ادامه مبحث بیماری گموز
برای هر ایجاد هر بیماری باید شرایطی فراهم باشد، برخی بیماری ها شرایط کاملا مختلف و متضادی برای ایجاد بیماری لازم دارند،
مثلا در درختان پسته، دو بیماری گموز و نماتد دو بافت خاک متفاوت و به ترتیب بافت سنگین و بافت سبک لازم دارند.
👈مشخصا در اینجا در مورد گموز صحبت می کنیم، هر باغی که این شرایط را داشته باشد و سن درخت بالا ده سال داشته باشد، باید احتمال بروز گموز را در باغ بدهد:
1- باقت خاک سنگین
2- مدار آبیاری کوتاه
3 آب آبیاری شیرین
4- فاصله نزدیک درختان تا آب آبیاری یا جوی(عامل بسیار مهم).
در چنین باغاتی به تدریج و با زرد برگی و کلروز پراکنده برخی درختان شروع می شود و بدلیل الگوی نامناسب آبیاری به تدریج بیماری گسترش پیدا می کند و حتی برخی درختان که به ظاهر سالم هستند، به طور پنهان درگیر بیماری هستند منتها هنوز به مرحله شدیدی نرسیده اند که علایم ظاهری ان را مشاهده کنیم.
✅مهم ترین مشخصه گموز در طوقه درخت
وقتی در باغی شرایط چهار گانه فوق را داشتید، و زرد برگی و در حالت شدید مرگ سرشاخه ها(تصویر بعدی) مشاهده کردید،
👈اولین کاری که برای اطمینان از بروز بیماری گموز می کنید این است که طوقه درخت را خالی کنید تا به ریشه های اصلی و نگهدانده برسید، ممکن است پوسیدگی در طوقه و یا ریشه های اصلی اتفاق افتد،
👌همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، طوقه درخت آلوده شدید به قارچ عامل بیماری گموز یا همان فیتوفترا است.
👈با یک چاقو و یا جسم برنده مقداری از پوست سیاه شده طوقه را برش دهید، بوی گندیده و بسیار بدی می دهد که نشانه پوسیدگی در اثر قارچ فیتوفترا است.
مرگ سرشاخه ها در آلودگی شدید به بیماری گموز در درختان پسته
چنین درختانی که در اثر بیماری به این مرحله رسیده اند، خوب شدن و برگشت این درختان کمی سخت است.
و سالها این درختان درگیر بیماری بوده اند و همچنان کشاورز محترم به همان سبک سنتی و با مدار کوتاه آبیاری می کرده و آب هم به طوقه درخت برخورد داشته است، یا رطوبت از لایه های زیرین خاک به طوقه می رسیده است.
👈گمان نبرید که در چنین باغی با این شدت بیماری، درخت مجاور این درختان آلوده، سالم باشند!، قطعا آلوده هستند ولی هنوز علایم را نشان نمی دهند.
اولین و مهم ترین راهکار مبارزه با گموز
به این تصویر دقت کنید، 👆👆👆
آب آبیاری به نزدیک طوقه می رسد، رطوبت حاصل از آبیاری، به طوقه می رسد،
👌اولین کاری که باید انجام دهید، دور کردن درخت از آب است، اگر محدودیت فضا و جوی آبیاری دارید، درختان را از آبیاری دور کنید و عمق جوی را بیشتر کنید تا خط راس آب آبیاری پایین و به طوقه نرسد.
👈این مهم ترین راهکار زراعی مبارزه با این بیماری است،
👌یعنی شما ده بار هم قارچ کش استفاده کنید، ولی الگوی آبیاری را اصلاح نکنید و طوقه درخت به آب برسد و یا رطوبت آن به طوقه برسد، همچنان بیماری پایدار است
چرا که عامل مهم برای زنده ماندن قارچ فیتوفترا، رطوبت است. وقتی ما درخت را از آبیاری دور می کنیم، این عامل را برای رشد قارچ حذف می کنیم.
کرم سفید ریشه چیست؟
کرم های سفید ریشه به عنوان حشرات نابود کننده درختان یا اژدهای زیر خاک شناخته شده اند و این حشره آفت بسیار خطرناکی است که از ریشه گیاهان تغذیه می کند و آسیب شدیدی به ریشه وارد می کند و در صورت عدم کنترل خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد.
زیستشناسی
این حشره طول یک نسل را در 3 سال طی میکند. در شرایط مساعد تغذیهای و خاک میتواند یک نسل را در طی دو سال بگذراند.
لارو این حشرات اسکارابیفرم می باشد، به این گونه که دارای سه جفت پاهای سینه ای نسبتا قوی و بدن خمیده هستند.
دوره ی جنینی این آفت 2 تا 3 هفته است
زمستان را به صورت لارو به سر میبرد و در بهار سال سوم قبل از آنکه وارد مرحله شفیرگی شود یک محفظه گلی برای خود درست میکند و در آنجا تبدیل به شفیره میشود.دوره شفیرگی 17 تا 24 روز میباشد.حشرات کامل از دهه سوم خردادماه تا دهه سوم مردادماه بسته به شرایط محیطی منطقه ظاهر میگردند. اوج خروج معمولاً در تیرماه است. تمام فعالیتهای حیاتی، تغذیه، جفتگیری و تخمریزی در غروب و اوایل شب انجام میگیرد.
حشره دارای 3 سن لاروی است. لارو سن اول از مواد هوموسی یا ریشه علفهای هرز و سنین دو و سه لاروی از ریشه درختان تغذیه میکنند و این در نهایت منجر به قطع جریان شیره درخت و خشک شدن تدریجی درخت می شود. لارو در خاکهای مرطوب فعالیت بیشتری دارد
نحوه مبارزه با کرم سفید ریشه:
1️⃣ مبارزه فیزیکی :
الف- یخ آب زمستانه هر سال دوبار انجام شود
ب- از روش زراعی
این روش با شخم کامل خاک انجام می شود که منجر به بازگشت لاروها به سطح خاک و تغذیه پرندگان از آنها می شود و این روش نیز اثرات مثبت خود را دارد.
2️⃣ مبارزه شیمیایی:
الف -یکی از کاربردی ترین راه ها برای از بین بردن کرم سفید ریشه استفاده از سموم شیمیایی است که این روش، آفت را به طور کامل از بین می برد. برای چنین اقدامی در فصل بهار که لاروها تازه از تخم بیرون آمده اند، با شخم زدن محل مورد نظر، با استفاده از سموم شیمیایی،دیازینون یا کلرپیریفوس به نسبت 3لیتر در هزار لیتر آب ،بعداز آبیاری روی طوقه و پای ریشه ریخته شود.با فاصله هر 7الی10روز 3الی5بار (بسته به میزان آلودگی منطقه)پشت سرهم انجام شود و سه سال متوالی تا آفت به طور کامل از بین برود.
ب- استفاده از فیکس ۱۵ کاره،همراه با آب آبیاری داده شود (در آبیاری های غرقابی هکتاری ۲۰لیتر و در آبیاری قطره ای هکتاری ۱۰ لیتر)از اسفند تا مهر ۳مرحله انجام شود با فاصله هردو ماه