نماز و صدقه اول ماه فراموش نشه حلول ماه رجب مبارک ✨

به تو حسادت می‌کنند، تو مکن. تو را تکذیب می‌کنند، آرام باش. تو را می‌ستایند، فریب مخور. تو را نکوهش می‌کنند، شکوه مکن. مردم از تو بد میگویند، اندوهگین مشو. همه مردم تو را نیک می‌خوانند، مسرور مباش... آنگاه از ما خواهی بود. حدیثی بود که همیشه در قلب من وجود داشت (از امام پنجم) #بخشی‌ازوصیتنامه‌شهیدبابک‌نوری

شبکه سه کربلا..

انگار که دنیا هیچ وقت نبوده است ، و انگار آخرت همیشه بوده‌ است .. - امام حسین(؏)

‌ آرزو سرمايه زن‌هاي پير از کارافتاده است. مگر انسان با آرزو زنده است؟! به اميد زنده است نه به آرزو. به رجا زنده است نه به تمنّي. «أَشْرَفُ الْغِنَی تَرْكُ الْمُنَی»؛ آرزو اين است که مبادي فراهم نيست، مسائل فراهم نيست، علل فراهم نيست، دل او مي‌خواهد فلان چيز را داشته باشد، دل او مي‌خواهد به فلان مقام برسد. بدون درس و بحث و جان کَندن که انسان عالم نمي‌شود. بدون تلاش و کوشش که انسان به جايي نمي‌رسد. مُنيه و آرزو را در روايات[13] فرموند اين سرمايه زنان پير از کار افتاده است. «رجاء»؛ يعني اميد که مطلبي ديگر است. «رجاء» برای کسي است که مبادي دارد، منابع دارد، مباني دارد، دنبال کار راه افتاده، اميدوار هم هست. فرمود: «أَشْرَفُ الْغِنَی تَرْكُ الْمُنَی»، زنده به اميد باشيد نه به آرزو. الآن کسي که مزرعه‌اي ندارد کشاورزي نکرده، کِشتي نکرده، آبياري نکرده، اين شخص اگر منتظر درآمد خوب باشد، اين را مي‌گويند آرزو. اما اگر همه کارها را کرده منتظر است باراني بيايد بازار مناسب داشته باشد، اين را مي‌گويند اميد. آن کسي که مزرعه دارد، کاري کرده، بذرافشاني کرده، آبياري کرده، او رجا دارد. اما کسي که هيچ کاري نکرده، مي‌گويند منيه دارد، تمنّي دارد. فرمود: شريف‌ترين بي‌نيازي اين است که انسان از آرزو خود را منزه کند.

‌ ۞ فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ۞ پس سخن این مشرکان تو را محزون نکند. ما هر آنچه پنهان و آشکار گویند همه را می‌دانیم (و به کیفر کفرشان می‌رسانیم). So do not let their remarks grieve you. We indeed know whatever they hide and whatever they disclose. #یس_۷۶ #قرآن‌بخوانیم @attre_yaas

لماذا لا يشتاقون مثلنا ألا يوجد في مدينتهم ليل ؟

چرا مثل ما دلتنگ نمی‌شوند مگر شهرشان شب ندارد ؟

خدایا به حق امشب ما رو از آتیش غرور، حسادت ،زیاده خواهی های بی خیر، تنبلی های بی‌دلیل، تهمت ها و قضاوت ها دور کن. . .

‌ زندگی همین است یا باید خودت را با سعادت‌های زودیاب و معمول مثل بچه و شوهر و خانواده گول بزنی یا با سعادت‌های دیریاب و غیرمعمول مثل شعر و سینما و هنر و از این مزخرفات! اما به هر حال همیشه تنها هستی. تنهایی تو را می‌خورد و خرد می‌کند. من قیافه‌ام خیلی شکسته شده و موهایم سفید شده و فکر آینده خفه‌ام می‌کند، ولی بگذریم... بگذریم... بگذریم! - از نامه‌های فروغ به فریدون فرخزاد -