eitaa logo
🌱آیه های زندگی🌱
338 دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
566 ویدیو
18 فایل
#خانه داری #مهدویت #ازدواج #روانشناسی #مذهبی https://harfeto.timefriend.net/17180058032928 لینک ناشناس کانال آیه های زندگی👆👆👆نظرات،پیشنهادات وانتقادات خودتان را با ما میان بگذارید
مشاهده در ایتا
دانلود
؟ 💢اگر در اسلام مورد احترام است پس چرا در گفته شده ایمان و زن ناقص است؟ متن نهج البلاغه: زن ايمانش ناقص است، زيرا در ايام عادت از نماز و روزه محروم است ، عقلش كم است، زيرا شهادت دو زن معادل يك مرد است، و حظّ مالى او نيز نصف سهميه مرد است . مشابه اين مضمون از رسول خدا (ص) نيز رسيده است. در علم حدیث، قبل از هر چیز باید بدانیم این کلام در چه موقعیتی خطاب به چه کسی نقل شده است؟ ✅مخاطب این کلام امام، جنس زن و همه زنان نیست. یعنی منظور حضرت، این نیست زن ذاتا است. مخاطب این کیست؟ ✅این روایت در ماجرای جنگ جمل خطاب به شخص است،نه خطاب به همه ى زنان. 👇👇 روايتى كه در نهج البلاغه وارد شده است، به عنوان يك قضيه حقيقيه نيست، تقريبا نظير قضيه شخصيه يا قضيه خارجيه است. اصل قضيه اين است كه عايشه ، اين جنگ را به راه انداخت . اهل سنت هم معتقدند جنگ جمل را او به پا نموده و سبب و محرك ، او بوده است . چنان كه ابن ابى الحديد معتزلى از بزرگان اهل سنت قبول كرده است كه: در این کار اشتباه کرد. به هر صورت بعد از اين كه در جريان جنگ ، عايشه سوار شتر شد و طلحه و زبير را هم تحريك كرد و خونها فراوانى ريخته شد و سرانجام شكست خورد، اميرالمؤ منين - عليه افضل صلوات المصلين - اين سخنان را بيان فرمود. همان گونه كه درباره همين جريان جنگ جمل و مردم بصره ، خطبه اى با عنوان فى ذم اهل البصرة بعد وقعة الجمل در نهج البلاغه آمده است كه: «كنتم جند المراة و اتباع البهيمة». شما سپاه زن بوديد - فرماندهى شما را عايشه به عهده داشت -، و دنباله رو حيوان چهارپايى شديد، يعنى آن شتر كه عايشه را مى برد، جلو حركت مى كرد و شما هم به دنبال آن نا آگاهانه حركت مى كرديد. مى فرمايد: شما نا آزموده اين كار را انجام داديد و به كار نپخته اى اقدام كرديد. : ✅این گونه روایات از علی(ع) نقل نشده است بلکه حضرت رسول(ص) نیز بدین مضمون دارند، ولی یقینا مراد از این روایات این نیست که تمامی زنان در همه اعصار و امکنه دارای عقلی ناقص و در تفکر و تدبیر ضعیف می باشند. جالب توجه اینکه پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) در بیان مصداق سبقت گیرندگان زنی را با نام فاطمه(س) معرفی نموده است: «یا سلمان انّ ابنتی لفی الخیل السوابق»؛ای سلمان! دخترم فاطمه در زمره سبقت گیرندگان است. پیامبر فرمود،جبریل آنقدر مرا به زنان سفارش کرد، که ترسیدم حتی به زن یک هم نمی توان گفت. 📚نهج البلاغه، خطبه 13 و 14 و 80 @ayeha313
💢گاهی اوقات، اهل حق و مومنین شکایت میکنند که چرا خدا ما را نمیکند؟ 👇👇 از اینکه گاهی حق باشید و حق شما را به‌جای نیاورند، از حق قهر نکنید. حق، قهرکردنی نیست. در سوره والعصر چنین می‌خوانیم: "و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر" ‌[و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‌اند.] چنان نیست که انسان، هر وقت و در هر موقع که حق باشد، همان موقع او را به جای بیاورند. اما چون حق است و تکیه به حق و خدا دارد، قطعاً در تاریخ کار خودش را انجام خواهد داد، اگرچه نسل‌ها پیش، شما از دنیا رفته باشید. علامه محمدتقی جعفری امام حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت صفحه ۴۹۷. @ayeha313
💢بیماری امام سجاد(ع) تا چه بعد از واقعه کربلا ادامه داشت؟ بیشتر روایات و نقل‌های معتبر، بیماری حضرت زین العابدین(ع) را تنها در همان شب و روز عاشورا عنوان می‌کنند که ممکن است اثر آن تا چند روز بعد از آن نیز باقی بود. 1. امام سجاد(ع): «هنگامی که پدرم نزدیک در شب عاشورا اصحاب را جمع کرد برای این‌که آنها را مرخص کند. من نزدیک او شدم تا آنچه را برای آنها می‌گوید بشنوم و من در آن هنگام مریض بودم، پس شنیدم که پدرم به اصحابش می‌فرمود…». 2. امام سجاد(ع): «من در آن شبی که پدرم در صبحش به رسید نشسته بودم و عمه‌ام حضرت زینب(س) نزد من مشغول پرستاری من بود»، در این هنگام پدرم در پنهانی از اصحابش کناره گرفت و نزد او «جُوَین»(یا جون یا حویّ) غلام ابوذر غفاری بود و او شمشیرش را اصلاح می‌کرد و پدرم اشعاری را می‌خواند. آن اشعار را دو بار یا سه بار تکرار کرد تا آن‌که من آن‌را فهمیدم و آنچه را می‌خواست، دانستم. پس راه گلویم را بند آورد. اشک‌هایم را پاک کردم و سکوت کردم...». 📚شیخ مفید، الارشاد ج 2، ص 91، @ayeha313
💢با توجه به طولانی بودن مسیر کوفه به شام و از شام به کربلا، برخی از تردید دارند که کاروان اسیران در روز به کربلا رسیده باشد آیا کاروان و خانواده امام حسین(ع) در روز از شام، به کربلا رسیدند؟ 👇 بررسی 📚بطور کلی این مساله اختلافی است اما در بخشی که ادله و اسناد محکمی نیز دارند به رسیدن کاروان اشاره کرده اند. ✅در خصوص اربعين و آمدن اسرا به كربلا بايد گفت: ✅شهيد مطهری در اين خصوص كه اهل بيت امام حسين(ع) در روز اربعين به كربلا آمده اند باور دارد كه آن را عقل تایید نمی کند و در منابع دسته اول و معتبر نیامده است. برخی دیگر از مورخان هم به طور صریح و هم غیر صریح اين مطلب را انکار نموده‌اند. شیخ مفید در «مسار الشیعه» آورده است: «روز اربعین، روزی است که اهل بیت امام، از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین ع کربلا شد». ✅شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» و ابن اعثم در الفتوح نیز همین مطلب را ذکر کرده‌اند. میرزا حسین نوری می‌نویسد: «از عبارت شیخ مفید و شیخ طوسی استفاده می‌شود که روز اربعین روزی است که اسرا از شام به مقصد مدینه خارج شدند. نه آن که در آن روز به مدینه رسیدند. » ✅در این میان سید بن طاوس در «لهوف»، اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا ذکر کرده است. ایشان می‌نویسد: «وقتی اسرای کربلا از شام به طرف عراق بازگشتند، به راهنمای کاروان گفتند: ما را به کربلا ببر. بنابراین آن‌ها به محل شهادت امام حسین آمدند. سپس در آن جا به اقامه عزا و گریه و زاری برای اباعبدالله پرداختند ...» ✅ابن نما حلی نیز روز اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا و ملاقات آن‌ها با جابر و عده‌ای از بنی هاشم ذکر کرده است. میرزا حسین نوری پس از از نقل قول سید بن طاوس به آن پرداخته است. ✅رسول جعفریان می‌نویسد: «شیخ مفید در ارشاد، ابومخنّف در مقتل الحسین، بلاذری در انساب الاشراف، دینوری در اخبار الطوال و أبن سعد در الطبقات الکبری، اشاره‌ای به بازگشت اسرا به کربلا ». ✅شیخ عباس قمی هم داستان آمدن اسرای کربلا را در اربعین از شام به کربلا بسیار می‌داند. محمدابراهیم آیتی و شهید مطهری نیز آمدن اسرای در روز اربعین به کربلا، را کرده‌اند. ✅امّا در ورود جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین سال ۶۱ هجری به کربلا، به نظر می‌رسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد. ✅شیخ طوسی می‌نویسد: «روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا ص از مدینه برای زیارت قبر امام حسین ع به کربلا آمد. او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد». ✅مرحوم آیتی می‌نویسد: «جابر بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد. سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید». 📚حماسه حسینی، ج ۱، ص ۳۰ اللهوف في قتلى الطفوف، ص ۱۱۴، قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۵۲۵ جعفریان، تأملی در نهضت عاشورا، ص ۲۱۶.   آیتی، بررسی تاریخ عاشورا، ص ۱۳۹. @ayeha313
💢آیا این حدیث دارد که پیامبر اسلام فرموده: اکثریت اهل جهنم را تشکیل میدهند!؟ در حديثي از پيامبر(ص) گزارش شده كه اكثر جهنم را جمعيت زنان تشكيل مي‌دهند. چرا بايد اين طور باشد؟ با پذيرش اين مطلب چرا قرآن بيشتر مردان را مخاطب قرار مي‌دهد و زنان را كه به ظاهر خطاكارتر هستند، بيشتر مورد سرزنش و نصيحت قرار نمي‌دهد؟ و دیگر احادیث در این باب.... ✅اول: اين گونه تعبيرها كه با لفظ "اكثر" در برخي روايات از جمله اين حديث ذكر شده، نسبي است،‌نه مطلق، مثلاً اگر در اين حديث گفته شده كه اكثر اهل آتش زنان هستند، در حديث ديگر فرموده است: "اكثر اهل النار العزاب؛ بيشتر اهل جهنم عزب‌ها هستند". در روايت ديگري امام صادق عليه السلام فرموده اكثر اهل بهشت زنان ضعيف هستند. از اين رو نتيجه قطعي گرفت و يك حكم كلي را استخراج كرد. و مي توان گفت مراد بيان كثرت و زياد بودن است نه اكثريت. دوم: با توجه به صدر روايت كه زنها را به دعوت مي كند معلوم است كه خطاب به زنهايي است كه حدود اسلامي را رعايت نمي كنند و مرتكب عصيان الهي هستند. در روايت ديگري علت دوزخي بودن ايشان را ناسپاسي در حق همسر ذكر فرموده است. ✅سوم: شاهد بر اينكه مراد زنها نمي باشد و كلام معصوف به زنان گنهكار و ناسپاس است. كلام امام صادق(ع) در به سوال فضيل است كه پرسيد: مردم مي گويند اهل دوزخ زنها مي باشند امام فرمود : چگونه اينگونه باشد در حالي كه هر مرد بهشتي چندين دارد اين كلام دارد به بيشتر بودن واقعي زنها در بهشت است ✅چهارم: برخي از اين مربوط به زمان و مكان يا افراد خاصي بوده است، يعني پيامبر و امامان(ع) در زماني خاص برخي از را در مورد بعضي بيان فرموده‌اند. از اين رو نمي‌توان يك حكم كلي و قطعي نتيجه گرفت و آن را به زمان‌هاي ديگر و همه ‌زنان سرايت داد؛ شايد مربوط به زنان باشد كه مورد خطاب پيامبر بودند. ✅پنجم: علاوه بر اين مي توان گفت زنها اگر تقواي الهي را مراعات نكنند بيشترين عامل گناه و فساد در جامعه مي باشند و اين مطلب در زمان فعلي بسيار بهتر قابل درك مي باشد آمار تكان دهنده طلاق و جنين و......كه اكثرا محصول بي بند وباري و فحشا و بي تقوايي زنها مي باشد . در مورد خطابات قرآن نيز،‌اگر چه ظاهر الفاظ به صورت لفظ مذكر آمده،‌اما مخاطب آن تمام انسان‌ها و از جمله زنان مي‌باشند؛ بنابراين احكام و دستورهايي كه در قرآن آمده،‌اختصاص به مردان ندارد. قرآني نسبت به مردان و زنان مساوي است گاهي نيز با توجه به مورد خاص مردان را مورد خطاب انذار و هشدار مي‌دهد و گاهي زنان را ، و زنان و مردان آفريده خدا هستند و در راستاي حركت به سوي معنويت و انسانيت، نياز به پيام‌هاي الهي دارند و هيچ يك از انسان‌ها بي‌نياز از آنها نيست. ✅ از نگاه هر انساني (زن و مرد) با تقواتر و خداترس باشد، از ديگري بهتر و نزد خداوند گرامي‌تر است 6 و جنسيت در آن دخالت ندارد. بنابراين نه به لحاظ خلقت مشكل دار هستند و نه مردان. اعمال و كردار، آنها را با مشكل رو به رو مي‌كند. 📚مستدرك الوسائل، ج : 14 ص: 243، 📚من لا يحضره الفقيه، ، ج : 3 ص: 468، @ayeha313
؟ 💢اگر در اسلام مورد احترام است پس چرا در گفته شده ایمان و زن ناقص است؟ متن نهج البلاغه: زن ايمانش ناقص است، زيرا در ايام عادت از نماز و روزه محروم است ، عقلش كم است، زيرا شهادت دو زن معادل يك مرد است، و حظّ مالى او نيز نصف سهميه مرد است . مشابه اين مضمون از رسول خدا (ص) نيز رسيده است. در علم حدیث، قبل از هر چیز باید بدانیم این کلام در چه موقعیتی خطاب به چه کسی نقل شده است؟ ✅مخاطب این کلام امام، جنس زن و همه زنان نیست. یعنی منظور حضرت، این نیست زن ذاتا است. مخاطب این کیست؟ ✅این روایت در ماجرای جنگ جمل خطاب به شخص است،نه خطاب به همه ى زنان. 👇👇 روايتى كه در نهج البلاغه وارد شده است، به عنوان يك قضيه حقيقيه نيست، تقريبا نظير قضيه شخصيه يا قضيه خارجيه است. اصل قضيه اين است كه عايشه ، اين جنگ را به راه انداخت . اهل سنت هم معتقدند جنگ جمل را او به پا نموده و سبب و محرك ، او بوده است . چنان كه ابن ابى الحديد معتزلى از بزرگان اهل سنت قبول كرده است كه: در این کار اشتباه کرد. به هر صورت بعد از اين كه در جريان جنگ ، عايشه سوار شتر شد و طلحه و زبير را هم تحريك كرد و خونها فراوانى ريخته شد و سرانجام شكست خورد، اميرالمؤ منين - عليه افضل صلوات المصلين - اين سخنان را بيان فرمود. همان گونه كه درباره همين جريان جنگ جمل و مردم بصره ، خطبه اى با عنوان فى ذم اهل البصرة بعد وقعة الجمل در نهج البلاغه آمده است كه: «كنتم جند المراة و اتباع البهيمة». شما سپاه زن بوديد - فرماندهى شما را عايشه به عهده داشت -، و دنباله رو حيوان چهارپايى شديد، يعنى آن شتر كه عايشه را مى برد، جلو حركت مى كرد و شما هم به دنبال آن نا آگاهانه حركت مى كرديد. مى فرمايد: شما نا آزموده اين كار را انجام داديد و به كار نپخته اى اقدام كرديد. : ✅این گونه روایات از علی(ع) نقل نشده است بلکه حضرت رسول(ص) نیز بدین مضمون دارند، ولی یقینا مراد از این روایات این نیست که تمامی زنان در همه اعصار و امکنه دارای عقلی ناقص و در تفکر و تدبیر ضعیف می باشند. جالب توجه اینکه پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) در بیان مصداق سبقت گیرندگان زنی را با نام فاطمه(س) معرفی نموده است: «یا سلمان انّ ابنتی لفی الخیل السوابق»؛ای سلمان! دخترم فاطمه در زمره سبقت گیرندگان است. پیامبر فرمود،جبریل آنقدر مرا به زنان سفارش کرد، که ترسیدم حتی به زن یک هم نمی توان گفت. 📚نهج البلاغه، خطبه 13 و 14 و 80 @ayeha313
💢کجای اومده؟ اگه فقط قرآن بگه قبول دارم! یه آیه هم در موردش نداریم!! 🔵گاهی اوقات برخی از مردم وقتی بحثی دینی می‌کنند و از متخصص امر دین طلب سند و مدرک می‌کنند می‌گویند برایم اثبات کن فلان مطلب را. من کاری به روایات ندارم. ✅در نقد این این طرز تفکر باید گفت:👇👇👇 1️⃣اولاً شیعه کتاب و سنت را هر دو به عنوان منبع دین دارد نه فقط قرآن. سنت یعنی روایات صادره از رسول‌الله(ص) و اهل‌البیت(ع) نیز به مانند قرآن جزء منبع دین است و حجت است. آن فرد دیگری بود که گفت 2️⃣ثانیاً خود قرآن دستور به رجوع به رسول‌الله(ص) و اهل‌البیت(ع) داده است. پس حتی اگر برای کسی فقط قرآن سند و مدرک باشد؛ طبق دستور خود همین قرآن باید به سنت نیز رجوع کند. 3️⃣ثالثاً آن افرادی که این انتظار را دارند که فقط از قرآن مطالب دینی برای‌شان اثبات شود؛ این انتظار هم دارند که تمامی مطالب به شکل کاملاً واضح و شفاف و صریح در قرآن آمده باشد به شکلی که هر بی‌سواد و باسوادی بتواند هر مطلبی می‌خواهد بی هیچ‌ زحمتی از قرآن استخراج کند. در صورتی که خود همین قرآن نیز خیلی مسائلی که بیان کرده است؛ به شکلی بیان نکرده که بی‌نیاز از هر گونه دقت و استدلال و استنباطی باشد و واضح و شفاف و صریح آمده باشد. در واقع برخی‌ها انتظارشان از قرآن کتاب است. در صورتی که اینگونه نیست. خیلی از مطالبی که فقط از خود همین قرآن قابل فهم و استخراج است نیز با استدلال و استنباط و بکارگیری دقت‌های لغوی و اصولی و ... امکان‌پذیر است که کار متخصص دین‌شناسی است نه هر فردی. 4️⃣رابعاً اگر قرار بود فقط قرآن باشد؛ پس اینهمه روایات ما به چه درد می‌خورد؟ آیا این روایات کشک است نعودبالله و هیچ کاربردی ندارد؟ یا مثلاً تنها کاربردش این است که بخوانیم و ثوابی ببریم؟ یا نه این روایات کاربرد دارد؟ 5⃣خامساً البته این نکته مطلب صحیحی است که تمامی روایات ما صحیح نیست و نمی‌توان آن را به عنوان روایتی که قطعاً از ائمه(ع) صادر شده است؛ پذیرفت. بلکه این کار متخصص امر است که با ابزارهایی مانند علم رجال و درایة حدیث معتبر و غیر معتبر را از هم تشخیص دهد. و سپس در هر موضوع و مطلب دینی تمامی آیات و روایات را کنار هم گذاشته و با هم ببیند و قواعد و ابزارهای تخصصی را بکار گیرد تا به حکم و نظر نهایی دین در آن زمینه برسد. @ayeha313
💢آیا انسانها در یا به تاخیر انداختن خود نقش دارند؟ ✅امام صادق(ع): آنها كه بر اثر مى ميرند بيش از آنهايند كه به الهى از دنيا مى روند و كسانى كه بر اثر نيكوكارى عمر طولانى پيدا مى كنند، بيش از كسانى هستند كه بر اثر عوامل طبيعى زياد مى شود! سفينة البحار، ج 1، ص 488 ✅بر پیامبر نازل شد: و ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم و یعفوا عن کثیر؛ و هر که به شما رسد به خاطر اعمالى است که انجام داده اید و (خدا) بسیارى را نیز مى کند» (شوری/ 30). سپس امام علی (ع) به نقل از پیامبر اکرم (ص) مى  فرماید: «خیر آیة فى کتاب الله هذه الایة؛ بهترین آیه خدا در قرآن همین آیه است» علت چیست؟ حضرت فرمودند: «یا على! ما من خدش عود و لانکبة قدم الا بذنب؛ اى على! هر که از چوبى به انسان مى رسد و هر قدمى بر اثر گناهى است که از او سرزده است». @ayeha313
💢 چرا به امام رضا «عليه السلام» ضامن آهو مي گويند ؟ 👇👇 آقاي حاج شيخ علي اكبر مروج الاسلام دامت بركاته در كرمات رضويه در اين باره مي فرمايند : اگر چه حكايتي به تفصيل شنيده شده كه صيادي يك ماده آهويي صيد كرده بود و آن آهو پناهنده شد به حضرت رضا «عليه السلام» و خواهش كرد كه آن سرور ضامن شود تا برود و بچه خود را شير دهند و برگردد و آن حضرت ضامن شد و آن آهو رفت و برگشت اگر چه حقير در كتبي كه در دسترس داشتم تفحص كردم و ماخذي براي آن نيافتم( و الله العالم) لكن سه قضيه از آهو كه راجع به آن حضرت است يافته ام و اينك ذكر مي شود اول قضيه: پناهنده شدن آهو به بقعه آن حضرت چنانكه ما از كتاب عيون در جلد اول در صحفه ( 255) ذكر كرديم . دوم : ابن آشوب در مناقب بعد از ذكر ورود آن سروربه نيشابور و بناي حمامي كه معروف شد به گرمابه رضا ( ع ) و ذكر چشمه و حوض آب مي فرمايد ( وروي انه اتته ظبيه فلا ذت فيه ) يعني در آنجا ماده آهويي با آن بزرگوار پناه آورد و فرمايد به همين قضيه اشاره نموده است ابن حماد شاعر دراين شعر خود : الذي لاذبه الظبيه و القوم جلوس من ابوه المرتضي يزكی يعلو سوم : در مدينه المعاجز( ص 442) و نيز در انيس الزائرين محمد صالح هروي است كه عبدالله مي گفته است كه ما جماعتي بوديم كه در خصوص امر امامت سخني مي گفتيم و در آن حال حضرت رضا« صلوات الله عليه» از نزد ما عبور مي نمود پس من چون آن سرور را ديدم با( تهميم بن يعقوب) با آن حضرت روانه شديم و ما اعتقاد به امامت آن سرور نداشتيم بلكه زيدي مذهب بوديم و همانطور كه با آن حضرت مي گذشتيم به صحرا رسيديم و گله آهويي پيدا شد نا گاه آن سرور اشاره كرد به يك بچه آهويي تا اشاره كرد فورا ديديم آن بچه آهو آمد تا برابر آن حضرت ايستاد و امام «عليه السلام » دست مرحمت بر سر آن بچه آهو كشيد و او را به غلام خود سپرد و تا او را به غلام خود سپرد ديديم آن بچه آهو مضطرب شد و مي خواست به چراگاه خود برگردد . ( فكلم الرضا (ع ) بكلام لم نفهم )آن حضرت سخني با آن بچه آهو فرمود كه ما نفهميديم لكن بچه آهو آرام گرفت واز اضطراب افتاد چون اين پيش آمد شد آن حضرت به من فرمود: آيا ايمان نياوردي ؟ يعني :پس از ديدن اين معجزه به امامت من اعتقاد پيدا نكردي ؟ عرض كردم : چرا اي آقاي من ( انت حجت الله علي خلقه وانا تائب الي الله ) توئي حجت خدا و من به تو مينمايم به سوي خدا از اينكه تا حال قائل به امامت تو نبودم. آنگاه آن حضرت به آن بچه آهو فرمود: اينك برو به سوي چراگاه خود آن بچه آهو شروع كرد به گريه كردن كه ما ديديم و اشك از چشمان ا و مي ريخت و خود را به آن جناب مي ماليد و ناله مي كرد. آنگاه آن حضرت رو به من كرد و فرمود : ( تدرون ما تقول)آيا مي دانيد اين بچه آهو چه ميگويد عرض كردم : خدا و پسر پيغمبر ش اعلمند فرمود مي گويد : چون مرا به جانب خود خواندي و من اطاعت كرده و به خدمتت آمدم اميد داشتم كه از گوشت من تناول فرمائي لكن حال كه مرا مر خصي فرمودي من گريان و محزونم كه قابل نبودم از گوشت من بخوري تا به آن فيض برسم . صاحب مدينه المعاجز پس از ذكر اين قضيه فرمايد صاحب شاهد المناقب نيز اين كرامت را روايت نمود. @ayeha313
💢 ما از خود کار نمیگیریم یکی از اخلاقیات و آداب اهل بیت علیهم السلام احترام و تکریم است. فردي نزد حضرت رضا عليه السلام مهمان شد که نزد ايشان نشسته بود. شبي با آن حضرت بود و صحبت مي کرد که چراغ تغييري کرد، آن دست خود را دراز کرد تا را درست کند، آن حضرت دست خود را بالا برد و خودشان چراغ را درست کردند و فرمودند: ما گروهي هستيم که خود را به کار نمي گيريم. حتی به اندازه خاموش کردن یک چراغ 📚الكافي، ج6، ص283 @ayeha313
💢آیا هند همسر یزید، مدتی خانه امام علی(ع) بود؟ آیا حقیقت دارد که خود یزید و اعضای خانواده او از شهادت امام حسین(ع) و یارانش اندوهناک بودند؟ 👇👇 ✅بنابر منابع تاریخی؛ «هند» دختر «عبد الله بن عامر بن کریز» همسر «یزید بن معاویه» بود، که به او «ام کلثوم» نیز می‌گفتند،اما در منابع معتبر و قابل استناد چنین چیزی نیافتیم که او خادم خانه امام علی(ع) بوده باشد. ✅درباره بخش دوم پرسش باید گفت: گرچه برخی گزارش‌ها حاکی از حُزن و ناراحتی یزید دارد، امّا هرگز این فرد خبیث در اعماق دلش ناراحت نبود و گرنه برخی رفتارها از او سر نمی‌زد، اما گاه مصلحت را در آن می‌دید که تظاهر به ناراحتی و بی‌تقصیر بودن کند. گزارش‌هایی وجود دارد که برخی افراد موجود در کاخ یزید دلسوزی‌هایی داشتند؛ مانند هند همسر یزید که بنابر برخی از گزارش‌ها، وی از کشته شدن امام حسین(ع) و یارانش و نیز اسارت اهل بیت آن‌حضرت ناراحت و محزون بود. ✅از ابو مخنف چنین نقل شده است: ابن زیاد؛ زنان و بچه‌هاى امام حسین(ع) را در حالی که بر گردن على بن الحسین(ع) غل و زنجیر بسته شده بود، با مخفر بن ثعلبه عائذى [قرشى‏] و شمر بن ذى الجوشن [به طرف شام‏] فرستاد. آن دو، اسراء را به شام‏ بردند و وارد مجلس‏ یزید شدند. وقتى سر حسین(ع) و اهل بیت و اصحابش، پیش روى یزید نهاده شد، یزید با زبان شعر این معانى را گفت: این شمشیرها سران مردانى را شکافتند که برایمان عزیز بوده‌اند، اما در عین [عزّت‏] ستمگرى کرده و قطع رحم نموده‌اند. ✅در این هنگام‏ یحیى بن حکم برادر مروان بن حکم زبان به اعتراض گشود و با اشعارى به این مضمون‏ گفت: سرى که در کناره طفّ [کربلا] بریده شد، از ابن زیاد، آن برده کم شرافت به ما نزدیک‌تر بود. [با این کار] نسل سمیّه به اندازه ریگ‌ها افزایش یافت و حال آن‌که دختر رسول خدا(ص) بی نسل گردید! یزید بن معاویه [از این سخنان برآشفت و] به سینه یحیى بن حکم زد و گفت: ساکت شو! آن‌گاه به مردم اجازه ورود داده شد، در حالى که سر حسین(ع) پیش روى یزید بود و با چوب‌دستى خود بر لب [مبارک آن‌حضرت‏] می‌زد. أبو برزه أسلمى - از اصحاب رسول خدا(ص) - از این حرکت یزید ناراحت شد و خطاب به او گفت: آیا با چوب‌دستی‌ات به لب حسین می‌زنى؟! مگر نمی‌دانى که چوب‌دستی‌ات بر جایى می‌خورد که بارها دیده‌ام رسول الله(ص) آن‌جا را می‌مکیده است؟!... 📚انساب الاشراف، ج ‏9، ص 361، 📚بحار الأنوار، ج ‏45، ص 196 @ayeha313
💢آیا امام حسین(ع) به نام داشت؟ آیا او مانند دیگر خواهران حضرت، در کربلا حضور داشتند؟ بر اساس نقل برخی منابع حدیثی و تاریخی؛ امام علی(ع) دختری به نام رقیه داشت که با پسر عمویش مسلم بن عقیل ازدواج کرد و از وى این فرزندان متولد شدند: عبد الله، علی و محمّد که عبدالله در کربلا شهید شد. برخی نیز گفته‌اند: رقیه دختر علی(ع) در کودکی از دنیا رفت. به هر حال؛ امام حسین(ع) خواهری به نام رقیه داشت. درباره این‌که خواهرش رقیه، همراه امام حسین(ع) در کربلا بوده یا نه، در منابع روایی به نام ایشان تصریح نشده و تنها به طور عام اشاره شده است که خواهران امام(ع) نیز همراه آن‌حضرت در سفر به مکّه‏ بودند و از آن‌جا به سوی کربلا رهسپار شدند: امام زین العابدین(ع) فرمود: «حسین(ع)؛ و دخترش و برادرزاده‌اش قاسم بن حسن بن على را بر مَحمل، کرد. سپس با 21 مرد از یاران و خانواده‌اش از جمله: ابو بکر بن على، محمّد بن على، عثمان بن على، عبّاس بن على، عبد الله بن مسلم بن عقیل، على اکبر و على اصغر، رهسپار شد». ابن اعثم کوفی(م 314ق) در الفتوح می‌گوید: «حسین(ع) یارانش را -که به همراه او، قصد رفتن به عراق داشتند- گرد آورد و به هر یک، ده دینار و یک شتر براى حمل توشه و اثاثشان داد. آن‌گاه خانه خدا و صفا و مروه را طواف نمود و آماده رفتن شد و دختران و را بر کجاوه‌ها سوار کرد». اما ام کلثوم همراه امام(ع) در کربلا بوده‌اند؛ چنان‌که در الأخبار الطوال چنین آمده است: «حسین(ع) نیز به سمت مکّه شد و دو خواهرش: زینب و امّ کلثوم، و برادرزاده‌هایش و برادرانش: ابو بکر، جعفر و عبّاس، و تمام که در مدینه بودند، جز برادرش محمّد بن حنفیّه، همراه ایشان بودند». 📚خصائص الأئمة، ص 289،  📚الامالی، ص 152،  📚الاخبار الطوال، ص 228 @ayeha313