باران جباری: ﷽ #رمان_بــدون_تـــو_هرگـــز #زندگے_نامه شهید سیدعلی حسینی •┈┈┈•✾•🔸🔶🔸•✾•┈┈┈• 🌸بِسمِ رَبِّ الشُهَدا و الصِدّیقین🌸 #قسمت_پنجاه‌وششم 《 دزدهای انگلیسی 》 🖇وضو گرفتم و ایستادم به نماز … با یه وجود خسته و شکسته … اصلا نمی‌فهمیدم چرا پدرم این همه راه، من رو فرستاد اینجا …😔😔 🔹خیلی چیزها یاد گرفته بودم … اما اگر مجبور می‌شدم توی ایران، همه چیز رو از اول شروع کنم … مثل این بود که تمام این مدت رو ریخته باشم دور … 🔸توی حال و هوای خودم بودم که پرستار صدام کرد … 💠 دکتر حسینی … لطفا تشریف ببرید اتاق رئیس تیم جراحی عمومی … 🔻در زدم و وارد شدم … با دیدن من، لبخند معناداری زد … از پشت میز بلند شد و نشست روی مبل جلویی … 💠شما با وجود سن‌تون … واقعا شخصیت خاصی دارید … 🍀مطمئنا توی جلسه در مورد شخصیت من صحبت نمی‌کردید … ▫️خنده‌اش گرفت … 🌺 دانشگاه همچنان هزینه تحصیل شما رو پرداخت می‌کنه…اما کمک هزینه‌های زندگی‌تون کم میشه … و خوب بالطبع، باید اون خونه رو هم به دانشگاه تحویل بدید … 🔻ناخودآگاه خنده ام گرفت … 🔰اول با نشون دادن در باغ سبز، من رو تا اینجا آوردید …تحویلم گرفتید … اما حالا که حاضر نیستم به درخواست زور و اشتباهتون جواب مثبت بدم … هم نمی‌خواید من رو از دست بدید … و هم با سخت کردن شرایط، من رو تحت فشار قرار می‌دید … تا راضی به انجام خواسته‌تون بشم… 🍃✨چند لحظه مکث کردم … 🔹لطف کنید از طرف من به ریاست دانشگاه بگید … برعکس اینکه توی دنیا، انگلیسی‌ها به زیرک بودن شهرت دارن …اصلا دزدهای زرنگی نیستن … و از جا بلند شدم ...🍀🍀 ✍ ادامه دارد ...

باران جباری: ﷽ #رمان_بــدون_تـــو_هرگـــز #زندگے_نامه شهید سیدعلی حسینی •┈┈┈•✾•🔸🔶🔸•✾•┈┈┈• 🌸بِسمِ رَبِّ الشُهَدا و الصِدّیقین🌸 #قسمت_پنجاه‌وهفتم 《 تقصیر پدرم بود 》 🖇این رو گفتم و از جا بلند شدم … با صدای بلند خندید … 🔹دزد؟ … از نظر شما رئیس دانشگاه دزده❓ … 🔸کسی که با فریفتن یه نفر، اون رو از ملتش جدا می‌کنه …چه اسمی میشه روش گذاشت؟ … هر چند توی نگهداشتن چندان مهارت ندارن … بهشون بگید، هیچ کدوم از این شروط رو قبول نمی‌کنم …❌ ▫️از جاش بلند شد … 💢تا الان با شخصی به استقامت شما برخورد نداشتن … هر چند … فکر نمی‌کنم کسی، شما رو برای اومدن به اینجا محبور کرده باشه … 🍀نفس عمیقی کشیدم … 🕊چرا، من به اجبار اومدم … به اجبار پدرم … و از اتاق خارج شدم … 💠برگشتم خونه … خسته‌تر از همیشه … دل تنگ مادر و خانواده … دل شکسته از شرایط و فشارها … 🔻از ترس اینکه مادرم بفهمه این مدت چقدر بهم سخت گذشته… هر بار با یه بهانه‌ای تماس‌ها رو رد می‌کردم … سعی می‌کردم بهانه‌هام دروغ نباشه … اما بعد باز هم عذاب وجدان می‌گرفتم … به خاطر بهانه آوردن‌ها از خدا✨ حجالت می کشیدم … از طرفی هم، نمی‌خواستم مادرم نگران بشه … 🔸حس غذا درست کردن یا خوردنش رو هم نداشتم … رفتم بالا توی اتاق … و روی تخت ولو شدم … 🌷🍃بابا … می‌دونی که من از تلاش کردن و مسیر سخت نمی‌ترسم … اما … من، یه نفره و تنها … بی‌یار و یاور … وسط این همه مکر و حیله و فشار … می‌ترسم از پس این همه آزمون سخت برنیام … کمکم کن تا آخرین لحظه زندگیم …توی مسیر حق باشم … بین حق و باطل دو دل و سرگردان نشم … 💢همون طور که دراز کشیده بودم … با پدرم حرف می‌زدم …و بی‌اختیار، قطرات اشک از چشمم سرازیر می‌شد …😢😢 ✍ ادامه دارد ...

باران جباری: ﷽ #رمان_بــدون_تـــو_هرگـــز #زندگے_نامه شهید سیدعلی حسینی •┈┈┈•✾•🔸🔶🔸•✾•┈┈┈• 🌸بِسمِ رَبِّ الشُهَدا و الصِدّیقین🌸 #قسمت_پنجاه‌وهشتم 《 حس دوم 》 🖇درخواست تحویل مدارکم رو به دانشگاه دادم … باورشون نمی‌شد می‌خوام برگردم ایران … 🍃هر چند، حق داشتن … نمی‌تونم بگم وسوسه شیطان و اون دنیای فوق‌العاده‌ای که برام ترتیب داده بودن … گاهی اوقات، ازم دلبری نمی‌کرد … اونقدر قوی که ته دلم می‌لرزید … ⚡️⚡️ 💢زنگ زدم ایران و به زبان بی زبانی به مادرم گفتم می‌خوام برگردم … اول که فکر کرد برای دیدار میام … خیلی خوشحال شد … اما وقتی فهمید برای همیشه است … حالت صداش تغییر کرد … توضیح برام سخت بود … 😔😔 🔹چرا مادر؟ … اتفاقی افتاده؟ … 🔸اتفاق که نمیشه گفت … اما شرایط برای من مناسب نیست… منم تصمیم گرفتم برگردم … خدا برای من، شیرین‌تر از خرماست … 🍃✨اما علی که گفت … 🔻پریدم وسط حرفش … بغض گلوم رو گرفت … 💢من نمی دونم چرا بابا گفت بیام … فقط می‌دونم این مدت امتحان‌های خیلی سختی رو پس دادم … بارها نزدیک بود کل ایمانم رو به باد بدم … 🍀گریه‌ام گرفت … مامان نمی‌دونی چی کشیدم … من، تک و تنها … له شدم … 🔻توی اون لحظات به حدی حالم خراب بود که فراموش کردم… دارم با دل یه مادر که دور از بچه‌اش، اون سر دنیاست …چه می‌کنم … و چه افکار دردآوری رو توی ذهنش وارد می‌کنم… 😔 💠چند ساعت بعد، خیلی از خودم خجالت کشیدم … 🔹چطور تونستی بگی تک و تنها … اگر کمک خدا نبود الان چی از ایمانت مونده بود؟ … فکر کردی هنر کردی زینب خانم؟ … 🌺غرق در افکار مختلف … داشتم وسایلم رو می‌بستم که تلفن زنگ زد … دکتر دایسون … رئیس تیم جراحی عمومی بود …خودش شخصا تماس گرفته بود تا بگه … دانشگاه با تمام شرایط و درخواست‌های من موافقت کرده … 🔰برای چند لحظه حس پیروزی عجیبی بهم دست داد … اما یه چیزی ته دلم می‌گفت … اینقدر خوشحال نباش … همه چیز به این راحتی تموم نمیشه … 🍀و حق، با حس دوم بود … ✍ ادامه دارد ...

باران جباری: #رمان_بــدون_تـــو_هرگـــز #زندگے_نامه شهید سیدعلی حسینی •┈┈┈•✾•🔸🔶🔸•✾•┈┈┈• 🌸بِسمِ رَبِّ الشُهَدا و الصِدّیقین🌸 #قسمت_پنجاه‌ونهم 《 هوای دلپذیر 》 🖇برعکس قبل، و برعکس بقیه دانشجوها … شیفت‌های من، از همه طولانی‌تر شد … نه تنها طولانی … پشت سر هم و فشرده … فشار درس و کار به شدت شدید شده بود … 🔹گاهی اونقدر روی پاهام می‌ایستادم که دیگه حسشون نمی‌کردم … از ترس واریس، اونها رو محکم می‌بستم … به حدی خسته می‌شدم که نشسته خوابم می‌برد … 🔸سخت‌تر از همه، رمضان از راه رسید … حتی یه بار، کل فاصله افطار تا سحر رو توی اتاق عمل بودم … عمل پشت عمل … 🔻انگار زمین و آسمان، دست به دست هم داده بود تا من رو به زانو در بیاره … اما مبارزه و سرسختی توی ژن و خون من بود… 💢از روز قبل، فقط دو ساعت خوابیده بودم … کل شب بیدار… از شدت خستگی خوابم نمی‌برد … بعد از ظهر بود و هوا، ملایم و خنک … رفتم توی حیاط … هوای خنک، کمی حالم رو بهتر کرد … توی حال خودم بودم که یهو دکتر دایسون از پشت سر، صدام کرد … و با لبخند بهم سلام کرد … 🌺امشب هم شیفت هستید؟ 🔸بله … – واقعا هوای دلپذیری شده … 🔹با لبخند، بله دیگه‌ای گفتم … و ته دلم التماس می‌کردم به جای گفتن این حرف‌ها، زودتر بره … بیش از اندازه خسته بودم و اصلا حس صحبت کردن نداشتم … اون هم سر چنین موضوعاتی … 💠به نشانه ادب، سرم رو خم کردم … اومدم برم که دوباره صدام کرد … 🌸خانم حسینی … من به شما علاقه‌مند شدم … و اگر از نظر شما اشکالی نداشته باشه … می‌خواستم بیشتر باهاتون آشنا بشم … ✍ ادامه دارد ...

باران جباری: ﷽ #رمان_بــدون_تـــو_هرگـــز #زندگے_نامه شهید سیدعلی حسینی •┈┈┈•✾•🔸🔶🔸•✾•┈┈┈• 🌸بِسمِ رَبِّ الشُهَدا و الصِدّیقین🌸 #قسمت_شصت 《 خانواده 》 🖇برای چند لحظه واقعا بریدم … 🍃✨خدایا، بهم رحم کن … حالا جوابش رو چی بدم؟ … 🔹توی این دو سال، دکتر دایسون … جزء معدود افرادی بود که توی اون شرایط سخت ازم حمایت می‌کرد … از طرفی هم، ارشد من … و رئیس تیم جراحی عمومی بیمارستان بود … و پاسخم، می‌تونست من رو در بدترین شرایط قابل تصور قرار بده … 🔸دکتر حسینی … مطمئن باشید پیشنهاد من و پاسخ شما…کوچک‌ترین ارتباطی به مسائل کاری نخواهد داشت …پیشنهادم صرفا به عنوان یک مرده … نه رئیس تیم جراحی… 🔻چند لحظه مکث کردم تا ذهنم کمی آروم‌تر بشه … 🍀دکتر دایسون … من برای شما به عنوان یه جراح حاذق و رئیس تیم جراحی … احترام زیادی قائلم … علی‌الخصوص که بیان کردید … این پیشنهاد، خارج از مسائل و روابط کاریه…اما این رو در نظر داشته باشید که من یه مسلمانم … و روابطی که اینجا وجود داره … بین ما تعریفی نداره … 💢اینجا ممکنه دو نفر با هم دوست بشن و سالها زیر یه سقف زندگی کنن …حتی بچه دار بشن … و این رفتارها هم طبیعی باشه … ولی بین مردم من، نه … ما برای خانواده حرمت قائلیم … و نسبت بهم احساس مسئولیت می‌کنیم… با کمال احترامی که برای شما قائلم … پاسخ من منفیه…❌ ✍ ادامه دارد