ظاهراً تشییع یک پیکر ولی باطناً تشییع زهرا و علی

- - حین‌دفن فاطمهٔ‌زهرا -علیها السلام- امیرالمـؤمنیـن در کنـار قبـر نـدا کـرد: ای‌زمین! این امانت خود کـه فاطمه دختر رسول‌خداست -علیهما السلام- به تو سپردم، پـس از زمیـن صدایـی برآمد که یا علی! مـن مهربان‌تـرم از تـو بـه فاطمه -علیـهـا الســلام- برگـرد و آزرده مباش! پس بر عارف و عاقل مـخـفــی نـمـانـــد کـه گویـا آن صــدا از پیغمبر بود که بر دختر مهربان بود! 📚 حزن الائمه، ربیع بن محمود، ص١٦٦ @ketabkhaneh_fazael

بعد از خاکسپاری فاطمه‌اش ، صورتش را به سمت مزار پیغمبر برگرداند و فرمود : اگر محذور نداشتم ، و نشستنم در کنار قبر فاطمه ، موجب فاش شدن مرقد او نمیشد ؛ مانند معتکفان در اینجا اقامت میگزیدم و مانند زنِ جوان مرده بر این مصیبت بزرگ شیون و ناله میکردم ؛ [ الکافی ، ج۱ ، ص۴۵۸ ] . #فور .

تو از قلب علی دلباز تر قبری نمی خواهی از اول بوده ای در بهترین جای جهان پنهان

براء بن عازب می‌گوید: روزی نزد علی (ع) رفتم و گفتم یا امیر المومنین به حق خدای متعال از تو درخواست می‌کنم بزرگ‌ترین چیزی را که پیامبر صلی‌الله علیه و آله تو را به آن مخصوص گردانیده (و به کس دیگر نفرموده) از میان مطالبی که خدای متعال جبرئیل را بدان فرستاده و جبرئیل هم پیامبر را مخصوص به آن کرده، مرا به آن مخصوص گردانی. حضرت فرمودند: اگر این درخواست را نمی‌کردی هرگز آنچه را خواستی نشر نمی‌دادم تا اینکه از دنیا بروم (آنچه در خواست کردی این است که) هر وقت خواستی خدا را به اسم اعظمش بخوانی شش آیه اول سوره حدید را بخوان، سپس آیات آخر سوره حشر از ((هو الله الذی لا اله الاّ هو)) تا آخر را بخوان (سه آیه آخر سوره حشر) وقتی تمام کردی بگو یا من هو کذلک افعل بی کذا و کذا (بجای کذا و کذا حاجت خود را بگو) سوگند به خدا اگر این را به یک شقی بخوانی سعادتمند می‌شود. براء عرض کرد قسم به خدا که این را برای حاجت دنیوی نخواهم خواند حضرت فرمود خوب گفتی پیامبر صلی‌الله علیه و آله هم به من این‌چنین توصیه فرمودند البته به من دستور دادند که در امور سخت این را بخوانم.

دست نوشته ای ازمرحوم آیت الله سید علی میلانی نوه‌ی مرحوم آیت الله سید عبدالهادی میلانی رحمةالله علیهما: ایشان از استادشان مرحوم آیت الله سید نصرالله مستنبط نقل می‌کنند: که از مرحوم شیخ محمد کوفی که فردی مومن وثقه [و صاحب تشرفات محضر حضرت ولی‌عصر علیه السلام] بود شنیدم که حضرت حجة بن حسن عجل‌الله‌تعالی‌فرجه امر کردند که شیعیانشان اینگونه برایشان دعا کنند: اللهمَّ انَّ دینِک قَد اصبَحَ باکیاً لفَقدِ ولیِّک فَصَلِّ علَی مُحمدِِ وآل مُحمدِِ وعَجِّل فَرَجَ ولیِّکَ رحمةً لِدِینِکَ؛ وهذا کتابُکَ قَد اَصبَحَ بَاکِیاً لِفَقدِ وَلیِّکَ فَصَلِّ علَی مُحَمَّدِِ وَآلِ مُحَمِّدِِ وَعَجِّل فَرَجِ وَلیِّک رَحمةً لِکِتابِکَ؛ وهذه عُیُونُ المُؤمِنِين قَد اَصبَحَت باکِیَةً لِفَقدِ وَلِیِّکَ فَصَلِّ علَی مُحَمَّدِِ وَآلِ مُحَمِّدِِ وَعَجِّل فَرَجِ وَلیِّک رَحمَةً لِعُيُونِ المُؤمِنين.

روزی یکبار به قصد تعجیل فرج مولای غریبمون اعلی حضرت ولیعصر صاحب الامر

همسایه ها به مجلس ختمت نیامدن من بودم و همین دو سه تا بچه های تو...

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت

داشتم با خودم فک میکردم روایت داریم صدیقه ی طاهره روزی چندبار جلوه ی نوری داشتن در حدی که نور خاصی وارد منزل همه افراد مدینه میشد به قدری زیاد که میومدن میپرسیدن نور از کجاست؟ منشا نور مدینه نه منشا نور دنیا نه منشا نور کل عالم هستی رفت... مردم مدینه از فرداش دوباره عادی زندگی کردن چیشد؟ چرا نفهمیدن که مادرِ نور مادر برکت مادر خیر رفت... چطوری به دنیای بعد مادر عادت کردن؟ مگه میشه به دنیای تاریک بعد مادر عادت کرد؟ بعد دیدم آره میشه عادت کرد مگه ما به نبودن امام مون عادت نکردیم؟ اصلا دو ویژگی مهم آدمیزاد همینه عادت میکنه زود.. فراموش میکنه زود.. به درد به تاریکی به نبودن به همه چی عادت میکنه وقتی عادت میکنه دیگه یادش میره نور چه مزه ای داشت... بعد عین خیالشم نیست که امروز جمعه بود ای دل غافل که خودتو با دنیا خفه کردی امروز جمعه بود... آقات نیومد، به فکر مهمونی شنبه و خرید یکشنبه و امتحان دوشنبه ای؟ کی قراره هم و غمت بشه مولا؟ کسی که همت اش یک چیز باشه میرسه و کسی که همت اش مختلفه نمیرسه...

یا صاحب الزمان به این پیراهن مشکیا قسم ما اومدیم دیروز تسلیت بگیم شمارو ندیدیم آقا ولی شما از کرمت مارو دعا کن که همت مون یک چیز فقط مولامون امام زمان مون ثم امام زمانمون ثم امام زمانمون