#شبهات_ماه_محرم 💢شیعیان‌ میگویند در کربلا به #طفل_شش_ماهه هم رحم نکردند، پس چرا اجازه دادند سجاد(ع) زنده بماند تا امامت ادامه داشته باشد؟ ✅در کتابهای تاریخی شیعه و سنی و حتی در کتابهای #وهابیها تصریح شده که علی اصغر (ع)شش ماهه شهید شد ولی امام زین العابدین را بخاطر بیماری اش نکشتند. ✅اينكه چرا رفتار سپاه عمرسعد تناقض داشت و مثلا به شیرخواره 6 ماهه رحم نكردند ولي امام زين العابدين (ع) را که بزرگسال بود زنده گذاشتند تا حدي اتفاقي و ناشي از ««عدم اقتدار مركز واحد برای تصميم گیری» بوده قتل حضرت علي اصغر دستور فرمانده كل مثلا عمر بن سعد نبود بلكه صلاحديد شخصي خولي و دوستش بوده است. البته اگر عمر سعد مي دانست هم شايد مانع نمي شد اینطور نبوده که خیال کنیم سربازان عمر سعد بدون اجازه او آب هم نمی خوردند. خیلی جاها طبق تشخیص خودشان عمل می کردند ولی خط قرمزهای فرمانده را هم می دانستند. ✅حتی درباره امام زين العابدين (ع) نیز نقل شده که یکبار خواستند ايشان را بكشند ولي حضرت زينب س به عنوان يك زن گفتند كه اگر او را بكشيد مرا هم بايد بكشيد آنها كشتن زن را خوب نمي دانستند (مثلا مایه ننگ می دانستند) لذا امام زین العابدین (ع) را نکشتند. ✅نكته ديگر اينست كه يكي از آنها وقتی وضعیت جسمی امام سجاد ع را دید گفت: اين خودش دارد مي ميرد و نيازي به كشتنش نيست ✅در هر حال در آن معركه تصميمهاي خودسرانه و ناهماهنگ نيز گرفته ميشد آنها بیرحم بودند ولی همگی در یک درجه از بیرحمی نبودند و اينطور هم  نبود كه در همه موارد با فرماندهانشان مشورت كنند. ✅البته اصل قتل امام حسين (ع)و نيز اسب تازاندن بر بدن شريف ايشان از دستورات شخص عمر بن سعد و ابن زياد بوده است. ✅يزيد هم دستور قتل امام (ع)را داده بود يا دستکم شرايط به نحوي بود كه همه فرماندهان لشكر عمرسعد مي دانستند كه اگر خشونت بيشتري انجام بدهند مورد تقدير يزيد و ابن زیاد قرار خواهند گرفت. اين از شيوه و عملكرد يزيد مشخص بود لذا اصلا نيازي به صدور فرمان جداگانه براي قتل سيدالشهدا (ع) نبود. @ayeha313

#شبهات_ماه_محرم 💢مگر امام سجاد(ع) #اسير نبودند پس چطور توانستند به کربلا بیایند و بدن پدرشان امام حسین (ع) را #کفن و #دفن کرده به خاک بسپارد؟ ✅اعتقاد ما #شیعیان بر این است که بر بدن مطهر یک معصوم، جز معصومی دیگر نمی تواند نماز خوانده و آنرا #کفن کرده و به خاک بسپارد، و در این زمینه روایات #فراوانی وجود دارد ✅بر این اساس امام سجاد علیه السلام مامور دفن پدر بزرگوار خود بوده است ، چنانکه علامه مجلسی پس از نقل مطالب فوق در باره دفن امام می نویسد: به حسب ظاهر چنین بود(که بنی اسد خود بدن امام را دفن کردند) اما در واقع امام را به غیر از امام #دفن نمی کند. حضرت امام زین العابدین علیه السلام به اعجاز امامت آمد و جسد مطهر آن حضرت و بلکه سایر شهدا را دفن کرد 📚جلاء العیون، علامه مجلسی، ص 380 چنانکه در جریان #شهادت امام رضا علیه السلام که در طوس به شهادت رسید امام جواد علیه السلام به قدرت الهی از مدینه به طوس آمد و امور #غسل و #کفن امام را خود عهده دار شد. 📚مقتل سید الشهداء ص 900-903 ✅البته بسیاری قائلند که #بدنهای مطهر امام حسین و شهدای کربلا توسط قبیله بنی اسد که در #مجاورت کربلا ساکن بودند به خاک سپرده شده است، در جمع بین این دو قول باید گفت که هیچ تنافی وجود ندارد که امام سجاد علیه السلام با کمک قبیله بنی اسد اقدام به دفن شهدا کرده باشد. ✅چراکه دفن شهدا برای بنی اسد به تنهایی امکان پذیر نبود، زیرا آنان اهل روستاهایی بودند که در میدان نبرد شرکت نداشتند و بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان شناخت کامل داشته باشد قادر به شناسایی و دفن آنان نبودند به ویژه آن که سرهای شهدا را بریده بودند از این رو دفن دقیق و همراه با شناخت #شهدا بدون وجود راهنمایی آگاه، امکان پذیر نبود و از سوی دیگر با توجه به این باور که کار دفن امام(ع) را کسی جز امام(ع) نمی تواند بر عهده بگیرد ناگزیر ما را به این مطلب میرساند که این راهنما باید امام سجاد(ع) بوده باشد. ✅اما این حضور باید به صورت خارق العاده بوده باشد، چرا که ایشان در آن زمان در بند #اسارت دشمنان به سر می برد. با توجه به این گفته، برخی دیگر از منابع #شیعی چنین بیان داشته اند که: بنی اسد در #دفن شهدای کربلا، متحیر و سرگردان بودند، چرا که کوفیان بین سرها و بدنهای شهدا جدایی انداخته بودند و بدنها قابل شناسایی نبودند. در این هنگام امام سجاد(ع) به #کربلا تشریف آوردند و آنان را در این امر یاری کردند. ایشان با یاری #مردان بنی اسد نخست پیکر مطهر پدر بزرگوارشان را پیدا کردند و پس از گریه زاری فراوان، آن را روی قطعه حصیری گذاشتند و به آرامگاه فعلی اش آوردند؛ سپس اندکی از خاک محل دفن را کنار زدند قبری ساخته و پرداخته ظاهر شد. سپس امام زین-العابدین(ع)، #دستها را زیر بدن مبارک امام حسین(ع) قرار دادند و فرمودند: «بسم الله و فی سبیل الله و علی ملة رسول الله صدق الله و رسوله ما شاء الله،و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.» آن گاه به تنهایی، بدن مطهر را در داخل قبر گذاشت؛ ایشان در حالی که دیگران را از کمک در #تدفین امام(ع)، باز میداشت فرمودند: «با من کسانی هستند که مرا یاری دهند.» @ayeha313

#بی_حرف_و_حدیث_دوستت_دارم #عزاداری_هاتون_قبول

🌷ســـــــلام 🌷پنجشنبه تون قشنگ 🌷از صمیم قلبم آرزو دارم در کنار خانواده و عزیزان و در پناه لطف و مهر یزدان حـال و روزتـون خـوب و احـوال دلتـون خـوش باشه 🌷تقدیم با بهترین آرزوها 🌷آخر هفته تون زیبا @ayeha313

💠امیرالمؤمنین (ع) : تَسابَّ اثنانِ إلاّ غَلَبَ ألأَمُهُما. 💎 امام علی (ع) : هيچ دو نفرى يكديگر را ناسزا نگفتند مگر آن كه پست ترينشان چيره گشت. 📖منبع : غررالحكم حدیث ۹۶۰۲ ➖ پُست شماره ۲۲۷ @ayeha313

#آشنایی_با_یاران_امام_حسین_علیه_السلام ✅یکی دیگر از آن ۷۲ نفر 🔰#ابوبکر_بن_حسن_علیه_السلام 🔻ابوبکر بن حسن (به عربی: ابوبکر بن حسن بن علی بن ابی طالب) پدرش حسن بن علی 🔺مادرش اُم وَلَد است. 🔺وی در ۱۰ محرم در کربلا شهید شد. 📗نام وی بنا به مشهور ابوبکر است، ولی برخی او را عبداللّه، یا عبداللّه الاکبر نیز نوشته‌اند. به اعتقاد برخی وی و قاسم بن حسن از یک مادر بودند. 📙به روایت برخی منابع، حسین بن علی دخترش سکینه را به ازدواج وی در آورد. وی پس از برادرش قاسم بن حسن به میدان رفت. 🕌مقبره وی در مقبره دسته جمعی شهدای هاشمیان در پایین حرم حسینی است. نام وی در زیارت ناحیه وارد گشته و آمده‌است: «السلام علی ابی بکر بن الحسن الولی، المرمی بالسهم الردی، لعن الله قاتله عبدالله بن عقبه الغنوی» ⛺️او در کربلا ابوبکر همراه عمویش حسین بن علی از مدینه تا مکه و سپس به کربلا آمد و در روز عاشورا به میدان رفت و پس از نبردی دلاورانه با تیر عبداللّه عُقْبَهْ غَنَوی کشته شد. امام محمد باقر علیه السلام در حدیثی وی را عُقْبَه غَنَوی معرفی کرده‌است، ولی برخی قاتل او را حرملة بن کاهل اسدی دانسته‌اند. 📕بنابراین احتمال می‌رود، چنان که صاحب بحارالانوار اشاره کرده‌است عبداللّه بن عقبه و حرمله در به قتل رساندن وی شریک بوده باشند. ابوالفرج اصفهانی شهادت ابوبکر بن حسن را پیش از شهادت قاسم بن حسن دانسته است. ولی برخی دیگر شهادتش را پس از شهادت قاسم آورده‌اند. 📜گفتاوردها مقصود شاعر نیز در شعر زیر همین ابوبکر بن حسن است: در قبیله «غنی» قطره‌ای از خون ما هست [که باید انتقام بگیریم] و در قبیله «اسد» نیز خون دیگری از ما است که فراموش نمی‌کنیم. 📃در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه از وی چنین یاد شده‌است: السَّلامُ عَلی أَبِی بَکْرِ بْنِ الْحَسَن بْنِ عَلیِّ الزَّکِیِّ الْوَلیِّ المَرْمِیِّ بالسَّهْمِ الرَّوِی لَعَنَ اللّه قاتِلَهُ عَبْدِاللّه‌ِ بْنِ عُقْبَةِ الغَنَوِیَّ. درود بر ابوبکر فرزند [امام] حسن بن علی پاک، یاری‌کننده و تیر خورده با تیر کشنده، خدا قاتل او «عبداللّه بن عقبه غنوی» را لعنت کند. #ادامه_دارد

⚫️بعد از کربلا چه گذشت...(قسمت 3) ✳️بعد از سخنان شجاعانه حضرت زینب که باعث بیداری مردم در آن مجلس شد، ابن زیاد به منظور پیاده کردن قدرت خود و پیشگیری از حرکت احتمالی مردمی که از جنگ با ابی عبدالله پشیمان شده بودند و صدای گریه و شیونشان بلند بود، ♨️دستور داد سر حسین علیه السلام و سایر شهدا را در کوچه های کوفه بگردانند تا مردم بدانند قدرت از آن کیست! ⚡️ منادی هم صدا میزد: قَتَّلَ کَذاب اِبنِ کذّاب.. 🍀زید ابن ارقم میگوید: در غرفه خود نشسته بودم دیدم سر حسین را بالای نیزه در کوچه ها میگردانند، 🌹شنیدم که آیه ای از سوره کهف میخواند: " آیا گمان میکنی که داستان اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ماست" 🌿 از شنیدن این آیه از سربریده اباعبدالله مو بر تنم راست شد و بی اختیار صدا زدم: یابن رسول الله! 🌸حرف زدن سرِ تو از داستان زنده شدن اصحاب کهف هم عجیبتر است! 🔴 پس از آنکه اسرای کربلا وارد کوفه شدند از سوی مردم کوفه که فضائل اهل بیت را زیاد شنیده بودند و از عدالت علی علیه السلام پنج سال برخوردار بودند، از هر طرف صدای لعن بر کشندگان فرزند پیغمبر بلند شد و به گوش دشمنانشان میرسید. 💥دشمنان ابی عبدالله بدتر از سگان از کرده خود پشیمان شدند ، ⚫️چنانکه عمر سعد بعد از برگشتن از کربلا آنچنان پشیمان بود که به یکی از بستگانش که از او احوالپرسی میکرد گفت: هیچ کس نزد خانواده اش برنگشته که بدتر باشد از وضعی که من برگشته ام،از مرد فاسقی چون ابن زیاد اطاعت کردم و خدای حکیم را معصیت بزرگی مرتکب شدم و رحم و خویشاوندی را قطع نمودم... 🌷بعد از شهادت امام حسین علیه السلام سیل انتقادات بر کشندگان پسر پیغمبر وارد شد حتی از سوی نزدیکترین بستگان : ⚡️ عثمان ابن زیاد به برادرش عبیدالله گفت: بخدا قسم دوست داشتم بر بینی تمام فرزندان زیاد تا قیامت علامت بردگی میزدند ولی حسین کشته نمیشد و این لکه ننگ بر خاندان زیاد نمینشست. ⚡️مرجانه مادر عبیدالله ابن زیاد بر فرزند خبیثش خشم گرفت و گفت: ای پست فطرت پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله را کشتی ،بخدا قسم هرگز خدا را با روی خوش ملاقات نخواهی کرد. ⚡️معقل ابن یسار به شدت از عبیدالله انتقاد میکرد و از او کناره گرفت. ⚡️مردم هرگاه عمربن سعد را میدیدند اورا لعنت میکردند و هرگاه وارد مسجد میشد از مسجد خارج میشدند. ✨حصین ابن عبدالرحمن میگوید: چون خبر قتل حسین به ما رسید سه روز به حالت بهت باقی ماندیم گویی بر سر ما خاکستر پاشیده شده است. 🍃خواجه ربیع بیست سال سکوت اختیار کرده بود وقتی خبر قتل حسین به او رسید رنگش متغیر شد و گفت: براستی حسین را به شهادت رساندند؟ سپس فرمود : بخدا جوانمردانی را کشتند که رسول خدا انها رابسیار دوست میداشت و با دست خود لقمه بر دهانشان مینهاد..سپس به سکوت برگشت تا از دنیا رفت. ✨حسن بصری وقتی خبر شهادت امام حسین را شنید آنقدر گریه کرد تا پهلوهایش ورم کرد و گفت: آه چه ذلت و خواری است برای ملتی که فرزند زنا زاده فرزند پیغمبرش را بکشد،بخدا قسم جد و پدر حسین از پسر مرجانه انتقام میگیرند. ⚫️حتی عده ای شهر را ترک کردند و گفتند: در شهری که پسر پیغمبر در ان شهید میشود سکنی نمیگزینیم.... ✍ادامه دارد... 📘 حیات الحسین ج3 ص119 📗ارشاد مفید ص 229 📕 بحار ج 45 ص18 📔 طبری ج 7 ص385

اگر این علائم را دارید دچار خودبیمارانگاری هستید! ▫️نگرانی بیهوده درباره وضعیت سلامت جسمانی ▫️عدم اطمینان از معاینه پزشکی یا نتایج منفی آزمایشات ▫️نگرانی افراطی از وضعیت خاص پزشکی یا ریسک به وجود آمدن وضعیت پزشکی به علت وجود سابقه خانوادگی ▫️چکاپ مکرر بدن‌ برای شناسایی نشانه‌های بیماری یا اختلال ▫️مراجعه مکرر به پزشک ▫️پرهیز و اجتناب از برقراری روابط اجتماعی یا حضور در اماکن عمومی به خاطر ترس از خطرات سلامتی ▫️جستجوی مداوم در اینترنت برای علل و علائم بیماری‌ها @ayeha313

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا ام البنین (س) در حادثه عاشورا حضور نداشت؟ اما حضرت زینب (س) و رباب (س)با فرزند شش ماهه اش بودند ؟در حالیکه ام البنین (س) هم مانند آنها در مدینه حضور داشت چرا امام حسین (ع)را همراهی نکرد؟ ✍️پاسخ: ✅همراه امام حسین (ع)بودن بستگی به چند امر دارد: ۱ - توان جسمی و روحی: بدیهی است که طی سفرهای طولانی به خصوص در آن عصر نیاز به توانایی دارد. نمی دانیم که ام البنین در آن عصر از نظر توانایی در چه وضعی بوده است. ۲ - رضایت و تمایل خود طرف روشن است که اگر امام حسین (ع) مصلحت می دانست، قطعا وی همراه امام به کربلا می آمد. ۳ - موافقت و مصلحت دانستن امام حسین (ع) : چون حضور زنان و مردان همراه حضرت نیاز به رضایت و صلاحدید امام داشت، ممکن است حضرت صلاح ندانسته که در این سفر همراهش باشد یا از نظر جسمی توانی نداشته است. اما حضور زینب (س) که قطعا با صلاحدید امام بوده، برای پیام رسانی خون شهیدان و آگاهی بخشی به مردم کوفه و شام بود. اگر حضرت نبود،قیام امام حسین (ع) کامل نمی شد. رباب چون همسر امام بود و حضرت مصلحت می دانست او را همراه خود ببرد، فرزند شش ماهه به این جهت برده شد که رباب مادرش همراه امام حسین (ع)بود .البته شاید حکمت های دیگری نیز باشد. روشن است که همراهی زنان با امام واجب نبود. کسانی که رفته اند،جزء همسران شهدا کربلا بوده یا مانند حضرت زینب با دلایل خاصی رفته اند. @ayeha313

💢بیماری امام سجاد(ع) تا چه #مدت بعد از واقعه کربلا ادامه داشت؟ #بخوانید بیشتر روایات و نقل‌های معتبر، بیماری حضرت زین العابدین(ع) را تنها در همان شب و روز عاشورا عنوان می‌کنند که ممکن است اثر آن تا چند روز بعد از آن نیز باقی بود. 1. امام سجاد(ع): «هنگامی که پدرم نزدیک #مغرب در شب عاشورا اصحاب را جمع کرد برای این‌که آنها را مرخص کند. من نزدیک او شدم تا آنچه را برای آنها می‌گوید بشنوم و من در آن هنگام مریض بودم، پس شنیدم که پدرم به اصحابش می‌فرمود…». 2. امام سجاد(ع): «من در آن شبی که پدرم در صبحش به #شهادت رسید نشسته بودم و عمه‌ام حضرت زینب(س) نزد من مشغول پرستاری من بود»، در این هنگام پدرم در پنهانی از اصحابش کناره گرفت و نزد او «جُوَین»(یا جون یا حویّ) غلام ابوذر غفاری بود و او شمشیرش را اصلاح می‌کرد و پدرم اشعاری را می‌خواند. آن اشعار را دو بار یا سه بار تکرار کرد تا آن‌که من آن‌را فهمیدم و آنچه را می‌خواست، دانستم. پس #گریه راه گلویم را بند آورد. اشک‌هایم را پاک کردم و سکوت کردم...». 📚شیخ مفید، الارشاد ج ‏2، ص 91، @ayeha313