خواص و عموم در نگاه امام علی. خواص جامعه همواره بار سنگینی را بر حکومت تحمیل می‌کنند، زیرا: در روزگار سختی یاری‌شان کمتر، و در اجرای عدالت از همه ناراضی‌تر، و در خواسته‌هایشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‌ها کم‌سپاس‌تر، و به هنگام منع خواسته‌ها دیرعذرپذیرتر، و در برابر مشکلات کم‌استقامت‌تر می‌باشند. در صورتی که عموم مردم: ستون‌های استوار دین، و اجتماعات پرشور مسلمین، و نیروهای ذخیره‌ی دفاعی می‌باشند. نامه امام علی علیه‌السلام به مالک اشتر @iisociology

#گسل_حجاب بنظرم اگر بی حجابی تبدیل به موجی هم‌بسته و منسجم اجتماعی و در قالب و شکل جمعی بدل بشود، چیزی شبیه به موج خروشانی خواهد شد که هیچ کس یارای مقابله با آن را نخواهد داشت. توانایی عبور از موانع را پیدا می‌کند و شرایط را به نفع خود تغییر خواهد داد. جریان ز.ز.آ این مسئله را به خوبی درک کرده است و درصدد رقم زدن آن لحظه است. التهاب و داغ بودن مسئله، مهم‌ترین رکن موثریت کنش‌گری در این میدان و بستری همسو برای بازیگران این عرصه است. عبور از این موقعیت و کم کردن التهاب و کاستن از داغی مسئله، بنظر مهم‌ترین راهکار برای برون رفت از این وضعیت خواهد بود. جنگ و نزاع خیابانی سر حجاب و درگیری مردم با همدیگر، مهم‌ترین پروژه ایست که دشمن روی آن کار میکند و میتواند در این گسل زیست کند. میدان‌داری دشمن در عرصه اجتماعی بسته به باز بودن یا فعال بودن گسل است. زیرا در گسل امکان زیست و کنش دارد. از این رو کم کردن از گسل و یا خاموش کردن آن و حداقل خنک نگه‌داری گسل مهم‌ترین راه‌کار برای عبور از موقعیت خطرناک و عدم عقب نشینی است. عقب نشینی واقعی و نهادینه شده فقط در صورت ایجاد موج‌های سهمگین و فوران آتش گسل محقق خواهد شد. پس از آتش التهاب کم کنیم و به آنها که دنبال داغ نگه داشتن مسئله از هر سو و با هر قصدی هستند پهلو ندهیم و مانع شکل‌گیری بسترهای جمعی باشیم. تذکرات رسمی و با دوربین و علنی یک اقدام خوب و موثر در اندازه خود است اما بازیگر تعیین کننده این مسئله ادراک جمعی از آنچه میتواند رقم بزند می‌باشد. بر آتش گسل نیافزاییم! م.ص‌.صادقی ۲۴ تیر ۱۴۰۲ https://eitaa.com/atraf_man

#۴_ابر_چالش_تبلیغ_در_حوزه به مناسبت بیانات اخیر حضرت آقا در باب تبلیغ ۱. #زوال_ژورنال_اندیشه ژورنال اندیشه به معنای تولید اثر مکتوب به قلم اهل اندیشه و فضل برای مخاطبان عمومی دانش است. مجله مکتب اسلام در قبل از انقلاب عهده‌دار این منزلت تبلیغی بود. امری که در کیهان فرهنگی امتداد پیدا کرد و با رقیبی چون مجله کیان مواجهه پیدا کرد. ژورنال اندیشه در حوزه علمیه و به طور کلی در جریان انقلابی رو به زوال رفت و در سطح روزنامه و سایت خبری - تحلیلی فروکاسته شد اما در طرف جریان غرب‌گرا یا اصلاح‌طلب جدی‌تر گرفته شد و در مجلات متعددی این خط پی گرفته و توانست مدیریت افکار عمومی جامعه را بدست بگیرد. علم زدگی در جریان انقلابی و تولید و ساخت کتاب و مقاله، حوزه و جریان انقلابی را فارغ از امر تبلیغ برای جامعه و نخبگان قرار داد. عدم تخاطب در مرحله اندیشی ورزی، بنیان معرفتی امر تبلیغ را لنگ گذاشته است و منبر تبلیغ را نحیف و لاغر و تریبون را به دست سخن‌ران های عام و خوش سخن داد. ۲. #بی‌رسانه‌ حوزه (عامل‌ها و ساختارها) نه در مدیوم مطبوعات، سایت، شبکه اجتماعی، مدیوم تصویری و صوتی رسانه ندارد. رسانه ندارد یعنی رسانه‌ای که بتواند جریان‌سازی و کنش‌گری آزادانه، فارغ از اشخاص، احزاب، جریانات داشته باشد. رسانه زبان و فکر نوگرا، تحول‌خواه و نقاد یک میدان است. رسانه‌های حوزه در بند مناسبات بسیار نازل روابط شخصی هستند و متانت و والایی لازم جهت اشراف و پرسشگری یا راهبری افکار را ندارند. بی پروا تر اینکه ساختار و شخصیت‌های حوزه اجازه چنین تولد چنین نهادی را نمی‌دهند. اینکه چرا اینگونه است خود بحث مفصلی است ۳. #ناتشکیلات تشکیلات تبلیغی حوزه در واقع ناتشکیلات و فاقد ابزارها و اندیشه انسجام بخش و اتوریته لازم جهت اعمال سیاست‌هاست. نا تشکیلات تبلیغی حوزه در مناسبات اجتماعی و سیاسی در پهنه جامعه و در مقیاس جغرافیای ایران فاقد هرگونه سازوکار موثر جهت اعمال نفوذ و تصمیم‌گیری است. مناصب و جایگاه های تبلیغی در فضایی غیر از کانون تبلیغی حوزه پخت و پز می‌شود و ارتباطات با بدنه دستگاه حاکمیتی نیز از برنامه خاصی تبعیت نمی‌کند. دستگاه ها بر اساس میل و قدرت خود از هر جای حوزه توان جذب و بهره‌برداری هستند و مناسبات شخصی رقم زننده افزایش کار یا تعطیلی آنهاست نه سیاست‌های پیشینی! ۴. #بی‌آینده تبلیغ حوزه چه وضعیت مطلوبی برای آینده جامعه ایرانی ترسیم نموده است و به دنبال چه جایگاه و چه سطح از دسترسی‌ها و امکانات است؟ آرزوی نهاد تبلیغ چیست؟ به چه چیزهایی نیاز دارد؟ و چه ضرورت‌ها و محدودیت‌هایی در پیش؟ نهاد بی آینده و بدون تامل نسبت به آینده، آینده‌ای نخواهد داشت چرا که آینده را باید ساخت. م.ص‌.صادقی |۲۵ تیر ۱۴۰۲ | قم https://eitaa.com/atraf_man

«لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي‏» اثر استاد نجابتی| کانون هنر شیعی https://eitaa.com/atraf_man

چهل منزل در مراتب عزاداری بر سیدالشهداء علیه السلام #حدیث‌اول 1.كامل الزيارات، النص، ص: 103 // 7- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ الْأَرَّجَانِيِّ وَ حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ قَالَ: حَجَجْتُ مَعَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَوْ نُبِشَ قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع هَلْ كَانَ يُصَابُ فِي قَبْرِهِ شَيْ‏ءٌ فَقَالَ يَا ابْنَ بُكَيْرٍ مَا أَعْظَمَ مَسَائِلَكَ إِنَّ الْحُسَيْنَ ع مَعَ أَبِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِيهِ فِي مَنْزِلِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ مَعَهُ يُرْزَقُونَ وَ يُحْبَرُونَ وَ إِنَّهُ لَعَنْ يَمِينِ الْعَرْشِ مُتَعَلِّقٌ بِهِ يَقُولُ- يَا رَبِّ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ إِنَّهُ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ مَا فِي رِحَالِهِمْ مِنْ أَحَدِهِمْ بِوُلْدِهِ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى‏ مَنْ‏ يَبْكِيهِ‏ فَيَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ يَسْأَلُ أَبَاهُ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ وَ يَقُولُ أَيُّهَا الْبَاكِي لَوْ عَلِمْتَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَكَ لَفَرِحْتَ أَكْثَرَ مِمَّا حَزِنْتَ وَ إِنَّهُ لَيَسْتَغْفِرُ لَهُ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِيئَةٍ. حسین علیه السلام در عرش میگوید: خدایا وعده‌ای که به من دادی را انجام ده. همانا به زوارش نگاه می‌کند و به آنها و اسامی‌شان و اسامی پدران‌شان آگاه است. همانا حسین به گریه کننده‌اش نگاه می‌کند (توجه می‌کند) پس برای او استغفار می‌کند و از پدرش درخواست می‌کند تا برای او استغفار کند‌. و می‌گوید ای گریه کننده! اگر می‌دانستی خداوند چه چیزی بابت گریه برایت آماده کرده است بیشتر از حزن و ناراحتی خوشحال می‌شدی. اول محرم ـ 1445 م.ص.صادقی https://eitaa.com/atraf_man

چهل منزل در مراتب عزاداری بر سیدالشهداء علیه السلام #حدیث‌دوم كامل الزيارات، النص، ص: 102 // 6- حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ كِرْدِينٍ الْبَصْرِيِّ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا مِسْمَعُ أَنْتَ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ أَ مَا تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع قُلْتُ لَا أَنَا رَجُلٌ مَشْهُورٌ عِنْدَ أَهْلِ الْبَصْرَةِ وَ عِنْدَنَا مَنْ يَتَّبِعُ هَوَى هَذَا الْخَلِيفَةِ وَ عَدُوُّنَا كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ القَبَائِلِ مِنَ النُّصَّابِ وَ غَيْرِهِمْ وَ لَسْتُ آمَنُهُمْ أَنْ يَرْفَعُوا حَالِي عِنْدَ وُلْدِ سُلَيْمَانَ فَيُمَثِّلُونَ بِي. قَالَ لِي أَ فَمَا تَذْكُرُ مَا صُنِعَ بِهِ؟ قُلْتُ نَعَمْ . قَالَ فَتَجْزَعُ؟ قُلْت:ُ إِي وَ اللَّهِ وَ أَسْتَعْبِرُ لِذَلِكَ حَتَّى يَرَى أَهْلِي أَثَرَ ذَلِكَ عَلَيَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ الطَّعَامِ حَتَّى يَسْتَبِينَ ذَلِكَ فِي وَجْهِي . قَالَ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَكَ- أَمَا إِنَّكَ مِنَ الَّذِينَ يُعَدُّونَ مِنْ أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَخَافُونَ لِخَوْفِنَا وَ يَأْمَنُونَ، إِذَا أَمِنَّا أَمَا إِنَّكَ سَتَرَى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبَائِي لَكَ- وَ وَصِيَّتَهُمْ مَلَكَ الْمَوْتِ بِكَ وَ مَا يَلْقَوْنَكَ بِهِ مِنَ الْبِشَارَةِ أَفْضَلُ وَ لَمَلَكُ الْمَوْتِ أَرَقُّ عَلَيْكَ وَ أَشَدُّ رَحْمَةً لَكَ مِنَ الْأُمِّ الشَّفِيقَةِ عَلَى وَلَدِهَا قَالَ ثُمَّ اسْتَعْبَرَ وَ اسْتَعْبَرْتُ مَعَهُ- فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى خَلْقِهِ بِالرَّحْمَةِ وَ خَصَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِالرَّحْمَةِ يَا مِسْمَعُ إِنَّ الْأَرْضَ‏ وَ السَّمَاءَ لَتَبْكِي مُنْذُ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع رَحْمَةً لَنَا وَ مَا بَكَى لَنَا مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَكْثَرُ- وَ مَا رَقَأَتْ دُمُوعُ الْمَلَائِكَةِ مُنْذُ قُتِلْنَا وَ مَا بَكَى أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِينَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ- قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَيْنِهِ فَإِذَا سَالَتْ دُمُوعُهُ عَلَى خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِي جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّى لَا يُوجَدَ لَهَا حَرٌّ وَ إِنَّ الْمُوجَعَ لَنَا قَلْبُهُ لَيَفْرَحُ يَوْمَ يَرَانَا عِنْدَ مَوْتِهِ فَرْحَةً لَا تَزَالُ تِلْكَ الْفَرْحَةُ فِي قَلْبِهِ حَتَّى يَرِدَ عَلَيْنَا الْحَوْضَ مسمع بن عبدالملک کردین بصری میگه روزی ابوعبدالله فرمودند تو اهل عراق هستی آیا به زیارت قبر حسین ع می‌روی ؟ گفتم نه من آدم معروفی تو بصره هستم و قبایل دشمن اهل بیت آنجا زیادن و کسانی که مثل من هستند صداشون درنمیاد. فرمود یادش می‌کنی ؟ گفتم بله فرمود جزع هم می‌کنی؟ گفتم آره بخدا و اشک میریزم براش اینقدر که اهل خانه و خانواده م نگران حالم میشن فرمود خدا به اشکت برکت بده تو از کسانی هستی که در مصیبت ما جزع می‌کنی و در شادی ما شادی می‌کنی و در ناراحتی ما ناراحت میشوی و از ترس ما هم می‌ترسی و احساس امنیت می‌کنی در امنیت ما ، ان‌شاءالله هنگام مرگت پدران من را می‌بینی. توصیه تو را به ملک الموت می‌کنند تا با خوش رو ترین حالت و مهربانترین صورت که از نگاه مادر به فرزندش مهربان‌تر است باتو روبرو شود. بعد گریه کردن و من هم باهاشون گریه کردم فرمودند شکر خدایی را که با رحمتش ما را افضل مخلوقات کرد و به اهل بیت هم مهربانی زیاد اختصاص داد. یا مسمع زمین و آسمان از زمانی که امیرالمومنین را به قتل رساندند با رحمت ما گریه کردند و بسیاری از ملائکه برای ما گریه کردند و اشک‌های سوزناکی ریختند. هر کسی که از سر محبت به ما گریه کرد خدا با رحمتش با او دیدار می‌کند. هنگامی که اشک از چشمانش خارج میشود و روی صورتش می غلتد حتی اگر یک قطره باشد ، همان قطره آتش جهنم را خاموش میکند و حرارتی برای او نخواهد داشت . اگر قلبش از غم ما به درد آمده باشد وقتی که ما را در هنگام مرگ می‌بیند چنان خوشحال می‌شود که شادی آن تا زمانی که ما را در کنار حوض کوثر ببینید در قلبش هست . ای پسر کردین هیچ کسی با حوض کوثر روبرو نمیشه و چشمی آن را نمی‌بینه و از آن نمی‌نوشد مگر آنکه محبت ما در قلبش باشد. سوم محرم ـ 1445 م.ص.صادقی https://eitaa.com/atraf_man

امر به معروف و نهی از منکر #امام_حسین علیه السلام در #نهضت‌حسینی، وظیفه‌ای استثنایی یا #الگویی برای مکلفین؟ امام حسین علیه السلام فرمود «أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَر» (1) از جمله تحلیل‌هایی که درباره قیام و نهضت سیدالشهدا علیه السلام مطرح می‌شود و غالبا نتیجه‌ای جز دعوت به سکون و انفعال در برابر ظالمین و مستکبرین ندارد، غیر قابل الگو بودن قیام امام حسین علیه السلام، اختصاصی و وظیفه شخصی تلقی کردن آن است. هر چند دلیل معتنابهی برای این مدعی پیدا نشد، اما این تحلیل یک خروجی موثر دارد و آن بی اثر ساختن حرکت و قیام سیدالشهدا علیه السلام و خون شریف و مبارک ایشان در امتداد تاریخ است. تحلیلی برای مسکوت گذاشتن نهضت حسینی که به ضد اهداف و خون پاک ثارالله بدل شده است. برای اینکه نشان دهیم این تحلیل خلاف کلیت و حرکت امام حسین علیه السلام است و به آنتی تز نهضت حسینی بدل شده است ـ با احترام به برخی قائلین احتمالی ـ به فقه ـ باب امر به معروف و نهی از منکر ـ در کتاب تحریر الوسیله امام خمینی ره مراجعه می کنیم، تا وظیفه انسان مسلمان در امر به معروف و نهی از منکر در موقعیتی که سیدالشهدا علیه السلام واقع شد، پی ببریم. امام خمینی در تحریر الوسیله (جلد 1 ـ ص 472) در شرط چهارم ـ عدم ترتب مفسده و ضرر بر امر و نهی ـ بعد از بیان اینکه اگر آمر یا ناهی از وقوع ضرر یا مفسده ای برای خودش یا دیگر مومنین ـ جان، مال، آبرو ـ بترسد امر و نهی واجب نیست، در مسئله ششم میفرماید: «لو كان المعروف و المنكر من الأمور التي يهتم به الشارع الأقدس‌كحفظ نفوس قبيلة من المسلمين و هتك نواميسهم أو محو آثار الإسلام و محو حجته بما يوجب ضلالة المسلمين أو إمحاء بعض شعائر الإسلام كبيت اللّٰه الحرام بحيث يمحى آثاره و محله و أمثال ذلك لا بد من ملاحظة الأهمية، و لا يكون مطلق الضرر و لو النفسي أو الحرج موجبا لرفع‌ التكليف، فلو توقفت إقامة حجج الإسلام بما يرفع بها الضلالة على بذل النفس أو النفوس فالظاهر وجوبه فضلا عن الوقوع في ضرر أو حرج دونها‌» «اگر معروف و منکر از اموری باشد که شارع مقدس به آن اهتمام ـ ویژه ـ دارد، مانند حفظ جان و نوامیس قبیله ای ـ گروهی، جمعی ـ از مسلمین یا محو آثار اسلام و محو حجت آن ـ اعتبار ـ به نحوی که موجب گمراهی مسلمین بشود یا برخی شعائر اسلام از بین برود مانند بیت الله الحرام به نحوی که اثری از آن نماند و مانند این مثال ها، پس در این موارد ملاحظه و توجه به اهمیت مسئله مهم است. ـ پس مطلق ضرر یا حرج در امر و نهی موجب رفع تکلیف نیست ـ پس اگر اقامه حجت‌ها و امور مهم اسلام ـ که با نبودشان گمراهی و ضلالت پیش می آید ـ متوقف باشد بر بذل جان یا جان‌ها، ظاهر آن است ـ که امر و نهی ـ واجب است، چه برسد به اینکه ضرر یا حرجی پیش بیاید» ایشان در مسئله های ۷، ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱ چند عنوان را از مصادیق امور مهم دانسته اند که ضرر و حرج موجب سقوط تکلیف در برابر آن نمی‌باشد و امر و نهی واجب است. مانند بدعت در اسلام، معروف شدن منکر، سکوت در برابر ظالمین، سکوت در برابر جرئت ظالمین در گسترش محرمات، سکوت در برابر اعوان ظالمین قلمداد کردن علما. قید مهم در این چند تکلیف شرعی مخاطب آنهاست، "علماء الدين و رؤساء المذهب"، این دو دسته چنین وظایف خطیری بر عهده دارند. نه عموم مکلفین. از این نقطه محل عزیمت سیدالشهدا علیه السلام فهمیده می‌شود که قیام و حرکت، وظیفه شرعی آن حضرت در چارچوب امر به معروف و نهی از منکر بوده است نه یک ماموریت اختصاصی و غیر قابل الگو. بلکه فعل آن حضرت نشان دهنده مراتب امر و نهی و قیود آن می‌باشد و وظایف علما و روئسای مذهب شیعه از آن فهمیده می‌شود. پ.ن1: مثیر الاحزان 4 / بحار الانوار 44:329/ المناقب لابن شهرآشوب 89: 4 / مقتل الحسین الخوارزمي 188: 1 /نفس المهموم: 37 / مكاتيب الأئمة 40: 2 / لمعة من بلاغة الحسين (عليه السلام): 106 / مكاتيب الرسول صلى الله عليه و آله ج‏2، ص: ۳۶۶ / الفتوح: ج 5 ص 21 / معالي السّبطين: ج 1 ص 212. پ.ن2 : نخستین بار حدودا سال 1386 در مدرسه آیت الله مجتهدی ره تهران، این استدلال از تحریر الوسیله را از حضرت استاد آیت الله جاودان حفظه الله شنیدم. م.ص.صادقی | ۵ محرم 1445 https://eitaa.com/atraf_man

#قدرت_انسان_عزادار_حسین_علیه‌السلام فیلم هدیه دادن سربند حسینی توسط دختر شیعه هزاره به نیروی تامین امنیت پشتون (طالبان) بسیار دیده شد. اما آنچه بنظرم اهمیت این قطعه را افزون می‌کند نه گفتگوی زن - مرد یا هزاره - پشتون یا شهروند - طالب است، بلکه آنچه در تصویر به لحاظ مفهومی و رفتاری اوج می‌گیرد توان و ظرفیت تصرف در غیر از سوی #انسان‌عزادار‌‌حسین ع است. شیعیان بواسطه عزای سیدالشهدا علیه السلام به انسان حسین ع و قله بلند مرتبه حسین ع نزدیک‌ می‌شوند و در پرتو آن از چنان قدرت و فرهیختگی برخوردار می‌شوند که غیر را به تواضع و کرنش وامیدارند. روز حسین در غرب و مرتبت والای حسین در شرق هر دو انسان امروز را به دوگانه عزادار حسین - بی عزا فرا می‌خواند. جانِ انسان گویا فطرتا میل به عزادار حسین ع بودن دارد. عزایی که در سایه آن می‌توان رشد کرد، تصرف نمود و احترام و مهر را به ظهور رساند. واقعه عاشورا مطلع تولد قدرت انسان عزادار بود. آنجا نیز انسان عزادار عزت‌مند میدان‌دار حوادث است و در کارزار و بازار و بیابان و کاخ و خرابه، انسان بی عزا را یا به دوری می‌رهاند و در قعر تاریخ دفن می‌کند یا در برابر خود متواضع و خاکسار می‌گرداند و به خیل عزاداران ملحق می‌نماید. م.ص.صادقی| ۸محرم۱۴۴۵| اطراف https://eitaa.com/atraf_man

فرجع الحسین علیه السلام إلی المخیّم منکسراً حزیناً باکیاً یُکَفکِفُ دموعَه بکُمّه سپس حسین از پیش عباس به خیمه بر گشت در حالی‌که شکسته شده بود و با آستین اشک‌های چشمان مبارک خود را پاک می‌کند محرم ۱۴۴۵ https://eitaa.com/atraf_man

حسینیه - رسانه توجه خوبی است اما پشت به مسئله کردن و برای سنت آه کشیدن دردی را دوا نمی‌کند بلکه نشان‌گر فرار از مسئله است. تقریر مسئله: ۱. در عصر رسانه، عزاداری و حسینیه چگونه می‌بایست بازتاب داده شود؟ ۲. رسانه با مقوله حسینیه چه ‌می‌تواند بکند؟ ۳. حسینیه از رسانه چه استفاده می‌تواند بکند؟ ۴.آفت‌ها و آسیب‌هایی که باید از آن احتراز کرد چیست و چگونه؟ تماشاگری ذات رسانه‌ است حتی در رسانه تعاملی. آنجا هم در تعامل یا کاربری باز شانی و نحوه‌ای تماشاگری وجود دارد و کاربری در عین تماشاگری است. پس تماشاگریِ مخاطب پای رسانه، نه عیب بلکه عین حسن و قوت رسانه است بنظرم دو امر میتواند این مقوله را برای ما نگران کننده کند نخست رسانه‌زدگی هیئت: هیئت اگر از شان خود خارج شود و بخواهد برای رسانه و رسانه‌ای شدن بخواند بتدریج از هویت خود خارج خواهد شد، خصوصا آنکه امر اجتماعی در یک نقطه نمی‌ماند و به دلیل سیالیت فرهنگ میتواند در دست هر کس به هر شکل و شمایلی درآید و فرم جدیدی بگیرد تا مرز ضدیت با مفهوم هیئت دوم تقلید رسانه‌ای: بنظر میرسد کپی کردن فرم‌های رایج و مرسوم رئالیتی‌شوها در قالب هیئت رسانه‌ای سم مهلکی خواهد بود که به نابودی مفهوم هئیت و حسینیه خواهد انجامید اما! #حسینیه‌معلی بنظرم از هر دو عیب بری است. نخست آنکه تقلید فرمی دیگر نیست و ثانیا رسالت خود را بر احیا سنت و تراث گذاشته است لذا دو عیب بالا را ندارد حسینیه معلی امسال از حیث بصری و شور بسیار پربار تر از سال‌های گذشته بود اما از جهت نشان دادن دیگر اضلاع هیئت دستش خالی بود جای یک شاعر و عالم خالی است. م.ص.صادقی https://eitaa.com/atraf_man