و اونجا می‌دونستیم که اینجا سختی داره گریه و درد و رنج داره...

اما رشد ما و اون چیزی که ما می‌تونستیم توی این دنیا به دست بیاریم طوری عظیم و با ارزش بوده که قبول کردیم/درخواست کردیم و اومدیم!

حالا که اومدیم دو راه داریم ساده است «همه روز ها عاشوراست همه‌ی زمین ها، کربلا.»

من توی دانشگاه توی خونه توی خلوت اتاقم توی خیابون مغازه...

هرکجا که باشم دارم یک مسیری رو میرم! یا با امام یا مخالف امام؛

حالا شما برو تموم عالم و آدم رو بگرد یک نفر پیدا نمی‌کنی که در این دنیا سختی نکشیده باشه! درسته؟

من حق انتخاب دارم من مختارم که کجا برم!

مسئله اصلی محفل امشب اینجاست!

اینکه من انتخاب های هوشمندانه داشته باشم!

چرا آنقدر توی دین ما چرا در اسلام نیت مهمه؟ چرا تمام اعمال ما به نیات ما حساب میشه؟ مگه مهم اون نیست که کار انجام بشه؟

برخلاف تصور اکثریت نیت برای خدا مهم‌تر از کارِ!

خدا بزرگی کار رو در نیت اون کار می‌دونه!