معنی عشق مجسم حیدر است در دو عالم شیعیان را سرور است

روزی یکبار به قصد تعجیل فرج صاحب الأمر حضرت حجت

براء بن عازب می‌گوید: روزی نزد علی (ع) رفتم و گفتم یا امیر المومنین به حق خدای متعال از تو درخواست می‌کنم بزرگ‌ترین چیزی را که پیامبر صلی‌الله علیه و آله تو را به آن مخصوص گردانیده (و به کس دیگر نفرموده) از میان مطالبی که خدای متعال جبرئیل را بدان فرستاده و جبرئیل هم پیامبر را مخصوص به آن کرده، مرا به آن مخصوص گردانی. حضرت فرمودند: اگر این درخواست را نمی‌کردی هرگز آنچه را خواستی نشر نمی‌دادم تا اینکه از دنیا بروم (آنچه در خواست کردی این است که) هر وقت خواستی خدا را به اسم اعظمش بخوانی شش آیه اول سوره حدید را بخوان، سپس آیات آخر سوره حشر از ((هو الله الذی لا اله الاّ هو)) تا آخر را بخوان (سه آیه آخر سوره حشر) وقتی تمام کردی بگو یا من هو کذلک افعل بی کذا و کذا (بجای کذا و کذا حاجت خود را بگو) سوگند به خدا اگر این را به یک شقی بخوانی سعادتمند می‌شود. براء عرض کرد قسم به خدا که این را برای حاجت دنیوی نخواهم خواند حضرت فرمود خوب گفتی پیامبر صلی‌الله علیه و آله هم به من این‌چنین توصیه فرمودند البته به من دستور دادند که در امور سخت این را بخوانم.

دست نوشته ای ازمرحوم آیت الله سید علی میلانی نوه‌ی مرحوم آیت الله سید عبدالهادی میلانی رحمةالله علیهما: ایشان از استادشان مرحوم آیت الله سید نصرالله مستنبط نقل می‌کنند: که از مرحوم شیخ محمد کوفی که فردی مومن وثقه [و صاحب تشرفات محضر حضرت ولی‌عصر علیه السلام] بود شنیدم که حضرت حجة بن حسن عجل‌الله‌تعالی‌فرجه امر کردند که شیعیانشان اینگونه برایشان دعا کنند: اللهمَّ انَّ دینِک قَد اصبَحَ باکیاً لفَقدِ ولیِّک فَصَلِّ علَی مُحمدِِ وآل مُحمدِِ وعَجِّل فَرَجَ ولیِّکَ رحمةً لِدِینِکَ؛ وهذا کتابُکَ قَد اَصبَحَ بَاکِیاً لِفَقدِ وَلیِّکَ فَصَلِّ علَی مُحَمَّدِِ وَآلِ مُحَمِّدِِ وَعَجِّل فَرَجِ وَلیِّک رَحمةً لِکِتابِکَ؛ وهذه عُیُونُ المُؤمِنِين قَد اَصبَحَت باکِیَةً لِفَقدِ وَلِیِّکَ فَصَلِّ علَی مُحَمَّدِِ وَآلِ مُحَمِّدِِ وَعَجِّل فَرَجِ وَلیِّک رَحمَةً لِعُيُونِ المُؤمِنين.

زیارت روز سه شنبه 🌹 زیارت امام سجاد، امام باقر, امام صادق علیهم السلام السلام عَلَيْكُمْ يَا خُزَّانَ عِلْمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا تَرَاجِمَةَ وَحْيِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَئِمَّةَ الْهُدَى السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَعْلامَ التُّقَى السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلادَ رَسُولِ اللَّهِ أَنَا عَارِفٌ بِحَقِّكُمْ مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِكُمْ مُعَادٍ لِأَعْدَائِكُمْ مُوَالٍ لِأَوْلِيَائِكُمْ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُم ْ اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَالَى آخِرَهُمْ كَمَا تَوَالَيْتُ أَوَّلَهُمْ وَ أَبْرَأُ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَهُمْ وَ أَكْفُرُ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ اللاتِ وَ الْعُزَّى صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ يَا مَوَالِيَّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُه ُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْعَابِدِينَ وَ سُلالَةَ الْوَصِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَاقِرَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَادِقا مُصَدَّقا فِي الْقَوْلِ وَ الْفِعْلِ يَا مَوَالِيَّ هَذَا يَوْمُكُمْ وَ هُوَ يَوْمُ الثُّلاثَاءِ وَ أَنَا فِيهِ ضَيْفٌ لَكُمْ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ فَأَضِيفُونِي وَ أَجِيرُونِي بِمَنْزِلَةِ اللَّهِ عِنْدَكُمْ وَ آلِ بَيْتِكُمْ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ

شب معراج طاها مرتضی را در فلک میجست ، ندا آمد : حبیب ما ، بیا بالا علی با ماست ..

اندیشه‌ ات جایی رَوَد وآنگه تو را آن جا کِشَد ..

یازده قرن به دل سوخته ام می دانی مهر وحدت به لبم دوخته ام می دانی

قبل از اینکه جنگ جمل آغاز شود، عایشه در بین اصحاب بدنبال پیکی میگشت تا بسوی امیرالمومنین‌علیه‌السلام بفرستد. گفت: بگردید و کسی را پیدا کنید که واقعا از علی متنفّر باشد! گشتند و کسی را پیدا کردند که مدام آرزوی کشتن حضرت را داشت. عایشه به او گفت: نامه‌ام را پیش علی ببر اما حق نداری با او سخن بگویی! از طعامش نیز نخور، که تو را سحر و جادو می‌کند. پیک به امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام رسید و نامه را تقدیم کرد. حضرت فرمود: آیا تو را برای این انتخاب نکرد که از من متنفر بودی؟ آیا نگفت با من سخن نگویی؟ و اینکه از طعام من نخوری؟! پیک گفت: درست است؛ اما اکنون که چنین سخنانی از تو دیدم و شنیدم، به تو ایمان آوردم. امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام فرمود: برو به عایشه بگو، علی میگوید: چرا نصیحت خدا و رسول را زیر پا گذاشتی و از خانه خارج شدی؟ و به طلحه و زبیر بگو، علی میگوید: خوب زنان خود را در خانه نهادید؛ و زن رسول خدا را در به در کوه و صحرا کردید! پیک برگشت مطالب را گفت و بسوی سپاه امیرالمومنین بازگشت. عایشه گفت: هرکسی را میفرستیم علی فاسدش میکند! بعدها آن شخص را دیدند که در رکاب امیرالمومنین‌علیه‌السلام در صفین شمشیر میزد و شهید شد... | بصائرالدرجات،ج۱،ص۲۴۳