اصل هشتاد و نه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (اصل استیضاح وزیران و رییس جمهور): نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزیران یا هر یک از وزراء را استیضاح کنند، استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود. هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح باید ظرف مدت ده روز پس از طرح آن در مجلس حاضر شدو و به آن پاسخ گوید و از مجلس رأی اعتماد بخواهد. در صورت عدم حضور هیأت وزیران یا وزیر برای پاسخ، نمایندگان مزبور درباره استیضاح خود توضیحات لازم را می‌دهند و در صورتی که مجلس مقتضی بداند اعلام رأی عدم اعتماد خواهد کرد. اگر مجلس رأی اعتماد نداد هیأت وزیران یا وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود. در هر دو صورت وزرای مورد استیضاح نمی‌توانند در هیأت وزیرانی که بلافاصله بعد از آن تشکیل می‌شود عضویت پیدا کنند. در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رییس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رییس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسایل مطرح شده توضیحات کافی بدهد. در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رییس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رییس جمهور رأی دادند مراتب جهت اجرای بند ده اصل یکصد و دهم به اطلاع مقام رهبری می‌رسد.

مراتب استیضاح رئیس‌جمهور در اجرای بند 10 اصل 110 قانون اساسی عزل رئیس‌جمهور به اطلاع مقام معظم رهبری می‌رسد. یکی از اختیارات ایشان حسب بند 10  اصل 110 قانون اساسی، عزل رئیس‌جمهور پس از رأی عدم کفایت وی براساس اصل 89 قانون اساسی است

لطفا فعلا مطلب ارسال نکنید تا بحث استیضاح تموم شه

بحث در مورد کنار گذاشتن روحانی به شیوه های مختلف بعد از انتخابات ۹۲ ابتدائا از طرف عده ای از جناح اصولگرا که خود را شکست خورده انتخابات می دیدند و نظام و کل حکومت را با خود میسنجیدند مطرح شد و کم کم در تابستان ۹۷ پس از ناکامیهای دولت در پسا برجام حتی از سوی طرفداران دولت داغ شد! جناح های مختلف و از جمله برخی حامیان دولت با اهداف مختلف این مطلب را دنبال میکردند که میشود گفت از ۳ تیر در ابعادی متفاوت در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفت. یعنی، زمانی که یحیی رحیم صفوی مشاور و دستیار نظامی آیت الله خامنه ای، با انتقاد شدید از وضعیت کشور گفت: "گاهی به نظر می‌رسد اگر دولت نباشد، کشور بهتر اداره می‌شود".

حضرت آقا تا حدود یک ماه و نیم نسبت به اظهارات مدافعان برکناری رئیس جمهور واکنش نشان ندادند. هنگامی به موضوع ورود کردند که محمود احمدی نژاد در ۱۸ مرداد در پیامی ویدیویی خواستار استعفای حسن روحانی و برادران لاریجانی از ریاست قوای مجریه، مقننه و قضائیه جمهوری اسلامی شد و مشخصا، خطاب به آقای روحانی تاکید کرد: "ادامه حضور شما هم به ضرر کشور است و هم به ضرر خود شما." چهار روز بعد از آن اظهارات بود که امام خامنه ای در سخنرانی عمومی فرمودند: "اینهایی که خطاب میکنند به دولت که بایستی دولت برکنار بشود و *از این قبیل حرف‌ها*، اینها دارند در *نقشه‌ی دشمن* کار می‌کنند." اظهاراتی که -با توجه به زمان بیان آن- نوعی پاسخگویی به رئیس دولت های نهم و دهم تلقی میشد ولی اکنون مشخص است که درایت حضرت آقا و بصیرت ایشان برای استفاده از مهره دشمن بر علیه گفتمان دشمن بود. ایشان در ۱۵ شهریور تاکید کردند: "ایجاد تشکیلات و کار موازی با دولت نیز به صلاح و موفق نخواهد بود و تجربه ثابت کرده است که کار باید *به وسیله‌ مسئولان آن*، در مجاری قانونی انجام بگیرد."

حالا سوال؛ مگر حضرت آقا کم کاری و کارشکنیهای مسئولان اجرایی کشور را نمیدیدند؟ چطور عنوان کردند که کار باید از مجرای همین مسئولان پیش برود؟

قبل از اینکه وارد تحلیل شویم بنگرید به اصل يكصد و سي و يكم قانون اساسی درمورد شرایط پس از غزل استعفا یا قبول استیضاح رئیس جمهور : در صورت فوت، عزل، استعفاء، غيبت يا بيماري بيش از دو ماه رئيس جمهور و يا در موردي كه مدت رياست جمهوري پايان يافته و رئيس جمهور جديد بر اثر موانعي هنوز انتخاب نشده و يا امور ديگري از اين قبيل، معاون اول رئيس جمهور با موافقت رهبري، اختيارات و مسئوليتهاي وي را بر عهده ميگيرد و شورايي متشكل از رئيس مجلس و رئيس قوه قضائيه و معاون اول رئيس جمهور موظف است ترتيبي دهد كه حداكثر ظرف مدت پنجاه روز رئيس جمهور جديد انتخاب شود. در صورت فوت معاون اول و يا امور ديگري كه مانع انجام وظايف وي گردد و نيز در صورتي كه رئيس جمهور، معاون اول نداشته باشد مقام رهبري فرد ديگري را به جاي او منصوب ميكند.

پس تا اینجا از منظر ساختار قانونی کشور هیچ تفاوتی در پسا استیضاح یا استعفا نیست

یعنی در شرایط کنونی دو به یک میشویم اهم وظایف گردن معاون اول می افتد و اینبار ریاست مجلس هم کمک

*تعلق روحانی به طیف اصلاحات با هیچ آبی پاک نمیشود مگر ؟؟؟ در تاریخ ثبت شده است که  هاشمی رفسنجانی پس از به روی کار آمدن دولت روحانی تصریح کرده بود: «دکتر روحانی یک هفته قبل از انتخابات ۹۲، سه درصد رأی داشت که با حمایت «من» به بالای ۵۰ درصد رفت». از این رو می‌توان گفت مسئولیت دولت این روزها به پای اصلاحات نوشته شده است. همانطور که محسن پیرهادی دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت گفت: «من قبول ندارم که تفکر اصلاح طلب و کارگزاران به ویژه در تیم اقتصادی دولت نفوذ کرده، این تخفیف ماجراست. حرف من این است که ترکیب اقتصادی دولت فعلی، دقیقا نسخه تمام عیار عملکرد کارگزارانی و اصلاح طلبی است.»

خب از آنجایی که دولت روحانی با حمایت اصلاح‌طلبان روی کار آمده ، عملکرد ضعیف این دولت بر سبد رأی جریان اصلاح‌طلب و ناکارآمد جلوه دادن تفکر اصلاحات تاثیر زیادی دارد؛ بنابراین اینکه اصلاح‌طلبان، نزدیک انتخابات حساب خود را از دولت جدا کنند و وضعیت بد کشور را ناشی از عملکرد شخص رئیس‌جمهور بدانند، تنها راه نجات اصلاحات و حامیان تفکر لیبرال در کشور است

شخصیت‌های اصلاح‌طلب پروژه عبور از دولت و شخص روحانی را دنبال می‌کنند تا سرمایه اجتماعی خودشان را حفظ کنند و تفکر لیبرال و اصلاحات را زنده نگه دارند

این موضوع را میتوان به سادگی از زبام سعید حجاریان تئوریسین اصلاحات شنید: وی با رندی همیشگی خود از زبان اصولگرایان سخن گفته و در تشریح وضعت دولت روحانی در صورت وخیم شدن اوضاع و ناکامی در برجام چنین اظهار می‌دارد: «در صورتی که وضعیت گفته شده تشدید شود، راست‌ها چهار سناریو پیش روی دولت روحانی قرار خواهند داد. اولین آنها پیشنهاد استعفاست؛ یعنی روحانی را به استعفا دلالت کنند. دومین سناریو، اِعمال فشار است؛ و بر سر مسائل شخصی رییس‌جمهور مانور دهند. سپس بر مبنای عکس‌العمل روحانی حملات را تشدید کرده و از رییس‌جمهور مشروعیت‌زدایی و نهایتا وی را وادار به کناره‌گیری کنند. سناریوی سوم، طرح عدم کفایت روحانی است؛ به نظر اگر اکثریت مجلس تا پایان سال اوضاع را بحرانی ببینند و نتوانند در برابر فشار مردم تاب بیاورند و به این جمع‌بندی برسند که دولت توانایی حل بحران ندارد، لاجرم و شاید بنا به بعضی صحبت‌ها موضوع عدم کفایت را مطرح می‌کنند. آخرین سناریو از جنس پرونده‌سازی است؛ به این نحو که مجموعه عملکرد روحانی را رصد کنند و فی‌المثل بگویند رییس‌جمهور با اصحاب فتنه سر و ‌سرّی داشته یا در موضوع برجام دو و سه با خارجی‌ها ارتباطی برقرار کرده است، لذا نمی‌تواند سکاندار قوه مجریه باشد.»

ببینید چقدر دقیق فقط به روحانی پرداخته درصورتی که همه ما میدانیم روحانی فقط یک مهره از این تفکر است

حالا خوب است ما به این سوال پاسخ دهیم آیا به دنبال زدن شخص هستیم یا تفکر؟

و اینکه پس از طرح استیضاح چه اتفاقاتی رقم میخورد آیا اصلاحاتیها و کل عقبه تبلیغاتی آنها از همین فرصت استفاده نمیکنند برای محکم کردن بنیان متزلزلشان که با درایت حضرت آقا رو به فروپاشیست؟

بگذارید خیلی مصداقی عرض کنم با کلید خوردن استیضاح دو اتفاق محتمل است: ۱_ اصلاحاتی ها هم با سرو صدای تبلیغاتی با ما همراه میشوند و پروژه استیضاح به نتیجه میرسد که نهایت الامر اینطور در جو عمومی جامعه مطرح میکنند که ما انقدر به مملکت و مردم اهمیت میدهیم که وقتی حس کردیم یک نفر وابسته به گفتمان خودمان هم توان انجام مسئولیتش را ندارد خودمان کنارش گذاشتیم و به همین طریق دوباره محبوبیت میخرند. ۲_ استیضاح را به نفع خود می گردانند و با توضیحاتی اینچنینی که مخالفان دولت در همه شرایط دنبال سنگ اندازی بوده و هستند و الان هم در این شرایط سخت فقط به دنبال زدن دولتند افکار را منحرف میکنند و باز جان دوباره میگیرند و نهایت با عدم عزل روحانی این تفکر اوج میگیرد که مسبب اوضاع دولت و طیف اصلاحات نبوده که در استیضاح رای کافی نیاورد پس قطعا حکومت و حضرت آقا مقصر اصلی است.

در صورتی هم که پس از استیضاح نماینده ها از توضیحات روحانی قانع نشوند و غزل او پیش بیاید چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ دولت قطعا بر کارشکنیها می افزاید در همین زمان گروههای اغتشاش گر هماهنگ میشوند جهت آشوب به بهانه های مختلف و دستگاه تبلیغاتی هم بر این اوضاع میدمد و قبل از انتخابات مجلس براندازی کلید میخورد با عدم درایت کسانی که فکر میکردند حزب اللهی هستند و گوش به فرمان حضرت آقا

حالا شاید بهتر بتوانیم درک کنیم که چرا موسوی و کروبی و خاتمی که قطعا در دادگاه مفسد فی الارض هستند تا کنون دادگاهی نشده و نظام چنین رویه ای با آنها در پیش گرفته چون این افراد و مهره های اصلی را به این صورت به عنوان مهره سوخته در می آورد و از کارآمدی می اندازد و از سوی دیگر عدم کارآمدی تفکرشان را برای مردم به اثبات می رساند و به همین دلیل است که بارها عرض کردم مرده کروبی و خاتمی و موسوی الان برای طیف اصلاحات ارزشمند تر است از در حصر بودن آنها

همین که آقا فرمودند مطالبه گری مداوم مردمی انقدر این دولت را تحت فشار قرار دهد که عدم توان مدیریتی این تفکر بر همه آشکار شود که بحمدلله این اتفاق رقم خورده و به این جهت که امکان فرار یا عکس العمل درست ندارند مدام دست به حرکتهای ابلهانه بیشتر میزنند جهت انحراف افکار عمومی که همین منجر به بی آبرویی بیشترشان میشود و این چیزی است که اسلام و به تبع آن حضرت آقا میخواهند آگاه سازی مردم و ایجاد بصیرت که خود مردم متوجه باشند که دنیا طلبان نه دنیاشان را آباد میکنند و نه آخرتشان را و این فقط تفکر دینی مبتنی بر نگاه به ظرفیت درونیست که ما را به اوج می رساند و از بدبختی نجات میدهد

سلام علیکم امشب به یکی از خطراتی که در جامعه فاقد فونداسیون توحیدی امکان تحقق دارد اشاره میکنیم که ارتجاع نام دارد و با ژست نفاق در بین مردم نفوذ میکند تا بتواند جامعه را به حالت کفر برگرداند. وقتی نگرش مردم یک جامعه ریشه در حقیقت ثابت خارجی نداشته باشد، در روبناها ارزشها و خطوط قرمز نسبی میشود و اینجاست که در عملکرد آنها امکان ارتجاع به گذشته بسیار محتمل است. قبل از ارسال صوت به کلامی از امام خامنه ای در اینباره توجه بفرمایید:

ارتجاع وقتی اتفاق بیفتد خاتمیِ آخوند سر کار است ولی با ولنگاری و فحشا به دوران پهلوی باز میگردیم و #روحانیِ آخوند سر کار است ولی با برجام و FATF به دوران کاپیتولاسیون باز میگردیم؛ اصلاح طلبان بر خلاف ادعاشون هیچ حرف نویی ندارند زیر شعارهای روشنفکری خواهان بازگشت به رژیم طاغوتند. آنها بر خلاف ظاهر اتو کشیده خودشان مرتجع و عقب مانده هستند و از فقدان فونداسیون توحیدی جامعه ایرانی سوءاستفاده میکنند تا با جولان کاذب در روبناها ارتجاع را محقق کنند.

ترویج فحشا و مستعمره سازی کشور در روبنا شگرد اصلاح طلبان است که به دلیل فقدان فونداسیون توحیدی جامعه را به سمت دوران طاغوت سوق میدهد. نفوذ نفاق به دلیل عدم فونداسیون توحیدی به دو صورت زمانی و مکانی