💢دینداری منافقانه! برخی در دینداری گمان میکنند باید به گونه ای رفتار کنیم که #همگان را در همه حال از خود #راضی نگه داریم. اسم این کار را هم میگذارند مدارای با مردم! یعنی در واقع عده ای آن چنان #هنرمندانه از خود #نفاق بخرج میدهند که هم میخواهند #معاویه را از خود راضی نگه دارند و هم امام حسین(ع) را، و این شدنی نیست. #شهید_مطهری در کتاب جاذبه و دافعه بخوبی این رفتار منافقانه را تبیین میکند که علی(ع) با اینکه نمونه کامل #دینداری است اما عده ای با او مخالفند و عناد می ورزند، علی(ع) هم نسبت به آنها #دافعه دارد یعنی به هر بهانه سعی ندارد دشمنان دین را با هر امتیازی در کنار خود و همراه خود قرار دهد. انسانِ مومنِ عاقل در #روابط_اجتماعی، بدنبال دشمن تراشی برای خود نیست، اما منافقانه هم #رفتار نمیکند تا دل همگان را بدست آورد. این رفتار را در خود ردیابی کنیم! @ayeha313

#پاسخ_شبهات 💢آیا امام حسن مجتبی(ع) برای صلح با معاویه، چند #امتیاز مالی درخواست کرد؟ ✅در منابع تاریخی و حدیثی آمده است که در عهدنامه صلح امام حسن(ع) به چند مسئله مالی توجه شده است: 1. مبلغ پنج‌میلیون #درهم که در بیت المال کوفه موجود است، از تسلیم به حکومت معاویه مستثنا است و باید زیر نظر امام مجتبی(ع) مصرف شود. 2. معاویه باید در تعیین #مقرری و بذل مال، بنی‌هاشم را بر بنی‌امیه ترجیح دهد. 3. باید #معاویه از خراج «دارابگرد»،مبلغ یک‌میلیون درهم در میان بازماندگان شهدای جنگ جمل و #صفین که در رکاب امیرالمؤمنین علی(ع) کشته شدند تقسیم کند. درباره علت درج این #امتیازات مالی در صلح‌نامه می‌توان گفت: الف. از آن‌جا که شهر «دارابگرد» بدون جنگ تسلیم ارتش اسلام شد و مردم آن با مسلمانان پیمان صلح بستند،خراج آن طبق قوانین اسلام، #اختصاص به پیامبر اسلام(ص) و خاندان آن‌حضرت و یتیمان و تهیدستان و درماندگانِ راه دارد؛ از این‌رو امام مجتبی(ع) شرط کرد که خراج این شهر به بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین پرداخت شود؛ زیرا درآمد آن‌جا به خود آن‌حضرت تعلق داشت. به‌علاوه؛ #بازماندگان نیازمند شهیدان این دو جنگ که بی‌سرپرست بودند، یکی از موارد مصرف این خراج به شمار می‌رفتند. ب. امام مجتبی(ع) بر اساس شیوه عقلانی خواستند هدف‌های #عالی خود را - بدون در نظر داشتن نفع شخصی - تا آن‌جا که مقدور است به طور نسبی تأمین نمایند؛ از این‌رو؛ هنگامی که ناگزیر شد با معاویه کنار آید، #حکومت را با این شرط به وی واگذار کرد که در اداره امور جامعه اسلامی براساس قوانین قرآن، و طبق روش پیامبر(ص) رفتار نماید. بدیهی است هرچه که تا حدودی کنترل‌کننده معاویه بود، می‌توانست در کاهش ضرر و زیان به گروه حق تأثیرگذار باشد. 📚علل الشرائع، ج 1، ص 212، 📚فتوح البلدان، ص 376، 📚بحار الانوار، ج 44، ص 10،  @ayeha313