید سپاهی نیز به دنبال این کاروان به سوی یمن ارسال می کرد و نمی گذاشت امام حسین(ع) و خاندانش روی آرامش را در آن بیابند، آن هم یمنی که عکس العمل شیعیان آن در قبال حرکت امام حسین(ع) در هاله ای از ابهام قرار داشت، هرچه بود کوفیان در طریق نامه های خود خواستار حضور آن حضرت در کوفه بودند اما یمن این گونه نبود. @ashoora_61