🌹#من_زنده_ام 🌹 #قسمت_هفتاد_و_پنجم اصلا نمی شد از این صدا و صحنه نترسید؛ حتی فریده و صدیقه که از من جدی تر بودند بی آنکه تردید کنند با تمام قدرت و توان از قبرها بیرون پریدند. با سرعت از قبرستان دور میشدیم و میدویدیم و فریاد میکشیدیم و صدای سگ ها لحظه به لحظه بلندتر و وحشیانه تر می شد. وقتی به بیرون قبرستان رسیدیم به هم نگاه کردیم چنان رنگمان را باخته بودیم و زبانمان بند آمده بود که همدیگر را نمیشناختیم وقتی ماجرا را برای استاد نقل کردیم از عمل خودمان هم شرمنده و هم پشیمان بودیم. ایشان گفت: از چه ترسیده اید؟ مردگان که مرده اند و گرفتار اعمال خودند و با شما کاری نداشتند، سگان هم با لاشه های مردگان مأنوسند آنها هم با شما کاری نداشتند. اگر شما همان جا می ماندید و نمی دویدید سگ ها شما را دنبال نمی کردند تا کسی از سگ نگریزد و از او نترسد سگ با او کاری ندارد. اما اقرار صادقانه ی شما که هنوز زیر سلطه ی ترس هستید قابل تقدیر است. زمانی از ترس خودمان بیشتر شرمنده شدیم که فهمیدیم سگی در بین نبوده بلکه این سلمان و سید بوده اند که گوشه ای از قبرستان پنهان شده و با صدای سگ ما را دنبال میکردند تا رشته ی دوستی ما با فرشته ی مرگ را قطع و ما را از قبرستان دور کنند. گروهکها هر روز در یک گوشه ی شهر درگیری ایجاد می کردند یا بمب میگذاشتند. عموماً از طریق مرز عراق اسلحه، نارنجک و بمب های دستی وارد شهر میشد و در دست و بال مردم کوچه و بازار قرار می گرفت. علی اصغر زارعی که معاون فرمانده ی سپاه آبادان و از فارغ التحصیلان دانشکده ی نفت بود جریان شناسی احزاب سیاسی را به ما آموزش میداد. در همین کلاسها ضرورت جذب نیروهای ذخیره ی خواهران برای گذراندن آموزشهای نظامی امداد و سیاسی فراهم شد. #بانوان_بهشتی ┄┄┅┅•➰🍃🌸🍃➰•┅┅┄┄ 🧕@banovanebeheshti ┄┄┅┅•➰🍃🌸🍃➰•┅┄┄