بسم الله الرحمن الرحیم پاسخ برخی از شاگردان آیت الله علیدوست دامت توفیقاته به سخنان حجت الاسلام عالی محضر محترم حجت الاسلام عالی سلام علیکم در پاسخ به جوابیه ای که بعد از بیانات ارزشمند و تذکرات مشفقانه ی استاد عظیم الشأن و مسلّم حوزه های علمیه، حضرت آیت الله علیدوست حفظه الله، ایراد فرمودید، نکاتی عرض می شود: 1. در ابتدای سخن، از استاد علیدوست با تعبیر «برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند» یاد کرده اید. به نظر می رسد این تعبیر در مقام تعریض به جامعیت ایشان و ردّ صلاحیت یا عدم احراز صلاحیت ایشان در سخن گفتن از امور سیاسی و اجتماعی و نحوه ی حکمرانی اسلامی و عدم آشنایی «با مواضع فکری رهبر بزرگوارمان» است. در این صورت باید عرض کنم اولاً مراجعه به آثار و تراوشات بیان و بنان ایشان در زمینه های مختلف علمی، سیاسی و اجتماعی بیان گر جامعیت و آگاهی روز آمد ایشان از امور علمی و عملی در داخل و خارج از کشور، از قم تا واتیکان و.. است. ثانیاً آن کسی به مواضع رهبری نزدیک تر است که در مقام عمل این گونه باشد نه این که تنها به تکرار القاب تملق آمیز از ایشان بسنده کند. شما اگر به مواضع رهبری آگاه بودید، تأکید ایشان بر اهمیت «اجتهاد در فقه و اصول» و ملّا بودن و اهل تحقیق بودن در امر تبلیغ، که در دیدار اخیر با مبلغان هم مطرح شد، و انطباق این دیدگاه با نظر استاد علیدوست که سال هاست در باب تبلیغ مطرح می کنند، می دانستید. با این حساب، شما به امر تبلیغ دین و دم زدن از مواضع رهبری اولی هستید یا ایشان؟ 2. این که در هر حکومتی، حتی به رهبری امام معصوم هم اشکالاتی پیش می آید و کارگزارانی دچار اشتباه می شوند، سخن درستی است لکن «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ». این که حکومتی بر اساس موازین الاهی و عقلایی که از مهمترین آن ها، «شایسته سالاری»، «مردم داری»، «عدالت محوری» و «قانون مداری» است حرکت کند و احیاناً کارگزاری نابخرد دچار تخلفی شده و سپس با سرعت و شدت با وی مقابله شود، چه ربطی دارد به این که فقر و فساد و تبعیض از در و دیوار مملکتی ببارد و تنها به این مدعا دل خوش کنیم که ریل گذاری درست بوده؟ به آمارهای بین المللی و رتبه ی ایران در برخورداری از منابع طبیعی، نیروی انسانی کارآمدِ جوان و تحصیل کرده و... از یکسو و رتبه ی کشور در طلاق، جرم و جنایت ودزدی، شاخص فقر و فلاکت، فساد اداری، تورم و رشد نقدینگی، بیکاری، مهاجرت یا فرار نخبگان و... از سوی دیگر بنگرید. به نظر می رسد که مدت هاست «لوکوموتیر» شما از ریل خارج شده است. 3. به کلام استاد علیدوست دقت کنید و در جوانب سخن ایشان بیندیشید. به نظر می رسد که لبّ کلام ایشان این است: قرار بود در این کشور، حکومت عدل علی (ع) را برپا سازیم. اکنون که به دلیل سیاست های نادرست و کارگزاران ناراست به این مقصود نرسیده ایم و در کمالات، مانند حکومت آن حضرت نشده ایم، چرا سعی داریم حکومت ایشان را در فساد مانند این حکومت قرار دهیم و ناکارامدی خود را بدین گونه توجیه کنیم؟ در حالی که نمی دانیم این کار نزد عموم مردم باعث از بین رفتن اعتقاد به حکومت دینی از اساس می شود. اگر قرار است از حکومت مولا (ع) سخن بگوییم، این را هم فریاد بزنیم که حضرت در زمان حکومتشان که حدود 4 سال نه 44 سال طول کشید و بیشتر آن هم در حال جنگ با دشمنان داخلی و خارجی بودند، فرمودند: «همه مردم كوفه اكنون داراى وضعيّت خوبى هستند، حتى پايين‏ترين افراد، نان گندم مى‏خورد، خانه دارد، و از آب آشاميدنى خوب استفاده مى‏كند» (بحار، ج40، ص327). این را هم فریاد بزنیم که پاسخ امام المتقین به درخواست نابجای برادرش عقیل، چیزی جز آهن گداخته نبود. به راستی تمام کسانی که شما از برخورد حکومت با فساد آن ها دم زدید و نام بردید از کدام جناح سیاسی هستند؟ فرموده اید: «در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است». بر فرض پذیرش کلام مغالطه آمیز شما، خوب مگر انقلاب نکردیم که با همین امور و همین افراد مقابله و مبارزه کنیم؟ در دنیایی که با برنامه های حداکثر ده ساله در کشورها تحولات اساسی و برنامه های بزرگی طراحی و اجرا می شود، 44 سال، فرصت کمی است؟ حداقل تاریخ را مطالعه کنید که مثلاً امیرکبیر در کمتر از 4 سال چه تحولاتی در این مملکت آفرید در حالی که از یک سو با فساد درباریان مبارزه می کرد و از سوی دیگر با استعمار انگلیس و کشور دوست و برادر روسیه. 4. در پایان به سخنرانان عزیز و مداحان گرامی که برخوردار از مزیت حضور در محافل عزاداری و جشن مسؤولان نظام هستند، برادرانه عرض می شود که از این فرصت ها استفاده کنند و به جای ایراد سخنانی که مایه ی آرامش و خشنودی اصحاب قدرت و زمینه ساز دعوت های بعدی از ایشان برای حضور در مراسم می شود، از باب «النصیحة لأئمة المسلمین» با بیان حقائق

جامعه و حال و روز ناخوشایند مردم، در ایشان شوری افکنند که از غصه ی مردم خواب غفلت از سرشان بپرد. مگر نفرموده اند که «سه نفرند كه نزديك ترين خلق به خداى عز وجل در قيامت اند تا حساب پايان پذيرد . . . و يكى از آنان مردى است كه در آنچه به زيان و سودش بود حق گفته است» (امالى صدوق : 358 ، المجلس السابع و الخمسون ، حديث6) و «به راستى از حقيقت ايمان است كه حق را گرچه به تو زيان رساند بر باطل ترجيح دهى گرچه به تو سود رساند» (المحاسن : 1 / 205 ، باب 5 ، حديث 57). البته بر دعوت کنندگان و برپادارندگان چنین مراسماتی هم لازم است به جای دعوت از شیرین کنندگان کام مسؤولان با سخنان دلخواه ایشان، از کسانی دعوت کنند که حرف حق را با تمام تلخی اش بر ایشان بنوشانند، چنان که امیرالمؤمنین (ع) خطاب به مالک اشتر فرمودند: «و نیز باید از وزرایت برگزیده ترینشان نزد تو وزیری باشد که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید، و نسبت به آنچه که خداوند برای اولیائش خوش ندارد کمتر تو را یاری دهد، گرچه این برنامه بر علیه میل تو به هر جا که خواهد برسد» (نهج البلاغه، نامه 53). آنچه مایه امیدواری مردم به این حکومت می‌شود، عملکرد آن و مشاهده تأثیرات حکومت اسلامی در زندگیشان است نه صرف سخنرانی و سفید نمایی بنابراین کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ‌ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ. «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ» قم ـ حوزه علمیه ـ 15 /5 /1402

اگر منظور قائلین جمله «آمریکا رو به افول است» این باشد که اینطور نیست که مثل سابق، آمریکا یگانه قدرت جهان باشد بلکه بازیگران جدیدی مثل چین هم دارند قدرت پیدا می کنند و جهان دارد از تک قطبی خارج می شود، این جمله درستی است ولی اگر منظور دیگری دارند، پاسخشان کلیپ بالا از معاون اول رئیسی است. خدا نکند بر اساس آن خیالات، سرنوشت ۸۵میلیون انسان را به فنا دهند!

📛کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس: در نظرسنجی سال ۱۳۹۸، ۷۱ درصد مردم موافق حجاب شرعی بودند؛ بعد از اتفاق مهسا امینی به ۴٠ درصد رسید جلیل محبی، کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس در گفتگوی ویژه خبری: ▫️سال ۱۳۹۸ نظرسنجی انجام شد گفتند که حجاب شرعی را شما چقدر معتقد هستید که این باید الزامی باشد توسط حکومت، ۷۱ درصد مردم موافق بودند، بعد از اینکه اتفاقات پارسال و فوت خانم امینی اتفاق افتاد، مردم در نظرسنجی بعد از این اتفاقات گفتند که ۷۱ درصد تبدیل به ۴۰ درصد شد و ۳۰ درصد ریزش داشت./صداوسیما

ادامه نظرسنحی هم یک سوالی هست که اگر یک راهی پیدا کنیم به غیر از گشت ارشاد آیا موافق الزام هستید؟ دوباره نظرها برگشت روی همون 70 به 30 قبل مهسا امینی

بخش هایی از مطالبی که آقای جلیل محبی در حمایت از لایحه عفاف و حجاب مطرح کردند را در پایین قرار می دهم، حتما گوش کنید، مطالب مهمی هست👇

تنش پایین، بازدارندگی بالا جامعه مدرن به سمت جزای نقدی سنگین رفته است.

به خاطر تعداد بسیار بالا پلیس توان اجرا ندارد و بارها گفته اند

دست پلیس باز بوده تا به اینجا رسیده ایم!!! باید نتیجه محور باشیم

راه تذکر بسته نشده است اشاره ای به ماجرای نارنجستان شیراز

نیروهای مردمی ضعیف تر از پلیس عمل می کنند

اشاره ای دیگر به گشت ارشاد و نظرسنجی هایی که نشان می دهند مردم هر روز دارند از تو متنفرتر می شوند. سال96 گفتم که این روش علمی نیست و نتیجه بدتر می دهد

برخی نا امید شده بودند

سه قوه در بازنگشتن گشت ارشاد متفق هستند، دعوا سر جریمه مالی سبک یا سنگین است

اقتدار پلیس!

تفاوت برهنه و نیمه برهنه با سایر بی حجاب ها

کدام روش بازدارنده تر است؟!! پول جریمه کم باشد یا بالا؟

این رو حتما گوش کنید👆 بی تدبیری! مردم رو سمت بی حجاب ها سوق ندهید!

دختری که با پررویی به پلیس می گوید تو فیلم بگیر من هم می گیرم، وقتی 24میلیون جریمه شود و دچار محرومیت مدنی شود دیگه از این پرروبازی ها در نمی آورد!!!

خروجی راهکار شما و راهکار ما

آمار بالای کشف حجاب در حال حاضر! به حرف کارشناس ها گوش ندادید این شد! حالا هم میخواید جامعه رو به سمت برهنگی ببرید!

تفاوت شیراز و تهران با شهری مثل زنجان

تجربه دنیا و خودمون در مسئله مالی تکنیک های حکمرانی لطفا گوش بدید

تفاوت الان با اول انقلاب، سرمایه احتماعی هست نه پوست کلفت بودن مامور! #مهم

وارده: نامه 14 «نهج البلاغه» مشتمل بر يك سلسله دستورات اخلاقى و انسانى درباره نبرد با دشمن است، دستوراتى كه بيانگر روح عطوفت و رأفت اسلامى است و نشان مى دهد مسائل اخلاقى در هيچ جا حتى در ميدان جنگ نبايد فراموش شود.ایشان به یاران خود می فرمایند: «با آنها نجنگيد تا آنها جنگ را آغاز كنند؛ زيرا شما داراى حجتيد، اگر آنها آغازگر جنگ باشند حجت ديگرى براى شما بر ضد آنهاست، و هنگام شكست دشمن، فراريان را نكشيد و بر ناتوان ها ضربه نزنيد و مجروحان را نكشيد؛ زنان را با اذيت و آزار به هيجان نياوريد، هرچند به شما دشنام دهند و به سران شما بدگويى كنند؛ زيرا آنها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحيّه و عقل ضعيفند». لَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًى، وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَكُمْ، وَ سَبَبْنَ أُمَرَاءَكُمْ». آن گاه امام(عليه السلام) به بيان دليل اين دستور پرداخته مى فرمايد: (زيرا آنها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحيّه و عقل و خِرَد ضعيف اند)؛ «فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَى وَ الْأَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ». از آنجا كه زنان توان نبرد ندارند، كينه خود را با دشنام دادن ابراز مى كنند و از آنجا كه روح و خِرَدشان ضعيف است، انتقام جويى را در بدگويى و بدزبانى نشان مى دهند؛ به همين دليل افراد آگاه و بيدار نبايد در برابر بدزبانى آنها واكنش نشان دهند. بگذارند عقده دل را با اين سبّ و دشنام ها وا كنند و آرام بگيرند و به يقين اگر در برابر اين سخنان زشت عكس العملى نشان داده شود، هيجان آنها بيشتر مى شود و چه بسا سر از كفرگويى در آورند. آن گاه امام(عليه السلام) اشاره به سيره و سنّت پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در برابر زنان مشرك مى كند و مى فرمايد: (و در آن زمان كه زنان مشركان [در عصر پيامبر] به ما بدگويى مى كردند و دشنام مى دادند [از سوى آن حضرت] دستور داده مى شد كه از آزار و اذيت خوددارى كنيم)؛ «إِنْ كُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْكَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِكَاتٌ». آن گاه امام(عليه السلام) به نكته سومى در اين باره اشاره كرده و مى فرمايد: (حتى در زمان جاهليّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى كرد و سنگى به سوى او پرتاب مى نمود و يا او را با چوب مى زد، همين امر باعث ننگ او و فرزندانش مى شد)؛ «وَ إِنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفَهْرِ(7) أَوِ الْهِرَاوَةِ(8) فَيُعَيَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ(9) مِنْ بَعْدِه‏». هرگاه مردم عصر جاهليّت چنين باشند و هرگاه مسلمانان در برابر مشركان مأمور به خويشتندارى شوند، در عصر ظهور اسلام و در برابر زنان مسلمان ناآگاه، به طريق اولى بايد خويشتندارى نشان دهند.