#یه_نکته_مهم #آزادی #زن ، #شخصیت زن ، #هویت زن از دیدگاه دختر محجبه #کانادایی https://eitaa.com/bandegizendegi #نوجوانان تون رو هم در دیدن و فکر کردن به یافته های این #دختر خانم سهیم کنید ☘

خب حالا مرور گفته های این #دختر #جوان #کانادایی به زبانی #علمی و #روان شناختی👇👇 #یه_سوال اگر جامعه را به لحاظ پوشش آزاد بگذاریم بهتر نیست⁉️ 👈برخی می گویند بیاییم و جامعه را به لحاظ پوشش آزاد بگذاریم. اگر اینطور باشد، به تدریج حساسیت افراد کم می شود و این چالش ها هم از بین خواهند رفت. این مدّعا، از چند جهت قابل بررسی است. نخستین جهت اینکه آیا اگر محدودیت را برداشتیم، این محدودیت را باید به کل برداریم یا اینکه باید در یک جایی متوقف شویم که دیگر از آنجا به بعد محدودیت برقرار باشد؟ 👈اگر گفته شود از یک جایی به بعد دیگر نمی توان تحمل کرد و باید محدودیت اِعمال شود، آنوقت می پرسیم این «جایی که می گویید» دقیقا کجاست؟ و با چه شیوه ای می توان مشخص کرد که این محدودیت باید از کجا آغاز شود؟! 👈نتیجه نهایی این می شود که مساله قبل حل نمی شود، فقط کمی جا به جا می شود و باز همان اِشکال کسانی که می گویند محدودیت هست، سر جای خود باقی می ماند. امّا اگر گفته شود که محدودیتی نباشد، نتیجه چه می شود؟👇 لازم نیست برای پاسخ به این پرسش، زیاد فکر کنیم. فقط کافی است ببینیم در کشورهایی که این مسیر را تجربه کردند، چه اتفاقی افتاده است. 👈 نتیجه این است: دختران به جای اینکه با شخصیت خود دیده شوند، با جاذبه های جنسی شان دیده می شوند. بله، جنسی سازی دختران (Sexualization of girls)، نتیجه اِعمال سیاست برداشتن محدودیت های جنسی در غرب بوده است. جنسی سازی دختران یعنی چه؟ به طور خلاصه، یعنی اینکه دختران به جای اینکه انسان هایی قابل احترام و دارای کرامت دیده شوند، به عنوان موجودات جنسی دیده شوند. و نتیجه این فرایند چیست؟ آنچه امروز از آن به خود شیء انگاری یا شیء انگاری جنسی نامگذاری می شود. خودشیء انگاری (Self-objectification). شیءانگاری جنسی (Sexual objectification) به تعامل کردن با زنان و ادراک ایشان به عنوان اشیای جنسی اشاره دارد. در این فرآیند، فرد عینیت یافته، در چشم ناظران، به یک «بدن غیرانسانی» تبدیل می شود. این اصطلاح به درستی بیانگر دو بعد اصلی تعریف کنندۀ شیءانگاری است: ابزار (وسیله) بودن و انکار انسانیت. هنگامی که زنان شیئیت می یابند با آنها به عنوان بدن صرف، ابزاری برای استفاده و لذت دیگران برخورد می شود (ابزار بودن). علاوه بر این، آنها از شخصیت خود محروم میشوند و به عنوان موجوداتی مکانیکی و بی فکر در نظر گرفته می شوند که قادر به تجربه حالات ذهنی انسانی نیستند (انکار انسانیت). بر اساس نظریه شیءانگاری، ابزار اصلی شیءانگاری، نگاه شیءگونه است که به نگرش‌های کم و بیش صریح مردانه، کنایه‌های جنسی یا اظهارنظرهای متمرکز بر ظاهر فیزیکی زنان اشاره دارد. این نوع بازخوردهای بین فردی می تواند توسط زنان درونی شود و باعث خودشیئی انگاری آن ها، یعنی توجه بیشتر آنها به بدن و ظاهر فیزیکی شان به جای شخصیت کامل آن ها، شود. از جمله پیامدهای روانشناختی خودشیءانگاری در زنان می توان به موارد زیر اشاره کرد👇 کمتر اخلاقی و انسانی دیدن خود، احساس گناه زیاد در قربانیان زن، عملکرد شناختی ضعیف تر، حساس شدن نسبت به ظاهر خود، مورد تجاوز و آزار جنسی قرار گرفتن، مشکلات سلامت روان بیشتر (بی اشتهایی و پرخوری عصبی، افسردگی، مشکلات کارکرد جنسی)، افزایش شرمگینی و اضطراب نسبت به بدن، احساس ناتوانی در انتخاب آگاهانه و اراده آزاد و ... . زنانی که در معرض ارزیابی های مبتنی بر زیبایی بدنی از جانب دیگران قرار می گیرند (به عنوان نمونه وقتی زیبایی های بدنی شان در معرض دید مشاهده گران بیرونی قرار میگیرد)، مستعدّ این وضعیت هستند. نک: - Baldissarri C, Andrighetto L, Gabbiadini A, Valtorta RR, Sacino A, Volpato C. Do Self-Objectified Women Believe Themselves to Be Free? Sexual Objectification and Belief in Personal Free Will. Front Psychol. 2019 Aug 8;10:1867. doi: 10.3389/fpsyg.2019.01867. PMID: 31440196; PMCID: PMC6694764. - Calogero R. M., Tantleff-Dunn S., Thompson J. K. (2011). Self Objectification in Women: Causes, Consequences, and Direction for Research and Practice. Washington, WA: American Psychological Association ✍دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/bandegizendegi