💢اگر به ما فحش بدهند چه می کنیم
✅امام سجاد عليه السلام در حال خروج از مسجد بودند که يکي از دشمنان با صدای بلند به ايشان فحاشي کرد.
اطرافيان امام قصد داشتند به او حمله کنندکه امام سجاد مانع شدند و فرمودند:
«آنچه از باطن من بر او پنهان مانده،بيش تر از فحش هايي است که داده است!»
آن مرد، شرمنده شد و از امام سجاد علیه السلام عذرخواهي کرد.
📚مختصر تاريخ دمشق، جلد ۱۷، صفحه ۲۴۳
@ayeha313
🍃خصال سه گانه 🍃
🔰قالَ الصادقُعلیه السلام:
إِنَّ الْمَرْءَ یَحْتَاجُ فِی مَنْزِلِهِ وَ عِیَالِهِ إِلَی ثَلَاثِ خصالٍ یَتَکَلَّفُهَا وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ فِی طَبْعِهِ ذَلِکَ مُعَاشَرَةٌ جَمِیلَةٌ وَ سَعَةٌ بِتَقْدِیرٍ وَ غَیْرَةٌ بِتَحَصُّنٍ.
💬هر مردی برای اداره کردن خانواده خود به سه خصلت نیازمند است و باید آنها را به کار ببرد، اگر چه این ویژگی‌ها در طبیعت او نباشد:
1⃣رفتار پسندیده و زیبا با افراد خانواده.
2⃣گشاده دستی حساب شده و از روی برنامه.
3⃣غیرت ورزی در جهت حفظ خانواده.
📗(بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۲۳۵)
@ayeha313
👇👇👇
♨️سوال:
🔰چرا تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) نامشخص است؟
✍️پاسخ:
✅اختلاف و عدم ضبط تاريخ دقيق ولادت، وفات و يا شهادت شخصيت هاي صدر اسلام به ويژه خاندان عصمت و طهارت ـ عليهم السّلام ـ ناشي از چند دلايل است که به برخي اشاره مي شود .
۱. جلوگيري از نوشتن و منع تدوين و نقل احاديث پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ به دستور خلفا خلفاي اول و دوّم.
اين مسئله در اصل نوشتن تأثير منفي گذاشت و سبب گرديد که اصل نوشتن و تدوين سيره ي نبوي و ثبت ساير رويدادها و حوادث کاملا مغفول و بي توجه بماند؛ تا سالها(حدود يک قرن و اندي...) هيچ توجهي در جهان اسلام به رويدادها نبوده و با سردي کامل رويدادها و وقايع مهم و سرنوشت ساز در تاريخ اسلام به فراموشي سپرده شده و تا زمان ايجاد رويکرد جدي به ضبط وقايع قرنها فاصله افتاده؛ اين منع تا قرن دوّم هجري ادامه داشت تا اين كه عمر بن عبدالعزيز دستور نوشتن احاديث را صادر كرد.
۲. قرار گرفتن بني اميه در هرم قدرت و خصومت آنان با بني هاشم و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و نيز با بسياري از انصار كه حامي و داعي پيامبر و اهل بيت بودند، اين عامل سبب مي شد که اهل بيت پيامبر به عنوان رهبران واقعي براي مردم ناشناخته باشند؛ از طرفي آنان دست به تحريف و جعل احاديث و فضيلت تراشي براي خلفا و مدح آنان و مذمت اهل بيت(ع) زدند.
۳. زبيريان در حكومت كوتاه خود و عباسيان نيز براي مشروعيت سلطنت خويش و سركوب علويان راه بني اميه را ادامه دادند.
۴. از طرفي در فرهنگ عرب نيز به ثبت مواليد و حيات زنان و دختران اهميتي وجود نداشت.
۵. سلطه طولاني حكومت مخالفان اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و مخالفان شيعه و اتهام رفض و الحاد به شيعيان در ترويج اباطيل و جعليات و تثبيت آنها بي تأثير نبود و قدرت نفوذ تفكر مكتب خلفا در معرفي منابعي كه در مسير افكار آنان بود و تضعيف منابع خلاف آنان اثر بسزايي داشت.
۶. تخريب و نابودي آثار تشيع حتي كتاب سوزي و آتش زدن كتاب هاي غني شيعه و طرفداران اهل بيت(ع) در قرون نخستين مثل كتابخانه هاي شيخ طوسي، صاحب بن عباد و ... ابهام و ترديد و اختلاف اقوال را بيشتر و پيچيده تر كرده است.
بنابراين طبيعي است كه مواليد، وفيات و شهادت معصومين از جمله فاطمه ـ سلام الله عليها ـ مورد اختلاف باشد.
تاريخ شهادت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ همانند ولادت آن بزرگوار به علل مذكور در هاله ابهام مانده و اقوال مختلفي ذكر شده است و اين اختلاف به ويژه در مورد فاصلة زماني رحلت پيامبر اسلام تا شهادت حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ است.
عده‌اي از علماي شعيه و سني شهادت آن حضرت را ۷۵ روز و عده اي ۹۵ روز بعد از وفات پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي دانند.
علاوه بر مواردي كه ذكر شد يكي از علل مهم كه موجب ايجاد اختلاف، در تاريخ شهادت دختر گرامي پيامبر اسلام دانست، اين است كه احتمال تصحيف (جابجايي نقطه) در رقم تاريخ شهادت آن حضرت وجود دارد؛ يعني نقطه رقم در پايان قرار بگيرد، مثل خمس و سبعون(۷۵ روز) يا در بالاي كلمه قرار بگيرد، مثل خمس و تسعون (۹۵ روز) كه اين موجب اشتباه خواهد گرديد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
۱. ششصد پرسش و پاسخ پيرامون حضرت فاطمه زهرا، مير علي محمد نژاد.
۲. پژوهشي نوين در تاريخ تولد حضرت زهرا – سلام الله عليها- ماهنامه زائر، سال ششم، شماره ۷، ص ۱۸ و ۱۹، علي اكبر حسني.
۳. حضرت زهرا روشني چشم مصطفي توسط حسن افتخارزاده سبزواري ترجمه شده.
@ayeha313
❌مضرات زیاد آب نوشیدن💧
👈تولید بلغم شدید
👈چروکیدگی پوست
👈ضعف حافظه
👈عفونت های داخلی و پوستی
👈تولید سنگ کلسیمی کلیه
👈ایجاد انواع کیست های بدن
👈بدبویی دهان
👈ریزش مو
👈ایجاد آرتروز و درد مفاصل
👈ایجاد رماتیسم
👈تخریب معده و کارایی آن
💫لا تُكْثِرْ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ فَإِنَّهُ مَادَّةٌ لِكُلِّ دَاءٍ.
✨امام صادق علیه السلام : زیاد آب ننوش، چرا که آب جذب کننده هر مرضی است.
📚 الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج۶ ؛ ص۳۸۲، ح۴
@ayeha313
#پاسخ_شبهات
💢وقتی خداوند فرمودن « لا اکراه في الدين» چگونه کسي که دين اسلام را #اختیار نکرده باشد را #مجازات می کند؟
#پاسخ:
✅علت این سوال این است که پرسشگر میان آزادی عقیده و آزادی بیان عقیده فرق نگذاشته است و این دو را یکی کرده است و همین سبب سردرگمی وی شده است .
این آیه به آزادی عقیده اشاره می کند و آن مسئله مجازات مربوط به بیان عقیده غلط است .
توضیح :
آنچه موجب ایجاد چنین شبهه‌ای در ذهن می‌شود، خلط و عدم تفكیك دو مقوله آزادی بیان و آزادی عقیده است. باید دقت كنید كه بین عقیده و بیان و طبعاً آزادی عقیده و آزادی بیان تفاوتهای زیادی وجود دارد:
«عقیده« امری «قلبی«، «درونی« و «شخصی« است. امری قلبی است زیرا تا قلب آدمی به آن ایمان نیاورد هیچ قدرت و عامل خارجی نمی‌تواند آن را در انسان ایجاد كند و هیچگاه با زور و اجبار، كسی به چیزی ایمان نمی‌آورد و بدان معتقد نمی‌شود.
همچنین عقیده، امری درونی است به آن دلیل كه در نهانخانه دل مأوا می‌گزیند و تا هنگامی كه اظهار نشده است هیچ كس جز خداوند متعال از آن خبر ندارد.
و نیز امری «شخصی« است، زیرا هرگونه تغییر و تحول در آن، در حوزه استحفاظی خود شخص اتفاق می‌افتد. آیة «لا اكراه فی الدین« مربوط به عالم عقیده و اعتقاد است. در حقیقت خداوند متعال بدین وسیله مؤمنان را از یك كار لغو و بیهوده كه هیچ فایده‌ای جز خراب كردن چهره دین ندارد، بازداشته است و به مؤمنان می‌فرماید: دین و عقیده اصولاً و تكویناً اكراه بردار نیست و با زور به وجود نمی‌آید.
بنابراین، تمسك به زور برای تبلیغ اسلام نه تنها لغو و بیهوده است، بلكه موجب تنفر و گریختن از دین می‌شود.
اما مقولة بیان، و همچنین آزادی بیان ـ به خلاف عقیده و آزادی عقیده ـ امری شخصی نیست، بلكه مقوله‌ای اجتماعی است. به بیان دیگر، بیان و آزادی بیان، پدیده‌ای است كه تنها در جمع و اجتماع مفهوم و معنا پیدا می‌كند. لذا چون مانند همه مقولات و پدیده‌های اجتماعی، به سرنوشت دیگران مربوط می‌شود، باید احساس‌ها، نیازها و مصالح دیگران نیز در نظر گرفته شود. به همین علت، هیچكدام از پدیده‌ها و مقولات اجتماعی ـ از جمله بیان و اظهار عقیده ـ در هیچ جامعه‌ای یله و رها نیستند، بلكه قانونمند و محدود به حدودی هستند كه در آن، نفع اكثریت جامعه لحاظ شده است.
اكنون این سؤال پیش می‌آید كه: آیا در جوامع غربی كه خود را مروّج آزادی بیان، می‌دانند، واقعاً بیان هر عقیده و اعتقاد آزاد است؟
مسلّماً خیر، نه در آنجا و نه در هیچ جای دیگر، آزادی‌ِ مطلق‌ِ بیان، نه ممكن است و نه سودمند. آیا كارشناسان نظامی این كشورها می‌توانند به بهانة آزادی‌ِ بیان، اسرار مهم نظامی پیرامون سلاحهای هسته‌ای یا پروژه‌های فضایی را فاش كنند؟ همه جوامع (از خانه و خانواده گرفته تا جوامع بزرگ و كلان) به منظور حفظ منافع جمعی و گروهی، خطوط قرمزی دارند كه اجازه ورود و افشای آن را به هیچ كس نمی‌دهند. محدودیت بیان و تابعیت آن از مصالح فردی و گروهی، همان حقیقتی است كه در فرهنگ عامیانه نیز مورد تصدیق همگان قرار گرفته است. نظیر این ضرب‌المثل حكیمانه كه می‌گوید: «هر سخن جایی و هر نكته مكانی دارد.» اسلام نیز، همگام با این حكم عقلایی، بیان هر عقیده و مطلبی را در جامعه مفید ندانسته، از آزادی مطلق اطلاعات و بیان در جامعه اسلامی برحذر داشته است. یكی از مواردی كه آزادی بیان، در آنجا ممنوع است، اعلام ناامیدی و پشیمانی از دین است.
@ayeha313
💢آیا از نظر #اسلام ما باید بدخواه کافران باشیم؟ آیا به #کافر می‌توان احسان کرد؟
#شهید_مطهری
✅اسلام خواسته كه ما خيرخواه همه مردم و همه افراد بشر حتى كفار باشيم. دشمنى با كافر اگر از بدخواهى سرچشمه بگيرد، ضد اخلاق است. ما حتى نبايد بدِ كافر را بخواهيم، بلكه بايد مثل پيغمبر اكرم(ص) باشيم كه فرمود: من دلم به حال اينها مى‌سوزد كه چرا به آنچه كه خير و حق خودشان است نمى‌رسند.
✅ولى وقتى كه اينها خود هدايت نمى‌شوند و گذشته از اين به صورت خار در سر راه ديگران در مى‌آيند، بايد به اينها به چشم يک مانع نگاه كرد، ولى نبايد بدخواهشان بود.
✅يزيد بن معاويه هم وقتى كه از زين العابدين عليه السلام سؤال مى‌كند كه آيا اگر من توبه كنم توبه من قبول است يا نه، حضرت مى‌فرمايند: بله، قبول است. يعنى او هم بدخواه يزيد نيست كه آرزو كند كه چون يزيد قاتل پدرش است توفيق توبه نيابد تا به جهنم برود، بلكه براى او هم خير مى‌خواهد. آنچه كه ما نسبت به اينها «بدى» مى‌ناميم معنايش اين است كه چون اينها در مسير سعادت خودشان نيستند و براى ديگران هم وجودشان مضر است، به اين اعتبار بايد اينها را دشمن داشته باشيم.
✅پس دشمن داشتن كافر ناشى از دوست داشتن ديگران و خيرخواهى براى ديگران است، نه ناشى از بدخواهى براى آنها. تا هر حدى به كافر مى‌توان احسان كرد ولى به اين شرط كه اين احسان اسائه به ديگران نباشد، اسائه به انسانيت نباشد، به ضرر مصالح بشريت نباشد.
📚تعلیم و تربیت در اسلام، ص172
@ayeha313