± ولی اگه دنیا بچرخه و به تو برسم واقعا قشنگ میشه =)!

و در نهایت . . ؛ منم آن همیشه پشیمانِ به تکرارِ خطا، استاد !

- ‌صفحه‌ی دوم دفتر روزمرگی‌هایش نوشته بود : سرمو به شیشه اتوبوس تکیه دادم و زل زدم به خیابونایی که تند و تند عوض میشدن .. هر خیابونی اسمش، شکلش، درختاش .. یه عالمه خاطره می‌کوبوند تو سرم .. می‌گفت ، نگاه کن .. اینجا بود که دستتو برایِ باراول گرفت ! توهمین کوچه‌یِ باریک گونه‌اتو بوسید و قول داد همیشه بمونه .. این خیابون رو یادته؟ ده بار از اول تا آخرشُ رفتید و برگشتید .. این کوچه'! این کوچه‌یِ لعنتی هم اسمشه .. اون مغازه .. اون خیابون .. این ساختمون .. این پله ها ..! لعنت به همه‌یِ خیابون‌هایی که روزهایِ بودنتُ شیرین کردن و روزایِ نبودتُ جهنم'! لعنت به کلِ این شهـر که نمیدونم کجاش دستامُ گم کردی.. هندزفریمُ میذارم تو گوشمُ بلکه فرار کنم از این شهـر و برم تو عالمِ بی‌خبری اما یکی بلند بلند .. جوری که گوشِ دلم کـَر میشه داره میخونه : - ببین گرفته بارون ، دیوونه کجـایی ..؟🚶🏾‍♂'🎵-

‹ تهشم همه چی برمیگرده به لیاقت آدما ! ›

هيچ چيز ، دوبار اتفاق نمی‌افتد و اتفاق نخواهد افتاد ! به همين دليل ، ناشی به دنيا آمده‌ايم و خام خواهيم رفت ! هيچ روزی تكرار نمی‌شود ، دو شب شبيه هم نيست ! دو بوسه يكی نيستند نگاه ِقبلی مثل ِنگاه ِبعدی نيست ! ±یک‌جرعه‌کتاب|آدم‌ها‌روی‌پل🔖

به احترامِ خانم هایده هم که شده ‌:

"نگو نگو نمیام" محبوب من ‌:)!