خطبه حضرت زینب(س) خطبه پرهیمنه و شگفت حضرت زینب در کوفه در موقعیتی ایراد شد که: 1. داغ دار و کصیبت زده بود، هنوز با کربلایی که خود به چشم دیده بود چند روزی فاصله نداشت. 2. در محاصره سنگین نظامی دشمن بود. هزاران سرباز مسلح که از فاجعه و جنایت کربلا بازگشته بودند، گرداگرد او و دیگر اسیران بودند. 3. مردم ازدحام کرده بودند و کوفه آمیزه ای از خنده و گریه بود. 4. پیش روی زنیب سرهای شهیدان بود، سر عزیزترین انسان ها بر نیزه ها نشسته بود و در چرخش و گردش مداوم، چشم در چشم زینب داشتند. 5. کاخ عبیدالله منتظر ورود اسیران بود. آبنده نامعلوم، عبیدالله گستاخ و مغرور و سنگ دل و اسیران نگران، خطبه خوانی در این هنگامه سخت، بر میزان خطر و خشم عبیدالله می افزاید. 6. خطبه در فضای باز بود و جمعیت بسیار و همهمه ها و فریادها و سر و صدای اسب ها و ابزارهای جنگی و حرکت ها، مانع شنیدن می شد. در این هنگامه، با آرامشی که تنها در چون زینبی می توان یافت، دختر علی قصد سخن کرد. به اشارت دست او همهمه ها فروخوابید. بشیر بن خزیم اسدی گوید: «به زینب نظر کردم، به خدا سوگند تا آن روز هرگز زنی پوشیده و نجیب و بزرگ منش چون زینب ندیده بودم که این گونه بلیغ و رسا و شورانگیز سخن بگوید. گویی سخنانش از کام امیرالمومنین برمی آمد.» خطیب بلیغ و اسیر کوفه این گونه سخن آغاز کرد: «خدا را ستایش می کنم و بر پدرم محمد(ص) و خاندان پاک و برگزیده اش درود می فرستم.» همین نخستین جمله کافی است تا مخاطبینی که خود را پیروان پیامبر خاتم می دانند، بدانند از زبان چه کسی خطبه را می شنوند. بدانند دختر پیامبر حرف می زند. زینب درنگ کوتاهی کرد و آنگاه چونان آذرخشی که در شب تار فرود آید و بدرخشد، بر قلب های تاریک و جان های خفته فریاد کشید که: «ای مردم کوفه، ای مردمان حیله گر و خیانت کار ! گریه می کنید ؟؟ اشک چشمانتان خشک نشود و ناله هایتان آرام نگیرد. همانا کار شما مانند آن زنی است که رشته ی خود را پس از محکم بافتن، یکی یکی از هم می گسست، شما نیز سوگندهای خود را در میان خویش، وسیله ی فریب و تقلب ساخته اید. آیا در میان شما جز وقاحت و رسوایی ، سینه های آکنده از کینه ، دو رویی و تملق، همچون زبان پردازی کنیزکان و ذلت و حقارت در برابر دشمنان چیز دیگری نیز یافت می شود ؟ یا همچون سبزه هایی هستید که ریشه در فضولات حیوانی داشته یا همچون جنازه ی دفن شده ای که روی قبرش را با نقره تزیین نموده باشند ؟ چه کار زشتی کردید و چه بد توشه ای برای جهان دیگر اندوختید. خشم خدا را خریدید و ایمان خویش را فروختید. گریه می کنید ؟ بگریید که به خدا شایسته و سزاوار گریه اید. بسیار بگریید و کم بخندید که داغ ننگی بر پیشانی خود نهاده اید که هرگز زدودنی نیست.

«ای مردم کوفه، ای مردمان حیله گر و خیانت کار ! گریه می کنید ؟؟ اشک چشمانتان خشک نشود و ناله هایتان آرام نگیرد. همانا کار شما مانند آن زنی است که رشته ی خود را پس از محکم بافتن، یکی یکی از هم می گسست، شما نیز سوگندهای خود را در میان خویش، وسیله ی فریب و تقلب ساخته اید. آیا در میان شما جز وقاحت و رسوایی ، سینه های آکنده از کینه ، دو رویی و تملق، همچون زبان پردازی کنیزکان و ذلت و حقارت در برابر دشمنان چیز دیگری نیز یافت می شود ؟ یا همچون سبزه هایی هستید که ریشه در فضولات حیوانی داشته یا همچون جنازه ی دفن شده ای که روی قبرش را با نقره تزیین نموده باشند ؟ چه کار زشتی کردید و چه بد توشه ای برای جهان دیگر اندوختید. خشم خدا را خریدید و ایمان خویش را فروختید. گریه می کنید ؟ بگریید که به خدا شایسته و سزاوار گریه اید. بسیار بگریید و کم بخندید که داغ ننگی بر پیشانی خود نهاده اید که هرگز زدودنی نیست. این ننگ از دامانتان شست و شو دادنی نیست. شما فرزند خاتم پیامبران را کشتید. شما سید جوانان بهشت و چراغ راه امت را کشتید. کسی را به قتل رساندید که در جنگ سنگرگاهتان، در سختی پناهتان و در گیر و دار تاریکی و آشفتگی، مشعل هدایت و پایان پریشانی و سرگردانی شما بود. کوششتان تباه و معامله تان زیان بار است و به خشم و غضب الهی دچار و خواری و پریشانی و بیچارگی همراهتان. کاری بسیار زشت و ناروا کردید. نزدیک است از زشتی این کار آسمان ها بشکافد و زمین متلاشی شود و کوه ها از هم گسسته شوند. هیچ می دانید چه جگری از رسول خدا دریده اید؟ هیچ می دانید چه حرمتی از او شکستید و چه خونی از او ریختید؟ ... هرگز مباد مهلتی که به داده اند فریفته تان سازد، چرا که خداوند گناهکاران را زود به مکافات و مجازات نمی رساند، انتقام خون ستمدیدگان را خدا می ستاید. هرگز چنین نیست که می پندارید. خدا مراقب ما و شماست.» خطبه پایان یافت. ناله ها دیگر بار آغاز شد. اشک بود که می جوشید، زنان مویه می کردند و مو می کندند مردان همدیگر را سرزنش می کردند. شیوه شهر را پر کرده بود. نگاه به قافله اسیران، دیگر شبیه ساعت های آغازین ورود نبود... اینک عبیدالله منفورترین بود و اباعبدالله محبوب ترین. بشیر بن حزیم می گوید: «وقتی سخنان زنیب(س) به پایان رسید، پیر و جوان و زن و مرد می گریستند. پیرمردی که نزدیک من ایستاده بود چنان گریه می کرد که محاسنش از اشک خیس شده بود و در همان حال دست خود را به آسمان افراشته و ناله کنان می گفت: پدر و مادر فدایتان! پیران شما بهترین پیران، جوانانتان بهترین جوانان و نسل و فرزندان شما بهترین فرزندان اند و شما خانواده ای بزرگ منش و

و کریم و برترید.» آیا خطبه زینب پایان پذیرفت یا امام سجاد(ع) از وی خواست تا خطبه را پایان دهد به درستی معلوم نیست، اما وقتی خطبه حضرت زینب(س) به اینجا رسید امام سجاد با لحنی صمیمانه گفت: عمه جان بحمدالله تو دانشمندی هستی که تعلم ندیده است و دانایی هستی که از خیچ آموزگار و معلم و مدرسه ای درس نیاموخته ای. سپس حضرت زینب بر شتر خویش این مرثیه را سرود: «برای پیامبر خدا چه پاسخی دارید آنگاه که بپرسد با امت من چه کردید در حالی که آخرین امت بودید، اهل بیت و فرزندان و عزیزان من برخی اسیر و برخی کشته و در خون غلتیده اند. آیا این پاداش من بود که شما را نصیحت و وصیت کردم که با خویشاوندان من خوش رفتاری کنید. من بیمناک و نگران شمایم که همان عذابی که بر قوم «ارم» فرود آمد بر شما نازل شود.»

✾🌺✾✾✾✾🍃🌸✾✾✾✾🌺✾ 💎حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در آخرین روزهای عمر پر برکتشان ضمن وصیتی به اسماء فرمودند: من بسیار زشت و زننده می‌دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه‌ای روی بدنش تشییع می‌کنند و افرادی اندام و حجم بدن او را مشاهده کرده و برای دیگران تعریف می‌نمایند. مرا بر تختی که اطرافش پوشیده نیست و مانع مشاهده دیگران نباشد، قرار مده؛ بلکه مرا با پوشش کامل تشییع کن، خداوند تو را از آتش جهنم مستور و محفوظ نماید. 📚(تهذیب الأحکام، ج ۱، ص ۴۲۹) •° @ahadis_aemmeh °• ✾🌺✾✾✾✾🍃🌸✾✾✾✾🌺✾

🦋🍃🌼🦋🍃🌸 🦋🍃🌼🦋🍃🌸 نامگزاري حضرت زينب سلام الله عليها پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در مراسم نامگزاري حضرت زينب ـ سلام الله عليها ـ به شدت گريه کرد و فرمود: اين دختر به بلاها مبتلا مي شود و مصيبت هاي مختلفي بر وي وارد مي شود و... به درستي که هر کس بر او و بر مصيبت هاي او گريه کند، ثوابش همانند ثواب گريه بر برادرانش (حسن و حسين و...) مي باشد.سپس او را زينب ناميد. 📚قزويني، سيد محمد کاظم، زينب الکبري من المهد الي اللحد، قم، دارالانصار، چاپ اول، 1426ق، ص35 و 36. ✨ @ahadis_aemmeh 🦋🍃🌼🦋🍃🌸 🦋🍃🌼🦋🍃🌸

🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸 ✨ 🌸 حضرت زینب(س)در کلام امام سجاد(ع)❤️ امام سجّاد عليه السلام :👇 👈 [اى زينب !] تو ، بحمداللّه ، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى و دانايى هستى كه نزد كسى نياموختى👏💐 . @ahadis_aemmeh 📚بحار الأنوار ، ج 45 ، ص 164 . 🌸 ✨ 🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸

🌺مختصری از زندگینامه حضرت زینب سلام الله علیها 🌺 ✨ولادت با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها در مدینه ي طیّبه و پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری واقع شده است (۱) اقوال دیگر در ولادت آن حضرت(۲) عبارت است از ٥ جمادی الاولی سال ٦ هـ، اوایل شعبان سال ٦ هـ، ماه رمضان سال ٦ هـ، دهه ي آخر ربیع الثانی در سال ٥ یا ٦ یا ٧ هـ. پدر بزرگوار آن حضرت امیرالمؤمنین عليه السلام ، و مادر گرامی اش حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها است . همسر آن حضرت جناب عبدالله بن جعفر بن ابی طالب و فرزندان آن حضرت، علی ، عون، عبّاس ، محمّد و امّ کلثوم هستند که عون و محمّد در کربلا شهید شدند . کنیه ي آن مخدّره امّ کلثوم، امّ عبدالله و امّ الحسن است ، ولی کنیه های خاصّ حضرت امّ المصائب ، امّ الرّزایا و امّ النّوائب است . القاب آن مخدّره بسیار است ، و از آن جمله : عقیلة بنی هاشم، عقیلة الطّالبین ، صدّیقه صغری (اشاره به مادرش که صدّیقه کبری است و پدرش که صدّیق اکبر است) ، عصمت صغری ، ولیة الله ، الرّاضیة بالقدر و القضاء ، صابرة البلوی من غیر جزعٍ و لا شکوی ، امنیة الله ، عالمة غیر معلّمة ، فهّمة غیر مفهَّمة ، محبوبة المصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم ، ثانیة الزّهراء سلام الله علیها، الشّریفه .(۳) از نسل علی، فرزند حضرت زینب سلام الله علیها که معروف به زینبی است فرزندان زیادی به دنیا آمده اند، که سیوطی رسالة زینبیّه را دربار آنها تألیف کرده است .(۴) 👈هنگام ولادت آن حضرت ، پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم در سفر بودند . امیرالمؤمنین عليه السلام برای نامگذاری این مولود فرمودند : « بر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم سبقت نمی گیرم.» تا آنکه حضرت آمدند و منتظر وحی شدند . جبرئیل نازل شد و عرض کرد: خداوند سلام می رساند و می فرماید : « این دختر را زینب نام بگذار ،چه اینکه این نام را در لوح محفوظ نوشته ایم» . 👈پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم حضرت زینب سلام الله علیها را طلب کرده ، بوسیده و فرمودند : « وصیّت می کنم به حاضرین و غایبین که این دختر را به خاطر من پاس بدارید، که همانا وی به خدیجه کبری سلام الله علیها مانند است » . سکینه و وقار آن حضرت را به خدیجه کبری سلام الله علیها و عصمت و حیاتش را به فاطمه زهرا سلام الله علیها و فصاحت و بلاغتش را به علیّ مرتضی عليه السلام و حلم و بردباریش را به حسن مجتبی عليه السلام و شـجاعت و قـوّت قلبش را به حضرت سیّدالشّـهداء عليه السلام همانند نموده اند . ابن حجر در "اصابة" و ابن اثیر در " اُسد الغابه" در حالات آن حضرت نوشته اند :👇 در مجلس یزید لعنت الله علیه حضرت زینب سلام الله علیها کلماتی فرمودند که دلالت بر قوّت قلب آن حضرت دارد . آن حضرت در کرم و بصیرت و حلم ، مشهور خاندان بنی هاشم و عرب بوده و بین جمال و جلال ، سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت را جمع کرد. شـبها در عبادت بود و روزها را روزه و او به اهل تقـوی معـروف بودند .(۵) 🔹🔶🔹🔶🔹🔶🔹🔶 💐فرا رسیدن سالروز میلاد آن حضرت و نیز روز پرستار را به تمام عاشقان ولایت تبریک و تهنیّت گفته و گرامی می داریم.💐 منابع： 1️⃣عقیله بنی هاشم سلام الله علیها ، ص 5 ؛ زینب الکبری سلام الله علیها ، ص 17 ؛ منتخب التواریخ ، ص 94-95 ؛ ریاحین الشریعة ، ج 3 ، ص 33 2️⃣ ریاحین الشّریعة ، ج 3 ، ص 33 3️⃣ریاحین الشریعة ، ج 3 ، ص 48 4️⃣منتخب التّواریخ ، ص 113 ؛ تاریخ الخمیس ، ج 2 ، ص 317 ؛ تذکرة الخواص ، ص 4 5️⃣مجلة الاسلام ، شماره 27 ، محمّد غالب شافعی @ahadis_aemmeh ✨💠✨💠✨💠✨💠✨

༻﷽༺ ✍️پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود : اى سلمان! هر كس دخترم فاطمه را دوست بدارد، او در بهشت و كنار من خواهد بود و هر كس او را دشمن بدارد گرفتار آتش مى‏ شود. سلمان! علاقه‏ مندى به فاطمه در صد جا به درد مى ‏خورد: از جمله‏ ى آنها: هنگام مرگ، عالم برزخ، در پاى میزان، عرصات محشر، پل صراط و محاسبه‏ى اعمال. سلمان! واى بر كسانى كه به او ظلم كنند و واى بر آنان كه به شوهر او جفا نمایند، حتى واى بر ستمگرانى كه به فرزندان و شیعیان وى ستم كنند. 📚 بحار الانوار ، ج ۲۷ ، ص ۳۸ اللهم عجل لولیک الفرج @ahadis_aemmeh

15 رجب وفات حضرت زينب سلام الله عليها ( 62 هجري قمري) زینب کبری علیها السلام، الگوی صابران او فرزند علی علیه السلام و فاطمه علیها السلام است و مقامی بس والا دارد. القابی همچون «عقیله بنی هاشم » ، «عارفه » ، «عالمه » ، «کامله » و «عابده » نشانگر شخصیت الهی این بانوی بزرگ است. او از جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله پدرش امیرالمؤمنین علیه السلام و مادرش فاطمه زهرا علیها السلام حدیث روایت کرده و بانویی است دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت و... زینب کبری علیها السلام همواره مورد احترام امام حسین علیه السلام بود و از آغاز تا انجام قیام عاشورا همراه آن حضرت مسؤولیت سرپرستی اهل بیت علیهم السلام، بانوان و کودکان را به عهده داشت و در کنار امام سجاد علیه السلام پرچم پیام رسانی خون شهدا را در دست داشت. این بانوی بزرگ هم دختر شهید، هم خواهر شهید، هم مادر شهید و هم عمه شهید است. دو فرزند او به نام محمد و عون نیز همراه او در کاراون امام علیه السلام بودند و روز عاشورا به شهادت رسیدند. صابره کربلا محرم اسرار امامت بود و از حوادث آینده خبر داشت. در یکی از منازل بین راه به نام «خزیمیه » به امام حسین علیه السلام خبر داد که هاتفی به او از سرنوشت کاروان، شهادت یاران و مصیبت های آینده خبر داده است. امام در جواب او فرمود: «یا اختاه! کل الذی قضی فهو کائن; (1) ای خواهر! هر آنچه که خدا مقدر کرده، محقق خواهد شد.» امام سجاد علیه السلام نقل می کند: «شب عاشورا شنیدم پدرم در حالی که شمشیر خود را آماده می کرد، اشعاری در بی وفایی دنیا زمزمه و تکرار می کرد. وقتی متوجه منظور ایشان شدم، بغض گلویم را گرفت اما عمه ام زینب علیها السلام طاقت نیاورد و با نگرانی فرمود: «واثکلاه! لیت الموت اعدمنی الحیاة، الیوم ماتت امی فاطمه وابی علی و اخی الحسن; وای از این مصیبت سنگین! کاش، چنگال مرگ پرنده زندگیم را نابود می کرد. امروز دوباره مرگ مادر، پدر و برادرم تکرار شد.» امام حسین علیه السلام او را دلداری داد و به صبر سفارش کرد و همه اهل بیت علیهم السلام از این صحنه گریستند. امام خطاب به آنان فرمود: «یا اختاه! یا ام کلثوم! یا فاطمة! یا رباب! انظرن اذا قتلت فلا تشققن علی جیبا ولا تغمشن وجها ولا تقلن هجرا; (2) ای خواهر! ای ام کلثوم! ای فاطمه! ای رباب! متوجه باشید که وقتی من کشته شدم، گریبان ندرید و صورت نخراشید و سخن بیهوده مگویید.» نافع بن هلال می گوید: وقتی امام حسین علیه السلام به خیمه زینب کبری علیها السلام وارد شد، شنیدم آن بانوی سترگ از حضرت، وضعیت روحی یاران را پرسید که آیا از ثبات و پایداری آنان اطمینان دارد؟ امام علیه السلام در پاسخ فرمود: «والله لقد بلوتهم فما وجدت فیهم الاشوس الاقعس یستانسون بالمنیة دونی استیناس الطفل الی محالب امه; (3) سوگند به خدا آنان را آزمودم، در میان آنان احدی را نیافتم، مگر شجاعانی استوار که اشتیاق آنان به مرگ در رکاب من همچون انس کودک به سینه مادر است.» دردناک ترین صحنه برای بانوان، به ویژه زینب کبری علیها السلام لحظه وداع امام علیه السلام با اهل خیام بود که باز همگی از طرف امام علیه السلام مامور به صبر شدند. هنگامی که «ذوالجناح » خبر شهادت سیدالشهداء علیه السلام را به خیمه گاه آورد اهل حرم به سوی قتلگاه روانه شدند. زینب کبری علیها السلام با دیدن صحنه گودال فریاد زد: وامحمدا! واعلیا! هذا حسین بالعراء صریع بکربلا لیت السماء اطبقت علی الارض ولیت الجبال تدکدکت علی السهل با این جملات در حالی که امام در حال جان دادن بود خود را به پیکر برادر نزدیک کرد و عمر سعد با گروهی خود را به گودال قتلگاه نزدیک می کردند. «عقیله بنی هاشم » فریاد کشید: «وای بر شما. آیا مسلمانی بین شما نیست؟» اما کسی پاسخ او را نداد و عمر سعد به سپاهیان خود دستور داد کار حسین علیه السلام را تمام کنند. بانویی که شهادت دو فرزند، برادران و برادرزادگان و خویشان را به چشم خود دیده است، تازه رسالت سنگینی را به دوش خود احساس می کند. او باید برخیزد و بیرق شهدا را تا پایان راه با صبر و پایداری در دست گیرد. شام غریبان، حرکت از قتلگاه و حوادث مسیر اسارت هر کدام به تنهایی برای زمین گیر شدن قوی ترین مردان کفایت می کرد اما زینب علیها السلام بزرگ تر و استوارتر از آن بود که با سیل سهمگین طوفان های بلا بر خود بلرزد. زینب کبری علیها السلام بااین که دلخراش ترین صحنه ها را دید اما در هر فرصتی پیام عاشوراییان را با اقتدار و صلابت به گوش همگان می رساند. در مجلس یزید که همه چیز برای تحریف خون کربلاییان فراهم شده بود خطبه آتشین (4) او ورق را برگرداند و جو تبلیغاتی مسموم شامیان را چنان متحول ساخت که دشمن از نگهداری اسرای سرافراز در آن دیار احساس خطر می کند. او فاطمه ای بود در شام و زبان گویای علی علیه السلام بود در کوفه. او به حق، زینب بود، زینت پدر... ما یار قدیم مشکلات و رنجی

صلی الله علیک یا زینب کبری 🏴🏴🏴 حضرت زینب کبری سومین فرزند امام علی (علیه‌السّلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌) و همسر عبدالله بن جعفر https://eitaa.com/avahdjxck/85 او از اسرای اهل‌بیت امام حسین (علیه‌السّلام) در حادثه کربلا بود. در تاریخ و چگونگی وفات حضرت زینب اختلاف‌نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری پس از تحمل مصائب کربلا و رنج‌های اسارت بر اثر بیماری در ۵۷ سالگی وفات نمود. راجع به محل دفن حضرت زینب سه دیدگاه وجود دارد: قبرستان بقیع در مدینه، قاهره مصر دمشق سوریه را برای محل دفن آن بانو، با ادله متعدد ذکر کرده‌اند، اما با توجه به ادله و مستندات تاریخی دیدگاه شام از قرائن اطمینا‌ن‌بخشی برخوردار است و موجب حصول ظن قریب به یقین است و دو دیدگاه دیگر دارای اشکالات فراوانی است که اشاره خواهد شد عمرو بن سعید اشرق که از سوی بنی‌امیه به عنوان حاکم مدینه منصوب شده بود طی نامه‌ای به یزید، مطلب را به اطلاع او رساند و او را از ماجرای برپایی مجالس عزا با خبر کرد. در نامه او به یزید چنین آمده بود: «همانا که وجود زینب در میان مردم مدینه اذهان را می‌آشوبد. او زنی سخنور و عاقل و خردمند است و عزم کرده تا با هوادارانش انتقام خون حسین را بگیرد.» یزید در پاسخ به او دستور داد که میان حضرت زینب و مردم مدینه جدایی‌ اندازد. او نیز به آن حضرت اعلام کرد که از مدینه خارج شود و در هر جای دیگری که مایل است، زندگی کند. حضرت زینب به ناچار مدینه را در روزهای پایانی ذی‌الحجه سال ۶۱ هجری در حالی که هنوز سالگرد برادرش نرسیده بود به همراه با دختران امام حسین (علیه‌السّلام) (فاطمه و سکینه) و فضه خادمه ترک کرد و به سوی شام روانه شد حضرت زینب کبری پس از گذشت حدود ۱۸ ماه بعد از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام)، در دمشق شام چشم از جهان فرو بست. در تاریخ وفات حضرت زینب کبری سومین فرزند امیرمومنان حضرت علی علیه‌السّلام اختلاف‌نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری پس از تحمل مصائب کربلا و رنج‌های اسارت در ۵۷ سالگی به دیدار معبود شتافتند و در جوار حضرت حق آرام گرفتند. 🏴 شدت مصیبت کربلا بحر المصائب نوشته است: حضرت زینب بعد از واقعه کربلا و رنج شام و محنت ایام، چندان گریست که قدش خمیده شده و گیسوانش سفید گردید و زندگی‌ای سراسر حزن و‌ اندوه داشت تا به سرای دیگر رخت بربست. یکی از سوالاتی که در ارتباط با آن بانوی بزرگوار مطرح می‌شود درباره چگونگی وفات ایشان است؟ علت اصلی وفات‌ ام المصائب حضرت زینب کاملا مشخص نیست و در این‌باره گمانه‌های مختلفی وجود دارد. باید گفت: بر اساس برخی از نوشته‌ها آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات حضرت زینب کبری توسط عوامل یزید مسموم شد و به شهادت رسید که این احتمال هم دور نیست چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند. البته دشمن در انجام این کارها سند به دست کسی نمی‌دهد و در خفا و پنهانی دست به این اعمال می‌زنند. به هر حال احتمال شهادت حضرت، توسط عوامل یزید احتمالی دور از ذهن نیست، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است. بیمار شدن حضرت مهم‌ترین و قابل قبول‌ترین احتمال برای وفات ایشان است. در این احتمال حضرت زینب بر اثر بیماری و یا مصائب و سختی‌هایی که از واقعه عاشورا به آن دچار شدند در سن ۵۷ سالگی در شام وفات و یا به شهادت رسیدند درباره مزار حضرت زینب کبری دیدگاه‌های مختلفی ارائه شده است که به بررسی آن تک‌تک آنها پرداخته و دیدگاهی را که صحیح‌تر است، برمی‌گزینیم. راجع به محل دفن حضرت زینب سه نظر وجود دارد: الف: مدینه منوره، کنار قبور خاندان اهل‌بیت یعنی بقیع؛ ب: قاهره مصر؛ ج: مقام معروف و مشهوردر قریه راویه، واقع در منطقه غوطه دمشق. دیدگاه مدینه برخی گفته‌اند که مرقد زینب کبری در شهر مدینه، در قبرستان بقیع است، البته بدون تعیین محل دقیق آن و ثبت مشخصات لازم. این عقیده، مبتنی بر ظن و گمان است، چرا که اگر چنین بود، بی‌گمان این مطلب، به صراحت، هم در کتاب‌های پیشین درباره مزارهای مدینه منوره ذکر می‌شد. این دیدگاه بر این اساس استوار است که می‌دانیم بدون تردید حضرت زینب پس از حادثه کربلا و اسارت غم‌بار کوفه و شام، به مدینه بازگشتند و مدتی در آن شهر زندگی کردند و دلیل کافی نیز بر خروج آن حضرت از مدینه در دست نیست. بنابراین، حتماً در همان شهر از دنیا رفته و حتماً در مکانی که اهل‌بیت مدفونند، یعنی بقیع دفن شده است.

✨﷽✨ شناخت شناسنامه ای حضرت زینب کبری علیها السلام ✅نام: حضرت زینب سلام الله علیها ✅نامگذار: رسول خدا صلی الله علیه و آله از جانب خدا ✅نسبت با پیامبر خدا: سومین نوه پیامبر ✅نام پدر: امام علی علیه السلام ✅نام مادر: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ✅نام برادران: امام حسن و امام حسین و عباس علیهم السلام ✅مقام و منصب: معلم و مفسر قرآن در کوفه 🌸روز و ماه تولد: احتمالا پنجم جمادی الاولی 🌸سال تولد: 5 یا 6 هجری قمری 🌸محل تولد: مدینه منوّره ✅نام همسر: (پسر عمویش) عبدالله فرزند جعفر طیّار ✅نام فرزندان: علی، عون، محمد، جعفر، ام کلثوم (دو نفر شهید کربلا) ✅لقب مشهور: #أمّ_المصائب ✅القاب دیگر: محدثه، عقیله بنی هاشم، عقیلة النساء، عالمه غیر معلّمه، نائبة الزهرا، نائبة الحسین، شریکة الشهداء... ✅مهمترین واقعه عمر: حضور در کاروان کربلا و صحنه عاشورا ✅نسبت با شهید: دختر شهید، مادر شهید، خواهر شهید، عمه شهید ✅مسئولیت: سرپرستی کاروان اسیران آل الله ✅سخن معروف: «ما رأیتُ الا جمیلاً» ✅خطاب به یزید: یابن الطلقاء (ای فرزندِ اسیرِ آزاد شده جدّم) ☑️روز و ماه رحلت و شهادت: 15 رجب ☑️سال شهادت: سال 62 یا 63 هجری قمری ✅مدت عمر: 57 سال ✅خلیفه غاصب معاصر: معاویه مکّار و یزید پلید ✅حرم مطهر: دمشق سوریه (و شاید قاهره) 🌸نامگذاری روز ولادت: روز پرستار ◀️ فرمایش پيامبر صلی الله‌ علیه‌ وآله: هر كس بر مصيبت هاى اين دختر بگريد، همانند كسى است كه بر برادرانش، حسن و حسين گريسته باشد. ◀️ امام حسین علیه السلام: من را در نماز شب فراموش نکن. ◀️ سخن امام سجاد علیه السلام: "أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَیْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَیْرُ مُفَهَّمَة". ◀️ امام باقر علیه السلام: علم و معرفت ایشان اکتسابی نیست. ✅ ویژگی نسب: مولود بهترین زوج عالم ✅ برخی از ویژگی‌ها: ایمان و مجاهدت در راه خدا، فصاحت و شهامت، هوش و دانش فراوان، خلوص و صفای باطن، نقل روایات بسیار، نقل خطبه فدک، افشاگری ظلم بنی امیه، پیام رسان نهضت عاشورا با خطبه های غرّا؛ درک هفت معصوم از پیامبر تا امام باقر علیهم السلام... ✅زیارتنامه مختصر: السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّه السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ فَاطِمَةَ وَ خَدِیجَة السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِین السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا عَمَّهَ وَلِیِّ اللهِ وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ ‍🌸 ولادت حضرت زینب (س) ✍️زینب، یعنی زینت پدر و این نامی است که خداوند برای دختری انتخاب کرد، که با انجام رسالت خویش زینت بخش تاریخ شد و موجب افتخار و سرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت. و این است که نام زینب در تاریخ کربلا که تاریخ جاودانگی اسلام و تشییع است، به خاطر فداکاریهایش، زیبا، درخشان و جاودانی آن حضرت. مراسم نامگذاری این ولایت را در تاریخ این گونه می خوانیم: هنگام ولادت زینب کبری (س) چون رسول خدا در سفر بود، فاطمه از همسرش علی درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند: علی (ع) در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمی گیرم، صبر می کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون پیامبر بازگشت و خبر ولادت نوزاد زهرا را از زبان علی (ع) شنید فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند ولی خداوند درباره آنان تصمیم می گیرد. بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می رساند و می فرماید: نام این دختر را زینب بگذار که این نام را در لوح محفوظ نوشته ام. آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است. یعنی همان گونه که فداکاریهای خدیجه در پیشبرد اهداف پیامبر و اسلام بسیار ثمر بخش بود، ایثار صبر و استقامت زینب در راه خدا نیز در بقا و جاودانگی اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است. 📚معرفی کتاب: کتاب زيباترين شكيب زندگانى حضرت زينب( س)، ص 20 ✍️ پیامبر خدا (صلّی‌الله‌عليه‌وآله): ‌ هر كس بر مصيبت هاى اين دختر (زینب عليها السلام) بگريد، همانند كسى است كه بر برادرانش، حسن و حسين (ع)، گريسته باشد. ‌ 📚وفيات الأئمه، ص ۴۳۱ لرزه بر پیکره‌ی شام می افتد وقتی چادر فاطمه را بر سرخود می پوشد بی سَبَب نیست عَدو ازسخنش میترسد زینب است،خون علی در رگ او میجوشد 🏴شهادت بانوی صبر و استقامت حضرت زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) تسلیت

.

امروز بمناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها *سلام و عرض ادب و احترام* *(سی ام) روز چله زیارت حضرت زهرا (س)* *برای سلامتی و ظهور آقاامام زمان عجل‌الله وبه نیابت از ائمه اطهار (ع) وهفتاد دو تن از شهدای کربلا و امام و شهدا وبر آورده شدن حوائج شما دوستداران اهلبیت خصوصا جوانان برگزار میکنیم* *امروز به نیابت از شهدای (سوم ) بهمن ماه برگزار میگردد* *باشد که مورد شفاعتشان قرار بگیریم* 🕋﷽🕋 *يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِكُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوكِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَى [أَتَانَا] بِهِ وَصِيُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُكِ إِنْ كُنَّا صَدَّقْنَاكِ إِلا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلايَتِكِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ صَفِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِينِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِكَتِهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِيَّةِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ،السَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَقْهُورَةُ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِ أَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكِ.وَ أَنَّ مَنْ سَرَّكِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ جَفَاكِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ وَصَلَكِ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ قَطَعَكِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِأَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّذِي بَيْنَ جَنْبَيْهِ كَمَا قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلائِكَتَهُ أَنِّي رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِ مُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْهُ مُوَالٍ لِمَنْ وَالَيْتِ مُعَادٍ لِمَنْ عَادَيْتِ مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْتِ وَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً وَ حَسِيباً وَ جَازِياً وَ مُثِيباً* التماس دعا

✨﷽✨ ‍🌸 ولادت حضرت زینب (س) ✍️زینب، یعنی زینت پدر و این نامی است که خداوند برای دختری انتخاب کرد، که با انجام رسالت خویش زینت بخش تاریخ شد و موجب افتخار و سرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت. و این است که نام زینب در تاریخ کربلا که تاریخ جاودانگی اسلام و تشییع است، به خاطر فداکاریهایش، زیبا، درخشان و جاودانی آن حضرت. مراسم نامگذاری این ولایت را در تاریخ این گونه می خوانیم: هنگام ولادت زینب کبری (س) چون رسول خدا در سفر بود، فاطمه از همسرش علی درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند: علی (ع) در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمی گیرم، صبر می کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون پیامبر بازگشت و خبر ولادت نوزاد زهرا را از زبان علی (ع) شنید فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند ولی خداوند درباره آنان تصمیم می گیرد. بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می رساند و می فرماید: نام این دختر را زینب بگذار که این نام را در لوح محفوظ نوشته ام. آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است. یعنی همان گونه که فداکاریهای خدیجه در پیشبرد اهداف پیامبر و اسلام بسیار ثمر بخش بود، ایثار صبر و استقامت زینب در راه خدا نیز در بقا و جاودانگی اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است. 📚معرفی کتاب: کتاب زيباترين شكيب زندگانى حضرت زينب( س)، ص 20 ‌‌‌‌کانال سخنرانی @sokhanrani313

حضرت فاطمه زهرا (س) در آخرین لحظات عمرش به همسر خود چنین سفارش نمود: اُوصیکَ اَوّلاً انْ تَتَزَوَّجَ بَعْدی بِإبْنَةِ اُخْتی اءمامَةَ، فَإ نَّها تَکُونُ لِوُلْدی مِثْلی ، فَإنَّ الرِّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ. (بحارالانوار:ج43، ص192، ح20، اءعیان الشّیعة:ج1، ص321) پس از من با دختر خواهرم اءمامه ازدواج نما، چون که او نسبت به فرزندانم مانند خودم دلسوز و متدیّن است. همانا مردان در هر حال، نیازمند به زن می باشند. کانال سخنرانی دلنشین @sokhanrani313

🔰نمونه شاگردان حضرت فاطمه (س) 👈روزی امیرالمومنین(ع) وارد خانه شد و شنید که دخترش زینب به شکل خاصی حروف مقطعه ابتدای سوره‌ها از جمله حروف «کهیعص» که در ابتدای سوره مریم نازل شده است را برای زنان کوفه تفسیر می‌کند. بعد از اتمام درس ، حضرت علی(ع) نزد دخترش حضرت زینب(س) رفت و فرمود : «ای نور چشم من، آیا می‌دانی که این حروف رمزی درباره وقایعی است که در سرزمین کربلا بر تو و برادرت حسین وارد خواهد آمد؟» شیخ صدوق در کتاب «کمال‌الدین» خود روایتی را با همین مضمون از امام حسن عسگری(ع) نقل می‌کند. راوی از امام(ع) سؤالاتی از تفسیر و تأویل آیات می‌پرسید که بحث درباره سوره مریم(س) شد. حضرت در تأویل آیه اولیه این سوره فرمود: «زکریا علیه‌السلام از پروردگار خود خواست که به او اسمای خمسه طیبه را بیاموزد، جبرئیل فرود آمد آنها را به وی آموخت. زکریا چون محمد و على و فاطمه و حسن (ع) را یاد می‌کرد غمش برطرف و گرفتاریش زائل مى‌شد و چون حسین (ع) را یاد می‌کرد گریه گلویش را می‌گرفت و مبهوت می‌شد. یک روز عرض کرد معبود من مرا چه مى‏‌شود که چون چهار نفر از خمسه طیبه را یاد میکنم به یاد آنان از غم‌هاى خود آرام می‌شوم و چون حسین را یاد می‌کنم چشمم اشک می‌ریزد و ناله‌‏ام بلند مى‏‌شود خداى تبارک و تعالى او را از قصه حسین خبر داد و فرمود کهیعص «کاف» نام کربلا است و «هاء» هلاک عترت است و «یاء» یزید علیه اللعنه است که او ظالم بر حسین است «عین» عطش حسین است و «ص»صبر او است‏.» (ج2، ص454) منابع: محلاتی ، 1349 ، ج3 ، ص57 https://eitaa.com/roghaiiename

✨﷽✨ ⚫️گریه جبرائیل بر مصائب حضرت زینب(س) ✍️روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب(س) ، امام حسین(ع) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهرى عطا کرده است . پیامبر(ص) با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت. حسین(ع) پرسید: براى چه اندوهگین و گریان شدى ؟ پیامبر(ص) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برایت آشکار شود. تا اینکه روزى جبرائیل نزد رسول خدا(ص) آمد، در حالى که گریه مى کرد، رسول خدا(ص) از علت گریه او پرسید، جبرائیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگى تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس پدرش امیر مومنان و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن(ع) گردد و از این مصایب دردناک تر و افزون تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طورى که قامتش خمیده شود و موى سرش سفید گردد. پیامبر (ص) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب(س) نهاد و گریه سختى کرد، زهرا(س) از علت آن پرسید. پیامبر(ص) بخشى از بلاها و مصایبى را که بر زینب(س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بیان کرد. 💥حضرت زهرا(س) پرسید: اى پدر! پاداش کسى که بر مصایب دخترم زینب(س) گریه کند چیست؟ پیامبر اکرم(ص) فرمود: پاداش او همچون پاداش کسى است که براى مصایب حسن و حسین (ع) گریه مى کند. 📚کتاب 200 داستان از فضایل ، مصائب و کرامات حضرت زینب(ع) 🏴شهادت بانوی صبر و استقامت حضرت زینب کبری (س) تسلیت کانال سخنرانی دلنشین @sokhanrani313

یکی از کنیه‌ها یا القاب حضرت فاطمه زهرا س «ام ابیها» است به معنای مادر پدر خویش. در باره علت این کنیه اختلاف زیادی وجود دارد؛ برای مثال: - همانطور که پیامبر اسلام(ص) خود را مدیون مادرش آمنه می‌دانست، خود را مدیون دخترش فاطمه(س) نیز می‌دانست. ازاین‌رو، آن حضرت به فاطمه(س)، لقب أم‌ ابیها را داد. ( مظاهری، فاطمه دختری از آسمان، ۱۳۸۶ش، ص۲۸.) - گفته شده از آنجا که رفتار پیامبر(ص) نسبت به دخترش، همانند رفتار فرزند نسبت به مادر بود و رفتار فاطمه(س) با پدرش نیز همچون رفتار مادر با فرزند بود، به فاطمه(س)، ام ابیها گفته شده است (ام عاطفی)؛ چنانکه نقل شده است پیامبر(ص) دست فاطمه(س) را می‌بوسید، هنگام سفر آخرین نفر از او خداحافظی می‌کرد و پس از بازگشت از سفر نیز نخست به دیدار او می‌رفت. در مقابل، فاطمه(س) نیز همچون مادر به پیامبر(ص) محبت می‌ورزید، از او نگهداری می‌کرد و زخم‌ها و درد و رنج‌هایش را درمان می‌کرد. (رحمانی همدانی، فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۴.) - مادر هر چیزی، اصل و ریشه آن است مانند ام الکتاب و ام القری(مکه). ممکن است مراد پیامبر(ص) از این کنیه، این بوده که فاطمه(س)، اصل و اساس درخت نبوت است، فرزندان او، میوه‌اش و شیعیان شاخ و برگ‌های آن هستند. (رحمانی همدانی، فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۴ و ۲۰۵.) - از آنجا که همسران پیامبر(ص)، با کنیه «ام المؤمنین» گرامی داشته شدند، برای اینکه گمان نشود که آنها برترین زنان هستند، پیامبر(ص)، فاطمه(س) را ام ابیها خواند تا بفهماند که اگر همسران پیامبر، مادر مؤمنان هستند، فاطمه، مادر پیامبر است. (رحمانی همدانی، فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۴.) - منظور از «ام ابیها» ام تربیتی است. (این تفسیر منسوب به آیت الله بهاء الدینی است.) هرچند هریک از تفاسیر فوق ممکن است صحیح باشد ولی ممکن است برخی ذوق‌ها و فهم‌ها - مانند ذوق و فهم این فقیر حقیر الی الله - را سیراب نکند و آرام‌بخش عطش فهم نباشد؛ از این رو آنچه پس از تأمل در وجه این کنیه به آن ملهَم شدم، این است که «ام ابیها» از جهت وجودی و بقای آن است؛ توضیح این‌که: فرزند وجودش را از طریق مادر به دست می‌آورد و در رحم او پرورش می‌یابد، از طرفی امامان معصوم ع ادامه دهنده راه پیامبر اکرم ص و گویا ضمان بقای وجودی او هستند و از این رو حضرت فرمود: «حسین منی و انا من حسین». حسین من معلوم است ولی «انا من حسین» به این اعتبار است که عاشورا ضامن بقای شریعت پیامبر خاتم ص است؛ بنابراین، چون امامان معصوم ع ادامه دهنده حاصل زحمات پیامبر اکرم ص و به تعبیر دیگر گویا ضامل بقای حیات پیامبرند و همه از فرزندان حضرت زهرا س هستند، از این رو پیامبر ص ادامه حیات خود را از دخترش دارد و بر این اساس فرمود: «ام ابیها»؛ یعنی کسی که پدرش حیات خود را از او دارد؛ زیرا اگر او نبود فرزندان او هم نبودند و اگر فرزندان او نبودند، شریعت کامل نمی‌شد و همه چیز ابتر می‌ماند، و این تفسیر را می‌توان تفسیر «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما» دانست؛ زیرا با وجود علی ع و فاطمه س است که امامان معصوم ع به وجود آمدند و با وجود آن‌هاست که شریعت کامل شد و اگر این‌ها نبودند شریعت ناقص باقی می‌ماند و چون خدا کار ناقص انجام نمی‌دهد، اساساً پیامبر اکرم ص و به تبع او کائنات را خلق نمی‌کرد و این است معنای «لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما».