📽استادقرائتی / نکته های ناب - تمثیلات - یک کیلومتر #به_عشق_امامم_ماسک_میزنم این عمار👇👇👇 @aynaammar_gam2 ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

رمان مذهبی و بسیار زیبای #از_جهنم_تا_بهشت 👇👇👇👇👇👇👇👇

💐🌿🍃🌸🍂 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #رمان_از_جهنم_تا_بهشت #ﻗﺴﻤﺖ_۷۱ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﺭﻭ ﺧﺸﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻇﺮﻑ ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻡ ، ﭼﺎﺩﺭ ﺭﻧﮕﯿﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ، ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﻢ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻼﻡ ﻭ ﻋﻠﯿﮏ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﺮﻥ ﺳﺮ ﺍﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎﺑﺎ _ ﺧﺐ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﭼﯿﻪ؟ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﻫﻢ ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺍﻻﻥ ﺻﺤﺒﺘﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻧﻪ؟ ﭘﯿﺶ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻧﻪ . ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻘﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ . ﺑﺎﺑﺎ _ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎﻥ . ﺧﺐ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺑﻌﺪ . ﭘﺪﺭ ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﺎﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ . ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﺎﺩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﻮﺑﯿﺪ؟ _ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺑﯿﺪ؟ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﺎ ﺧﻮﺑﯿﻪ ﺷﻤﺎ . ﺍﻟﺤﻤﺪﺍﻟﻠﻪ . ﺧﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﭼﯿﻪ؟ _ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻢ ﻋﻘﺪﺷﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻥ ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺷﻪ، ﮔﻔﺘﻢ ﺍﮔﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻪ ، ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ ﯾﺎ ﺣﺮﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻢ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮﺷﻮ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻭﺍﻗﻌﺎﺍﺍﺍﺍﺍ؟؟؟؟؟؟ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻡ _ ﺑﻠﻪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ … ﺧﺐ … ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﻟﯿﻪ . ﭼﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ؟ _ ﺧﺐ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻧﻈﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﭼﯿﻪ؟ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﻠﻪ ﺑﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎ . ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﺑﺸﻢ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺮﻡ . ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪﯾﻢ، ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﻣﯿﭙﺬﯾﺮﻥ ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﺪﺭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮﺩ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻣﺎ ﺍﺧﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺍﻭﻟﺶ ﮐﻤﯽ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺟﻤﻊ ﺩﯾﮕﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻪ . ﻭﺍﺭﺩ ﭘﺎﺳﺎﮊ ﻣﯿﺸﯿﻢ . ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﮐﻨﺎﺭﻫﻢ ﻭ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﯾﻢ . ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭻ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ . . . . .ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﺷﻮﻧﻮ ﻣﯿﮕﺮﻥ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ …… _ ﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺻﻼ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺎ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯿﺎﺩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺑﺮﯾﻢ ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ . ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ _ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﯾﺪ؟ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺷﻤﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ؟ _ ﻧﻪ ﺍﻣﺎ ﺍﺧﻪ ﺁﻗﺎﯾﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺧﺮﯾﺪ ﺧﻮﺷﺸﻮﻥ ﻧﻤﯿﺎﺩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻧﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﺭﻭ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﯾﻨﺎ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﯾﺪ؟ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﯿﻄﻮﻧﯽ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﺎﯾﯽ ﻧﻪ؟ _ ﮐﻮﻓﺘﻪ . ﺑﺮﻭ ﺑﭽﻪ . ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ ﺁﻗﺎ ﺍﻣﯿﺮ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﭽﻢ . ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻫﺮﭼﯽ ﺍﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ . ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﺮﺥ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻩ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪﯾﻢ . ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻮﺍ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺑﺎ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻇﺮﯾﻒ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯿﻮﻓﺘﻪ ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﮕﻢ ﻫﻤﯿﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﻫﻨﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭘﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺳﻤﺖ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺮﯾﻢ . . . .ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ ﭼﯽ ﻣﯿﻞ ﺩﺍﺭﯾﺪ . ﻣﻨﻮ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻫﻤﻮﻥ ﭼﺎﯼ ﻟﻄﻔﺎ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻭ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ؟ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻫﻮﺱ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﻡ ﻧﺸﺪ ﺑﮕﻢ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺪﻩ ؟ _ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﺪ؟ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﺎﮐﺎﺋﻮ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﯾﺪ ، ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ _ ﺑﻠﻪ . ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﮑﻼﺗﻢ .ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﺩﺍﺭﯾﺪ .ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ .ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻻﯾﻖ ﺳﺘﺎﯾﺶ . ﺍﺯ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯿﺸﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ، ﺑﺎﺭﻭﻥ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﺗﻬﺮﺍﻥ؛ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ . ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﻪ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭﻧﺎ ﺟﺪﺍ ﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ .ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﻮﺷﯽ، ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻢ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﻮﺷﯿﻢ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ، ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻋﻤﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺳﺒﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻢ _ ﺳﻼﻡ ﻋﻤﻮﺟﺎﻥ .ﻋﻤﻮ _ ﺳﻼﻡ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﺟﺎﻥ . ﺧﻮﺑﯽ؟ﺑﺎ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﻧﺎﺧﺪﺍﮔﺎﻩ ﺍﺧﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﯿﺮﻩ . _ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺷﻤﺎﺧﻮﺑﯿﺪ؟ﻋﻤﻮ _ ﻣﺮﺳﯽ ﻋﻤﻮ . ﻣﯿﮕﻢ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﻻﻥ ؟ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺎﺻﯽ ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺭﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﺲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﮑﺚ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﯿﺮﻭﻧﻢ . ﺍﺭﻩ . ﭼﻄﻮﺭ؟_ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺑﺪﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻓﺮﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ، ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ . #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

💐🌿🍃🌸🍂 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #رمان_از_جهنم_تا_بهشت #ادامه_قسمت_هفتاد_و_یکم _آره چطور؟ عمو_هیچی.همینطوری.راستی یه سوال .تو چرا بعد از آرمان با کسی دوست نشدی؟ با شنیدن ﺍﺳﻢ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﺮﺳﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻧﻔﺮﺕ ﻣﯿﺸﻪ . ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺪ ، ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﻭ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻭ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﯿﺎﻧﺶ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ . _ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﮕﻪ؟ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﺍ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﯿﺴﺘﻢ . ﻋﻤﻮ _ ﺍﻫﺎ . ﺑﺎﺷﻪ . ﻋﻤﻮ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻻﻥ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﺣﺎﻻ ﺑﻌﺪﺍ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺰﻧﮕﻢ . _ ﺑﺎﺷﻪ . ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻡ . ﺑﻪ ﺯﻥ ﻋﻤﻮ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﻮﻧﯿﺪ . ﻋﻤﻮ _ ﺑﺎﺵ . ﺑﺎﯼ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﻭ ﻗﻄﻊ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻢ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﺗﻮﺵ ﺑﺰﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ﮐﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺗﻠﺦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺭﻭ ﺭﻗﻢ ﻣﯿﺰﻧﻪ . ﮐﯿﻒ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﻮﻓﺘﻦ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﯽ ﺷﺪ؟ ﺑﺎ ﺑﻬﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﯿﺪﻡ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﻢ _ ﻫﯿﭽﯽ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺧﻢ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﻭ ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻩ . ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺸﻢ ، ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﯿﺮﻩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ، ﮐﯿﻒ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺴﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯿﺮﺳﻪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ زینب ﺳﺎﺩﺍﺕ . ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﭼﺮﺍ ﺭﻧﮕﺖ ﭘﺮﯾﺪﻩ؟ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﻤﻊ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺍﺳﻤﻢ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﻪ ، ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺍﻭﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ ، ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺪﻡ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﻪ، ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﭼﻨﮓ ﻣﯿﺰﻧﻢ ..…… #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨ 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🌿🍃🌸🍂 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2 ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#ﻗﺴﻤت_۷۲ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﻜﻨﻢ . ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻮﺭ ﺗﻨﺪﻱ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺳﺮﻳﻊ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﻠﻚ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﻣﻴﺰﺍﺭﻡ . ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺠﻮﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺭﻭ ﺑﺎﻻﻱ ﺳﺮﻡ ﻣﻴﺸﻨﻮﻡ . “ ﺻﺪﺍﻱ ﻗﺮﺁﻧﻪ؟ ﺁﺭﻩ . ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ . ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ؟ ﻧﻜﻨﻪ ﻣﺮﺩﻡ ؟ ” ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺳﻮﺯﺵ ﺷﺪﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻢ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻴﺸﻪ ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻛﻨﻢ ﺩﻟﻴﻞ ﺳﻮﺯﺵ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺟﻮﻳﺎ ﺑﺸﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﻭﻧﻲ ﺍﻣﻴﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻢ ، ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻱ ﺍﺷﻚ ﺑﺎﺭﺵ ﻣﻴﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﺧﻴﺮﻩ ﻣﻴﺸﻢ ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺪﻭﺯﻡ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﺵ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﺎﺻﻲ ﺁﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﻭ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻴﻜﺮﺩﻥ . ﭼﻪ ﺻﻮﺕ ﺩﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ، ﺣﺘﯽ ﺗﻮ ﺭﻭﯾﺎ ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﺧﻮﻧﺪﻧﺶ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﻪ . ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺻَﺪَﻕَ ﺍﻟﻠﻪُ ﺍﻟﻌﻠﻲُ ﺍﻟﻌَﻈﻴﻢ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻱ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ، ﻛﺘﺎﺏ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻮﺳﻪ ﺭﻭﻱ ﺟﻠﺪﺵ ﻣﻴﺸﻴﻨﻪ . ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺪﻭﺯﻡ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺎﺕ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻛﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻛﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺸﻴﻨﻢ ، ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﻣﻴﺰﻧﻪ ﻭ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺍﻱ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻴﻜﻨﻪ _ ﺧﻮﺑﻲ . ﺻﺪﺍﺵ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻱ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻮﻧﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ، ﺑﻪ ﺳﺮ ﺗﻜﻮﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻛﺘﻔﺎ ﻣﻴﻜﻨﻢ . ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺳﻮﺯﺵ، ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﻴﻜﺸﻮﻧﻪ ، ﺑﻠﻪ . ﺩﻗﻴﻘﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺍﺯﺵ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ؛ ﺳﺮﻡ . ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺳﺮﻡ ﺯﺩﻡ ، ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻱ ﻛﻨﻜﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻛﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻛﺸﻴﺪ، ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺭﮒ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩﻥ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺳﺮﺍﺥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻛﺮﺩﻥ ، ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺳِﺮُﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺣﺴﺎﺑﻢ ﺑﺎ ﻛﺮﺍﻡ ﺍﻟﻜﺎﺗﺒﻴﻦ ﺑﻮﺩ . ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺻﺪﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺳﻮﺯﺵ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﻫﻢ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺸﯿﻢ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻩ؟ _ ﯾﮑﻢ ﻭﻟﯽ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﺮﯼ ﻗﺒﻞ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺭﺍﺳﺘﺶ، ﭼﯿﺰﻩ .… ﻫﯿﭽﯽ ﻓﻘﻂ ﺣﻼﻝ ﮐﻨﯿﺪ ..… ﻓﮑﺮﺍﯼ ﻣﺰﺍﺣﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺶ ﺑﻪ ﻣﻐﺰﻡ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﻭﺭﺩﻥ ﺭﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩﻡ ﻭﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻭ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﻧﮕﺎﺵ ﮐﺮﺩﻡ _ ﭼﻄﻮﺭ؟ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺪﻩ ؟ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻧﻪ ﻧﻪ . ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺸﯿﻦ . ﺁﺧﻪ ﺁﺧﻪ ﺳِﺮُﻣِﺘﻮﻥ ﺭﻭ ﻣﻦ ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﻼﻝ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﮔﻪ ..… ﺣﺮﻓﺶ ﺭﻭ ﻗﻄﻊ ﻣﻴﻜﻨﻢ _ ﻧﻪ ﻧﻪ . ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﻣﻦ ﻛﻼ ﺗﻮ ﺳﺮﻡ ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻜﺎﻓﺎﺗم.ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﺸﻢ . ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻴﺮﻡ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻱ ﻧﻤﻴﺮﺳﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﻳﻔﻮﻥ ﻣﻴﺮﻡ . ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﻟﺐ ﻫﺎﻡ ﻣﻴﺸﻪ . ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﻴﺰﻧﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﻲ ﺍﻑ ﺍﻑ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻡ . _ ﺳﻼﻡ . ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ . ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺳﻼﻡ . ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﻤﻴﺸﻢ . ﻣﻴﺸﻪ ﻳﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﺣﻴﺎﻁ ﻓﻘﻂ ﻟﻄﻔﺎ ._ ﺧﺐ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﺩﺍﺧﻞ .ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﻛﺎﺭﻡ ﻛﻮﺗﺎﻫﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﻴﻜﺸﻪ .ﮔﻮﺷﻲ ﺁﻳﻔﻮﻥ ﺭﻭ ﻣﻴﺰﺍﺭﻡ ، ﭼﺎﺩﺭ ﺭﻧﮕﻲ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﻴﺮﻡ ﺗﻮ ﺣﻴﺎﻁ . ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺭﺯ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺟﻠﻮﻱ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺫﻭﻕ ﻣﻴﻜﻨﻢ ، ﻛﻤﻲ ﻣﻴﭙﺮﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻴﺰﻧﻢ _ ﻭﺍﻱ ﻣﺮﺭﺭﺭﺭﺳﻲ .ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻣﻴﺨﻨﺪﻩ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﮕﻪ _ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ، ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺿﺎﻳﻊ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻴﺸﻢ . ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻴﺪﻡ ﻭ ﻣﻴﮕﻢ _ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ . ﻣﻦ ﮔﻞ ﺭﺯ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺫﻭﻕ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻡ . ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻤﺎﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﮔﻞ ﻫﺎﺭﻭ ﺍﺯﺵ ﻣﻴﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﺩ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻴﻜﻨﻪ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﭼﻬﺮﺵ ﺟﺪﻱ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﻣﻴﮕﻪ _ ﺭﺍﺳﺘﺶ ، ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻫﺘﻮﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ ، ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻣﻨﺰﻝ ﻫﻢ ﺑﺸﻢ ، ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪﻡ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻴﺰﻱ ﺷﺪﻩ؟ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻓﻘﻂ ﻗﻮﺭﺑﻮﻥ ﺻﺪﻗﻪ ﻟﻔﻆ ﻗﻠﻢ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺶ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﺤﺶ ﻣﻴﺪﺍﺩﻡ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻴﺶ ﺷﺪﻡ . _ ﻧﻪ . ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺍﮔﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﮕﺮﺍﻧﻴﺘﻮﻥ ﺷﺪﻡ . “ ﺍﻱ ﻭﺍﻱ . ﺍﺭﻩ ﺟﻮﻥ ﺧﻮﺩﺕ . ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺸﺪﻩ . ﻫﻤﺶ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﮕﻮ ﻓﻘﻂ ” ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺧﺐ ﺧﺪﺍﺭﻭﺷﻜﺮ . ﭘﺲ ﻣﻦ ﺩﻳﮕﻪ ﺭﻓﻊ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﻴﻜﻨﻢ . _ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﻳﺪ . ﻣﻤﻨﻮﻥ ﻛﻪ ﺍﻭﻣﺪﻳﺪ . ﺭﺍﺳﺘﺶ ..… ﺭﺍﺳﺘﺶ ..… ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺭﺍﺳﺘﺶ؟ _ ﻫﻴﭽﻲ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﻫﻴﭽﻲ؟ _ ﺍﺭﻩ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺭﺍﺳﺘﺶ؟ _ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﻜﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﻲ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﻴﮕﻢ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﻭ ﺳﺮﻳﻊ ﻣﻴﺮﻡ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ . ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﻴﺒﻨﺪﻡ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺸﻴﻨﻢ . ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﻣﻴﺰﺍﺭﻡ ﺭﻭ ﻗﻠﺒﻢ ﻛﻪ ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺭ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻭﺭ ﻣﻴﻜﻮﺑﻴﺪ . “ ﻭﺍﺍﺍﺍﺍﻱ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮔﻨﺪ ﻣﻴﺰﺩﻣﺎ . ” ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﮔﻮﺷﯿﻢ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻮ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ . ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻡ ، ﮔﻮﺷﯿﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﯼ ﺩﺭﺍﻭﺭ ﺑﺮ ﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ۲۵ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻭ ۵ ﺗﺎ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ . ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﻗﻔﻞ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻣﯿﺬﺍﺭﻡ ، ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﻣﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ . ﻫﻤﻮﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ “ ﻧﮑﻨﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺎﺷﻪ ” ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺳﺒﺰ ﺭﻧﮓ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ._ ﺑﻠﻪ؟ﺑﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺮﺕ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﮔﻮﺷﯽ ، ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻤﺎﺱ ﺭﻭ ﻗﻄﻊ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯿﺸﻢ ... #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨ @aynaammar_gam2

💐🌿🍃🌸🍂 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #رمان_از_جهنم_تا_بهشت #ﻗﺴﻤﺖ۷۳ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ زینب ……… ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﺩ . ﮐﻼﻓﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺗﻮ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﻣﯿﮑﺸﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻭﺭﮐﯽ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﯿﺴﺘﻦ ، ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ . ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﻮ ﮐﯿﻔﻢ ﻣﯿﺒﺮﻡ ﺗﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺭﻭ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ . ﺑﺎ ﻟﻤﺲ ﺟﺴﻢ ﻓﻠﺰﯼ ﺳﺮﺩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻣﯿﻮﻓﺘﻢ ، ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﯾﺦ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺩﺭ ﯾﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺁﻧﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻟﺮﺯﺷﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﯿﺸﻪ ..… ﻣﯿﺸﻪ .… ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ ؟ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﻻﻥ ﺣﺎﻟﺘﻮﻥ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺑﺮﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﯾﮑﻢ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ، ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﻨﻢ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ . ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯿﺸﻪ . _ ﺑﺮﯾﺪ ﯾﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻟﻄﻔﺎ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﺸﻢ . ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﻣﺴﯿﺮ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻣﯿﮕﺬﺭﻩ . ﺑﻪ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﭘﺎﺭﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ، ﭘﺎﺭﮎ ﻣﯿﮑﻨﻪ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ . ﻫﻨﻮﺯﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺮﺍﻡ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ، ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺑﯽ ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﺸﻢ ، ﺑﻪ ﺗﮑﻮﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺳﺮ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺭﻭ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ . ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﺎﺩ ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺗﻮ ﭼﻬﺮﺵ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ، ﺩﯾﮕﻪ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺯﯾﻨﺖ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﭼﻬﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ . ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻣﯿﺸﯿﻨﻪ، ﻓﺎﺻﻠﻤﻮﻥ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻓﻌﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﺮﺯﯾﺪ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﯾﻢ . ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺳﺮﻡ ﺁﻭﺍﺭ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﮔﻨﮓ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﺎﺭ . ﺍﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻌﯽ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﻡ ، ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺭﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻧﻪ . ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ، ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ، ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﺗﻮ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻮﺧﯿﺎ ﻧﮑﻨﯿﺪ ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺟﻨﺒﻢ ﺑﺎﻻ ﻧﯿﺴﺖ . _ ﻣﻦ ، ﻣﻦ ، ﺷﻮﺧﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻣﯿﺸﻪ ﻭﺍﺿﺢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ ؟ ﯾﺎﺩ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﺶ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﻣﯿﻮﻓﺘﻢ ، ﺑﻐﻀﻢ ﺑﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ ﻭ ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯿﺸﻦ ، ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ . ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﻢ _ ﯾﻌﻨﯽ ..… ﻩ .. ﻡ … ﻩ ﭼﯽ ﺗﻢ … ﻭ … ﻣﻪ ..… ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﺍﻧﻮ ﻣﯿﺰﻧﻪ ، ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ . ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺯﯾﺮ ﭼﻮﻧﻢ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﻭ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎﺭﻩ . ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ، ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻤﯿﺎﺭﻡ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﻨﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ . زینب ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﻨﻮ .… ﻧﻨﮕﺎﻩ ﮐﻦ . ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺐ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻐﻀﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺸﮑﻨﻪ . ﭼﺸﻤﺎﺵ ﭘﺮ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﻪ _ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ؟ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﺪﻭﻗﺘﻪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺷﺪﯼ؟ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ زینب؟ ﭼﯿﺮﻭ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ ؟ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﻡ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﺵ ﻣﯿﻠﺮﺯﻩ . ﻣﺮﺩ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮﯾﺶ ﺷﺪﻡ؟ ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻬﻤﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻻﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩﻣﺶ ، ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ . _ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ . ﻣﯿﺸﻪ .… ﻣﯿﺸﻪ .… ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺮﯼ ﺧﻮﻧﻪ؟ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺣﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ، ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﻨﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﻮﻓﺘﯿﻢ . ﻣﺴﯿﺮ ﭘﻨﺞ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯿﺸﻪ . ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ، ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﻩ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﯿﭻ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩﻩ . _ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﻌﺪﺍ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ . ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ، ﮐﻠﯿﺪ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮐﯿﻔﻢ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﻡ ، ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯿﺸﻢ ، ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﻐﺾ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺭﻭ ﻣﯿﺸﮑﻮﻧﻢ . ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ، ﺩﺍﺷﺘﻢ ﭼﻮﺏ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﯽ ﺟﺎﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺁﯾﻔﻮﻥ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻢ ، ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ . ﻓﺎﻃﻤﻪ _ زینب.… ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟ ……………_ ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺧﺐ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟؟؟؟ _ ﻫﯿﭽﯽ .… ﺩﻟﻢ .… ﮔﺮﻓﺘﻪ . ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻭﺍﯼ زینب . ﻣﺮﺩﻡ . ﺍﺯ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯿﺎﻡ ﮐﻨﺎﺭ ، ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﯽ ﺟﻮﻧﯽ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﻨﻢ ﺍﻻﻥ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺗﻮ . ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻡ ، ﮐﻼﺱ ﺩﺍﺭﻡ . ﺍﻭﻣﺪﻡ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺭﻭ ﺑﺪﻡ . _ ﻋﺠﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ . ﻗﺎﺑﻠﯿﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻓﺪﺍﺕ ﺷﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ . ﻋﺼﺮ ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺻﺎﻟﺢ؟ _ ﻭﺍﯼ ﺍﺭﻩ . ﺍﺥ ﺟﻮﻥ . ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﺁﻗﺎﺗﻮﻥ ﻧﻤﯿﺎﻥ؟ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻐﺾ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺒﻢ ﺭﻭ ﮔﺎﺯ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﺮﻭ ﺑﭽﻪ ﭘﺮﻭ . ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﺸﺎﺩﯼ ﻣﯿﺰﻧﻪ ، ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﯿﺮﻩ . #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨ 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🌿🍃🌸🍂 @aynaammar_gam2

‍ ‍ 💠مجموعه سجایای اخلاقی شهید محمدرضا تورجی زاده💠 ✨آراستگی ظاهر ✍از کودکی برای وضعیت ظاهری اش خیلی اهمیت قائل می شد. همیشه موهایش شانه کرده و لباس هایش مرتب بود و دوست میداشت که شیک باشد(البته این خصلتش به نحوی بود که من آن را با تجمل گرایی و مدزدگی های امروز متفاوت میدانم). همیشه لوازمی مثل :آینه ،شانه ،عطر و مسواک را همراه داشت. خودش می گعت: بچه ها سر به سرم میگذارند و می گویند: آقای تورجی لوازم آرایش دارد. در جبهه سعی میکرد لباس های نظامی اش دارای تناسب بوده و زیبا باشد.برای همین پیراهن های زیبایی را که از نظر رنگ و دوخت با لباس نظامی تناسب داشته باشد به خیاط سفارش داد. 🌷هدیه به روح پاک فدایی مادر؛ شهید محمدرضا تورجی زاده صلوات🌷 📚منبع: کتاب خاطرات و زندگی نامه شهید محمدرضا تورجی 🕊🌹🌹🕊🌹🌹🕊🌹🌹🕊 این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

شهادٺ‌خواسٺنے‌اسٺ بچھ‌هاامروزبخواهید! بچھ‌هاحاج‌سعیدراسٺ‌میگھ؛ مانخواسٺیم‌شهیدنشدیم! بچھ‌هاٺابندناف‌و‌قیچے‌نڪنے! بچھ‌هاتا‌ٺعلق‌ٺموم‌نشھ! وصل‌انجام‌نمیشھ‌... بچھ‌هاشهادٺ‌خواسٺینه‌،دادنے نیسٺ‌ها... بخواے! راسٺ‌بگے! راسٺ‌بخواے! میرے... عالے‌میرے،عالےمیرے... ٺوشیرازٺوهیئٺ‌رهپویان‌هم‌باشے میرے... ٺوٺهرون،ٺوشمال‌ٺهرونم‌باشے، صیادباشے؛میرے... ٺووسط‌بازاربیع‌و‌چراغ‌باشے، شهیدلاجوردے٬ میرے وسط‌این‌رمل‌هاےفڪھ‌بعداز جنگ؛سیدشهیدان‌اهل‌قلم،میرے... احمدےروشن‌هم‌بشےمیرے... مهم‌اینھ... #حاج‌حسین‌یڪٺا ️🌹🌹🌹🌹 این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

#کلام_شهید ♡ اگرخستہ‌شدیمـ بایدببینیم‌ڪجاۍڪاراشڪال‌دارد.. وگرنہ‌ڪاربراےخداخستگي‌ندارد؛لذت‌بخش‌است..🙂❤️! #شهیدحسن‌باقرے🧡 این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

شهــدا صدایت زده اند دست دوستی دراز ڪرده‌اند بـہ سویت همراهی با شهـدا سخت نیست یاعلی ڪـہ بگویی خودشان دستت را میگیرند‌‌ تردیـد نڪن شهدا دستگیرند🌹🌹🌹🌹 این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2