💞 ﺩﻟﮕﺮﻣﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻭﺿﻌﯿﺘﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﻩ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. همه چیز را به خدا بسپار و اﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﺑﺎﺵ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ، قطعا ﺧﯿﺮ ﻭ ﺻﻼﺡ تو ﺩﺭ آن است. 💐 خدای ما خدای زیبایی‌هاست، خدای خیرها و نیکی‌هاست، خدا خرد و حکمت و اندیشه است. از او هیچ وقت کار شر سر‌نمی‌زند، این ما هستیم که با اعمال و افکارمان، شر را به سمت خود سرازیر می‌کنیم. برای دوری از هر شر و بدی و نقصانی، باید خودمان و کارهایمان را به خداوند بسپاریم که پادشاه عالمیان است. ﺍﮔﺮ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﻏﺼﻪ ﺩﺍﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ دائما ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐن ﻭ ﺑﮕﻮ:« وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ»؛و كار خود را به خدا مى‏ گذارم كه او به حال بندگان بصير است. #از_محبوب همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣

این انصافه آخه؟ 💔 ※ همسر من اصلاً زیر بار اشتباهاتش نمیره! ※ پدر من به هیچ وجه قبول نمی‌کنه فلان رفتارش، بقیه رو اذیت می‌کنه! ※ مادرم زندگی‌مونو ریخته بهم، امّا ذره‌ای احتمال نمیده حق با اون نیست! #از_مسیر همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣

🎣 قلاب‌های نفس و اگر نفس متعلق به این و آن باشد به همه چیز علاقه داشته باشد، هر چیزی توجه او را جلب بکند، می‌دانید که تعلق تفرقه می‌آورد و تفرق پریشانی است و پریشانی اضطراب است، نفس انسانی می‌شود مضطربه و این نفس به جایی نمی‌رسد، خصوصا در امور علمی. نفس مضطربه در نماز هم تجمع ندارد. در یک نماز هزار جا سر می‌زند، ولی همین که مطمئنه شد به همه جا می‌رسد. فاصله ندارد، مطمئنه شدن همان و مخاطب به خطاب «یا ایّتها النفس المطمئنة ارجعی الی ربّك راضیة مرضیة» همان. و اینکه می‌بینی مخاطب نمی‌شود، این است که قلابها او را فرا گرفته و به این سوی می‌کشاند: تن زده اندر زمین چنگالها جان گشاید سوی بالا بالها و این قلاب‌ها نمی‌گذارد که نفس مطمئن شود و توحید و تجمع داشته باشد، تا به خود بیاید و بگوید من کیستم. هنوز به ورطه‌ی من کیستم نیافتاده‌ایم ، لذا مشکل داریم.. 📚صد و ده اشاره، اشاره‌ی چهل و دوم #علامه_حسن_زاده_آملی #از_خود همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣

یک کرامت شنیدنی از #امام_رضا علیه‌السلام #از_خوبان 🎞 با کیفیت بهتری مشاهده کنید. همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣

نگرانیم #از_دل اولیاء ❤️‍🩹 🎞 با کیفیت بهتری مشاهده کنید. همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣

آیت الله بهجت می‌فرمود: بزرگان وقتی می‌خواستند مطلبی و فیضی را از خداوند بگیرند، از شب و سحر استفاده میکردند؛ زیرا در سحر با خدا خلوت کردن و با خدا ارتباط پیدا کردن اثر خاصی دارد.