نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر وَ مِنْهَا أَهْلُ اَلْجِزْيَةِ وَ اَلْخَرَاجِ مِنْ أَهْلِ اَلذِّمَّةِ وَ مُسْلِمَةِ اَلنَّاسِ وَ مِنْهَا اَلتُّجَّارُ وَ أَهْلُ اَلصِّنَاعَاتِ وَ مِنْهَا اَلطَّبَقَةُ اَلسُّفْلَى مِنْ ذَوِي اَلْحَاجَةِ وَ اَلْمَسْكَنَةِ جزيه دهندگان، پرداخت كنندگان ماليات، تجّار و بازرگانان، صاحبان صنعت و پيشه‌وران، و نيز طبقه پايين جامعه، يعنى نيازمندان و مستمندان مى‌باشند

نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر فَإِنْ شَكَوْا ثِقَلاً أَوْ عِلَّةً أَوِ اِنْقِطَاعَ شِرْبٍ أَوْ بَالَّةٍ أَوْ إِحَالَةَ أَرْضٍ اِغْتَمَرَهَا غَرَقٌ أَوْ أَجْحَفَ بِهَا عَطَشٌ خَفَّفْتَ عَنْهُمْ بِمَا تَرْجُو أَنْ يَصْلُحَ بِهِ أَمْرُهُمْ پس اگر مردم شكايت كردند، از سنگينى ماليات، يا آفت زدگى، يا خشك شدن آب چشمه‌ها، يا كمى باران، يا خراب شدن زمين در سيلاب‌ها، يا خشكسالى، در گرفتن ماليات به ميزانى تخفيف ده تا امورشان سامان گيرد

نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر وَ لاَ تَقْصُرُ بِهِ اَلْغَفْلَةُ عَنْ إِيرَادِ مُكَاتَبَاتِ عُمِّالِكَ عَلَيْكَ وَ إِصْدَارِ جَوَابَاتِهَا عَلَى اَلصَّوَابِ عَنْكَ فِيمَا يَأْخُذُ لَكَ وَ يُعْطِي مِنْكَ وَ لاَ يُضْعِفُ عَقْداً اِعْتَقَدَهُ لَكَ وَ لاَ يَعْجِزُ عَنْ إِطْلاَقِ مَا عُقِدَ عَلَيْكَ و در رساندن نامه كار گزارانت به تو، يا رساندن پاسخ‌هاى تو به آنان كوتاهى نكند، و در آنچه براى تو مى‌ستاند يا از طرف تو به آنان تحويل مى‌دهد، فراموش كار نباشد. و در تنظيم هيچ قراردادى سستى نورزد، و در برهم زدن قراردادى كه به زيان توست كوتاهى نكند

نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر ثُمَّ اِحْتَمِلِ اَلْخُرْقَ مِنْهُمْ وَ اَلْعِيَّ وَ نَحِّ عَنْهُمُ اَلضِّيقَ وَ اَلْأَنَفَ يَبْسُطِ اَللَّهُ عَلَيْكَ بِذَلِكَ أَكْنَافَ رَحْمَتِهِ وَ يُوجِبْ لَكَ ثَوَابَ طَاعَتِهِ وَ أَعْطِ مَا أَعْطَيْتَ هَنِيئاً وَ اِمْنَعْ فِي إِجْمَالٍ وَ إِعْذَارٍ پس درشتى و سخنان ناهموار آنان را بر خود هموار كن، و تنگ خويى و خود بزرگ بينى را از خود دور ساز تا خدا درهاى رحمت خود را به روى تو بگشايد، و تو را پاداش اطاعت ببخشايد، آنچه به مردم مى‌بخشى بر تو گوارا باشد، و اگر چيزى را از كسى باز مى‌دارى با مهربانى و پوزش خواهى همراه باشد

نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر اِمْلِكْ حَمِيَّةَ أَنْفِكَ وَ سَوْرَةَ حَدِّكَ وَ سَطْوَةَ يَدِكَ وَ غَرْبَ لِسَانِكَ وَ اِحْتَرِسْ مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِكَفِّ اَلْبَادِرَةِ وَ تَأْخِيرِ اَلسَّطْوَةِ حَتَّى يَسْكُنَ غَضَبُكَ فَتَمْلِكَ اَلاِخْتِيَارَ وَ لَنْ تَحْكُمَ ذَلِكَ مِنْ نَفْسِكَ حَتَّى تُكْثِرَ هُمُومَكَ بِذِكْرِ اَلْمَعَادِ إِلَى رَبِّكَ باد غرورت، جوشش خشمت، تجاوز دستت، تندى زبانت را در اختيار خود گير، و با پرهيز از شتابزدگى، و فروخوردن خشم، خود را آرامش ده تا خشم فرو نشيند و اختيار نفس در دست تو باشد. و تو بر نفس مسلّط‍‌ نخواهى شد مگر با ياد فراوان قيامت، و بازگشت به سوى خدا

✅مداحی معروف به یاد ماندنی تزورونی ویژه پیاده روی اربعین با صدای ملا باسم کربلایی #التماس_دعا 🌸یک مربی مرجع محتوایی مربیان ومبلغان.👇 @yekmorabbi برای دوستان خودفورواردکنید🙏 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

❇️ مردی که واقعا جایش خالیست؛ خاطرات خواندنی از مرحوم کافی ◻️ اگر کمی دقت کنیم خواهیم دید جای خالی بعضی ها هرگز پر نمی شود، سال ها، ماه ها، روزها بیایند و بروند، وعاظ و خطبایی چیره دست بیایند و بروند باز جایشان خالی است و شبیه‌شان پیدا نمی شود، این ادم ها چگالی وجودشان بالاست و لحظه به لحظه زندگی فردی، شخصی و مرامشان خاص و بی بدیل است. ◻️ در آستانه ۳۰ تیرماه و به بهانه چهل و سومین سالگرد درگذشت شهادت گونه شیخ احمد کافی، آن خطیب توانای حوزه علمیه دهه ۴۰-۵۰ بر آن شدیم تا به منظور ادای دِین به این شاگرد مکتب امام صادق(ع) که همه منابر خود را با یاد حضرت صاحب الزمان(عج) آغاز و به پایان می رساند، چند سخنرانی ایشان را پیاده سازی و در اختیارتان قرار دهیم.👇 https://hawzahnews.com/xbfCc

#قربانی #مشارکتی https://www.instagram.com/p/CDQY0RzjJDL/?utm_medium=share_sheet

✨﷽✨ 🔴قحط غیرت در آخرالزمان ✍یک اصل در روانِ بشر وجود دارد بنام تفاخر، که انسانها ذاتا علاقه به فخر فروشی دارند. اینکه انسان به چه چیزی فخر بفروشد خیلی تفاوتی ندارد. مثلا در دوران عرب جاهلیت در ادبیات قرآنی، سران کفار به تعداد زیاد فرزندان پسر خود می بالیدند(مال و البنون). پیش از انقلاب، دیپلم داشتن یک هنر و امتیاز برای خاص بودن و در عین حال پُز دادن بشمار می رفت. حتی تا همین بیست سال پیش خانواده های ایرانی از اینکه فرزندشان در کنکور موفق شده، سر خود را بالا میگرفت و میتوانست افتخار کند. الغرض، نمونه ها مهم نیست؛ اصل خاص بودن و فخر فروختن با آن اهمیت دارد. حالا به کف خیابانهای شهر برویم، خانمهای متاهلی که شدت آرایش و تنگی و کوتاهی لباسشان، گوی سبقت از کشورهای غیرمسلمان ربوده است! حالا باز این یک طرف قضیه را به خود اختصاص داده، طرف دیگر ماجرا مدنظر ماست. برخی از آقایان، از اینکه همسرشان (بخوانید ناموس) در ملاعام جذاب تر و خاص تر باشند بیشتر خوششان می آید!!! و همان مقدار که در مثالها مطرح شد فخر میفروشند. هر چه تعداد کیف کننده گان از تنگی لباس و آرایش و اندام خانم در بین اهالی شهر بیشتر باشد، او بیشتر افتخار میکند. ‍روایتی دراین مورد: ‌ مردان و زنان آخرالزّمانی، دچار نوعی « قحط غیرت » می‌شوند تا جایی که در دفاع از کیان عفّت و نجابت خانواده‌های خود دچار نوعی بی‌حسّی و بی‌میلی می‌گردند و گاه به عمد، ناموس خویش را در معرض دید نامحرمان قرار می‌دهند و حتّی به بی‌عفّتی‌ها و خودفروشی ایشان رضایت می‌دهند

آب آبادانی می آورد. «و جعلنا من السّماء کل شیء حیء؛و هر چیز زنده ای را از آب قرار دادیم».(سوره انبیاء،آیه 30) آشپز که دو تا شد، آش یا شور می شود یا بی نمک. «لو کان فیهما ءالهة الا الله لفسدتا؛اگر در آسمان و زمین جز الله خدایان دیگری بود، فاسد می شدند نظام جهان به هم می خورد».(سوره انبیاء، آیه 22) از تو حرکت از خدا برکت. «و من یهاجر فی سبیل الله یجد فی الارض مرغماً کثیراً وسعة؛کسی که در راه خدا هجرت کند، جاهای امن فراوان و گسترده ای در زمین می یابد». (سوره نساء، آیه 100) از آنجا مانده و از این جا رانده. «خسر الدنیا و الأخرة؛در دنیا و آخرت زیان دیده است».(سوره حج، آیه 11) از ترس قالب تهی کردن. «کالذی یغشی علیه من الموت ؛که گویی می خواهند قالب تهی کند».(سوره احزاب، آیه 19) هر گلی بزنی به سر خودت زده ای. «ان احسنتم احسنتم لأنفسکم؛اگر نیکی کنید به خودتان نیکی می کنید».(سوره اسراء، آیه 7) هفت جان دارد. «فمثله کمثل الکلب؛مثل او همچون سگ است».(سوره اعراف، آیه 176) ماه زیر ابر پنهان نمی ماند. «الئن حصحص الحق؛اکنون حقیقت آشکار شد».(سوره یوسف، آیه 51) ما را به خیر و شما را به سلامت. «لکم دینکم ولی دین؛دین شما برای خودتان و دین من برای خودم».(سوره کافرون، آیه 6) گربه دستش به گوشت نمی رسید، می گفت گوشت بو می دهد. «بل کذّبوا بما لم یحیطوا بعلمه؛این منکران انکار چیزی را می کنند که علمشان به او احاطه نیافته».(سوره یونس، آیه 39) کوه به کوه نمی رسد، آدم به آدم می رسد. «و جاء اخوة یوسف فدخلو علیه فعرفهم و هم له منکرون؛و برادران یوسف آمدند و بر او وارد شدند.او آنان را شناخت ولی آنان او را نشناختند».(سوره یوسف، آیه 58) عجله کار شیطان است. «فوکزه موسی فقضی علیه قال هذا من عمل الشیطان؛پس موسی مشتی به او زد و او را کشت.گفت این کار شیطان است».(سوره قصص، آیه 15) به دعای گربه سیاه، باران نمی بارد. «و ما دعاء الکافرین الا فی ضلل؛و دعای کافران جز در گمراهی نیست(و مستجاب نمی شود)».(سوره رعد، آیه 14) اگر علی ساربان است می داند شتر را کجا بخواباند. «الله اعلم حیث یجعل رسالته؛خداوند آگاه تر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد».(سوره انعام، آیه 124) بی گدار به آب نزن. «و لاتلقوا بایدیکم إلی التهلکة؛و خود را با دست خود به هلاکت نیندازید».(سوره بقره، آیه 195) یک دست صدا ندارد. «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا؛و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید».(سوره آل عمران، آیه 103)

«و جاء اخوة يوسف فدخلوا عليه فعرفهم و هم له منكرون ؛ و برادران يوسف آمدند و بر او وارد شدند. او آنان را شناخت ولي آنان او را نشناختند».(سوره يوسف، آيه 58) كوه به كوه نمي رسد، آدم به آدم مي ‌رسد.   ****ضرب المثل قرانی****   (كهف آیه7 ) اينجا محل جدائي من و تو است. ما را به خير و شما را به سلامت.     «لو كان فيهما ءالهة الا الله لفسدتا ؛ اگر در آسمان و زمين جز الله خدايان ديگري بود، فاسد مي شدند نظام جهان به هم مي‌خورد».(سوره انبياء، آيه 22) آشپز كه دو تا شد، آش يا شور مي‌شود يا بي‌نمك.   ****گلستان ضرب المثل قرانی****   «فإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرا؛ پس به یقین بعد از هر سختی، آسانی است.» (سوره ی انشراح، آیه ی 5) از پَسِ هرگریه آخر خنده ای است.     «اللّهُ یرزُقُها وإیاکُمْ؛ خداوند، او و شما را روزی می دهد.» (سوره ی عنکبوت، آیه ی 60) هر آن کس که دندان دهد، نان دهد.   ****ضرب المثل های قرآن**** جاء الحّق و زَهَقَ الباطِل اِنَّ الباطِلَ کانَ زهوقاً                (جزء15 \ اسرا 81) حق آمد و باطل نابود شد و همانا باطل نابود شدنی است. دیو چو بیرون رود فرشته درآید.     «فوكزه موسي فقضي عليه قال هذا من عمل الشيطان ؛ پس موسي مشتي به او زد و او را كشت. گفت اين كار شيطان است».(سوره قصص، آيه 15) عجله كار شيطان است.   ****مثل های قرآنی****    «وَجَزاءُ سَیئَة سَیئة مِثْلُها؛ و جزای بدی، بدی است مانند آن.» (سوره ی شوری، آیه ی 40) کلوخ انداز را پاداش سنگ است. (سعدی)     إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا (اسراء/7) اگر احسان و خوبي كنيد، به خودتان خوبي كرده ايد و اگر بدي كنيد، به خود بدي كرده ايد. هر چه كني به خود كني گر همه خوب و بد كني   ****ضرب المثل قرآنی****   «و من يهاجر في سبيل الله يجد في الارض مراغماً كثيراً و سعة ؛ كسي كه در راه خدا هجرت كند، جاهاي امن فراوان و گسترده‌اي در زمين مي‌يابد». (سوره نساء، آيه 100) از تو حركت از خدا بركت.     «یعرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ…؛ گناهکاران به چهره و سیمایشان شناخته شوند.» (سوره ی الرحمن، آیه ی 41) رنگ رخسار خبر می دهد از سرّ ضمیر (سعدی)   ****ضرب المثل ها در قرآن****   وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ(شوري /30)

2. «وَما عَلَی الرَّسُولِ إلاّ الْبلاغُ؛ پیامبر وظیفه ای جز رسانیدن پیام (الهی) ندارد.» (سوره ی مائده، آیه ی 99) گر نیاید به گوش رغبت کس بر رسـولان پیام بـاشد و بس از ما گفتن بود. 3. «لِکُلِّ نَبأٍ مُسْتَقَر». هر خبری را وقت معینی است.» (سوره ی انعام، آیه ی 67) هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. 4. «ما عَلَی الْمُحْسِنین مِنْ سَبِیل؛ بر نیکوکاران باکی نیست.» (سوره ی توبه، آیه ی 91) آن را که حساب پاک است از محاسبه چـه باک است 5. «قُلْ کُلّ یعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ؛ بگو هر کس بر حَسَب شکل گیری شخصیتش، عمل می کند.» (سوره ی اسراء، آیه ی 84) از کوزه همان برون تراود که در اوست. 6. «ألَیسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ؛ مگر نه این است که صبح امید (پیروزی) نزدیک است؟» (سوره ی هود، آیه ی 81) در نا امیدی بسی امید است پـایان شب سیه سپید است (نظامی) 7. «عَسی أنْ تَکْرَهُوا شَیئاً وهُوَ خَیر لَکُمْ؛ و شاید چیزی را خوش ندارید و حال آن که خیر شما در آن است.» (سوره ی بقره، آیه ی 261) دردا که طبیب صـبر* می فـرماید وین نفس حریص را شکر می باید * صبر: نوعی گیاهی دارویی و بسیار تلخ. 8 ـ «فإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرا؛ پس به یقین بعد از هر سختی، آسانی است.» (سوره ی انشراح، آیه ی 5) از پَسِ هرگریه آخر خنده ای است. 9. «اللّهُ یرزُقُها وإیاکُمْ؛ خداوند، او و شما را روزی می دهد.» (سوره ی عنکبوت، آیه ی 60) هر آن کس که دندان دهد، نان دهد. 10. «وَلا تَجْعَلْ یدَکَ مَغْلُولَةً إلی عُنُقِکَ وَلا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ؛ وهرگز دستت را برگردنت زنجیر مکن (و ترک انفاق و بخشش مکن) و بیش از حدّ (نیز) دست خود را مگشا.» (سوره ی اسراء، آیه ی 29) اندازه نگه دار که اندازه نکوست. 11. «وَلا یحِیقُ الْمَکْرُ السَّیءُ إلاّ بِأهْلِهِ؛ و اندیشه ی بد، جز اهلش را فرا نگیرد.» (سوره ی فاطر، آیه ی 43) هر آن کس که اندیشه ی بد کند بـه فرجام بـد تـا تـن خـود کند (فردوسی) 12. «وَمَنْ أساءَ فَعَلَیها؛ وهر کس بد کند (به زیان) خود اوست.» (سوره ی جاثیه، آیه ی 15) هر که بدی کـرد و به بد یارش هم به بد خـویش گـرفتار شد 13. «وَجَزاءُ سَیئَة سَیئة مِثْلُها؛ و جزای بدی، بدی است مانند آن.» (سوره ی شوری، آیه ی 40) کلوخ انداز را پاداش سنگ است. (سعدی) 14. «وَلِکُلِّ أمّةٍ أجَل…؛ و برای هر اُمّتی اجلی است…» (سوره ی اعراف، آیه ی 34) که کار خدای نه کاری است خرد قـضـای نبشتـه نشـایــد سـِتُـرد (فردوسی) قضـا کشتی آن جا که خـواهد بَرد و گـر نا خـدا جـامعه بـر تن دَرَد (سعدی) 15. «وأنَّ لَیسَ للإنْسانِ إلاّ ما سَعی؛ و انسان را نیست جز آنچه کوشش کند.» (سوره ی نجم، آیه ی 39) به جز از کشته خویش نَدرَوی. نا بـرده رنـج گنج میسّر نـمـی شـود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد (سعدی) 16. «یعرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ…؛ گناهکاران به چهره و سیمایشان شناخته شوند.» (سوره ی الرحمن، آیه ی 41) رنگ رخسار خبر می دهد از سرّ ضمیر (سعدی) 17. «أولئِکَ الّذینَ اشْتَروا الضَّلالَةَ بِالْهُدی فَمَا رَبِحَتْ تِجارتُهُمْ وَما کانُوا مُهْتَدِین؛ آنانند که گمراهی را به بهای هدایت خریدند، پس تجارتشان سودی نکرد و از هدایت یافتگان نبودند.» (سوره ی بقره، آیه ی 16) دین به دنیا فـروشان خـرند یوسف فروشند تا چه خرند 18. «واعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جِمیعاً ولا تَفَرّقوا؛ وهمگی به ریسمان الهی دست زنید و پراکنده نشوید.» (سوره ی آل عمران، آیه ی 103) یک دست صدا ندارد. 19. «إنّی أری ما لا تَروْنَ؛ همانا من آن می بینم که شما نمی بینید.» (سوره ی انفال، آیه ی 48) تو مو می بینی و من پیچش مو. 20. «واجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أهْلِی، هارونُ أخِی اُشْدُدْ بِهِ أزْرِی؛ و از اهل من برایم وزیری قرار بده. هارون برادرم را، پشت من بدو استوار کن.» (سوره ی طه، آیه ی 29) اگر دو برادر دهد پشت به پشت تـن کـوه را بـاد مـانـد بـه مشت (فردوسی)

22. «لَوْ کانَ فِیهما آلِهَة إلاّ اللّه لَفَسَدَتا؛ اگر در آن دو (آسمان و زمین) معبودانی جز خدای بودند، البته [هر دو] تباه می شدند.» (سوره ی انبیاء، آیه ی 22) دو پادشاه در اقلیمی نگجند. 23. «وإذا مَرّوا بِاللّغْوِ مَرّوا کِراماً؛ و چون به بیهوده ای بگذرند، کریم وار در می گذرند.» (سوره ی فرقان، آیه ی72) شتر دیدی، ندیدی. 24. «خَسِرَ الدُّنْیا وَالآخِرَة…؛ در دنیا و آخرت زیان کار شد.» (سوره ی حج، آیه ی 11) از آن جا رانده، از این جا مانده. 25. «کُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیهِمْ فَرْحُونَ؛ هر گروهی بدان چه نزد آنهاست، شادمانند.» (سوره ی مؤمنون، آیه ی53) هر کسی را به کار خویش خوش است کس نگـوید کـه دوغ مـن تُـرش است 26. «واتَّقُوا فِتْنَةً لاتُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خاصّةً واعْلَمُوا إنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ؛ و بپرهیزید از فتنه ای که تنها به کسانی از شما که ستم کردند، نمی رسد و بدانید که خداوند سخت عقوبت می کند.» (سوره ی انفال، آیه ی 35) آتش که گرفت خشک و تر می سوزد. 27. «إنّ الإنْسانَ لَیطْغی أنْ رآهُ اسْتَغْنی؛ انسان چون خود را بی نیاز بیند، سرکشی کند.» (سوره ی علق، آیه ی6 و7) گر به دولت برسی مست نگردی، مردی 28. «کانَ الإنْسانُ کفوراً؛ انسان ناسپاس است.» (سوره ی اسرا، آیه ی6 و7) نمک خوردن و نمکدان شکستن. 29. «والّذی جاءَ بِالصّدْقِ وصَدَّقَ بِهِ اولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ؛ و آن کسی که راستی آورد و آن را راست شمرد، آن گروهی هستند که ایشان پرهیزگارانند.» (سوره ی زمر، آیه ی33) راستی کـن که راستان رستند در جهان راستان قوی دستند 30. «فإذا عَزَمْتَ فَتَوکَّلْ عَلی اللّهِ؛ پس چون اراده کاری کردی برخدا توکل کن.» (سوره ی آل عمران، آیه ی) با توکل زانوی اشتر ببند. 31. «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ؛ هر نَفْسی، چشنده ی مرگ است.» (سوره ی آل عمران، آیه ی184) اگر چـرخ گردون کشد زین تو سرانجام خشت است بالین تو 32. «وَما تُقَدِّمُوا لأنْفُسِکُمْ مِنْ خَیرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللّهِ؛ وهر کار خیر که از پیش برای خود بفرستید همان را نزد خدا می یابید.» (سوره ی بقره، آیه ی110) دنیا مزرعه آخرت است. برگ عیشی به گور خویش فرست کـس نـیـارد تــو پـیـش فـرسـت بـیــا تــا بـرآریــم دسـتـی ز دل کـه نـتــوان بـرآورد فــردا ز گـِل (سعدی)

«واعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جِمیعاً ولا تَفَرّقوا؛ وهمگی بـه ریسمان الهی دست زنید و پراکنده نشوید.» «سوره ي آل عمران، آیه ي 103» یک دست صدا ندارد. «ألَیسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ، مگر نه این اسـت که صبح امید «پیروزی» نزدیک اسـت؟» «سوره ي هود، آیه ي 81» در نا امیدی بسی امید اسـت پـایان شب سیه سپید اسـت «نظامی» «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ»، چرا سخنی می‌گویید که بـه ان عمل نمیکنید.» «سوره ي صف، آیه ي 2» بـه عمل کار برآید، بـه سخن دانی نیست. «وَما عَلَي الرَّسُولِ إلاّ الْبلاغُ، پیامبر وظیفه اي جز رسانیدن پیام «الهی» ندارد.» «سوره ي مائده، آیه ي 99» گر نیاید بـه گوش رغبت کس بر رسـولان پیام بـاشد و بس از ما گفتن بود. «لِکُلِّ نَبأٍ مُسْتَقَر». هر خبری را وقت معینی اسـت.» «سوره ي انعام، آیه ي 67» هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. «ما عَلَي الْمُحْسِنین مِنْ سَبِیل؛ بر نیکوکاران باکی نیست.» «سوره ي توبه، آیه ي 91» ان را که حساب پاک اسـت از ارزیابی چـه باک اسـت «قُلْ کُلّ یعْمَلُ عَلي شاکِلَتِهِ، بگو هر کس بر حَسَب شکل‌گیری شخصیتش، عمل می‌کند.» «سوره ي اسراء، آیه ي 84» از کوزه همان برون تراود که در اوست. «عَسی أنْ تَکْرَهُوا شَیئاً وهُوَ خَیر لَکُمْ، و شاید چیزی را خوش ندارید و حال ان که خیر شـما در ان اسـت.» «سوره ي بقره، آیه ي 261» دردا که طبیب صـبر* می فـرماید وین نفس حریص را شکر می باید * صبر: نوعی گیاهی دارویی و بسیار تلخ. «فإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرا؛ پس بـه یقین بعد از هر سختی، سهولت اسـت.» «سوره ي انشراح، آیه ي 5» از پَسِ هرگریه آخر خنده اي اسـت. «اللّهُ یرزُقُها وإیاکُمْ، خداوند، او و شـما را روزی میدهد.» «سوره ي عنکبوت، آیه ي 60» هر ان کس که دندان دهد، نان دهد.  ضرب المثل های قرانی «وَلا تَجْعَلْ یدَکَ مَغْلُولَةً إلی عُنُقِکَ وَلا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ، وهرگز دستت را برگردنت زنجیر مکن «و ترک انفاق و بخشش مکن» و بیش از حدّ «نیز» دست خودرا مگشا.» «سوره ي اسراء، آیه ي 29» اندازه نگه دار که اندازه نکوست. «وَلا یحِیقُ الْمَکْرُ السَّیءُ إلاّ بِأهْلِهِ، و اندیشه ي بد، جز اهلش را فرا نگیرد.» «سوره ي فاطر، آیه ي 43» هر ان کس که اندیشه ي بد کند بـه فرجام بـد تـا تـن خـود کند«فردوسی» «وَلِکُلِّ أمّةٍ أجَل…، و برای هر اُمّتی اجلی اسـت…» «سوره ي اعراف، آیه ي 34» که کار خدای نه کاری اسـت خرد قـضـای نبشتـه نشـایــد سـِتُـرد«فردوسی» قضـا کشتی ان جا که خـواهد بَرد و گـر نا خـدا جـامعه بـر تن دَرَد«سعدی» «وأنَّ لَیسَ للإنْسانِ إلاّ ما سَعی؛ و انسان را نیست جز آنچه کوشش کند.» «سوره ي نجم، آیه ي 39» بـه جز از کشته خویش نَدرَوی. نا بـرده رنـج گنج میسّر نـمـی شـود مزد ان گرفت جان برادر که کار کرد «سعدی» «یعرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ…، گناهکاران بـه چهره و سیمایشان شناخته شوند.» «سوره ي الرحمن، آیه ي 41» رنگ رخسار خبر میدهد از سرّ ضمیر «سعدی» «إنّي أری ما لا تَروْنَ، همانا من ان میبینم که شـما نمیبینید.» «سوره ي انفال، آیه ي 48» تو مو می بیني و من پیچش مو. «واجْعَلْ لِي وَزِیراً مِنْ أهْلِي، هارونُ أخِي اُشْدُدْ بِهِ أزْرِي؛ و از اهل من برایم وزیری قرار بده. هارون برادرم را، پشت من بدو استوار کن.» «سوره ي طه، آیه ي 29» اگر دو برادر دهد پشت بـه پشت تـن کـوه را بـاد مـانـد بـه مشت «فردوسی» برادر پشت برادر اسـت. «قالَ یا نُوحُ إنَّهُ لَیسَ مِنْ أهْلِکَ إنَّهُ عَمل غَیرُ صالِح؛ اي نوح بی گمان او از اهل تو نیست او [صاحب] کرداری نا شایست اسـت.» «سوره ي هود، آیه ي 46» پسر نوح با بدان بنشست آثـار نـبـوتـش گـم شـد «سعدی» «لَوْ کانَ فِیهما آلِهَة إلاّ اللّه لَفَسَدَتا؛ اگر در ان دو «آسمان و زمین» معبودانی جز خدای بودند، البته [هردو] تباه می‌شدند.» «سوره ي انبیاء، آیه ي 22» دو سلطان در اقلیمی نگجند. «وإذا

محمد ایوبی: مَرّوا بِاللّغْوِ مَرّوا کِراماً، و چون بـه بیهوده اي بگذرند، کریم وار در می گذرند.» «سوره ي فرقان، آیه ي72» شتر دیدی، ندیدی. «خَسِرَ الدُّنْیا وَالآخِرَة…، در دنیا و آخرت زیان کار شد.» «سوره ي حج، آیه ي 11» از ان جا رانده، از این جا مانده. «کُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیهِمْ فَرْحُونَ، هر گروهی بدان چه نزد آنهاست، شادمانند.» «سوره ي مؤمنون، آیه ي53» هر شخصی را بـه کار خویش خوش اسـت کس نگـوید که دوغ مـن تُـرش اسـت «واتَّقُوا فِتْنَةً لاتُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خاصّةً واعْلَمُوا إنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ، و بپرهیزید از فتنه اي که تنها بـه کسانی از شـما که ظلم کردند، نمیرسد و بدانید که خداوند سخت عقوبت میکند.» «سوره ي انفال، آیه ي 35» آتش که گرفت خشک و تر می سوزد. «إنّ الإنْسانَ لَیطْغی أنْ رآهُ اسْتَغْنی؛ انسان چون خودرا بی نیاز بیند، سرکشی کند.» «سوره ي علق، آیه ي6 و7» گر بـه دولت برسی مست نگردی، مردی «کانَ الإنْسانُ کفوراً، انسان ناسپاس اسـت.» «سوره ي اسرا، آیه ي6 و7» نمک خوردن و نمکدان شکستن. «والّذی جاءَ بِالصّدْقِ وصَدَّقَ بِهِ اولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ، و ان کسیکه راستی آورد و ان را راست شمرد، ان گروهی هستند که ایشان پرهیزگارانند.» «سوره ي زمر، آیه ي33» راستی کـن که راستان رستند در جهان راستان قوی دستند «فإذا عَزَمْتَ فَتَوکَّلْ عَلي اللّهِ، پس چون اراده کاری کردی برخدا توکل کن.» «سوره ي آل عمران، آیه ي» با توکل زانوی اشتر ببند. «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ، هر نَفْسی، چشنده ي مرگ اسـت.» «سوره ي آل عمران، آیه ي184» اگر چـرخ گردون کشد زین تو سرانجام خشت اسـت بالین تو «وَما تُقَدِّمُوا لأنْفُسِکُمْ مِنْ خَیرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللّهِ، وهر کار خیر که از پیش برای خود بفرستید همان را نزد خدا می‌یابید.» «سوره ي بقره، آیه ي110» دنیا مزرعه آخرت اسـت. برگ عیشی بـه گور خویش فرست کـس نـیـارد تــو پـیـش فـرسـت بـیــا تــا بـرآریــم دسـتـی ز دل که نـتــوان بـرآورد فــردا ز گـِل «سعدی» «وَمَنْ أساءَ فَعَلَیها؛ وهر کس بد کند «بـه زیان» خود اوست.» «سوره ي جاثیه، آیه ي 15» هر که بدی کـرد و بـه بد یارش هم بـه بد خـویش گـرفتار شد «وَجَزاءُ سَیئَة سَیئة مِثْلُها؛ و جزای بدی، بدی اسـت مانند ان.» «سوره ي شوری، آیه ي 40» کلوخ انداز را پاداش سنگ اسـت. «سعدی»

از بچگی تا الآن هر وقت هر کاری خوبی را کردیم و انجام میدیم بهمون میگفتن انشاء الله *خیر* ببینی... میگفتن *خیر* ببینی پسرم *خیر* ببینی دخترم *خیر* ببینی جوان وقتی صبح از خواب بیدار میشیم ، به یکدیگر میگوئیم : صبح به *خیر* در طول روز به یکدیگر میگوئیم : روز به *خیر*. شاید در طول روز ، این کلمه رو چند بار تکرار کنیم ، و برای یکدیگر طلب *خیر* کنیم. ولی واقعاً این خیری که همه در جستجوی او هستند، و از خدا میخواهند. چیست؟ قران کریم می‌فرماید : همه انسان‌ها شدیداً در پی *خیر* هستند. همه در جستجوی بهترین‌ها هستند. *إنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيد.* (عادیات/۸) انسان بسیار دوستدار *خیر* است. ولی هر کسی این *خیر* را در چیزی می‌بیند؟ یکی در خانه‌ی خوب یکی در ماشین خوب یکی در شغل خوب یکی در همسر و فرزندان خوب و هزاران چیز دیگر... ولی واقعاً این *خیرِ* راستین چیست؟ قرآن کریم می‌فرماید حضرت موسی وقتی خائف و ترسان از بین فرعونیان می‌گریخت ، این جمله رو زمزمه می‌کرد: *ربِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیر.* (قصص/۲۴) پروردگارا. من به آنچه که تو از *خیر* بر من نازل کنی محتاجم... یعنی خدایا من نمیدانم *خیر* م در چیست. ولی اون بهترین رو که *خیر* من در آن است ، بر من نازل کن. خیلی از ماها ، این آیه رو در قنوت نمازهایمان میخوانیم ، و مدام از خدا طلب *خیر* می‌کنیم. *خیر* ی که حتّی نمیدونیم چی هست. فقط همین قدر میدونیم که اون چیزی که مردم فکر می‌کنند ، نیست... خُب حالا میخواهید بدانید *خیرِ* واقعی تمام بشریت در چیست؟ یه آیه‌ در قرآن هست که بارها و بارها آنرا دیده ایم و خوانده ایم و شنیده ایم ، ولی متاسفانه به راحتی از کنارش عبور کردیم. و اصلا به آن توجه نکردیم. خدا به صراحت این خیر را در قرآنش به همگان معرفی کرده است: که میفرماید *بقِيَّةُ اللهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.* بقية الله همان *خیرِ* شماست. اگر از اهل ایمان باشید. این خیر که همه دنبالش هستند ، چیزی نیست جز *بقیه‌الله*. جز پدر مهربانم. جز آقا و مولایم صاحب الامرامام‌ زمانم(عج) اون خیری که همه رهایش کردند ، و آنرا به بهای اندکی فروختند. *خیرِ واقعی یعنی اهلبیت*. در زیارت ‌جامعه‌ کبیره خطاب به اهلبیت میگوئیم : *انْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ اوَّلَهُ، وَ اصْلَهُ وَ فَرْعَهُ، وَ مَعْدِنَهُ وَ مَاْویهُ وَمُنْتَهاهُ.* هر جا صحبت از *خیر* باشد، شما اهلبیت اوّل و آخر و اصل و فرع و معدن و جایگاه آن *خیر* هستید. *أللَّهُمَ عَجِّلْ لِوَلیِکْ الفرج* اگر مشتاق کار *خیر* هستید. لطفا نشر دهید *جزاکم الله خیرا*

🔔 درس خارج فقه حضرت‌آیت‌الله جوادی‌آملی در سال تحصیلی جدید از روز چهارشنبه ۲۱ مهر ماه ۱۴۰۰ شروع خواهد شد. ◀️ پخش زنده: سایت تلویزیون اینترنتی اسراء: tv.esra.ir لینک پخش زنده صوتی: el.esra.ir/ch/karejefegh-nekah-ayatollah-jvadiamoli جزئیات بیشتر: https://hawzahnews.com/xbmYB

بسم الله الرحمن الرحیم نوشتن وصیت نامه واجب است جهت ترویج احکام اسلام ونصیحت به خانواده ویاد قیامت جهت جلوگیری از دعواهای خانوادگی در آینده شناخت افکار افراد وصیت نامه جدید27 آذر 1400 محمد ایوبی یدالله فوق ایدیهم با شهادت به یگانگی خداوند باری تعالی ونبوت تمام پیامبران از حضرت آدم تا حضرت خاتم انبیاء پیامبراسلام حضرت محمد ص و اعتقاد به امامت دوازده امام معصوم علیه السلام وعدالت خداوند وروز قیامت واعتقاد به نواب خاص امام زمان عج و نواب عام امام زمان عج تا ولایت فقیه مطلقه امام خمینی ره وامام خامنه ای عزیز دارم وقانون اساسی را قبول دارم چون قانون بد از بی قانونی بهتر است گر چه معتقدم باید قوانین زیادی اصلاح و نوشته وبروز شود وجلو تعبیر قانون دل بخواهی ها گرفته شود یا قانونی که پشتوانه پژوهشی واستدلال ندارد تصویب نشود کشور هر چه که باشد این کشور امام زمان عج است وما معتقد به قرآن هستیم الذین یومنون بالغیب بعضی کارها حمایت غیب خداوند است از شنیدهای دوران دفاع مقدس تا مدافعان حرم ومدافعان سلامت تا حفظ انقلاب در لبه پرتگاه تا بر ملاشدن چهره منافقان ونفوذی ها خود باخته چند توصیه به فرزندانم و خانواده ام 1- طبق قرآن کریم (قو انفسکم واهیکم نار) به فکر خودتان باشید واز اخلاص عمل غافل نشوید 2- از حرف مردم وملامت مردم نترسید (لا یخافون لومه لایم باشید 3- خلاصه زندگی ام را در قرآن و فرهنگ اهلبیت ع احترام به پدر ومادر واقوام دیدم (وبالوالدین احسانا)(دعای 24و25 صحیفه سجادیه ) 4- نماز ومسجد و جلسات قرآن وارتباط با علما ربانی وافراد موفق ونسل پاک ودلسوز را سر لوحه زندگی قرار دهید ان شاالله ادامه در جلسات بعد