#بی_توجهی_مردم_و_مسئولان_به_میلاد_پیامبر
امروز ١٧ ربیع است. سالروز ولادت رحمة للعالمین. فقط همین دو کلمه کافیست که از ماه ها قبل برای برپایی جشن و شادی برنامه ریزی کنیم. اما انچه این در ۱۷ ربیع در کشور ما دیده می شود چند عدد بنر در سطح شهر ها و چند موسیقی در تلویزیون و جدیدا تکرار فیلم محمد رسول الله . که اگر واقعا به ما وقع فیلم اعتقاد داشتیم و لحظه تولد رحمة للعالمین را در سکانس های ولادتشان در فیلم با جان دل باور می کردیم دو صد برابر برای بهتر برگزار کردن جشن در این روز می کوشیدیم.
ولی واقعیت آن است پیامبر در بین مردم خصوصا هیئتی ها غریب افتاده است. روز شهادت ایشان در بین مراسمات عزاداری برای حضرت امام رضا ع و همچنین برای کریم اهل بیت_که شک و شبهه خیلی جدی در این روز وجود دارد_ گم می شود و بیتی یا مصرعی در رثای آن بزرگوار سراییده نمی شود و اگر یک یا دو بیت کوتاه نیز باشد النادر کالمعدوم است.
و روز میلاد ایشان را امروز خودتان ببینید و مقایسه کنید با ۱۳ رجب و نیمه شعبان و دهه کرامت که البته برگزاری این جشن ها لازم است اما ۱۷ ربیع باید مهم ترین جشن ولادتی باشد که برای اهل بیت برگزار می کنیم و ۲۸ صفر مهم ترین روز عزا.
یک تذکار دیگر سال قبل در بررسی چالش های
#اربعین ۱۴۰۱ گفته شد و آن بی توجهی اربعینی ها به مقام پیامبر اعظم بود. برای مثال نام هیچ موکبی به نام مبارک پیامبر اعظم منور نیست و این در حالیست که می توان ۱۰۰ موکب بنام مختار ثقفی با تصاویر فیلم مختار پیدا کرد. و همچنین در اربعین هیچ کار و برنامه جدی برای معرفی پیامبر و اهداف و نگاه و اندیشه های ایشان در اربعین توسط موسسات دینی و فرهنگی ارائه نمی شود.
جای آن دارد که اندیشه ورزان بنشینند و چرایی این موضوع را به بحث و بررسی بگذارند
رسول باقری
