۳_رشد زیرساخت ها در جمهوری اسلامی، روند طبیعی رشد بوده یا عملکرد نظام؟ یک ابهام مهم دیگر که در سنجش عملکرد اقتصادی کشور مطرح می شود این است که با وجود پذیرش رشد قابل توجه زیرساخت ها، این رشد، محصول روند طبیعی حرکت اقتصادها، تکنولوژی و ارتباطات بوده است و در صورت تداوم نظام پیشین، با همه ایرادهایی که داشت، همین رشد حاصل می شد. منظور از روند طبیعی یکی رشد تکنولوژی و دیگری صرف منابع عمومی (پول نفت و مالیات) برای ایجاد زیرساخت ها و امکانات رفاهی است که توسط هر دولتی که حداقل پاسخ گویی و شفافیت را داشته باشد انجام می شود. در پاسخ باید اذعان کرد که روند طبیعی رشد برای بسیاری از کشورها حاصل شده و بخشی از رشد در ایران نیز نتیجه این روند طبیعی بوده است اما شواهد آماری و میدانی متعددی وجود دارد که نشان می دهد جمهوری اسلامی، این روند را تسریع کرده است. * رشد سریع تر کشور در بسیاری از شاخص ها نسبت به کشورهای مشابه؛ که در نمودارهای سازمان های بین المللی نیز آمده است به خوبی نشان می دهد که سرعت رشد زیرساخت ها در کشور، نه تنها کند نبوده بلکه از بسیاری از کشورهای مشابه سریع تر بوده است.(به عنوان نمونه سرعت رشد علمی در ایران بیشتر از تمامی کشورهاست) اما شاید سوال شود که جمهوری اسلامی، چگونه و با چه ابزارهایی توانسته است بر سرعت بهبود زیرساخت های رفاهی (و اقتصادی) بیفزاید؟ در پاسخ باید به عملکرد مناسب دولت ها (شاخص کارایی مخارج دولت) و به خصوص نقش نهادهای انقلابی در ایجاد و توسعه زیرساخت های ارتباطی، آموزشی و درمانی (به ویژه در مناطق محروم و روستایی) توجه کرد. در این مجال فرصت تشریح نیست اما عملکرد جهاد سازندگی در ابتدای انقلاب در سازندگی کشور و همچنین بسیج سازندگی، بنیاد برکت، قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه و ستاد اجرایی فرمان حضرت امام خمینی بر کسی پوشیده نیست و آمار و ارقام آن (به خصوص در این روزها) به راحتی قابل دسترس است. * گفتیم که زیرساخت ها به چهار دسته ارتباطی (جاده، ریل، بندر، فرودگاه، تلفن، اینترنت و...) آموزشی (دوره درسی رایگان، مدرسه، دانشگاه و ...)، بهداشت و درمان (بیمارستان، بیمه های فراگیر و ...) و رفاهی (دسترسی خانوارها و بنگاه ها به آب، برق، گاز و ...) قابل تقسیم است. جداول و نمودارهای بین المللی نشان می دهد که اولا ایران از نظر زیرساخت های فیزیکی لازم برای توسعه اقتصادی رتبه حدود 50 یا کمتر دارد؛ یعنی وضعیت ایران از 150 کشور جهان بهتر است. ثانیا با تمرکز در حوزه آموزش به خوبی می بینیم که به مدد زیرساخت های آموزشی، منابع عظیمی برای توسعه ایجاد شده است اما هنوز در ابتدای نیمه دوم راه، یعنی ایجاد ظرفیت لازم برای استفاده از این منابع هستیم. ادامه دارد... @man_enghelabiam313

۴_فساد بیشتر شده است یا ادراک فساد؟ سوال مهمی که درباره عملکرد اقتصادی جمهوری اسلامی طرح می شود مربوط به موضوع فساد، قاچاق، رانت جویی و غلبه رابطه بر ضابطه در دستگاه های دولتی است. در این که کشور از نظر این شاخص ها در وضعیت مناسبی نیست، تردیدی وجود ندارد اما آیا وضعیت نسبت به کشورهای مشابه و همین طور قبل از انقلاب بدتر است. شواهدی که در ادامه می آید پاسخ منفی به این سوال را تایید و تقویت می کند: * رشد ارتباطات و افزایش ادراک و اعلان فساد؛ احتمالا خوانندگان این مطلب جزئیات بسیاری درباره بابک زنجانی، نوع تخلف او و حتی سهم هر ایرانی از تخلف او می دانند. اما درباره حجم قابل توجه نفتی که در دهه 50 به اسرائیل داده شد و هیچ وقت پول آن برنگشت هیچ اطلاعی ندارند. البته هر دو بد و مذموم است اما مسئله این است که این روزها به خاطر گسترش ارتباطات، اطلاع از انواع تخلفات بسیار بیشتر از قبل است و ذهن بسیاری از ما در اثر تکرار این اخبار، قدرت مقایسه را از دست می دهد. * وارونه نمایی یا بزرگ نمایی درباره برخی فسادها؛ احتمالا دیده اید که برخی در شبکه های اجتماعی با جمع زدن ارقام فسادهای مختلف و تقسیم آن بر جمعیت ایران سهم هر ایرانی را از آن محاسبه می کنند! اما آیا به واقع همه این فسادها از محل منابع عمومی و قابل تقسیم به جمعیت است؟ قطعا خیر. اجازه بدهید چند مثال بزنیم. مثلا در برخی رسانه ها مدت ها ارقامی مبنی بر تخلف چند هزار میلیاردی رئیس جمهور سابق دست به دست می شد و برخی رسانه ها هم طبق معمول دست به کار شده و محاسبه می کردند که سهم هر ایرانی از این تخلف چقدر است؟ این در حالی است که این تخلف بودجه ای با دستورالعمل ها مطابقت نداشته است، به این معنی که مبالغی در محلی غیر آن جا که باید خرج شده است؛ مثلا برای واردات بنزین یا پرداخت یارانه. دقیقا همین موضوع هم در خصوص دولت یازدهم در گزارش تفریغ بودجه مطرح شد. البته قطعا این انحرافات هم نادرست است اما آن گونه که بازتاب داده می شود، به معنی حیف و میل یا اختلاس نیست بلکه صرف منابع در محلی غیر از محل پیش بینی شده است. * غلبه جذابیت اخبار منفی بر مثبت؛ به عنوان یک اصل در فضای رسانه ای، همواره اخبار منفی با ضریب بسیار بزرگ تری نسبت به اخبار مثبت پوشش داده می شود. مثلا انتشار فیش های حقوقی نجومی میلیون ها بار در شبکه های اجتماعی دیده و در معاشرت های روزانه بازگو می شود اما بازگرداندن چند ده میلیارد تومان از این مبالغ، بسیار کمتر دیده می شود. یا این که همه درباره فساد سه هزار میلیاردی می دانند اما درباره این خبر که نه تنها اصل فساد بلکه مبالغی بیشتر از اموال متهم نقد شده و عودت داده شده را کسی بازتاب نمی دهد. * حجم ممنوعیت های تجاری و موضوع قاچاق؛ ایران در موضوع قاچاق تقریبا یک کشور یکتاست چرا که هیچ کشوری به اندازه ما موانع تجاری (تعرفه ای و غیرتعرفه ای) بر مبادلات وضع نکرده است. این در حالی است که برخی از کشورها به خاطر عضویت در wto عموما معضلی به اسم قاچاق ندارند و بسیاری دیگر با حجم بسیار کمتر با این مشکل مواجهند. * خلأ مرجع مقایسه: نکته آخر هم این است که باید بپذیریم تخلف و فساد اولا در جوامع بشری همیشه بوده است و ثانیا در جوامع پیچیده امروزی بیشتر است و ثالثا در کشورهایی چون ما که از همان ابتدای ورود به عصر مدرن در دوران پهلوی اول، برداشتی نادرست و ناقص از نهادها و سیستم های اقتصادی، نظارتی و بوروکراسی دنیا داشته ایم، شکاف ها برای سوءاستفاده بسیار بیشتر است. اما با همه این ها، گاهی ما در انجام مقایسه، به دلیل محاصره با اخبار منفی داخلی ( و البته فضاسازی های انبوه رسانه های معاند)، دچار خطا می شویم. یک مثال ساده از این موضوع با استفاده از داده های بین المللی است در حالی که فکر می کنیم اعمال رابطه، پارتی بازی و سوءاستفاده از مناصب دولتی در کشور بسیار فاجعه بار است، با این حال، وضعیت کشور از این جهت بهتر از حدود 100 کشور دنیاست. همه آن چه در این بخش گفته شد، به هیچ وجه به معنی مقبول شمردن انحرافات و تخلفات یا حتی تجویز درصد کمی از انحراف نیست، بلکه صرفا به این معنی است که وضعیت ما متفاوت با همه دنیا نیست. به نظر نگارنده، آن چه بیش از ناکارآمدی ها و برخی انحرافات به مسیر پیشرفت کشور آسیب می زند، القای این دروغ است که در وضعیت بغرنج و خاص و منحصر به فردی قرار گرفته ایم. این موضوع با آسیب به اعتماد به نفس، استقلال و البته هویت ایرانی-اسلامی کشور، جرئت هرگونه ریسک پذیری، ایجاد تحول و حرکت مقتدرانه را از کشور (مردم و نظام های تصمیم گیری) خواهد گرفت و آسیب بزرگی به کشور خواهد زد. @man_enghelabiam313

🚨حقوق‌های نجومی کارکنان شرکت های دولتی نفت و گاز به روایت آمار 🔹میانگین حقوق کارمندان نفت و گاز ۲۹ میلیون تومان 🔹حقوق ۲۹ تا ۴۸ میلیونی ۹ شرکت نفتی و گازی 🔹 دستمزد کارگران در سال ۹۹ : دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان 🔺وزیر آموزش و پرورش : فاصله و تفاوت حقوق فرهنگیان با دیگر کارکنان دولت را کم کرده‌ایم! ـــــــــــــ 🇮🇷 @man_enghelabiam313

🎥اثر گناه و معصيت بر قلب انسان 🔻استاد فاطمي نيا @man_enghelabiam313

آیا سران‌ قوا واکسن کرونا زده‌اند؟ #کرونا @man_enghelabiam313