عصر زنان
#یادداشت_اختصاصی | #تحلیل_سخنان_رهبری
✍| مریم اردویی
♦️از مدارای پدرانه تا کینه‌ی قلدرانه
🔹یکی از نکات قابل توجه در دیدار اخیر رهبر انقلاب با مردم قم، تفاوت موضع‌گیری ایشان در مقابل افرادی بود که اقدام به کشف حجاب می‌کنند. در فروردین ماه گذشته در دیدار با هیئت دولت، با تأکید بر اینکه کشف حجاب یک حرام شرعی و سیاسی است، علت عمده‌ی کشف حجاب‌ها را به ناآگاهی و عدم توجه به نقشه‌ی دشمن و دستان پشت پرده نسبت دادند نه به لجبازی و معارضه با نظام اسلامی. به عبارت دقیق‌تر بدون ذره‌ای کوتاه آمدن از اصول اساسی شریعت و تسلیم نمودن شرع به عرف تلاش کردند تا پای افرادی که قربانی فضای جنگ شناختی شده و از سر جهل حجاب از سر برداشته‌اند، را از باتلاق کشف حجاب بیرون کشیده و بدون هل دادن آنها به زمین بازی دشمن به آغوش جامعه‌ی اسلامی بازگردانند. رویکردی تربیتی که می‌توان آن را مدارای پدرانه نسبت به فرزند فریب‌خورده نامید. اما در دیدار اخیر از موضع قبلی یک گام پا را فراتر گذاشته و فرمودند: «مسئله صرفاً این نیست که حالا قضیّه‌ی حجاب را یک عدّه‌ای نمی‌دانند یا ملاحظه نمی‌کنند؛ نه، یک عدّه‌ای انگیزه دارند ــ البتّه عدّه‌ی کمی ــ برای مخالفت و معارضه.»
🔸 در این رویکرد تربیتی امام جامعه با در نظر گرفتن تکثر موجود در جامعه و ظرفیت‌های متفاوت ایمانی تلاش می‌کند بدون عقب‌نشینی از احکام شرعی افراد بیشتری از مردم را با خود همراه کند و با تبیین و مدارا، پرده‌های ظلمانی جهالت را که به موجب فضای شبهه‌آلود بر اذهان سایه افکنده با سرانگشتان پدرانه، کنار زند و فرزندانش را به آغوش بکشد و در گام بعدی برای مغرضان پرونده‌ای جدا باز کند. دقیقا شبیه سیره‌ی امیرالمؤمنین علیه السلام که بدون تقریر و امضای بدعت‌های به وجود آمده در سال‌های حکومت خلفاء همچون نماز تراویح و .... به خاطر حفظ مصالح نظام اسلامی، تغییر و اصلاح آنها را به تأخیر انداخت تا فاهمه‌ی عمومی آماده‌ی پذیرش اشتباه شود. به عبارتی حکم مشخص اما اجرا نیازمند مدارا بود. نکته‌ی مهم دیگری که در این بیانات به آن اشاره کردند، نقش دستان پلید انگلیس خبیث در ماجرای کشف حجاب رضاخانی بود؛ دستانی که هنوز هم در پس پرده مشغول کارند. قائله‌ی کشف حجاب رضاخانی ریشه در کینه‌ای دیرینه داشت که انگلیس از زن مسلمان ایرانی به دل گرفته بود و تا هنوز به صورت نقطه‌ای مغفول در دل تاریخ باقی مانده است در حالی‌که این کینه هنوز پا برجاست.
🔹حدود نیم قرن قبل از قائله‌ی کشف حجاب، وقتی دستان استعمار پیر انگلستان به گلوگاه اقتصادی مردم قلاب شد و امتیاز توزیع و فروش توتون و تنباکو طی یک قرارداد استعماری به کمپانی رژی واگذار گردید، نهضتی به نام «نهضت تنباکو» بر پا شد که تا قبل از آن چنین خیزشی سابقه نداشت. علما فهمیده بودند که این قرارداد فراتر از اقتصاد، فرهنگ و سیاست کشور را نیز هدف گرفته است. آنها می‌دیدند که هجوم اروپایی‌ها، سر و شکل ظاهری بازار را تغییر داده و بوی رواج فرهنگ بیگانه و تشبه به کفار به مشام می‌رسد. فتوای میرزای شیرازی تا اندرونی شاه نفوذ کرد و انیس‌الدوله سوگلی ناصرالدین شاه، طرف منافع ملت و حمایت از مرجعیت دینی ایستاد و با قدرت نرم زنانه، نهضت را در داخل قصر پیگیری کرد. ملکه‌ی متشرع ایران در پاسخ به سؤال متحیرانه‌ی شاه که «چرا قلیان‌ها را جمع می‌کنند و جدا می‌کنند؟» معتقدانه جواب داد: «برای آنکه قلیان حرام شده» و وقتی شاه با رگ ورم کرده گفت: «چه کسی حرام کرده؟» با همان منطق متشرعانه پاسخ داد: «همان کس که مرا به تو حلال کرده»؛ پاسخی که دهان شاه را چنان بست که دیگر به هیچ یک از نوکرانش دستور نداد برایش قلیان چاق کنند. اینگونه تیر خلاص به قرارداد رژی زده شد.
🔸قریب به نیم قرن بعد که بی‌غیرتی قانونی شد و کشف حجاب اجباری، یکی از کارشناسان استعماری لندن با اشاره به انیس‌الدوله و داغی که با حمایتش از حکم تحریم تنباکو بر دل منطق استعماری انگلیس گذاشته بود گفت: «ما با اجراي اين سياست کشف حجاب در ايران نطفه‌ی آن گونه رويدادها (حمايت ملکه دربار قاجار از فتواي مرجع تشيع) را خشک کرديم و براي هميشه از تکرار آن جلوگيري نموديم.» اعترافی که هم نشان از استعماری بودن کشف حجاب دارد و هم اثرگذاری زن مسلمان و با هویت ایرانی.
🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصرزنان
🌐 |@asrezanan_ir|