🌺زیارت اهل قبور 🌹اسحاق بن عمّار گويد: از امام كاظم عليه السّلام پرسيدم: آيا مؤمن مى‌داند چه كسى قبر او را زيارت مى‌كند؟ فرمود: آرى و تا زمانى كه در كنار قبر اوست با او انس مى‌گيرد و چون برمى‌خيزد و مى‌رود، احساس تنهايى مى‌كند. @atiioo

#روایت_چهارصد_دستورالعمل_دین_و_دنیا_منقول_از_علی_علیه_السلام_در_یک_سخنرانی 🌷🌷🌷🌷🌷🌷 #روایت_چهارصد_دستورالعمل_دین_و_دنیا_منقول_از_علی_علیه_السلام_در_یک_سخنرانی 🌷🌷🌷🌷🌷🌷 7⃣4⃣ أَدُّوا اَلْأَمَانَةَ إِلَى مَنِ اِئْتَمَنَكُمْ وَ لَوْ إِلَى قَتَلَةِ أَوْلاَدِ اَلْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ و به خوبی تسلیم باشید تا سود ببرید 🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ✅روایات در مورد امانت (قسمت اول) 🌹 معاوية بن عمار از امام صادق(عليه السّلام)نقل كرده است كه فرمود:«امانتدارى باعث بى‌نيازى است .» 🌿تنبیه الخواطر 🌹چهار چيز در هر كه باشد، ايمانش كاملست. و اگر سر تا پايش گناه باشد، نقصى باو نرساند، و آنها راستگوئى ورد امانت و حيا و حسن خلق است 🌿کافی 🌹زيد شحام گويد: حضرت صادق عليه السلام بمن فرمود: بهر كس از مردم كه ببينى پيروى از من كنند و بگفتار من عمل كنند سلام مرا برسان، و من بشما سفارش كنم كه نسبت بخدا عز و جل تقوى داشته باشيد و در دين خود پارسا باشيد و در راه خدا كوشش كنيد، و براستگوئى و باداء امانت و طول دادن سجده و نيكى با همسايه شما را سفارش ميكنم زيرا محمد صلى اللّٰه عليه و آله همين دستورات را آورده است هر كه بشما امانت سپرده باو پس بدهيد نيكرفتار باشد يا بدكردار، زيرا رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله دستور ميداد كه سوزن و نخ را نيز بصاحبش پس دهيد، و با فاميل خود پيوند داشته باشيد، و بجنازۀ مرده‌هاشان حاضر شويد، و بيمارانشان را عيادت كنيد، و حقوقشان را بپردازيد، زيرا هر كس از شما كه در دينش پارسا باشد و راستگو باشد و امانت را بصاحبش برگرداند و اخلاقش با مردم خوب باشد گويند: اين جعفرى است و اين مرا شاد كند و از جانب او بر من خوشحالی داخل میشود و گويند: اين ادب جعفر است بخدا سوگند پدرم براى من حديث كرد كه مردى از شيعيان على عليه السلام در قبيله‌اى بود و زينت آن قبيله بشمار ميرفت، از همۀ آنها در پرداخت امانت بهتر بود، و حقوقشان را بهتر مراعات ميكرد، و در گفتار راستگوترینشان بود، و سفارشات و همۀ وصيتهاى اهل قبيله و سپردهاشان را آنان بدو مى‌سپردند و چون از او پرسش ميكردى ميگفتند: كيست مثل فلان كس‌؟ او در پرداخت امانت و راستگوئى از همۀ ما بهتر است. 🌿کافی 🌹عبد اللّه بن كيسان مى‌گويد به امام صادق عليه السّلام گفتم: قربانت،من عبد اللّه بن كيسان چاكر شما هستم،فرمود:نژاد تو را مى‌شناسم ولى خود تو را نمى‌شناسم(يعنى شيعه بودنت را نمى‌دانم) گويد:به آن حضرت گفتم:من در كوهستان زائيده شدم و در سرزمين فارس(شيراز) ابتدا به زتدگی کردم،من در بازرگانى و كارهاى ديگر با مردم آميزش دارم،با مردى درآميزم و ببينم كه خوش رفتار و نيكو كردار است و خوش‌اخلاق و زیاد امانت به داده میشود و او را تحقیق میکنم و متوجه میشوم با شما دشمن است،و با مردى آميزش كنم و از او بدرفتارى و کمی امانت و درندگى (فساد و تبهكارى)بينم و او را تحقیق میکنم میبینم كه دوست شما است،اين چگونه مى‌شود؟به من فرمود،اى پسر كيسان،به راستى خداى عز و جل از سرشت بهشت و سرشت دوزخ برگرفت و آنها را با هم درآميخت و اين دو از هم به خود برگرفتند،تو در آنها هرچه امانت‌دارى و خوش‌رفتارى و خوش‌روشى بينى از آن است كه با سرشت بهشتى آفريده شده‌يى و آنها به آنچه كه از آن آفريده شده‌اند برگردند و آنهايى كه در آنها از کم امانتی و بدخلقى و درندگى و تباهى بينى آن است كه سرشت دوزخى با آنها تركيب شده و آنها برگردند بدانچه كه از آن آفريده شده‌اند. 🌿کافی 🌹مناقب: ابو بكر شيرازى در نزول القرآن در مقام على عليه السّلام مى‌نويسد به اسناد خود از محمّد بن حنفيه كه امير المؤمنين در باره آيه« إِنّٰا عَرَضْنَا اَلْأَمٰانَةَ‌ »فرمود خداوند امانت مرا بر آسمان‌هاى هفتگانه از نظر ثواب و عقاب عرضه داشت گفتند خدايا ما آن را از نظر ثواب و عقاب حمل نميكنيم ولى بدون ثواب و عقاب حمل ميكنيم. خداوند امانت و ولايت مرا بر پرندگان عرضه داشت اول پرنده‌اى كه ايمان آورد بازهاى سفيد و چكاوك بود و اول پرنده‌اى كه انكار نمود بوم و عنقا بودند از بين پرندگان آنها را خدا لعنت کرد و اما بوم و جغد نميتواند روز آشكار شود چون پرندگان با او دشمنند اما عنقا در درياها است كه ديده نمى‌شود و خداوند عرضه داشت امانت مرا بر زمينها هر جا كه ولايت مرا قبول كرد آن را پاك و پاكيزه قرار داده و ميوه‌ها و روئيدنيهاى آن را شيرين و گوارا نمود و آبش را زلال و هر جا كه انكار نمود آنجا را شوره‌زار كرد و روئيدنيهايش را تلخ و ميوه‌اش را خاردار و حنظل قرار دار و آبش را تند و شور. بعد فرمود« وَ حَمَلَهَا اَلْإِنْسٰانُ‌ »يعنى امت تو اى محمّد ولايت امير المؤمنين و امامتش را با آن عقاب و كيفر و پاداشى كه داشت« إِنَّهُ‌ كٰانَ‌ ظَلُوماً »او ستمگر بنفس خود بود و« جَهُولاً »و جاهل بامر پروردگار هر كس آن امانت را به حقش ادا نكند ستمگر و بيدادگر است. 🌿بحار الانوار @atiioo

◼️هرگاه مردن و جان كندن بر ميّت دشوار شود 🌹عبد اللّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هرگاه مردن و جان كندن بر ميّت دشوار شود، بايستى به جايگاه نمازش برده شود. @atiioo

🛌آداب بیمار 📣برادران خود رو با خبر از بیماری خودش کند📣 🌹عبد اللّه بن سنان گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: سزاوار است بيمارى كه از شما شيعيان است، برادران خويش را باخبر كند تا از او عيادت كنند و عيادت‌كنندگانش به سبب او، و او به سبب آن‌ها از سوى خدا پاداشى گيرند. به آن حضرت گفته شد: اين درست كه به سبب عيادت از او اجرى مى‌برند، ولى بيمار چگونه به سبب عيادت ايشان اجر مى‌برد؟ آن حضرت فرمود: او به سبب كسب حسنات براى آن‌ها اجر مى‌برد و از اين‌رو، براى او ده حسنه نوشته مى‌شود، ده درجه بالا مى‌رود و ده گناه از او پاك مى‌شود. @atiioo

اینجا👇 با استیکر و ایموجی قرار نیست کلام معصومین علیهم السلام قشنگ نشون داده بشن اعتقادمون بر اینه خود کلام معصومین علیهم السلام زیباست فقط باید درست منتقل کرد اینجا👇 @atiioo @atiioo @atiioo

راه شناخت افراد 🌹حضرت على بن محمد الهادى بتوسط‍‌ آباء امجاد خود از سيد انبيا محمد(صلّى الله عليه و آله)روايت كرده است كه آن جناب فرمود: نظر نكنيد به بسيار نماز خواندن مردم و بسيار روزه گرفتن و زياد حج كردن آنها و زمزمه آنها در شب بلكه نظر كنيد براست گفتن حديث و ادا كردن امانت. @atiioo

🦋🦋🦋🦋 🌺 جاهل را بشناسیم 🌷 امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: من أخلاقِ الجاهِلِ الإجابَهُ قَبلَ أنْ يَسمَعَ والمُعارَضَةُ قَبلَ أنْ يَفْهَمَ ، والحُكْمُ بما لا يَعْلَمُ 🌷 از اخلاق جاهل اين است كه: ۱- قبل از شنيدن پاسخ می‌دهد، ۲- پيش از فهمیدن به مخالفت بر مى‌خيزد، ۳- نسبت به آنچه نمی‌داند حکم می‌کند. 📚بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۲۷۸ @atiioo

فرج کی خواهد بود 🌹عبد الأعلى بن حصين التغلبىّ‌(كوفى)از پدرش روايت كرده كه گفت: «در سفر حجّ‌ و يا عمره‌اى خدمت امام باقر عليه السّلام رسيدم و به آن حضرت عرض كردم:سنّ‌ من زياد شده و استخوانم فرسوده گشته است و نمى‌دانم ديگر ملاقات شما نصيب من خواهد شد يا نه،پس وصيّتى به من بفرمائيد و مرا خبر دهيد كه فرج كى خواهد بود؟ فرمود: همانا آن آوارۀ رانده‌شدۀ يكّه و تنها و جدا از خانواده،كه خون پدرش خواسته و ستانده نشده است و كنيۀ عموى خويش را دارد،او صاحب پرچمها است و نامش نام پيامبرى است، عرض كردم:دوباره برايم بگوئيد،پس آن حضرت پوستى چرمين و يا صفحه‌اى درخواست نمود و در آن برايم نوشت». @atiioo

✅روایات در مورد امانت (قسمت دوم) 🌹حسين بن مصعب همدانى گويد از امام ششم شنيدم ميفرمود سه چيز است كه هيچ كس در آنها عذرى ندارد؛اداى امانت به صاحبش چه نيكوكار باشد چه بدكار،وفاى بعهد چه طرف نكوكار باشد چه بدكار،احسان بپدر و مادر چه نيكوكار باشند چه بدكار. 🌿خصال 🌹عمّار بن مروان گويد: امام صادق عليه السّلام در وصيّتى نوشت: بدان كه اگر كسى كه على عليه السّلام را با شمشير زد و او را كشت اگر خواست به من امانتى بسپارد و از من نصيحت خواست و با من مشورت كرد و من نيز نگهدارى امانتش را پذيرفتم، به‌طور حتم امانتش را به او باز مى‌گردانم. 🌿 کافی 🌹نقل شده حسين شيبانى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: يكى از دوستان شما مال بنى اميه و خون آنها را حلال مى‌شمارد (يعنى جايز مى‌داند مالشان را برداشته و آن‌ها را بكشد) و آن‌ها نزد او امانتى دارند. فرمود: امانت‌ها را به صاحبانش برگردانيد، حتى اگر مجوسى باشند، اين مطلبى كه آن شخص گفته است نخواهد شد تا آن‌گاه كه قائم ما اهل بيت عليهم السّلام قيام كند، و حلال میکند و حرام میکند. 🌿کافی 🌹عمر بن ابى حفص گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: تقواى الهى پيشه كنيد، و شما را نسبت به امانت سفارش مى‌كنم كه آن را به كسى كه شما را امين دانسته است، بازگردانيد؛ حتى اگر قاتل امير مؤمنان على عليه السّلام امانت به من بسپارد آن را به او باز مى‌گردانم. 🌿کافی 🌹نقل شده حفص بن قرط‍‌ گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: در مدينه زنى هست كه مردم دوشيزگان را به او مى‌سپارند تا اصلاح كند. و گفتيم: كسى مانند او را نديديم كه اين قدر رزق و روزى نصيبش شود. فرمود: آن زن راستی سخن داشته و امانت را ادا كرده است و اين باعث فراوانى رزق و روزى مى‌شود. 🌿کافی 🌹سكونى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله فرمود: از ما نیست كسى كه در امانت‌دارى خلاف قرارداد عمل كند. و فرمود پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله فرمود: امانت‌دارى رزق مى‌آورد، و خيانت فقر مى‌آورد. 🌿کافی 🌹عبد الرّحمان بن سيابه گويد: وقتى پدرم سيابه از دنيا رفت يكى از برادران دينى او نزد من آمده و درب خانه‌ام را زد و من بيرون رفتم و به من تسليت گفت و افزود: آيا پدرت ارثى نيز گذاشته است‌؟ گفتم: نه. آن مرد، كيسه‌اى به من داد كه در آن يك هزار درهم بود، و گفت: اين را به خوبى نگهدارى كن، و با آن كاسبى كن و سود حاصل از آن را بردار و مصرف كن. من با خوشحالى تمام نزد مادرم رفتم و به او گفتم. آن شب نزد يكى از دوستان پدرم رفتم و برايم كالاى سابرى خريدارى كرد و در دكّانى نشستم و به كسب و كار مشغول شدم و خداوند استفادۀ فراوانى به من رساند، و پس از مدّتى زمان حج نزديك شد و بر دلم خطور كرد تا به حج بروم. از اين رو نزد مادرم رفتم و گفتم: بر قلبم افتاده است كه به مكه بروم. مادرم گفت: اول پول‌هاى فلان شخص را بپرداز و پس از آن رهسپار مكّه شو. من نزد او رفتم و پول‌هايش را پس دادم؛ گويا من آن را به او بخشيده بودم. آن شخص گفت: اگر اين پول‌ها كم بوده است، بيشتر به تو بپردازم‌؟ گفتم: نه، ولى قصّه از اين قرار است كه من مى‌خواهم به حج بروم و دوست داشتم مالت نزد خودت باشد. سپس به مكّه رفتم و اعمال را انجام دادم و به مدينه بازگشتم و همراه با مردم، نزد امام صادق عليه السّلام رفتم و اجازه عمومی میدادند. من جوان بودم در آخرای مردم نشستم و مردم شروع به پرسش كردند و آن حضرت پاسخ مى‌دادند. هنگامى كه م عدّۀ كمى در نزد ایشان باقى ماندند. امام صادق عليه السّلام به من اشاره فرمود و نزديك رفتم و به من فرمود: آيا شما با من كارى دارى‌؟ عرض كردم: قربانت گردم! من عبد الرحمان بن سيابه هستم. فرمود: پدرت چه كار مى‌كند؟ عرض كردم: از دنيا رفت. آن حضرت بسيار ناراحت شد و براى پدرم طلب رحمت كرد و فرمود: آيا ارثى هم باقى گذاشته است‌؟ عرض كردم: نه. فرمود: پس از چه راهى به حج رفتى‌؟ من شروع كردم و قصۀ آن مرد را تعريف نمودم و هنوز سخنم تمام نشده بود كه آن حضرت به من فرمود: آن هزار (درهم) را چه كار كردى‌؟ عرض كردم: به صاحبش بازگرداندم. فرمود: بسيار كار خوبى كردى. آن حضرت افزود: نمى‌خواهى به تو سفارشى كنم‌؟ عرض كردم: چرا، جانم فداى شما باد! فرمود: تو را به راستگويى و اداى امانت سفارش مى‌كنم كه در نتيجۀ اين كار با مردم در اموالشان شريك مى‌شوى و بین انگشتانشان را جمع کردند عبد الرحمان مى‌افزايد: آن را از او حفظ کردم و سیصد هزار درهم زکات دادم. 🌿کافی @atiioo

🔰ازدواج بدون داشتن مالی برای مهریه 🌹محمّد بن مسلم گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: زنى خدمت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله رسيد و گفت: مرا شوهر بده. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: چه كسى خواهان اين خانم است‌؟ مردى برخاست و گفت: اى رسول خدا! مرا با اين خانم تزويج كن. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: به او چه خواهى داد؟ آن مرد گفت: من چيزى ندارم. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: نمى‌شود. آن زن دو مرتبه برخاست و درخواست خود را مطرح نمود و پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله نيز سخن خود را تكرار فرمود، امّا جز همان مرد كسى برنخاست. زن براى مرتبه سوم درخواست خود را تكرار كرد. در مرتبۀ سوم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به آن مرد فرمود: آيا از قرآن مجيد، چيزى آموخته‌اى‌؟ گفت: آرى. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: اين خانم را به ازدواج همسرى تو آوردم به اين مهريّه كه آن‌چه از قرآن آموخته‌اى به او بياموزى. پس آموخته‌ات را به او بياموز. @atiioo

✅روایات در مورد امانت (قسمت سوم) عكرمه گويد:از عبد اللّٰه بن عبّاس شنيدم كه بفرزندش علىّ‌ بن عبد اللّٰه مى‌گفت:گنجى كه تو براى خودت ذخيره مى‌كنى بايد علم و دانش باشد،و نسبت بآن بايد از گنج طلاى سرخ دلسوزتر باشى،پس من سخنى بتو مى‌سپارم كه اگر حفظش كنى بدان وسيله امر دنيا و آخرت را برايت گرد آورده‌ام.از آنان مباش كه بدون هيچ عمل خيرى چشم داشت بآخرت دارند،و بخاطر آرزوهاى دراز توبه را به تأخير مى‌اندازد،در دنيا مانند پارسايان سخن گويد،ولى پيوسته راه علاقة‌مندان بآن را پويد،اگر دنيا را به وى دهند سير نمى‌شود،و چون از چيزى بازش بدارند قناعت نمى‌كند،از سپاسگزارى آنچه به او داده شده فرو مى‌ماند،و باز باقيماندۀ آن را طلب مى‌كند.و بآنچه خود نمى‌كند فرمان مى‌دهد،نيكان را دوست دارد ولى بسان آنان عمل نمى‌كند، و نادانان را دشمن مى‌دارد و خود يكى از آنانست مى‌گويد:تا چند عمل كنم و به رنج بيفتم،آيا وقت آن نرسيده كه بنشينم و آرزو كنم‌؟و وى آرزوى آمرزش دارد و حال آنكه در معصيت كوشاست، بآن اندازه كه يك شخص بخواهد ياد آور شود(و اندرز گيرد)عمر نموده‌اند،در بارۀ عمر از دست رفته گويد:اگر كردار نيك كرده و خود را بزحمت انداخته بودم ذخيره‌اى برايم مى‌بود،و حال آنكه در باقى عمر خود بدون پروا نافرمانى پروردگار خود-عزّ اسمه-مى‌كند.اگر بيمارى شود بر كوتاهى اعمال خود پشيمان مى‌شود،و چون بهبودى يابد خود را(از عذاب پروردگار)در امان دانسته و مغرور شده و عمل نيك را به تأخير مى‌اندازد،و ايشان تا تندرست‌اند،در عجب و خود بينى غرق‌اند،و چون گرفتار آيند نوميد مى‌گردند.چون بسوى نعمت ميل كنند طغيان و زياده روى مى‌كنند،و چون نعمت بدستشان رسد خود را هلاك مى‌سازند.در پى آنچه كه يقين ندارند بدان مى‌رسند(خوشيهاى روزگار)مى‌روند،و در راه آنچه كه يقين دارند(نعمتهاى اخروى)قدم نمى‌گذارند.بآن مقدار از روزى كه برايشان تضمينى شده اطمينان ندارند،و بآنچه كه قسمت آنان گشته قانع نمى‌گردند.پيش از آنكه بزحمت بيفتند ميلى بكار نيك پيدا نكنند،و براى دستيابى بآنچه ميل دارند خود را بزحمت نيندازند.اگر توانگر شوند مستى كنند،و چون تهيدست گردند نوميد مى‌شوند،و پيوسته فزونى مى‌طلبند هر چند سپاس آنچه را كه دارند بجاى نمى‌آورند،[براى مردم نسبت بآنچه كه فايده‌اى برايشان ندارد خود را بزحمت مى‌افكنند]و آنچه را كه ناخوشايند است(يا آنچه را كه بيشتر حق خود ايشانست)در بارۀ خود ضايع و تباه مى‌سازند.بجهت زشتيهاى گذشته مرگ را ناخوش مى‌دارند،و با اين حال در حيات خود دست از زشتى بر ندارند.چون شهوتى رو نمايد بگناه آلوده مى‌شوند سپس خواستار توبه مى‌گردند،و چون كار آخرتى پيش آيد آن را از خود دور مى‌سازند.در آنچه كه از خدا مى‌خواهند مبالغه مى‌نمايند،ولى در طاعت و پرستش كوتاه مى‌آيند. بآسايش خويش مى‌نازند،و در كردار خويش كم و كاست مى‌گذارند.در طلب دنيا چندان كوشند كه به رنج و بيمارى مى‌افتند،و چون بهوش آيند و جان سالم بدار برند دو باره بگناه افتاده و دست برندارند .از مرگ مى‌هراسند ولى از آنكه مبادا كار خيرى از دستشان برود باك ندارند.بر مردم از كوچكترين گناهى كه از آنان سر مى‌زند مى‌ترسند،ولى بدون هيچ عملى بخود اميدوارند،و پيوسته مردم را سرزنش مى‌كنند ليكن با نفس خود بمداهنه و سازشكارى عمل مى‌كنند.تا آن زمان كه خرسندند امانت دارند،و چون خشمگين مى‌شوند خيانت مى‌ورزند.چون تندرست مى‌گردند گمان مى‌كنند كه توبه كرده‌اند(و به گناه آلوده مى‌شوند)،و چون گرفتار مى‌گردند،تندرستى مى‌طلبند و بازمى‌گردند.نه شبى بعبادت مى‌خيزند،و نه روزى را به روزه سپرى مى‌سازند،صبح كه مى‌شود بفكر چاشت‌اند و شب كه مى‌شود در نيّت شام،و حال آنكه روزه‌دار هم نبوده‌اند.بالا دستانشان از شرّ آنان در امان نيستند.چون زير دستانشان-با اينكه بخدا پناه مى‌برند-از شر آنان در امان نيستند.چون (بچيزى يا كسى)دشمنى مى‌ورزند خود را بهلاكت مى‌اندازند،و چون چيزى را دوست مى‌دارند قدرى كوتاه نمى‌آيند.از اندكى نعمت خداوندى بخشم مى‌آيند، و با فراوانى نعمت خدا به معصيت مى‌افتند،و فرمانشان پيوسته برده مى‌شود ولى خود(فرمان خدا نمى‌برند و)به معصيت مى‌پردازند،و بايد از خداوند يارى جست. 🌿امالی شیخ مفید 🌷امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد:نيكى‌ها ده دسته‌اند.پس اگر توانستى آن‌ها را در خود داشته باش.چه بسا آن‌ها در شخصى مى‌باشد و در فرزندش نيست و در فرزندى مى‌باشد و در پدرش وجود ندارد و دربنده مى‌باشد و در انسان آزاد وجود ندارد.گفته شد:اى پسر فرستادۀ خدا،آن‌ها چه هستند؟امام فرمود:راستى در سختى‌ها و شدايد،راستگويى، پرداخت امانت،صلۀ‌رحم،گرامى داشتن ميهمان،غذا دادن به درخواست‌كننده،پاداش دادن در مقابل اعمال،رعايت و خوش‌رفتارى با همسايه،خوش‌رفتارى با هم‌نشين و سرآمد آنها، حيا مى‌باشد. 🌿امالی شیخ طوسی @atiioo

حقیقت تلخ 🌹ابو جميله گويد: امام باقر عليه السّلام و امام صادق عليه السّلام فرمودند: هيچ كسى نيست مگر اين‌كه بهره‌اى از زنا مى‌برد. پس زناى چشمان، نگاه، زناى لب، بوسه و زناى دست‌ها لمس كردن است، چه آلت تناسلى آن را تأييد كند چه نكند (يعنى افزون بر نگاه، بوسه و لمس خواه زنا بكند خواه زنا نكند زناى آن اعضا محقق شده است). @atiioo