گزارش ۳۵: چرا امام حسین علیه السلام به یمن نرفت؟

یمن در آغاز یکی از مراکز شیعیان بشمار می آمد، چرا که یمنی ها از زمان رسول خدا(ص) با امیرالمومنین(ع) آشنا بودند، این نکته در دستوری که معاویه در سال سی و نهم هجری به بسر بن ارطاه مبنی بر غارت یمن می دهد ، روشن و آشکار است، معاویه به بسر امر می کند که شیعیان علی(ع) را در هر کجا که یافتی بکش( مروج الذهب ج۳ص۲۲)بنابر نقل منابع تاریخی در این جنگ، بسر،صد نفر از فرزندان فارس را که بچه های عبیدالله بن عباس نیز در میان آنها بود را کشت( عقدالفرید ج۲ص۲۳۳) اما یمن منتظر تغیر شرایط بود، برخی از قبایل شیعی یمن به کوفه کوچ کردند و در آن مقیم شدند( معجم القبایل العرب ج۳ص۱۲۲۴)که در تحولات بعدی از حامیان امیرالمومنین(ع) و حسنین(ع) بودند، از طرف دیگر کشتار شیعیان توسط بسر بن ارطاه نیز موجب گردید تا بعد از صلح امام حسن(ع) و به قدرت رسیدن معاویه ، اندیشه عثمانی در یمن و به خصوص در صنعا و نجران رواج پیدا نماید( تاریخ طبری ج۴ص۱۰۷) حضور اندیشه عثمانی در یمن و همچنین تسلط بنی امیه بر این سرزمین موجب گردید تا هیچ دعوت نامه ای از سوی یمنیان برای امام حسین(ع) در مکه ارسال نشود، مضافا بر اینکه حرکت به سوی یمن ، داستان قیام را تغییر نمی داد ، چرا که همانگونه که حضرت به ابن عباس فرمودند، حتی اگر کاروان حسینی به سمت یمن می رفت، یزید سپاهی نیز به دنبال این کاروان به سوی یمن ارسال می کرد و نمی گذاشت امام حسین(ع) و خاندانش روی آرامش را در آن بیابند، آن هم یمنی که عکس العمل شیعیان آن در قبال حرکت امام حسین(ع) در هاله ای از ابهام قرار داشت، هرچه بود کوفیان در طریق نامه های خود خواستار حضور آن حضرت در کوفه بودند اما یمن این گونه نبود. @ashoora_61

عاشورا ،عزای حضرت سیدالشهداء (صلوات‌الله‌علیه) کرمانشاه سال ۱۳۳۲ قمری @ashoora_61

مکن ای صبح طلوع..... @ashoora_61

حسِ نابِ نوحه های قدیمی @ashoora_61

آیین مشعل گردانی در نجف اشرف .... ارسالی یکی از همراهان عزیز کانال از نجف◾️◾️◾️◾️ @ashoora_61

بزرگترین تعزیه میدانی کشور با قدمت بیش از ۱۰۰ سال در شهر شوش دانیال (ع)

گزارش ۳۶: عمره مفرده یا عمره تمتع

برخی از علما و محدثان بر این عقیده هستند که امام حسین(ع) در آغاز نیت عمره تمتع نمود، اما به دلیل اینکه احساس خطر جانی در مکه می کرد از این نیت عدول کرد و حج خود را نیمه کاره رها کرد، شیخ مفید دراین باره می نویسد: حسین چون خواست به سوی عراق رود، طواف کعبه و سعی بین صفا و مروه را انجام داد و با تقصیر بیرون آمد و آن را عمره قرار داد چرا که نمی توانست حج را به پایان برساند( الارشاد ج۲ص۶۷)مجلسی دوم نیز در عبارتی چنین آورده: عمرو بن سعید، سی تن از امویان شیطان صفت را در لابلای حج گزاران فرستاد و دستور داد که در هر حال و وضعیتی که امکان دارد ، سید الشهدا(ع) را بکشند، ولی امام زمانی که متوجه ماجرا شد، از احرام حج بیرون آمد و عمره تمتع را به عمره مفرده تبدیل کرد( بحارالانوار ج۴۵ص۹۹)اما با این وصف ،قرائن خلاف این گفته ها را ثابت می کند و اینکه امام حسین(ع) از همان آغاز نیت عمره مفرده نموده بود و نه عمره تمتع، کلینی به اسنادش از ابراهیم بن عمر یمانی نقل می کند که از امام صادق(ع) سوال شد : مردی در ماههای حج به عمره رفت، سپس به شهر خود برگشت، حکم آن چیست؟ فرمودند: ایرادی ندارد و اگر در آن سال حج انجام داد، حج مفرد انجام دهد بر او قربانی نیست، زیرا حسین بن علی(ع) یک روز قبل از ترویه به سوی عراق حرکت کرد در حالی که با عمره داخل مکه شده بود( الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۳) علامه مجلسی این روایت را حسن همچون صحیح دانسته است( مراه العقول ج۱۸ص۲۳۴)در نقل دیگری معاویه بن عمار می گوید به امام صادق(ع) عرض کردم: فرق کسی که حج تمتع انجام می دهد با کسی که عمره انجام می دهد چیست؟ فرمود: کسی که حج تمتع انجام می دهد متصل به حج است و کسی که عمره انجام می دهد چون از آن فارغ شد ، هر جا خواست می رود و حسین بن علی(ع) در ذی الحجه عمره انجام داد و روز ترویه به سوی عراق حرکت کرد که مردم به سوی منا می رفتند و ایرادی ندارد کسی که قصد انجام حج ندارد در ذی الحجه عمره انجام دهد(الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۴) از نکات جالب توجه آن است که علامه مجلسی در ملاذ الاخیار در ذیل این روایت این احتمال را مطرح کرده اند که امام حسین(ع) از همان آغاز نیت عمره مفرده کرده است( ملاذالاخیار ج۸ص۴۶۱) یعنی سخنی مخالف با آنچه که در بحار الانوار فرموده اند، مضافا بر اینکه مشهور علما و فقهای امامیه بر این نکته متفق هستند که نمی توان عمره تمتع را در ایام حج به عمره مفرده تبدیل نمود( الحدائق الناضره ج۱۶ص۲۳۰) آیت الله حکیم در این باره می نویسد: این که در برخی از کتاب های مقتل آمده است که امام حسین(ع) عمره اش را به عمره مفرده تبدیل کرد ، در برابر احادیث وارد شده از اهل بیت (ع) قابل اعتماد نیست( مستمسک العروه الوثقی ج۱۱ص۱۹۲) فقهای دیگر نیز به همین نکته اشاره کرده اند ( مهذب الاحکام ج۱۲ص۳۴۹/ کتاب الحج محقق داماد ج۱ص۳۳۳) بنابر این اگر دلیل متقن و قابل قبولی درباره تبدیل احرام حج تمتع به عمره مفرده از سوی امام حسین(ع) وجود داشت، مطمئنا فقها بر خلاف آن فتوا نمی دادند، پس نتیجتا احرامی که امام حسین(ع) از همان آغاز بسته بوده، عمره مفرده بوده نه عمره تمتع. @ashoora_61

گزارش ۳۶ : خطبه امام حسین (ع) هنگام خروج از مکه

هنگامی که امام حسین(ع) قصد خروج از مکه را داشت ، برای یارانش سخنرانی کرد و بعد از حمد و سپاس خداوند فرمود: همه ستایش ها از آن خداست ، آنچه او خواهد، خواهد شد و جزء به او ، هیچ توانی نیست، مرگ همچون گردن بند دختران، آویزه گلوی بنی آدم است و من، چونان اشتیاق یعقوب به یوسف، مشتاق دیدار گذشتگان خویشم! به راستی که مرا قتلگاهی است که آن را ملاقات می کنم و گویا به بند هایم می نگرم که درندگان در بیابان ها ، آنها را از هم می گسلند و شکم های خود را از آن می آکنند، از آنچه با قلم تقدیر الهی رقم خورده، گریزی نیست، خوشنودی خدا، خوشنودی ما خاندان پیامبر است، بر بلای او شکیباییم که او، پاداش کامل صابران را به ما عطا کند، ذریه رسول خدا(ص) از او جدا نخواهد شد ، آنان در حریم قدس کبریایی، نزد او گرد آیند، چشم او به دیدارشان روشن شود و وعده خدا را در حقشان وفا کند، هر کس خون خویش را در راه ما بدهد، خود را آماده دیدار خدا کرده است، با ما رهسپار شودکه من به خواست خدا فردا حرکت می کنم. تیسیر المطالب ص۱۹۹ مثیرالاحزان ص۴۱ کشف الغمه ج۲ص۲۹ الملهوف ص۲۶ @ashoora_61

مافوق البشر ....... آه ◾️◾️◾️◾️◾️ @ashoora_61

اثر استاد مسعود نجابتی از اسامی شهدای کربلا @ashoora_61

گزارش ۳۷: تاریخ خروج کاروان امام حسین (ع) از مکه

طبری نقل کرده است که امام حسین(ع) هشتم ذی الحجه سال شصت، روز سه شنبه و روز ترویه یعنی همان روزی که مسلم بن عقیل(ع) در کوفه قیام کرده بود، از مکه بیرون رفت( تاریخ طبری ج ۵ص۳۸۱/ مروج الذهب ج۳ص۷۰) بلاذری روز عرفه که چهارشنبه بود را روز خروج کاروان حسینی دانسته است( انساب الاشراف ج۳ص۳۷۱)در نقلی از امام محمد باقر (ع) یک روز پیش از ترویه( کامل الزیارات باب ۲۳حدیث ۱۸۴) و در روایتی از امام صادق(ع) نیز روز ترویه( تهذیب الاحکام ج۵حدیث ۱۵۱۶) گزارش شده است ، احتمال اینکه یک روز قبل از ترویه را صحیح بدانیم بیشتر است چرا که روایت امام صادق(ع) که توسط ابراهیم بن عمریمانی صادر شده به صحت نزدیک تر می باشد( الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۳). @ashoora_61

گزارش ۳۸: چه تعداد افراد در کاروان حسینی بودند؟

ابن اعثم کوفی نقل کرده است که هنگام خروج از مکه، امام حسین(ع) یارانش را که به همراه او قصد حرکت به سمت عراق داشتند را جمع کرد و به هر کدام از آنها ده دینار و یک شتر برای حمل توشه و اثاثشان داد، آنگاه خانه خدا و صفا و مروه را طواف نمود و آماده رفتن شد و دختران و خواهرانش را بر کجاوه ها سوار کرد( الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۳) برخی منابع همراهان حضرت را شصت نفر( الطبقات الکبری ج۱ص۴۵۱)دسته ای دیگر هشتاد دو نفر( الفتوح ج۵ص۶۹/ مقتل خوارزمی ج۱ص۳۱۷) و در نهایت نود نفر( الامامه و السیاسه ج۲ص۱۰)ذکر کرده اند ، به نظر می رسد این اختلاف عدد، از تخمین روایات نشات گرفته باشد و سر شماری دقیقی در این باره انجام نشده است که بتوان به طور قطع و اطمینانی درباره آن سخن گفت اما با این حال نیز میان این ارقام اختلاف فاحشی وجود ندارد. @ashoora_61

خوارزمی از ابومخنف نقل می کند : یزید، فرمان داد که سر شریف حسین را بر در خانه اش بیاویرند. مقتل خوارزمی ج۲ص۷۳ @ashoora_61

تحلیل تاریخی ایدئولوژی بنی امیه در دین و قدرت ..... استاد حسن انصاری : جلسه اول. @ashoora_61

مقتل الحسین علیه السلام من کتاب تاریخ الخلفاء حدود صد سال پیش نسخه‌خطی کهنی متعلق به قرن ۶-۷ به عنوان «تاریخ الخلفاء» توسط مستشرقین روس یافت شد و مورد بررسی آنان قرار گرفت. کتاب دارای ناقصی بوده و قسمت موجود از خلافت عمر تا ابوالعباس سفاح را در بر دارد. مؤلف مجهول است و حدس زده شده که در اوائل قرن ۵ کتاب را تحریر نموده است. معهد آسیا شناسی آکادمی علوم شوروی، متن نسخه را به صورت عکسی در ۱۹۶۷ منتشر و ترجمه کرد اما ظاهرا تا به حال هیچ تصحیحی از کتاب صورت نگرفته است. آقای رسول جعفریان قسمت مربوط به مقتل سید الشهداء علیه السلام از این نسخه را به صورت مستقل تصحیح کرده و همراه معرفی کوتاهی در مجله تراثنا ش۶۸ منتشر ساخته است. مقتل الحسين عليه السلام الطبراني @ashoora_61

🔹فایل نسخه‌ی خطی کتاب نایاب و ارزشمند السنی فی قتل أولاد النبی (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) که به وسیله استاد سید محمد موسوی‌نژاد در حال تصحیح است و به زودی منتشر خواهد شد. @ashoora_61