#تا_انتها_بخوانید توصیه های این زن 83 ساله را جدی بگیرید در این جا نامه ای آورده ام که یک زن ۸۳ ساله به یکی از دوستانش نوشته است. نامه را بخوانید و توصیه های او را قبل از این که دیر شود جدی بگیرید. آخرین سطر نامه را که بسیار تاثیربرانگیز است روی کاغذ بنویسید و جایی جلوی چشمتان بگذارید. “برتای عزیز” مدتی است بیشتر مطالعه می کنم و کمتر گردگیری می کنم. در حیاط نشسته ام و بدون این که نگران علف های هرز باغچه باشم از منظره باغچه لذت می برم. وقت بیشتری را با خانواده و دوستانم می گذرانم و کمتر کار می کنم. زندگی باید الگوی تجربیات برای دوست داشتن باشد نه برای تحمل کردن. من سعی دارم این لحظات را دریابم و آن ها را گرامی بدارم. هیچ چیزی را ذخیره یا پس انداز نمی کنم و از ظروف گران قیمتم در هر مناسبتی استفاده می کنم. بهترین لباسم را در فروشگاه میپوشم. نظر من این است که هر چه ظاهر بهتری داشته باشم فروش بهتری هم خواهم داشت. عطر خاصم را برای مناسبت های خاص کنار نمی گذارم بلکه آن را در محیط کار و فروشگاه ها هم استفاده می کنم. یکی از این روزها کنترلم را روی توانایی هایم از دست می دهم. پس اگر چیزی امروز ارزش گفتن، شنیدن و عمل کردن دارد می خواهم امروز بگویم، بشنوم و عمل کنم. اگر مردم بدانند که شاید فردا وجود نداشته باشند امروز چه کارهایی انجام می دهند؟ فکر می کنم به یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستانشان زنگ می زنند. شاید هم با یکی از دوستان قدیمی تماس بگیرند و از او بابت کدورت ها عذرخواهی کرده و صلح کنند. شاید هم به یک رستوران چینی بروند و بهترین غذای مورد علاقه شان را سفارش دهند. نمی دانم این ها فقط حدس و گمان من است. اگر می دانستم وقتم محدود است انجام ندادن همین چیزهای کوچک مرا عصبانی می کرد. عصبانی برای ننوشتن نامه ای که همیشه دوست داشتم بنویسم. عصبانی برای نگفتن جمله “دوستت دارم” به همسر و فرزندانم. من سخت تلاش میکنم، نه برای این که چیزی را برگردانم یا ذخیره کنم، بلکه برای این که خنده و شادی را به زندگی ام بیاورم. هر صبح که چشم هایم را باز می کنم به خودم می گویم امروز همه چیز خاص است. هر روز، هر دقیقه و هر نفسی که میکشم هدیه ای از طرف خداوند به من است. شاید زندگی ما آن موسیقی که می خواستیم نباشد اما تا زمانی که زنده هستیم می توانیم با موسیقی زندگی برقصیم. آیا شما هم به زندگی به دید رقابت نگاه می کنید؟

♥️♥️♥️♥️ چرا باید ازدواج کنیم؟ ازدواج، مانند کوهنوردی دو نفره است اگر کسی خواست به کوهنوردی برود بهتر است دو نفره برود چون اول: در طول مسیر می توانیم با هم صحبت کنیم و گپ بزنیم و بگوییم و بخندیم. و متوجه چگونگی طی شدن مسیر نمی شویم و خستگی کمتر روی ما اثر می گذارد. دوم: گاهی وقتها از صعود پشیمان می شویم و این نفر دوم است که به ما روحیه می دهد و ما را به ادامة مسیر ترغیب می کند. سوم: وسایل مورد نیاز برای کوهنوردی را می توانیم بین خود تقسیم کنیم. وقتی که بار تقسیم می شود فشاری که بر روی هر کدام از ما می آید کمتر خواهد شد. چهارم: گاهی وقتها صعود مشکل و سخت می شود به گونه ای که یک نفره نمی شود صعود کرد و ما می توانیم به هم کمک کنیم. 👑 @baklasbashim

نمک را نمک فروش میفروشد نان را نانوا اما شخصیت انسان را کسی نمیفروشد شخصیت را هرکس برای خودش میسازد و درست ساختنش با ارزشتر ازهر چیزیست ارزش دادن به شخصیت یعنی ارزش دادن به انسانیت

🔅پابلو پیکاسو یک نقاشی را در عرض ۳ دقیقه کشید و قیمت هنگفتی بر روی آن گذاشت. خریدار با این قیمت گذاری مخالفت کرد و آن را برای ۳ دقیقه کار، منصفانه ندانست. پیکاسو به او پاسخ داد: "این کار در واقع در ۳۰ سال و ۳ دقیقه انجام گرفته، ۳۰ سالی که به آموزش و پیشرفت فردی و تجربه اندوختن گذشت." برخی افراد گمان می کنند که افراد موفق از خوش شانسی، استعداد ذاتی، یا نعمت الهی خاصی برخوردارند، اما در واقع پشت هر موفقیت پایدار، مدت ها تلاش طاقت فرسا وجود دارد....

کی‌گفته‌بهترین‌دوستا باهم‌دعوا نمیکنن! اتفاقا‌ دعوا میکنن! گاهی‌اوقات‌سوء‌تفاهمم ‌پیش‌میاد! حتی‌گریه‌هم‌میکنن! ولی‌بعد از‌چند‌ساعت‌میفهمن‌که نمیتونن‌بدونِ‌هم‌زندگی‌کنن! و اون‌لحظه‌ست ‌که‌دعوا باعثِ‌قویتر‌شدنِ رابطه‌میشه..!🚶♀♥️ قدر رفیق های واقعی تون رو بدونید

‌ در زمان احوالپرسی از جملات مثبت استفاده کنیم 📞 احتمالا شما هم دوستانی دارید که بعد از مدت ها با شما تماس می گیرند و یا اینکه اتفاقی آنها را می بینید و از همون ابتدا شروع می کنند به غُر زدن. میگند که، ▫️ی وقت حالی از ما نپرسیا. ▫️ تا من زنگ نزنم ی وقت زنگ نزنیا. ▫️ دیگه کلا ما رو فراموش کردیا.  یا اینکه وقتی باهاشون حال و احوال می کنی همش از دردها و ناراحتی هاشون میگند، جالب اینجاست که اگرم خیلی حالشون خوب باشه بازم ناله می کنند، مثلا ما میپرسیم “چه خبر؟ ” میگند: ▫️ ای بابا، همش بدبختی و بیچارگی ▫️ خدایی دیگه خسته شدم ▫️ امتحان و دانشگاه هم دهن ما رو آسفالت کرده ▫️ بابا صبح تا شب سرکاریم از هیچ جا خبر نداریم که، آخه اینم شد کار #معاشرت

به سه چیز هرگز نمیرسید 1-بستن دهان مردم 2-جبران همه ےشکستها 3-رسیدن به همه آرزوها سه چیزحتما به تومیرسد: 1-مرگ 2-نتیجه عملت 3-رزق و روزی

#تا_انتها_بخوانید توصیه های این زن 83 ساله را جدی بگیرید در این جا نامه ای آورده ام که یک زن ۸۳ ساله به یکی از دوستانش نوشته است. نامه را بخوانید و توصیه های او را قبل از این که دیر شود جدی بگیرید. آخرین سطر نامه را که بسیار تاثیربرانگیز است روی کاغذ بنویسید و جایی جلوی چشمتان بگذارید. “برتای عزیز” مدتی است بیشتر مطالعه می کنم و کمتر گردگیری می کنم. در حیاط نشسته ام و بدون این که نگران علف های هرز باغچه باشم از منظره باغچه لذت می برم. وقت بیشتری را با خانواده و دوستانم می گذرانم و کمتر کار می کنم. زندگی باید الگوی تجربیات برای دوست داشتن باشد نه برای تحمل کردن. من سعی دارم این لحظات را دریابم و آن ها را گرامی بدارم. هیچ چیزی را ذخیره یا پس انداز نمی کنم و از ظروف گران قیمتم در هر مناسبتی استفاده می کنم. بهترین لباسم را در فروشگاه میپوشم. نظر من این است که هر چه ظاهر بهتری داشته باشم فروش بهتری هم خواهم داشت. عطر خاصم را برای مناسبت های خاص کنار نمی گذارم بلکه آن را در محیط کار و فروشگاه ها هم استفاده می کنم. یکی از این روزها کنترلم را روی توانایی هایم از دست می دهم. پس اگر چیزی امروز ارزش گفتن، شنیدن و عمل کردن دارد می خواهم امروز بگویم، بشنوم و عمل کنم. اگر مردم بدانند که شاید فردا وجود نداشته باشند امروز چه کارهایی انجام می دهند؟ فکر می کنم به یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستانشان زنگ می زنند. شاید هم با یکی از دوستان قدیمی تماس بگیرند و از او بابت کدورت ها عذرخواهی کرده و صلح کنند. شاید هم به یک رستوران چینی بروند و بهترین غذای مورد علاقه شان را سفارش دهند. نمی دانم این ها فقط حدس و گمان من است. اگر می دانستم وقتم محدود است انجام ندادن همین چیزهای کوچک مرا عصبانی می کرد. عصبانی برای ننوشتن نامه ای که همیشه دوست داشتم بنویسم. عصبانی برای نگفتن جمله “دوستت دارم” به همسر و فرزندانم. من سخت تلاش میکنم، نه برای این که چیزی را برگردانم یا ذخیره کنم، بلکه برای این که خنده و شادی را به زندگی ام بیاورم. هر صبح که چشم هایم را باز می کنم به خودم می گویم امروز همه چیز خاص است. هر روز، هر دقیقه و هر نفسی که میکشم هدیه ای از طرف خداوند به من است. شاید زندگی ما آن موسیقی که می خواستیم نباشد اما تا زمانی که زنده هستیم می توانیم با موسیقی زندگی برقصیم. آیا شما هم به زندگی به دید رقابت نگاه می کنید؟

#دکتر_هلاکویی من نمی دونم چطور از مادرها خواهش و التماس کنم حداقل تا ۲۴ ماهگی کنار فرزندشون بمونند..! تمام وحشت کودک در دو سال اول ترک شدن و تنها شدنه و ما با ترک کردن اونا به بهانه کار و ... این پیام رو (بدلیل ناتوانی کودک در هضم واقعیت) ناخودآگاه بهشون میدیم که تو بدی، دوست داشتنی نیستی، من تو رو نمی خوام،... و کودک تا پایان عمر از وحشت تنهایی به بدترین ها خواهد چسبید.

انشاء یک دانش آموز با موضوع آیا تلگرام خوب است؟ به نظر من تلگرام چیز خوبی است. در تلگرام همه آدم ها خوبند. همه چیزهای خوب و با مزه می نویسند. من فامیل های تلگرامى خود را بیشتر از فامیل های واقعی ام دوست دارم. مثلا دایی عزت که به قول بابایم اخلاقش خیلی گند است و زورکی جواب سلام ما را می دهد کلی جوک های خنده دار در تلگرام می گذارد و ما را می خنداند یا عمه اقدس که چشم دیدن هیچکدام ما را ندارد یک پا شاعر شده است و مرتب از مهربانی و گذشت حرف می زند. من نوشته های عمه اقدس را خیلی دوست دارم. زن عمو خدیجه همش از طبیعت و حفظ اون میگه اما مامانم میگه پس چرا پوست پفک رو تو خیابون میندازه ! دایی محسن هم حرفای قشنگ واسه حیوونا میزنه و میگه باید به اونها غذا بدیم و نازشون کنیم .. اما خودم دیدم با لگد یه گربه رو زد . زهرا خانم همسایه بالاییمون خانم جلسه ایه و حدیث و دعاهای خوبی توی تلگرام میذاره و همش از خدا تشکر میکنه اما پیش مامانم که میاد همش شوهرشو نفرین میکنه و غیبتشو میکنه. به نظر من بهشت جایی مثل تلگرام است همه با هم خوبند و حرف های خوب می زنند. وقتی بزرگ شدم می خواهم با یکی در تلگرام عروسی کنم و صبح تا شب با او در تلگرام زندگی کنم. ای کاش همه بتوانیم با هم در جایی مثل تلگرام زندگی کنیم پایان