📖بعضى از عبادتها يك بعدى هستند يعنى فقط جنبه عبادى دارند (اطاعت امر خدا و تقرب به او ماهيت اصلى آنها را تشكيل مىدهد) مانند نماز. اما بعضى ديگر چند جنبه دارند مانند نماز جمعه و حج كه هم جنبه عبادى دارند و هم جنبه اجتماعى و سياسى. اما برخى ديگر جنبه هاى متعدد دارند، و روزه از جمله آنهاست. ماهيت اصلى روزه ماهيت عبادى است اما -برحسب روايات و يافته هاى علمى و تجربى جديد-، جنبه هاى ديگر نيز دارد كه از آنها به عنوان فوايد و حكمتهاى روزه ياد مى شود. مثلاً از نظر علمى ثابت شده است كه روزه به سلامت روزه دار كمك مى كند و باعث مى شود چربى ها و مواد زايد و مضرّ كه طى سال در بدن انباشته شده از بين برود و نوعى تصفيه و پاكسازى در بدن صورت بگيرد. در روايات نيز وارد شده است:
صُومُوا تَصِحُّوا.[1]
روزه بگيريد تا تندرست باشيد.
♦️در بعضى از روايات حكمت روزه تساوى بين فقير و غنى، و ايجاد حس همدردى در اغنيا نسبت به فقرا ذكر شده است.
هشام بن حكم مىگويد: از امام صادق(ع) درباره علت روزه پرسيدم، حضرت فرمود:
علت آن اين است كه فقير و غنى يكسان شوند، به اين صورت كه غنى هرگز درد گرسنگى را حس نمى كند تا به فقير ترحم كند زيرا او هرچه بخواهد به آن توانايى دارد، و برايش فراهم است، از اينرو خداوند خواست به وسيله روزه بين بندگانش تساوى برقرار كند و غنى نيز طعم تلخ گرسنگى را بچشد تا به تهديست ترحم كند و به گرسنه رحم آورد.[2]
در روايات، حكمتهاى ديگر نيز براى روزه ذكر شده است.[3] اما اگر كسى به اين انگيزه ها روزه بگيرد، روزه محسوب نمى شود، بلكه ماهيت اصلى روزه عبادى است و خداوند ثمره نهائى روزه را تقوا معرفى مى كند:
يا أيُّها الّذين آمنُوا كُتب عليكُمُ الصيام كما كُتب على الّذين من قبلكم لعلّكم تتّقون.[4]
: اى مؤمنان روزه بر شما مقرر شده، چنانكه بر امتهاى گذشته مقرر شده بود، باشد كه پرهيزكار شويد.
☑️رسول خدا(ص) فرمود: خوددارى از خوردن و آشاميدن كمترين چيزى است كه خداوند بر روزه دار واجب كرده است.[5]
☑️امام صادق(ع) فرمود: روزه فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست، بلكه وقتى كه روزه گرفتى بايد گوشَت، چشمت، زبانت، شكمت و ميل جنسى ات نيز (از گناه) روزه بگيرد، دستت را (از گناه) حفظ كن، شهوت خود را مهار كن، جز از سخن نيك زياد خاموش باش، و با خدمتگزارت مدارا كن.[6]
🔸پی نوشت ها
[1] مجلسی، بحارالانوار، تهران، المکتبة الاسلامیة، 1388 ق، ج 96، ص 255.
[2] صدوق، علل الشرائع، نجف، انتشارات المکنبة الحیدریة، 1383، ج 2، باب 108، حدیث 2، ص 79.
[3] همان، ص 78.
[4] سوره بقره، آیه 183.
[5] حرّ عاملی، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1391 ق، باب 117، ص 118، حدیث 11.
[6] همان، حدیث 10.
#مناسبت #ماه_مبارک_رمضان #منبر
⚡️🌹🔶 اعمال روز پنجشنبه 🔶🌹⚡️
🔸 ⤵️ اذکار روز
🔶 لا اله الا الله الملک الحق المبین 👈 100 مرتبه
🔶 یا رزاق 👈 308 مرتبه
⭐️ ⤵️ سوره روز
✨ سوره مبارکه قیامت ↻ خداوند به او مژده عبور از پل صراط را میدهد.
💦💠💦 ادعیه و زیارت روز⇩
۱/دعای روز پنجشنبه✨
۲/دعای کمیل✨
۳/زیارت امام حسن عسگری علیهم السلام✨
🌹🍃 نماز روز پنجشنبه ↩️ هر کس در این روز چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی، حمد و ده مرتبه سوره توحید را بخواند، ملائکه به او خواهند گفت که هر حاجتی داری بخواه و خداوند توبه او را از هر گناهی قبول میکند.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🔷 نیت روزه
🔹 مسأله: در نیت روزه همین قدر کافی است که انسان قصد کند برای انجام فرمان خداوند از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد و جاری کردن نیت بر زبان یا گذراندن از قلب لازم نیست.
🔹 مسأله: روزه دار شب اول ماه رمضان می تواند نیت کند که یک ماه را روزه بگیرد ولی بهتر است در هر شب ماه رمضان برای روزۀ فردای آن روز نیت کند.
🔹 مسأله: اگر روزه دار بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزۀ غیر رمضان کند، نه روزۀ رمضان حساب می شود و نه روزه ای که قصد کرده است.
🔹 مسأله: روزۀ شخصی که خوابیده است، اگر قبل از خواب نیت روزه را داشته صحیح است، اگرچه تمام روز را خواب باشد.
🔹 مسأله: اگر در روزۀ واجب معینی، مثل روزۀ ماه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه اش باطل است.
🔹 مسأله: کسی که خواب مانده یا مسافر بوده و نتوانسته روزه بگیرد اگر قبل از ظهر بیدار شود و یا مسافر به وطن یا محل اقامت ده روزه برسد اگر شرایط لازم روزه را دارا باشد، می تواند نیت روزۀ واجب کند و اگر بعدازظهر بیدار شود نمی تواند نیت روزۀ واجب کند.
🔹 مسأله: اگر کسی عمداً تا اذان ظهر نیت روزه ماه رمضان نکند باید قضای آن روز را بگیرد.
◽️ پرسش: شخصی نیت روزه مستحبی کرده ولی قبل از ظهر فهمید که روزۀ قضا بر ذمۀ او می باشد، آیا می تواند نیت روزۀ قضا کند؟
▫️ پاسخ: بله، می تواند.
🔹 مسأله: وقت نیت روزه معین غیر رمضان، همانند نیت روزۀ رمضان است که اگر عمداً تا پیش از اذان صبح نیت نکند، روزه اش باطل است.
🔹 مسأله: اگر برای روزۀ واجب غیر معینی، مثل روزۀ قضای رمضان یا روزۀ کفاره، عمداً تا نزدیک ظهر نیت نکند اشکال ندارد، بلکه اگر پیش از نیت، تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزۀ او صحیح است.
🔹 مسأله: وقت نیت روزۀ مستحبی از اول شب است تا موقعی که به اندازۀ نیت کردن به مغرب، وقت باقی مانده.
🔹 مسأله: اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت، کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، باید نیت روزه کند و چنانچه بعد از ظهر بهبودی یابد، روزۀ آن روز بر او واجب نیست.
🔹 مسأله: در روزۀ ماه رمضان لازم نیست نیت را معین کند برخلاف روزۀ قضا و نذر و... که باید معین کند.
📚 ( احکام رمضان، صفحه 18)
#مناسبت #ماه_مبارک_رمضان #احکام
🌹🍃
✍🏻 #سخن_نگاشت
💠 #امام_خامنه_ای
🕋 #ماه_رمضان
از فرصت #دعا و #نماز_شب در شبهای ماه رمضان استفاده کنید؛
روزه فرصت است، دعا فرصت است، بیداری شبها فرصت است، نمازشبی که قاعدتاً مؤمنین در این جور شبها بیشتر توفیق پیدا میکنند بخوانند،فرصت است دعا کنید، تضرع کنید. ۹۵/۰۳/۱۶
#ویژه_استوری 🌹
#نشر_حداکثری✌🏻
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔴 عضو شوید ⇩⇩⇩
@baaghfadak
چرا به خاطر کرونا مساجد را تعطیل کردند؟
برای پاسخ به سوال فوق نکات زیر را باید توجه کرد:
1- در سرتا سر منابع دینی و فقه شیعی حفظ جان خود در مقابل بیماری ها از مهم ترین واجبات الهی است تا آن جا که واجبات الهی اگر با حفظ جان تزاحم پیدا کند آن واجب الهی را از وجوب ساقط می کند مثلا در مورد مقدمات نماز اگر وضو برای انسان ضرر داشته باشد وضو ساقط شده و تیمم واجب می شود ،و اگر کسی با وضو در این حال نماز بخواند وضو و نماز او باطل است.
در مورد روزه مقام معظم رهبری می فرمایند:
کسی که میداند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است، خواه این یقین و خوف از تجربهی شخصی حاصل شده باشد یا از گفتهی پزشک امین یا از منشأ عقلایی دیگر.
2- درتعریف ضرر فقها 3 نکته را بیان می کنند:
الف- ضرر یعنی بیمار شدن.
ب- تشدید بیماری.
ج- طولانی شدن مدت بیماری.
آیت الله مکارم شیرازی می فرمایند:
در صورت خطر مرگ، بیمار نمى تواند درمان را قطع کند. همچنین جایى که ضرر مهمّى به او مى رسد، و درمان آزار مهمّى به او نمى رساند.
3- در کنار حفظ جان خود،حفظ جان دیگران نیز از واجبات شرعی است در این مورد فقهای عظام در بحث تیمم می فرمایند:
هرگاه بترسد که اگر آب را به مصرف وضو یا غسل برساند خود او یاعیال و اولاد او، یا رفیقش و كساني که با او مربوطند مانند نوکر و کلفت از تشنگی بمیرند یا مریض شوند، یا به قدری تشنه شوند که تحمّل آن مشقّت دارد، باید به جای وضو و غسل تیمّم نماید و نیز اگر بترسد حیوانی که مانند اسب و قاطر معمولاً برای خوردن سرش را نمی برند از تشنگی تلف شود، باید آب را به آن بدهد و تیمّم نماید (اگرچه حیوان مال خودش نباشد)و همچنین است اگر کسی که حفظ جان او واجب است به طوری تشنه باشد که اگر انسان آب را به او ندهد تلف شود.
4- قول و تشخیص پزشکان و سفارشهایی که ایشان میکنند بر هر انسانی لازم است. فرزند مرحوم آیتاللهالعظمی فاضل لنکرانی بیان می کنند سال ها که در کنار پدرم بودهام میدیدم ایشان نسبت به رعایت دستورات پزشکان چقدر اهتمام داشتند و این سیره همه مراجع ما بوده و هست. ما مرجع تقلیدی را نداریم که در زمان کنونی با رشدی که علم پزشکی کرده است از دستورات آن استنکاف کرده باشد. اگر پزشکی به یک مرجع تقلید گفته باشد روزه بر شما حرام است آن مرجع تقلید دیگر روزه نمیگیرد و اساسا این از خاصیت و ارزش و عظمت فقه شیعه است.
5- کسی که مبتلا به ویروس کرونا، ایدز یا هر ویروس دیگر باشد و می داند که اگر با تماس با کسی، فرد مقابل مبتلا شده و فوت می کند، تمامی کارشناسان می گویند که در اینجا عامل دیگر نقشی نداشته و از نظر فقهی و حقوقی باید دیه قتل عمد را بپردازد.
با توجه به نکات بالا و تاکید پزشکان بر سرعت انتشار ویروس کرونا لازم است که از اجتماعات پرهیز کنیم و یکی از این اجتماعات نمازهای جماعت می باشد که تا برطرف نشدن این مشکل باید در تزاحم بین برگزاری نمازجماعت و حفظ جان خود و مردم ،مهم را فدای اهم کنیم و نمازهای جماعت و مطلق اجتماعات تعطیل شود البته امور مساجد در اطلاعیه خود تاکید کرده که:
حتی الامکان درب مساجد در اول وقت شرعی (به مدت 30 دقیقه) باز باشد.
پانوشت ها:
1-رساله توضیح المسائل مراجع معظم (مسأله 674)
2- پایگاه: farsi.khamenei.ir
3- پایگاه: hadana.ir
4- پایگاه: makarem.ir
5- پایگاه: portal.anhar.ir