💥الگوپذیری از غرب در تشکیل بیت العدل!
🔻 شوقی افندی، سیستم رهبری و اداری بهائیت را ابداعی جدید و بینظیر خوانده و مدعی شده است: «این نظم بدیع از انظمهی (نظامهای) باطلهی سقیمهی (بیمار) عالم ممتاز، در تاریخ ادیان فرید و بیمثیل...»[۱]
👈اما جالب است بدانیم که بر خلاف این ادعا، عبدالبهاء صراحتاً به الگوگیری بهائیت در تشکیل بیت العدل، به عنوان بالاترین نهاد رهبری این فرقه، از کشورهای اروپایی اعتراف کرده و نوشته است: «بیت عدل أعظم الهی به ترتیب و نظامی که در انتخاب مجالس در اروپا انتخاب میشود، انتخاب گردد».[۲]
♻️اما به راستی الگوگیری پیشوایان بهائی از کشورهای غربی در ساختار تشکیلاتیشان، چگونه با ادعای ابداع نظم نوین رهبری بهائی سازگاری دارد؟!
📚پینوشت:
[۱]. شوقیافندی، توقیعات مبارکه حضرت ولی امرالله، بیجا: مؤسسهی ملی مطبوعات امری، ۱۲۵ بدیع، ص ۱۲۷.
[۲]. اسدالله فاضل مازندرانی، رساله امر و خلق، آلمان غربی: محفل روحانی ملّی، ۱۴۱ بدیع، ج ۴، ص ۲۹۷.
#بهائیت
#شوقی_افندی
💀@bahaiyat💀
💢سیرت ایرانیها از زبان شوقی افندی
👈اولین ولیامر بهائیت جناب شوقی افندی، در توصیف مردم ایرانزمین؛ تعصب، نادانی، غفلت و ستم ایشان را شهرهی آفاق دانسته و گفته است: «این امر مبارک در کشوری تولد یافت که مردمش به داشتن تعصب مفرط و جهل و غفلت و ظلم و ستم مشهور آفاقند و فجایعی متوجّهش شد که در اینجا لازم نیست حتی به اختصار ذکری از آن نمایم». وی در ادامه با خونخوار خواندن ایرانیان مدعی شده است: «و نیز لازم نیست به ستایش قدر و منزلت و استقامت نفوس مقدّسی پردازم که در مقابل آن مردم خونخوار ایستادگی نمودند». شوقی افندی همچنین، با ظالم و بیرحم خواندن مردم ایران گفته است: «و لازم نیست بگویم که آن مظالم وصفناپذیر چه تنفری در دیگران که از صحنهی بیرحمیها به دور بودند ایجاد کرد».[۱] اما در نقد و بررسی این ادعای شوقی افندی، لازم میدانیم تا سه نکته را متذکر شویم:
1⃣اول: مخاطب بند بند این فحشنامهی پیشوای بهائی، نه علمای شیعه و یا حاکمین و مأمورین حکومتی ایران، بلکه تمامی مردم ایرانزمین هستند!
2⃣دوم: شوقی افندی در متن جسارتآمیز خود، کمترین اشارهای به جنگطلبی و شورش اسلافش در کشور نکرد و سخنی از جنایات کمنظیر بابیان در حق مردم ایرانزمین به میان نیاورد.[۲]
3⃣سوم: چگونه میتوان ادعای نیک اندیشی و ظلم پذیری پیشوایان بهائی را پذیرفت و در عین حال، فحشنامههای آنان را نادیده گرفت؟! مگر عبدالبهاء در وصف بهائیان نگفته است که: «زخم به جگرگاه خورند دست قاتل ببوسند»؟[۳]؛ پس چرا در عمل، تا جایی که قدرت داشتند مرتکب جنایت شده و هرگاه که در موضع ضعف بودند، دهان کثیفشان را بر علیه مخالفینشان میچرخاندند؟!
📚پینوشت:
📗[۱]. هوشمند فتح اعظم، نظم جهانی بهائی (منتخب توقیعات مبارکه شوقی افندی)،
📗[۲]. جهت مطالعهی بیشتر، بنگرید به مقالهی: فتنههای بابيان در ايران
📗[۳]. عباس افندی، مکاتیب، مصر: به همّت فرجالله زکی الکردی، ۱۹۲۱م، چاپ اول، ج ۳، ص ۱۲۳_۱۲۴.
#شوقی_افندی
#ایران
💀@bahaiyat💀
د) وقایع دوره شوقی افندی
اشاره
با رسیدن شوقی به مقام ریاست، فصل جدیدی در تاریخ بهاییت گشوده شد که به طور خلاصه به مهم ترین وقایع این دوره اشاره می کنیم:
یک - تشکیل دولت نژادپرست صهیونیستی اسرائیل
در دوران شوقی و با سکوت خیانت آمیز و همراهی بی دریغ وی، حکومت یهودی اسرائیل با زیر پا نهادن حقوق مسلّم فلسطینیان، در فلسطین روی کار آمد. همکاری بی پایان بهاییت با صهیونیسم جهانی برای ایجاد دولتی یهودی در قلب جامعه اسلامی، سبب شد که این مسلک در آنجا رسمیت یابد و از املاک و اموال بهاییان حفاظت شود و از مالیات و عوارض معاف گردند. (۱)
دو - طراحی و اجرای نقشه ده ساله
اجرای طرح مهاجرت بهاییان به جاهای مختلف جهان و گسترش تشکیلات اداری و جهانی سازمان دینی بهاییت، از جمله اقدام های او در دوران ریاستش بر این فرقه بود. این فرآیند، به ویژه در دهه شصت میلادی، در اروپا و امریکا سرعت بیشتری گرفت و ساختمان معبدهای قاره ای بهایی به نام مشرق الاذکار به پایان رسید.
سه - جدایی مبلّغان برجسته از بهاییت
اشاره
برخی از مبلّغان برجسته بهایی، راه خود را از تشکیلات شوقی جدا کردند و عده ای از آنها سازمان های انسان دوستانه غیر مذهبی تشکیل دادند؛ از جمله:
اول - میرزا احمد سهراب
از یاران قدیمی و پرکار عبدالبهاء بود که «کاروان خاور و باختر» را بنیان نهاد. برخی نویسندگان، فرقه سهرابیه را وابسته به وی می دانند.
دوم - عبدالحسین تفتی آواره
عده ای دیگر نیز آیین بهایی را به طور کامل رها کردند و به دامان پرمهر اسلام بازگشتند؛ از جمله تفتی در زمان بهاییت آواره نامیده می شد و بعد از بازگشت، خود را آیتی نامید. در پی این بازگشت، شوقی افندی مهم ترین کتاب تاریخ بهاییت به نام الکواکب الدریه فی مأثرالبهاییه را که وی نگاشته بود و مرکز میثاق بهاءالله، یعنی عبدالبهاء آن را تأیید کرده بود، بی اعتبار اعلام کرد. کتاب کشف الحیل در واقع، توبه نامه آیتی از منجلاب بهاییت است.
سوم - فضل الله صبحی مهتدی
خاندان وی از کهن ترین خاندان های بابی بهایی کاشان و خود او از نزدیکان درگاه عباس افندی بود. پیام پدر و خاطرات صبحی از معروف ترین آثار وی در معرفی و نقد این فرقه است. از نوشته هایش معلوم می شود شوقی به عادتی زشت دچار بود که بهاءالله در کتاب اقدس از بیان حکم آن خجالت کشید و مبهم باقی ماند.
چهارم - میرزا حسن نیکو بروجردی
وی نیز با نگارش کتاب فلسفه نیکو، شرح حال و چگونگی ورود و خروج خود را به فرقه بهایی بیان و اسراری را نیز از این فرقه افشا می کند که بهاییان را شرمنده و خشمگین می سازد و دیگران را غرق در حیرت و شگفتی می کند از این همه پستی در یک مجموعه به ظاهر دینی.
پنجم - میرزا صالح اقتصاد مراغه ای
میرزا صالح اقتصاد مراغه ای، منشی محفل روحانی بهاییان بود که پس از رسیدن به مقام «مبلّغی امرالله و ناشر نفحات الله» و آشنایی با احوال بهاییان و آثار آنها، از بهاییت روی گرداند و مسلمان شد و کتاب ایقاظ را در رد آنان نگاشت. (۲)
📗۱- توقیعات مبارکه، ج ۲ ، ص ۱۶۵.
📗۲- نک: سید محمدباقر نجفی، بهاییان، ص ۲۸۲.
📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۷۷-۷۹
#تحلیل_نقد_بهائیت
#شوقی_افندی
🚫@bahaiyat🚫
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥چشم بندی بهائیان ایران
〽️تا به حال بهائیها از خودشون پرسیدن که چرا کتاب عربی پیامبر ایرانیشون، به تمامی زبانها غیر از فارسی ترجمه شده؟
📎 #کتاب_اقدس
📎 #شوقی_افندی
📎 #تحری_حقیقت
🚫@bahaiyat🚫