_وقتی همه جا پُر اَست اَز دِل سیری _عاشق بشوی غریب تر می میری.! _یادت  نرَود! به مردمِ این دُنیا _دریا بدهی، کویر پَس می گیری 🌒| بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_می توانی بـا نگاهی در دلم غوغا کنی _باز این آرامِ عاشق پیشه را رسوا کنی _میتوانۍیک نفس باران شوی برخاکِ دل _تا که سامانم شوی باز این دلم احیا کنی 🌒| بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_تقدیر بود! پای کسی در میان نبود _آن روزها که صحبتی از این و آن نبود _وقتی که دوست آینه ام را شکست و رفت _هیچ انتظار دیگری از دشمنان نبود _از خنده ی ترحم مردم که بگذریم _با من کسی به غیر غمت مهربان نبود 🌒| پوریا شیرانی

_گریه کن عیبی ندارد ، دل سبک تر میشود _در گلو بغضت بماند ، چشم دل تر میشود _زندگی بالا و پایین دارد ، اما چاره چیست _گر بخواهی گر نخواهی ، زندگی سر می شود 🌒| بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_هرکه پرسید کجایی تو بگو منزل ما _تو که در قـلب منی خانه کجا بهتر ازین؟ 🌒| بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_بی تو من یک عمر بارانی تر از باران شدم؛ _پشت یک لبخند غمگین دائما پنهان شدم _عاشقی رسوای خلقم کرد بعد از رفتنت؛ _یوسفی بودم که بازارم شکست ارزان شدم _هیچ چیزی مثل چشمانت پریشانم نکرد؛ _ارگ بم بودم که لرزاندی مرا ویران شدم... 🌒| بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_عشق یعنی نفست بند یکی باشد و بس _جان‌وتن وصل به پیوند یکی باشد و بس _گر بپیچد به جهان قهقهه‌ای شورانگیز _دل تو گیر به لبخند یکی باشد و بس 🌒|بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽

_خسته از خویشتنم، تاب ندارم دیگر _کاش می‌شد که خودم را بگذارم بروم 🌒| محمد ‌عزیزی

_تو مى‌ترسانى‌ام از دردِ عشق اما نمی‌دانى _كه من آموختم از كثرتِ غم‌ها شِمُردن را _ميانِ اين همه اشعارِ غمگين بر سَرِ آنم _بياموزم به انسان‌ها اصولِ غصه‌خوردن را _بگیر ازمن تمام آنچه دارم راکه چیزی نیست _خدا از من نگیرد فرصت از یاد بردن را..." 🌒|بدریه|𝒷𝒶𝒹𝓇ℯ𝒾𝒽