#نذری_آش شله قلمکاروشیخ شیخی به چُرت بود که زنش وارد شد به تعجیل, بگفتا; شیخا چه نشستی که آش شله قلمکار دهند اندر هیئت ابوالفضلی! پس شیخ به عبا شد و دیگ, سمت دروازه, پیش گرفت. چون رسید کوی هیئت را, خیل خلق بدید در آشوب و هیاهو! در اندیشه شد که نوبتش نیاید و شکم در حسرت بماند! ره زِ میان صف گشوده, بالای دیگ برسید. دیگ آش, نیمه یافت. پس آشپز را بگفت; دست نگاهدار, که نذری را اشکالی ست شرعی! آشپز بگفت; از چه روی ای شیخ؟ خلق نیز به گوش شدند. شیخ بگفت; قصاب بدیدم به بازار که گوسپند, تازه ذبح بکرده, سر به کناری نهاده بود. چون زِ سر بگذشتم, حیوان به ناله و اشک شد که قصاب, آب نداده, هلاکم نمود..., هم از این روی, حرام باشد آن گوشت و این شله! مردم را ولوله افتاد و آشپز را پرسش که; حال که کار زِ کار بگذشته, چه باید کرد شیخا؟ شیخ بخاراند ریش را و بگفتا; خُمس آش به امام دهید, حلال شود! پس خلق بگفتند آشپز را که; خُمس دهی, حلال شود, به زِ آنست که کُلِ آن حرام شود! پس آشپز, دیگ زِ شیخ بستاند و آش اَندر بِکرد! خلق, شادمان شده, شیخ را درود گفته, صلوات بفرستادند. خشتمال, که ترش روی, حکایت بدید و بشنید, شیخ را جلو گرفته, بگفتا; این چه داستان بود که کردی؟ چه کَس دیده که گوسپند سر بریده سخن گوید, ای فریبکار؟ شیخ بگفت; مهم شُله است, که به دیگ شد! اَلباقی, نه گناه من است, که خلق را اگر میل به خریت باشد همه کس را حلال باشد به سواری . . . #نذری #شیخ #دلنوشت_عشق ❤️ eitaa.com/zaerin ❤️