دوم اردیبهشت سالروز تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان امام ره گرامی باد #خادم_ملت #نگهدار_انقلاب @ayeha313

سلام سلامت باشید بهشون بفرمایید که اون پرنده ها هم مامور الهی بودن و خدابهشون قدرت خاصی داده بود و اون سنگها هم برای پرنده ها داغ نبودن و فقط برای دشمنان خدا داغ و سوزان و کشنده بود

🌸 منظور از "الاعمال بالنيات"چيست؟ یکی از چیزهایی که در روایات مورد تأکید قرار گرفته است نیت است و در این رابطه روایات متعددی وارد شده در روایتی پیامبر گرامی اسلام می فرمایند: «إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّات» (1) به درستی که اعمال و کارهای انسان به نیتها وابسطه است. نیت در فرهنگ اسلام، جان عمل است، و خلوص نیت شرط صحت عبادات می باشد. یکی از تفاوتهای اساسی میان قوانین الهی و قوانین بشری، نیت است. قوانین الهی دو بعدی است؛ یعنی هم به حسن عمل کار دارد و هم به حسن فاعل و تکامل معنوی وی. (2) یعنی اینکه هم کار باید کار خوبی باشد و هم فاعل نیت خیر داشته باشد. در معارف اسلامی، هر کار یا قصد و نیّتی که ما را به خدا نزدیک کند و رضایت و خشنودی و قرب الهی را در برداشته باشد، خوب و پسندیده است و با فلسفه حیات و هدف نهایی آفرینش همگرایی دارد. پس عملی خوب است که هم از «حسن فاعلی» برخوردار باشد و هم دارای «حُسن فعلی» باشد، یعنی هم فاعل هدفش از انجام کار جلب رضایت خدا و خالص برای او باشد (حسن فاعلی) و هم کار را از جهت کمیت و کیفیت و زمان و مکان و شیوه به گونه‌ای انجام دهد که خدا می‌خواهد (حسن فعلی). بنابر این اگر انسان به خاطر رضای خداوند، در نماز جماعت شرکت کند؛ این عمل هم از حسن فاعلی برخوردار است و هم از حسن فعلی؛ و یا اگر نیت شرکت در نماز را داشته باشد. ولی به خاطر موانعی نتواند در نماز شرکت کند. چون دارای حسن فاعلی بوده؛ در روایات وارد شده که خداوند به این شخص از باب تفضل و کرم خودش ثواب نماز جماعت را عنایت می کند. در مقابل اگر شخصی یک لیوان آب را به نیت اینکه شراب است بخورد چنین شخصی اگر چه قبح فعلی را انجام نداده یعنی کار قبیحی انجام نداده، ولی قبح فاعلی داشته، یعنی اینکه با این کار سوء باطن خود را نشان داده است. اگرچه در این مورد نیز خداوند به خاطر تفضل و کرم خودش او را عقاب نمی کند و حدّی بر او نیست. چرا که در واقع این شخص شرابی ننوشیده است. به طور کلی نیت گناه تا زمانی که منجر به انجام آن گناه نشود برای انسان عقابی نیست؛ در مقابل اگر انسان نیت کار خوب داشته باشد و موفق نشود آن کار را انجام دهد برای او ثوابی در نظر گرفته می شود و این به خاطر لطف و تفضل خداوند نسبت به بندگانش می باشد. بنابر این روح اعمال وابسته به نیات افراد است. ولی مادامی که انسان گناهی را مرتکب نشده باشد عقابی برای او نیست اگر چه نیت آن گناه را داشته باشد و این به خاطر لطف خداوند به بندگانش است. ولی نکته ای که نباید از آن غفلت نمود این است که این سخن بدین معنی نیست که انسان نیت و فکر گناه را در سر بپروراند چرا که در روایات وارد شده که نیت و فکر گناه نیز در زندگی انسان تأثیر گذار است. حضرت علی (ع) در روایتی می فرمایند: «من کثر فکره فی المعاصی دعته الیها» كسى كه زياد درباره گناهان بينديشد، گناهان او را به به طرف خود بكشانند. (3)چرا که فکر و نیت گناه زمینه ساز انجام گناه است و انسان را به طرف گناه می کشاند. بنا بر این نیت با توضیحی که ذکر شد ملاک و معیار می باشد؛ ولی در جایی که منجر به انجام گناه نباشد از باب لطف خداوند عقاب ندارد. پی نوشت ها : 1. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، موسسه الوفاء، ج67، ص 211. 2. مرتضی مطهری، عدل الهی، تهران، صدرا، چاپ دوم، 1361هش،ص 326. 3. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم ، دار الحدیث، ج9، حدیث 1639 @ayeha313

💠‌ #استمنا_و_کفاره_روزه 💬من با این‌که می‌دونستم خوردن غذا یا استمنا روزه رو باطل می‌کنه، گاهی این کارها رو انجام می‌دادم؛ اما نمی‌دونستم که علاوه بر قضا، كفاره هم گردنم میاد. الآن چه کنم؟ 🔹 همه مراجع: علاوه بر قضاى روزه‌ها، كفاره هم گردنتون اومده و ندونستن حکم كفاره، باعث ازبین‌رفتنش نمی‌شه. ⭕️ نکته: کفاره جریمه‌ایه که به‌خاطر شکستن یا نگرفتن عمدی روزه باید انجام بدیم و شامل دو ماه روزه یا سیرکردن شصت فقیر و یا هر دوی اینهاست. 📚سيستانى، منهاج‌الصالحين، ج1، كفارةالصوم؛ خامنه‌اى، اجوبةالإستفتائات، س822؛ دفتر: همه مراجع. 📚 #احکام_دین

💠استاد فاطمی نیا (رحمة الله علیه ): عمده مساله ای که برزخ را تاریک می کند پشت سر مردم حرف زدن، غیبت و تهمت است. یکی ازچیزهایی که برزخ را روشن میکند ، گره گشایی از کار مردم میباشد. گناهان برزخ را تاریک میکند و اعمال خیر موجب روشنایی عالم قبر و برزخ میشوند. @ayeha313

🔴حرام شدن بهشت بر چند گروه 🔵خداوند بهشت را بر چند طايفه حرام كرده است: ▪️1 - شراب خوار. ▪️2 - رباخوار. ▪️3 - غيبت كننده. ♨️عده اى كه دور هم مى نشينند، غيبت مؤمنى را مى كنند تمامشان لاشخور (خوردن گوشت برادر مسلمان)هستند و لاشخور را در بهشت راه نمى دهند. ✅اگر مى خواهى جزء لاشخورها نباشى تا در مجلسى كه نشسته اى، اگر كسى اسم مؤمنى را برد، تا خواست عيبى برايش بگويد، زود برخيز و بگريز،یا تا مى توانى جلويش را بگير. اگر چنانچه جلوى غيبت را گرفتى، خداوند هزار باب شر به رويت مى بندد، اگر جلويش را نگرفتى و كمكش كردى، خدا هم تو را 70 برابر غيبت كننده عذاب مى كند... 📘منبع : قصص الله يا داستان هايى از خدا مؤلف:قاسم و احمد ميرخلف زاده @ayeha313

❌متن شبهه معنیِ ماههای این دو فرهنگ رو {فرهنگ تازی(عربی) را با فرهنگ ایرانی} مقایسه کن تا بفهمی که قرآن عربها چه ماهیتی دارد: محرم؛ حرام بودن قتل – صفر؛ تهی از مال بدلیل غارت – ربیع الاول؛ ماه اول – ربیع الثانی؛ ماه دوم – جمادی الاول؛ یخبندان اول – جمادی الثانی؛ یخبندان دوم – رجب؛ عظیم به دلیل توقف جنگ – شعبان؛ فرقه و اختلاف – رمضان؛ ریگستان گرم – شوال؛ بالا بردن دم شتر برای جفتگیری – ذی القعده؛ دست برداشتن ازجنگ – ذی الحجه؛ ماه زیارت ………………………… فروردین؛ فرودهای پاک – اردیبهشت؛ بهترین راستی – خرداد؛ رسایی کمال – تیر؛ ایزد باران – امرداد؛ جاودانگی – شهریور؛ شهریاری نیک – مهر؛ پیوستن با مهربانی – آبان؛ آب ها – آذر؛ آتش – دی؛ دانای آفریننده – بهمن؛ منش نیک – اسفند؛ آرامش افزاینده “} ✅ پاسخ این وجه تسمیه‌هایی که برای ماه‌های قمری و ماه‌های ایرانی بیان شده‌اند دقیق نیستند بلکه به نحو جهت‌دار و مغرضانه‌ای ویرایش شده‌اند. به این معنی که اگر یک ماه ایرانی چند معنا داشته یا معنایش با چند واژه مختلف قابل بیان بوده، طراحان شبهه بهترین گزینه را برگزیده‌اند و اگر یک ماه عربی چند معنا داشته و با چند واژه قابل ترجمه بوده است بدترین گزینه را برگزیده‌اند تا نشان دهند که فرهنگ عرب بی‌ارزش و بدوی است و ماه‌های قمری را که مبنای برخی از عبادات (مثل روزه و حج) هستند به تمسخر بگیرند. در مغرضانه بودن این مطلب همین بس که: کسی که این مطلب را نوشته، می توانست محرّم را به معنای «ماه آغازین سال که درباره آن تاکید ویژه‌ای بر صلح و دوری از جنگ شده» ترجمه کند اما به عمد چنین نکرده است. می‌توانست ماه صفر را به معنای «ماه تهیدستی» (بخاطر وضعیت سفرهای فصلی تجاری و زیارتی» نام‌گذاری کند ولی عمدا آن را به «غارت» ارتباط داده است. ضمنا یکی از معانی صفر اینست که شهر مکه در این ماه از زائر تهی می‌شد. همچنین ماه ربیع الاول به معنای «اولین ماه بهار» ترجمه می‌شود ولی آن را به معنای «ماه اول» ذکر کرده است. ربیع الاول در واقع به عنوان «ماه بارش باران» و ربیع الثانی به عنوان «ماه رویش گیاهان» شناخته می‌شده است. همچنین می‌توانست ماه «جمادی الاول» را به معنای «ماه اول زمستان» ترجمه کند ولی آن را به «یخبندان اول» ترجمه کرده است. ماه «رجب» را می‌توانست به معنای «ماه صلح» نامگذاری کند ولی عمدا عبارت «عظیم به دلیل توقف جنگ» نامیده تا مسخره به نظر برسد. همچنین واژه «شعبان» حاكي از شعبه شعبه و دسته دسته شدن خيرات و رحمت ها و روزي ها در اين ماه و چند برابر شدن حسنات و پاك شدن گناهان است. ماه «رمضان» را می‌توانست به معنای «ماه سوزاندن ناپاکی‌ها و گناهان» ترجمه کند ولی به معنای «ریگستان» ترجمه کرده که به کلی غلط است زیرا در عربی ربطی بین «ریگ» و «رمضان» نیست. آنچه درباره «شوّال» ادعا شده کاملا غلط است زیرا اساسا شوّال ماه جفتگیری شتر نبوده و معنای این کلمه با «خودداری و زیر بار نرفتن» تناسب بیشتری دارد. ماه ذی قعده را می توانست به معنای «ماه آرامش، صلح و آمادگی برای زیارت خانه خدا» ترجمه کند اما عمدا چنین نکرده است. ما هم می‌توانیم اسامی ماه‌های ایرانی را به تمسخر بگیریم ولی اولا چون خودمان ایرانی هستیم غرور و غیرت ملی مان چنین اجازه‌ای به ما نمی‌دهد و ثانیا قرآن فرموده: «یکدیگر را مسخره نکنید». قرآن فرموده: «با مردم به نیکویی سخن بگویید». فقط همین اندازه بدانیم که ترجمه‌ای که برای واژه «فروردین» ادعا شده است چندان دقیق به نظر نمی‌رسد زیرا ” فروردین برگرفته از fravaši است که در اوستا برای ارواح درگذشتگان پارسا بکار می‌رود که آنها را پس از مرگ راهنمایی می‌کنند. برخی نیز ریشه این واژه را از *fra-vrti می‌دانند که به معنی «تصمیم درست»است اما عده ای دیگر آن را از *par-var می‌دانند به معنی «نیروی دفاعی»”. در متنی که نشر شده بود، درباره ترجمه نام سایر ماه‌های پارسی نیز فریبکاری شده است. بنابراین اینگونه متن‌ها از نظر تاریخی و زبان‌شناسی فاقد ارزش هستند و آمیزه‌ای از مطالب درست و نادرست به شمار می‌روند که با هدفی پلید تبلیغ می شوند. ✅ حتی بر فرض که نام برخی از ماههای قمری به زیبایی برخی از ماههای ایرانی نباشد باز هم باید دانست این نامگذاری‌ها قبل از اسلام بوده است. @ayeha313

🔺 عفت و غيرت، دو فضيلت فراموش شده در جامعه كنونی! 💢 عفت زنان و غيرت مردان دو فضيلت پسنديده و دو ميوه و ثمره درخت بزرگ حيا هستند كه در عصر حاضر دچار خدشه شده‌اند و اگر وضعيت به همين صورت ادامه يابد، در آينده شاهد نهادينه شدن بی‌عفتی و بی‌غيرتی در جامعه خواهيم بود كه تبعات و خسارات فراوانی به همراه خواهد داشت. ✳️ یک مسلمان ايرانی، علاوه بر غيرت فردی و محافظت از حجاب و عفاف محارم خود، بايد غيرت اجتماعی داشته باشد و حافظ عفت و پاكدامنی همه زنان جامعه باشد. ✴️ مرد با غيرت كسی است كه همه زنان جامعه را به مثابه نواميس خود بداند و نسبت به عفت آنان، حساسيت دينی داشته باشد و علاوه بر پرهيز از نگاه يا رفتار آلوده نسبت به زنان جامعه، با نگاه شهوت‌آميز و رفتار خلاف شئونات ساير مردان كه از بی‌غيرتی آنان سرچشمه می‌گيرد، نيز برخورد نمايد. 📛 بی‌غيرت كسی است كه نسبت به حجاب و عفاف و نحوه گفت‌وگو و معاشرت همسر و محارم خود با مردان بيگانه و نامحرم و همچنين نسبت به عفت ساير زنان جامعه، حساسيت نداشته باشد. ⭕️ انسان بی‌غيرت، قسیّ‌القلب می‌شود و از آثار سوء قساوت قلب می‌توان به گرفتاری و برخورداری از زندگی ناآرام و توأم با غم، غصه، اضطراب و نگرانی در دنيا اشاره كرد. 💢 در آخرت نيز افراد بی‌غيرت با همان سيرتی كه در دنيا داشته‌اند، مورد خطاب ملكوتيان قرار می‌گيرند و پس از ورود به محضر خداوند متعال، مغضوب ذات باری‌تعالی شده و به جهنم فرستاده خواهند شد. 👌 نسل كنونی بايد حافظ عفت و غيرت نياكان خود باشد و بيش از اين اجازه رخنه مفاسد اخلاقی را به درون خانواده‌ها و اجتماع ندهد، وگرنه بايد منتظر عواقب خطرناكی در اين زمينه باشيم. ✍ گزیده‌ای از جلسات درس اخلاق حضرت آيت‌الله مظاهری در خصوص عفت و غيرت و فضيلت‌های فراموش شده جامعه امروز، ۲۵ مرداد ۱۳۹۰  #جوانها_را_دریابید #نکات_آموزنده @ayeha313