ما بچه‌های فاطمه‌ایم «یادش بخیر مادرم از کودکی مرا می‌برد تکیه تکیه که نذر شما کند یادم نمی‌رود که مرا فاطمیه‌ها می‌برد با حسین شما آشنا کند» شبیه کودکان بانمکی هستند که همیشه در روضه‌ها دیده‌ایم و حتی شبیه بچگی‌های خودمان. بچه‌هایی که کل مدت سخنرانی و حتی روضه را با همان لباس مشکی که مادرشان دوخته، در حال بازی‌ و بازی‌گوشی و گاهی نقاشی کشیدنند. کودکانی که وسط روضه، وقتی چشمان پر از اشک پدر و مادرشان را می‌بینند، با آستین کوچکشان آن‌ را پاک می‌کنند و شاید هم از سر محبت کودکانه، بوسه‌ای هم بر صورتشان بزنند. تصویرسازی‌های «محمدرضا دوست‌محمدی» برای ایام شهادت حضرت زهرا (س) یادآور چنین صحنه‌هایی است. این تصویرسازی‌ها شبیه دنیای خود کودکان، فضای ساده‌ای دارند. مانند نقاشی‌هایی که خود بچه‌ها با رنگ‌های ساده بر روی کاغذ سفید می‌کشند.در این طراحی‌ها کودکانی را تصویرسازی کرده که لباس مشکی پوشیده‌اند و سربند و پرچم «یا زهرا (س)» با خود دارند و در حال کمک به پیرزن همسایه یا در حال محبت به مادر و حتی گریه و غصّه برای حضرت زهرایند. البته طراح، محبت اصلی را در هم‌رنگ شدن با زندگی حضرت زهرا تصویر کرده و کودکان را به سمت اعمالی تشویق می‌کند که باعث خوش‌حالی حضرت زهراست و بچه‌ها را به ایشان نزدیک‌تر می‌کند. مثل ترغیب به خواندن حدیث کساء یا یادگرفتن تسبیحات حضرت زهرا (س).دوست‌محمدی در این آثار از فضای مرثیه و مصیبت صرف فراتر رفته و گویا در حال نشان دادن یک زندگی فاطمی و مومنانه است.

زیرنویس فارسی/ گروهی از زنان غزه با یادآوری زندگی حضرت فاطمه(س)، صبر و استقامت در این سختی‌ها و مصیبت‌ها رو به همدیگه یادآوری می‌کنند...

❌ایتا در آمریکا ▪️اگر ایتای‌ما سیصد میلیون کاربر در آمریکا داشت، بنظرتان با آن چه مطالبی را منتقل می‌کردیم؟ ▪️مدیر یک پیام‌رسان چقدر قدرت دارد؟ ▪️آیا آمریکا می‌تواند بوسیله‌ی سروش در ایران اغتشاش ایجاد کند؟ ▪️آیا مهندسی جریان اطلاعات در شبکه اجتماعی واقعیت دارد؟ 👀پاسخ‌ها‌ را ببینید... #شبکه_ملی_اطلاعات