بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین صلی الله علی سیدنا ونبینا محمد و آله الطاهرین سوالی که مطرح شده این است که آیا سیاه‌پوشی و جامه سیاه به تن کردن در ایام عزا، خصوصا در ایام عزای سیدو سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع)، و خانه و معابر را سیاه‌پوش کردن، آیا سابقه‌ای در صدر اسلام دارد یانه؟ یا فرهنگی‌ست که ما رواج داده‌ایم؟ چند نمونه از مستندات تاریخ: در جنگ احد در سال سوم بعد از هجرت، هفتاد و دو تن از یاران باوفای پیغمبر اکرم(ص) در صدر اسلام، به شهادت رسیدند که سید الشهدای احد، عموی امیرالمؤمنین علی(ع) و پیغمبر(ص)، حضرت حمزه بن عبدالمطلب است. حمزه ای که پیغمبر، امیرالمومنین، فاطمه الزهرا و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) به نام و شجاعت و غیرت او فخر کرده‌اند. حضرت حمزه و شهدای احد که به شهادت رسیدند، بعد از شهادتشان اعلام عزای عمومی شد. فرمود در مدینه خانه‌ای نبود که مگر از آن خانه صدای شیون و ناله بلند بود، یعنی از هرخانه‌ای یک فرزند یا برادر یا همسر به شهادت رسیده بود و همه عزادار شده بودند. فرموده‌اند زنان مسلمان از جمله حضرت ام‌سلمه که این بانوی باکرامت و همسر گرانقدر حضرت رسول که بانوی جلیل‌القدری است، هفت سال همسر پیام اکرم بوده است، بیش از پنجاه سال با امامان معصوم از نزدیک مربوط و محشور و مأنوس بود و ولایت امیرالمومنین(ع) را با تمام و کمال، باور و ایمان داشته و تبعیت از امر امیرالمومنین و امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) نموده و امام حسین خطاب به ام‌السلمه مادر می‌گفتند. این بانوی گرانقدر در جنگ احد به اتفاق زنان مدینه سیاه پوش شدند. پس سیر تاریخی را که می‌بینیم اولین سیاه‌پوشی عمومی در مدینه در صدر اسلام بعد از جنگ احد شده. آیا خیمه زدن برای عزای اباعبدالله الحسین که الان رسم هست در کوچه‌ها و محله‌ها در شهر و روستا خیمه‌ای را می‌زنند و بعضا هم از پارچه‌ی مشکی استفاده می‌کنند، غیر از حسینیه و فاطمیه و زینبیه، جایی به نام خیمه‌ی اباعبدالله میزنند، آیا این هم سندیت و ریشه‌ی تاریخی دارد؟ بله. ابونعیم اصفهانی نقل می‌کند: هنگامی که شهادت امام حسین(ع) پخش شد و این خبر شهادت سریعا به مدینه‌النبی رسید و به محضی که در مدینه اعلام شد سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) در غربت و مظلومیت در کربلا به شهادت رسیدند، حضرت ام‌السلمه همسر پیغمبر، تشریف آورند مسجدالنبی و در آنجا قبه‌ی سیاهی زدند و جامه‌ی سیاه پوشیدند، آن قبه یعنی همان خیمه. در فضای بازی یک پارچه‌ی سیاهی که سایه‌بانی باشد زدند و در زیر آن قبه اقامه‌ی عزا کردند. و صلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین. @tarighe_karbala @atabe_ir

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٢ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین صلی الله علی سیدنا ونبینا محمد و آله الطاهرین یکی از فرزندان امام زین العابدین(ع)، نقل می‌کند که پس از شهادت امام حسین(ع) زنان بنی‌هاشم، مخدرات در ماتم عزای حضرت سیدالشهدا لباس‌های سیاه و مشکی و جامه‌های خشن پوشیدند. هرگز از گرما و سرما هم شکایت نمی‌کردند. ایشان می‌فرماید: پدرم امام زین العابدین(ع) روزی بانوان و عمه جان ها مشغول عزاداری بودند و گرم گریه و اشک و آه و ناله بودند، پدرم مشغول طبخ غذا شدند، غذا تهیه کردند و به من فرمودند که کاری به کار بانوان نداشته باش بگذار آنها عزاداری کنند و گریه کنند من برای آن‌ها غذا درست می‌کنم. چند چیز این‌جا مورد اهمیت است: ١-سیاه پوشی برای عزای سیدالشهدا(ع) ٢-خدمت کردن در دستگاه اباعبدالله الحسین(ع) ٣-تشویق به اشک و گریه و آه و ناله و روضه در عزای سیدالشهداء(ع) ۴-امام که حجت خداست، خودش آستینش را بالا زده، و در عزای سیدالشهدا خدمت می‌کند و در آشپزخانه‌ی امام حسین(ع) برای کسانی که در جلسه گریه می‌کنند و اشک می‌ریزند، غذا طبخ می‌کند. خوش به سعادت عزیزانی که در عزای سیدالشهدا(ع) نقش ایفا می‌کنند. خدایا همه‌ی ما را از بهترین خادمان، ذاکران و نوکران عزای سیدالشهدا(ع) قرار بده. و صلی الله علی سیدنا ونبینا محمد و آله الطاهرین #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٣ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِه نَستَعین إِنَّهُ خَیرُ ناصِرٍ وَ مُعین و صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَيِّدِنا وَ نَبِیِّنَا أَبِی ‌الْقَاسِمِ مُحَمَّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ وَ أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّين از اخبار و روایات برمی آید که لباس عزا، خصوصا عزای اباعبدالله باید لباس مخصوصی باشد؛ یعنی این که لباس عزا در محرم باید نشانه ی حزن و اندوه باشد و از نظر رنگ هم رنگ مشکی رنگ ماتم و عزاست و در سیره ی اهل بیت(ع) بوده که در عزای سید الشهدا(ع) سیاه پوشیدند. منهال بن عمرو اسدی نقل می کنند که پس از خطبه ی تاریخی و آتشین حضرت سجاد(ع) در مسجد جامع دمشق، برخاستم و خدمت امام سوال کرد: "حالتان چطور است؟ ای فرزند رسول الله. امام(ع) فرمودند حالم چگونه باشد؟! حال کسی که پدرش به قتل رسیده. و اهل و عیالش را اسیر کرده باشند. من و همه ی اهل بیتم لباس سیاه عزا پوشیده‌ایم و پوشیدن لباس نو برما روا نیست. ونیز سلیمان بن راشد از پدرشان نقل می کنند: امام سجاد(ع) را دیدم درحالی خطبه می خواند جبه ای (جبه به معنای قبا) سیاه رنگ و جلو باز پوشیده بودند." یعنی لباس حضرت هم به رنگ مشکی بود و هم این که یقه اش باز بود که نشان عزا داری است. وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِين‏ #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

🔵#منتشر_شد 🔰نام اثر: راهی با سعید 🔸|گذری بر حسین شناسی سعیدانه با جناب سعیدبن عبدالله| 🔰به قلم: حجت‌الاسلام سید علی اصغر علوی 🔸 انتشارات سدید 🔸تعداد صفحات: ۲۲۴ 🔸قطع: رقعی 🔸 چاپ اول،۱۳۹۹ 🔸 قیمت: ۲۷هزارتومان بر اساس ماجرای شکوهمند عاشورا واین بار در حوالی خیمه جناب سعیدبن عبدالله و به بهانه داستان وفاداری اش، این اثر را تماشا خواهد کرد، با عنایت به این نکته که این اثر، #حرف_تازه و مهم دیگری نیز دارد که آن را از بقیه آثار مجموعه زیر #خیمه_حسین ممتاز می‌کند و آن، «بیان #روشهای دریافت و #شیوه‌های_تولید_محتوا » است؛ به عبارتی بیان شیوه استخراج نکات که بارها درباره تلاش های این چنینی مورد پرسش قرار گرفته است. یک تیر و دو نشان! هم ابعاد شخصیتی «سعید» ترسیم خواهد شد و از آن، مهمتر در کنار آن #روش_استخراج #درس_ها و #نکته ها آموخته خواهد شد؛ هم فرمول های #فهم_عاشورا ارائه شود و هم به #برکت جناب سعید چند نمونه مسئله حل شود. 📚 جهت کسب اطلاعات بیشتر به شناسه @SadidISU در پیام رسان های مختلف مراجعه نمایید. https://t.me/sadidisu_ir https://eitaa.com/sadidisu https://ble.ir/sadidisu_ir https://sapp.ir/sadidisu_ir http://instagram.com/sadidisu.ir ☎️ 02166485851 🏣 آدرس : تهران - خیابان انقلاب - بین خیابان فلسطین و ابوریحان - پلاک ۱۱۱۸ #انتشارات_بسیج_دانشگاه_امام_صادق_علیه_السلام #سید_علی_اصغر_علوی #راهی_با_سعید #نشر_سدید #موسسه_حضرت_خدیجه @tanhaelaj

✳ برای آشنایی بیشتر با کتاب " راهی با سعید " می توانید به این pdf مراجعه فرمایید. 📚 جهت کسب اطلاعات بیشتر به شناسه @SadidISU در پیام رسان های مختلف مراجعه نمایید. https://t.me/sadidisu_ir https://eitaa.com/sadidisu https://ble.ir/sadidisu_ir https://sapp.ir/sadidisu_ir http://instagram.com/sadidisu.ir 🏣 آدرس : تهران - خیابان انقلاب - بین خیابان فلسطین و ابوریحان - پلاک ۱۱۱۸ ☎️ 02166485851 #راهی_با_سعید #حجت_الاسلام_علوی #عاشوراپژوهی #نشر_سدید @tanhaelaj

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ۴ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بسم الله الرّحمن الرّحیم و صلّی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین وقتی خبر شهادت حضرت اباعبدالله الحسین به مدینه رسید، گویا والی مدینه نعمان بن بشیر بود ، وقتی به اهالی مدینه خبر شهادت را اعلام کرد همه اهل مدینه فرمودند آقایون و مردها سیاه پوشیدن،و لباس مشکی به تن کردن و فریاد و ناله سر دادند که اعلام عزای عمومی و اعلام عزای اباعبدالله الحسین علیه السلام شد در مدینه. آن روزی هم که جناب بشیربن جزلم، خبر شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام به امر امام زین العابدین به اهل مدینه رساند جناب بشیربن جزلم پرچم و بیرق سیاهی رو به دوش گرفت و کل مدینه را چرخید خبر شهادت سیدالشهدا را اعلام کرد. چقدر خوبه که ما در شروع ایام عزای اباعبدالله حسین یک روز رو اختصاص بدیم به سیاه پوشی تمام اماکن. از عمل بشیربن جزلم که مورد نظر و مورد تأیید امام زین العابدین علیه السلام بوده و به امر حضرت اعلام عزا کرده پرچم سیاه و بیرق سیاهی به دست گرفته و تمام کوچه ها و خیابان های مدینه رو گشته، اعلام کرده که دیگه مدینه سابق نیست مدینه دیگه اون روح سابق رو نداره چرا چون حسین بن علی عزیز زهرا رو کشتن. مثلا اگه بشه یک روز قبل از محرم، آیین سیاه پوشی اعلام بشه، در یک آیین خاصی پرچم‌ها و بیرق ها زده بشه و مثل جناب بشیربن جذلم هم این عزیزان مداح ها و مرثیه خان ها عرض می‌کنم که به صورت چاوشی اعلام عزای اباعبدالله حسین رو داشته باشند ،یک فرهنگ زیبای تعظیم شعائر حسینی خواهد بود وصلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٥ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِه نَستَعین إِنَّهُ خَیرُ ناصِرٍ وَ مُعین و صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَيِّدِنا وَ نَبِیِّنَا أَبِی ‌الْقَاسِمِ مُحَمَّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ وَ أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّين الابی هارون المکفوف قال : قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: يَا أَبَا هَارُونَ أَنْشِدْنِي فِي الْحُسَيْنِ ع قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ فَبَكَى فَقَالَ أَنْشِدْنِي كَمَا تُنْشِدُونَ يَعْنِي بِالرَّقَّةِ قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ‏ امْرُرْ عَلَى جَدَثِ الْحُسَيْنِ فَقُلْ لِأَعْظُمِهِ الزَّكِيَّةِ فَبَكَى ثُمَّ قَالَ ع زِدْنِي ،فَأَنْشَدْتُهُ الْقَصِيدَةَ الْأُخْرَى ، فَبَكَى وَ سَمِعْتُ الْبُكَاءَ مِنْ خَلْفِ السِّتْرِ . ابو هارون مکفوف می گوید : (( من خدمت امام صادق علیه السلام بودم آن حضرت به من فرمودند ای ابا هارون من در مرثیه ی اباعبدالله الحسین شعر می خوانی ؟ من شروع به خواندن کردم ، پس حضرت گریه کردند پس به من فرمودند آن گونه که در محل خودتان می خوانید ، بان صوت و لحن محزونی که در محل خودتان مرسوم است برای من بخوان . شروع به خواندن کردم ، سلام بر بدن پاره پاره ی ابا عبدالله الحسین تا که این را گفتم امام علیه السلام شروع کردند به گریه -خیلی گریه کردند – بعد به من فرمودند بیشتر بخوان ، خواندم و امام علیه السلام گریه کرد ، خواندم و امام گریه کرد ؛ در همین حال صدای گریه بانوان و زنان را از پشت پرده شنیدم چون از روضه فارغ شدم ، امام علیه السلام فرمودند ای ابو هارون هرکس مرثیه ای شعری یا نوحه ای در سوگ اباعبدالله الحسین علیه السلام بخواند خودش گریه کند و ده نفر را بگریاند بهشت بر آن شخص نوشته می شود ؛ و فرمودند هرکس شعری بخواند ، یک بند نوحه ، روضه یا مرثیه بخواند خودش گریه کند پنج نفر را بگریاند برای آن ها بهشت ثبت می شود . هرکس نوحه ، روضه ، مرثیه ای بخواند و یک نفر را بگریاند بهشت بر آن دو نفر نوشته می شود ( زیادی جمعیت مهم نیست ، مهم بکاء و گریه است ، اشک است . ) هر کس نزد او یادی از اباعبدالله الحسین شود از چشمانش اشکی جاری شود ، اشکش به اندازه ی بال مگسی باشد پاداش این شخصی که برای امام حسین ( ع ) اشک ریخته به عهده ی خداست و امام صادق (ع) فرمودند خداوند جز به بهشت رفتن او راضی نمی شود . )) عزیزان عزای امام حسین (ع) در پیش است . برنامه ریزی کنیم برای گریه و اشک بر حضرت حسین (ع) اگر دو نفر هستید آقا بخواند ، خانم گوش کند ؛ اگر اعضای خانواده بیش تر هستید یک نفر کتاب نوحه را بردارد ، کتاب روضه را بردارد یک صفحه بخواند ، سه ، چهار بند از اشعار محزون را در سوگ امام حسین بخواند بقیه اشک بریزند و یا حسین بگویند . اگر خانواده ای به هم رسیدند آن جلسه را ، جلسه ی عزای اباعبدالله کنند فرصت می گذرد ، عمر می گذرد مبادا عمرمان به بطالت بگذرد . هر جا رسیدید آن جا را حسینیه ی اباعبدالله کنید ، هر جا رسیدید آن حا را خیمه ی اباعبدالله کنید ، خصوصا ایام عزای اباعبدالله ، در نشت ها و کعده ها اولویت را بگذارید بر روضه و اشک بر ابا عبدالله الحسین ( ع ) . و از این روایت بر می آید که امام صادق (ع) اجازه فرمودند هرکس با همان رسم و آیین و زبان و... خودش عزاداری کند . درر عزاداری اباعبدالله ( ع ) مهم این است که خروجی اش بکاء و اشک بر امام حسین ( ع ) باشد. امام فرمودند حداقل اشک یک قره است و حتی اگر اشک نداشت خود را به شکل گریه کن در بیاورد و منقلب شود. امام صادق علیه السلام فرمودند : مَنْ ذُکِرَ الْحُسَیْنُ علیه‌السلام عِنْدَهُ، فَخَرَجَ مِنْ عَیْنَیْهِ‏ مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ کَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّهِ در حضور کسی اگر ذکر امام حسین ( ع ) بشود و فرد اشک بریزد این ذکر و اشک ثوابش با خداست ( خداهم که نامحدوداست ثوابی هم که می دهد نامحدود است ، فرمود خداوند متعال جز به بهشت رفتن آن شخص راضی نمی شود ) . دقت کنید ، فرمودند ذکر پس نام امام حسین ( ع ) ذکر است ، گفتنش ذکر است ، شنیدنش ذکر است ، شنیدن روضه ذکر است ، جلسه ی روضه ذکر است ؛ پس بهشت را به بهانه هم می دهند و بهانه گریه و اشک بر اباعبدالله الحسین است #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ امام صادق علیه السلام فرمودند هر چیزی پاداش و مزدی دارد ، مگر اشکی که برای ما ریخته شود که چیزی با آن برابری نمی کند و مزد بی اندازه دارد. ( یعنی خیلی گران بها و پر بهاست ) بعد از سه روز پیکر سرخش کفن نداشت یوسف ترین شهید خدا پیراهن نداشت از بس که نیزه خون تنش را مکیده بود حتی توان و قدرت ناله زدن نداشت از بس که پیکرش شده پا مال اسب ها یک جا بی جراحت و سالم در بدن نداشت زلفی که شانه شد به سر نیزه صبحگاه کنج تنور چاره به جز سوختن نداشت در بوریا ی کهنه تن لاله پوش او پیچیده شد گر چه شقایق کفن نداشت ابو هارون می گوید در حضور امام صادق روضه خواندم : اگر گذری از کربلا کنی برآن بدن پاره پاره ی حسین سلامی بگو سلام ما به آن پیکر پاره پاره ات ، سلام ما با ناله های دخترت ، سلام ما به گریه های زینبت صدا زد آیا تو حسین منی ؟! آیا تو برادر منی ؟! آیا تو پسر مادر منی ؟! لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعافِیَةَ وَ النَّصْرَ وَ اجْعَلْنا مِنْ خَیْرِ اَنْصارِهِ

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ۶ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی سیدنا و نبینا محمد وآله الطاهرین قال الرضا(ع): مَنْ جَلَسَ مَجْلِسا يُحْيَا فِيهِ أُمُورُنَا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ اَلْقُلُوبُ. امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كس در مجلسى حاضر شود كه در آن مجلس، امر ما احیا مى شود، دلش نمی‌میرد؛ در آن روزى كه دلها می‌میرند. مجلس امام حسین(ع)، مجلس ذکر است، ذکر هم منظور ذکر فضائل یا مناقب یا مصائب عصمت و طهارت(ع) خصوصا حضرت خامس آل عبا سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) است. حضور در جلسات خودش موضوعیت دارد، جلسه گرفتن موضوعیت دارد و احیای امر اهل بیت است. دعای خیر حضرت رضا(ع) شامل حال کسی می‌شود که مجلس و روضه‌ی اباعبدالله الحسین را بگیرد. عده‌ی کم و زیادش مهم نیست، یک جمعی بهم برسند، اهل خانواده بشینند ذکر فضائل اهل بیت را بگیرند. یک کتابی بردارند از مصائب آل الله،منتهی الامال یا نفس المهموم مرحوم شیخ عباس قمی را از رو بخوانند. ادعیه و مناجات اباعبدالله الحسین را در عاشورا، زیارت عاشورا بخوانند. مجلس، مجلس ذکر اباعبدالله الحسین باشد. این مجلس،مجلسی است که مورد عنایت خدا و اهل بیت عصمت و طهارت است. گاهی اوقات، انسان در شرایطی قرار می‌گیرد، با دیدن یک عکس،تصویر یا بنر منقلب می‌شود،مثلا سرخیابانی بنر زدند: یا اباعبدالله الحسین. نوشتند یا عزیز زهرا، یا عطشان کربلا؛ این در دلش اندوهگین می‌شود و غم می‌ریزد. آیا این هم مورد نظر هست و عبادت برایش حساب می‌شود؟ بله. اجازه دهید حدیث بخوانیم: قال الصادق(ع): نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همه لنا عبادة. امام صادق علیه السلام فرمود: نفس کسى که بخاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و غم و اندوهی که در دلش می‌ریزد برای ما عبادت است. پس در و دیوار را، کوچه و محل را، بالا و پایین خانه‌ها را، پشت بام‌ها را در دکاکین و مغازه‌ها،پاساژها را با سیاه‌پوشی با پرچم‌ها و بیرق‌های حسینی با بنرها و پلاکارهایی که، پیام‌های عاشورایی اباعبدالله الحسین را داشته باشد، مزین کنیم و از این نعمت و توفیق عظیم برخوردار شویم و دعای خیر حضرت رضا و حضرت صدیقه طاهره شامل حالمان شود. به حدی این رحمت واسعه پروردگار عالم شامل حال همه می‌شود که حتی نفس کشیدن شخصی که برای مظلومیت اباعبدالله الحسین، با دیدن یک صحنه و شنیدن روضه و نوحه، غمگین می‌شود، نفس که می‌زند، حالا در هر دقیقه و در هرثانیه چند نفس بالا و پایین می شود، این نفسی را که می‌زند چون برای امام حسین نگران و اندوهگین شده برای او تسبیح می‌نویسند. تو دلش غم و اندوه ریخته. خود همین غم و اندوه ریخته در دلش برای او عبادت حساب می‌شود. جان عالمی به فدای مظلومیتت یا اباعبدالله. صل الله علیک یا اباعبدالله صل الله علیک یا اباعبدالله صل الله علیک یا اباعبدالله #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

🔉 #گزیده_صوت 🔹هر چند وقت یک بار با یک شهید رفیق شوید؛ این بار با جناب سعید #راهی_با_سعید #حجت_الاسلام_علوی #نشر_سدید @tanhaelaj

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٧ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صل الله علی سیدنا و نبینا محمد وآله الطاهرین قال الصادق عليه السلام للفضيل:"تجلسون و تحدثون؟ فقال: نعم، قال: ان تلك المجالس احبها فأحيوا امرنا، فرحم الله من احيى امرنا." امام صادق عليه السلام به «فضيل» فرمودند و از او پرسيدند: آيا شما (دور هم) مى‏ نشينيد و حديث و سخن ازما مى‏ گوييد؟ گفت: بله آقا امام صادق ‏فرمودند: اينگونه مجالس را دوست دارم، پس امر(امامت) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند. (وسائل الشيعه، ج 10، ص392) حضرت امام صادق به نشستن دورهمی جهت بخشیدند فرمودند: هروقت دور هم جمع می‌نشینید و بهم میرسید از ما صحبت کنید؛ این یک. اوجش جلساتی است که به مناسبتهای شرعی خصوصا در ایام عزای اباعبدالله الحسین که مجلس ذکر؛ یعنی ذکر فضائل،مناقب و مصائب اهل بیت عصمت و طهارت خصوصا سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین در آن جمع و نشست مطرح بشود، خودش جلسه ی احیای امر حضرات معصومین هست. نکته ی دوم: امام(ع) فرمودند: ما این گونه مجالس را دوست داریم. دور هم جمع شدن و جلسه گرفتن خروجی اش چه باید باشد؟ نشر احکام، گفتن اصول عقاید، ذکر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت و دریک جمله خداشناسی و امام شناسی در این جلسه مطرح شود که در دایره ی خداشناسی و امام شناسی، تمام اصول و فروع دین در آن جمع است. امام صادق(ع) که این مجلس را تایید کردند، حالا ببینیم آیا خود حضرات معصومین به عنوان صاحبان جلسه آیا به مجالس سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین هم سری می‌زنند؟ چرا چون خود حضرت امام صادق(ع) در این حدیث شریف فرمودند: ما این گونه مجالس را دوست داریم. در حدیث دیگری هم حضرت رضا(ع) فرمودند: این گونه مجلسی که دور هم جمع شوید و از ما حرف بزنید و ذکر و یاد ما باشد، ما این جلسه را دوست داریم. فضیل نقل می‌کند: امام صادق(ع) به من فرمود: دیشب کجا بودی؟ عرض کردم دیشب بین ما کسی بود که می‌گفت هلال ماه محرم را دیده‌ام، یعنی گفت اول ماه است امشب. یکی از دوستان و محبین اهل بیت(ع) هم، به مناسبت اول محرم مجلس روضه منعقد نموده بود. ما برای گریه و ناله و عزاداری بر جد بزرگوارتان حضرت سیدالشهدا و اهل بیت آن حضرت، در آن مجلس شرکت کردیم و بر مصائب آل الله آنجا گریه کردیم. یک مجلس روضه‌ای بود. یک مجلس روضه‌ی خانگی. امام صادق(ع) فرمود: خدا دلت را روشن کند و به تو شرح صدر مرحمت فرماید و تو را بر این عمل خوب و موالات تو با اهل بیت عصمت و طهارت پاداش دهد. امام برای کسی که زر آن مجلس روضه خانگی شرکت کرده بود، دعا کرد: ١-دعا فرمود خدا دلت را نورانی کند. ٢- خدا به تو شرح صدر بدهد؛ خدا دلت و روحت را بزرگ کند. شرح صدر خیلی مهم است؛ حضرت موسی از خدا می‌خواهد: رب اشرح لی صدری. خدا به پیغمبر خطاب می‌کند: الم نشرح صدرک؟ «آلة الرّیاسة سعة الصّدر» یعنی یکی از ابزار بزرگی انسان، دل بزرگ و روح بزرگ داشته باشد. در مجالس امام حسین(ع) دل بزرگ داشته باشید، هرکس آمد بگویید خوش آمدید. مجالس امام حسین را گزینشی نکنید، هرکس با هر گرایشی، هرکس با هر تیپ و قیافه‌ای، آمد به مجلس امام حسین، مهمان امام حسین است. این شرح صدری‌ست که امام دعا کرده برای کسی که در جلسه‌ی امام حسین شرکت کرده است. بعد از دعا امام به فضیل فرمود: فضیل بعد از جلسه روضه آمدی بیرون از منزل، کسی را جلوی درِ خانه نشسته بود، ديدي؟ عرض كرد: بله، ديدم يك آقايي جلوي در نشسته بود، برخورد كردم. حضرت فرمود أن شخص را شناختي؟ فضیل می‌گوید: هوا تاریک بود نتوانستم او را بشناسم. حضرت امام صادق(ع) فرمودند: خود من بودم جلوی در آن منزلی که در آن روضه برگزار شده بود. فضیل میگوید: گفتم الله اکبر! پس چرا به داخل مجلس ما نیامدید آقا؟ چرا افتخار ندادید تشریف بیارید داخل قدم روی چشم ما بگذارید تا در صدر مجلس باشید؟ امام صادق(ع) فرمود: من می‌خواستم وارد مجلس شوم، اما دیدم در صدر مجلس، جدم پیامبر خدا(ص) و امیرالمومنین و فاطمه الزهرا(صلوات الله علیهم اجمعین) حضور دارند، و با ما بر اباعبدالله الحسین گریه می‌کنند و به همراه جمع عزاداری می‌کنند و نوحه و زاری دارند. این حدیث شریف هم نشان می‌دهد؛ حضرات معصومین در مجالس اهل بیت عصمت و طهارت تشریف می‌آورند و به همراه هیئت و جمع عزاداری و گریه دارند. و صل الله علی سیدنا و نبینا محمد وآله الطاهرین #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٨ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِه نَستَعین إِنَّهُ خَیرُ ناصِرٍ وَ مُعین و صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَيِّدِنا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّد و آلِهِ الطَّاهِرِینَ قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلّى اللّه علیه و آله):«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.» پیغمبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله) فرمود: «براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» (جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556) یک سؤالی که مطرح می‌شود این است که بعضا در مرثیه‌ها و روضه‌ها این شعر خوانده می‌شود که از حرم حسین(ع) بوی سیب می‌آید یا نوحه‌ی : بوی سیب و حرم حبیب؛ ببینیم سیب چه سنخیتی با کربلا و عاشورا و با عزای اباعبدالله دارد؟ در کتاب مناقب ابن شهرآشوب جلد3، ص 391 این بزرگوار حدیثی را می‌فرماید که: جبرئیل امین از بهشت سه میوه را خدمت پیغمبر اکرم و پنج تن آل عبا تقدیم کرد؛ انار، به و سیب. فرمود انار و به با رحلت پیغمبر اکرم(ص) و شهادت مولای متقیان امیرالمؤمنین و شهادت حضرت صدیقه طاهره، از بین رفت ولی سیب همراه امام مجتبی(ع) بود و وقتی امام حسن مجتبی به شهادت رسید این سیب با حضرت سیدالشهدا بود؛ که خود حضرت سیدالشهدا(ع) می‌فرمایند: از آن وقتی که آب را به روی خیام بستند، هروقت تشنگی زیاد به من حادث می‌شد، این سیب سرخ بهشتی را می‌بوییدم و از بوییدنش سیراب می‌شدم. امام زین العابدین(ع) می‌فرمایند این سیب بهشتی همراه پدرم بود تا لحظه‌ی شهادتش که بعد از شهادتشان این سیب در گودی قتلگاه ناپدید شد. فرمود بوی عطر سیب بهشتی که همراه پدرم بود به حائر و قتلگاه پیچید، و امام زین العابدین(ع) فرمود بوی آن عطر سیب بهشتی الان در حائر و در حرم اباعبدالله الحسین(ع) موجود است، هرکس می‌خواهد از آن بوی سیب بهشتی برخوردار شود، سحر در حرم مطهر در کنار قبر مطهر اباعبدالله الحسین باشد، آن بوی عطر بهشتی را استشمام خواهد کرد. فلذا این که در روز عاشورا سیب سرخ به سر علم‌ها می‌زنند، یا سیب سرخ نذری پخش می‌کنند یا سیب سرخ در عاشورای اباعبدالله الحسین و در عزایش نسبت به میوه‌های دیگر بیشتر پخش و توزیع می‌شود، این یک موضوعیت دارد. و به اصطلاح هنر خودش یک اِلمان هست، يک یادمان هست از عاشورای اباعبدالله الحسین. و اگر سیب سرخ را دقت کرده باشید، یکپارچه سرخ است و در صفحه و روی آن سیب نقطه‌های سفید هست گویا آن ١٩٥٠ نقطه است؛ این هم یک پیامي دارد؛ امام صادق(ع) می‌‌فرمایند: ١٩٥٠ زخم بر بدن اباعبدالله الحسين زدند. سيب سرخ را دقت كنيد جای سالم ندارد؛ یعنی چه؟ سفیدی ندارد همه‌اش سرخ است؛ خونین است انگار، فقط نقطه‌های سفید، سفید است. که انگار خودش یک تابلویی از نماد عاشورایی سرخ اباعبدالله الحسین(ع) است. وز حرم حسین بوی سیب می‌آید هنوز ناله‌ی شخصی غریب می‌آید #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir

با اذن مادرش به #مُحَّرَم رسيده ايم، او گفته است؛ تک تک ما را صدا كنند... #الحمدالله_امسالم_مُحَّرَم_رو_دیدیم

#هرخانه_یک_حسینیه صوت ٩ حجت الاسلام والمسلمین باقری @tarighe_karbala @atabe_ir

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین آنه خیر ناصر و معین وصلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین احادیث متعددی داریم در ارتباط با نوید دادن به بهشت و نوید دادن به سرای ابدی و متنعم بودن از نعمات بهشتی در فردای قیامت برای کسانی که در عزای اباعبدالله الحسین ع اشک بریزند و گریه کنن. پیغمبر اکرم خطاب به حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: یافاطمه، ان النساء امتی یبکین علی نساء اهل بیتی، و رجالهم یبکون علی رجال اهل بیتی، و یجددون العزاء جیلاً بعد جیل فی کل سنة، فاذا کان یوم القیامةتشفعین انت للنساء و انا اشفع للرجال و کلْ من بکی منهم علی مصاب الحسین اخذنا بیده و ادخلناه الجنة. به قدری این حدیث امیدوار کننده هست برای همه ،که نهایت ندارد.پیامبر اکرم فرمود : فاطمه زنان امت من بر زنان اهل بیت هم گریه می کنند . یعنی شما خواهران و بانوان رو پیغمبر اکرم دیده و نوید داده و افتخار کرده به اینکه زنان امتش بر مصیباتی که بر زنان اهل بیتش ،مصیباتی که بر زینب کبرا ام کلثوم بر حضرت سکینه حضرت رقیه وارد شده است، فرمود زنان امتم بر زنان اهل بیتم گریه می کنن و مردان امتم بر مردان اهل بیت گریه میکنند مردان امت را پیمبر نوید داده دیده و با این خبر امیدوار می‌کند و تایید می‌کند مجالس را. مردان امت بر مردان اهل بیت ،بر مصیباتی که بر عبدالله الحسین و ابوالفضل العباس بر حضرت علی اکبر و حضرت قاسم و اصحاب و انصار الحسین وارد شده فرمود: مردان امتم بر مردان اهل بیتم گریه می‌کنند و فرمود عزای فرزندم اباعبدالله الحسین رو هر سال گروهی بعد از گروه دیگر تازه می‌کند. یعنی عزا کهنه شدن نداره عزای اباعبدالله الحسین سرد شدن نداره عده و گروه و مجموعه عوض میشن جابجا می شوند شکل های عزاداری جلوه های دیگری پیدا میکنه. فرمود چون روز قیامت شود توی فاطمه زهرا زنان را شفاعت می کنی کدام زنان؟ زنانی که بر عزای سیدالشهدا گریه کردند و من مردان امتم را شفاعت می کنند و فرمود هر کس بر حسین گریه کرده است پیامبر اکرم فرمود هرکس بر اباعبدالله الحسین گریه کرده است دست او را می‌گیریم و به بهشت در می آوریم . پاداش گریه بر اباعبدالله الحسین چیه؟ یک شفاعت فاطمه زهرا و پیغمبر اکرم،ونهایتا بهشت انور سرشت . فرمود ای فاطمه همه چشمها در قیامت گریان است چرا؟چون اعمال خودشون رو میبینن مگر چشمی که بر اباعبدالله الحسین گریه کرده باشد او خندان و شادمان به نعمت های بهشت وعده داده بشه و شادمان وارد بهشت خواهد بود. وصلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آل الطاهرین #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir