صبح شد و هنگام سلام بر امام و مقتدایمان!

دعاى ندبه که از امام صادق علیه‌السّلام نقل شده است، یکی از مهم‌ترین دعاها در عصر غیبت است. مرحوم صدرالاسلام همدانى در كتاب تكالیف الأنام مى‌گوید: از خواص دعاى ندبه این است كه اگر در جایى با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالى آن خوانده شود، عنایت و توجه امام زمان علیه‌السّلام را به آن مكان جلب مى‌كند؛ بلكه آن حضرت در آن جا حضور مى‌یابد؛ چنان كه در بعضى جاها اتفاق افتاده است. این دعا مشتمل بر اِستِغاثه و کمک ‌خواستن از امام زمان علیه السلام و تأسف ‌خوردن بر غیبت آن حضرت و گریه در فراق ایشان است و ندبه نیز به همین معناست.

قصد او را داری؟ زیارت امام زمان علیه‌السّلام در روز جمعه را بخوان! راهش هرگز دور نبوده ... او نزدیک است! مگر خودت از او دوری گزینی! سرشار از هستی و امید باش! منتظرانش پرطراوتند ... جمعه‌ها میعادگاه منتظران امین الرحمن است!

هل مِن مُعین... حضرت صادق میفرمایند: هیچ چهل نفری براى دعا نزد هم اجتماع نکنند و خداى عزوجل را در کارى نخوانند و دعا نکنند جز اینکه خداوند دعاى آنها را مستجاب کند، پس اگر چهل نفر نبودند، و چهار نفر بودند، نزد هم جمع شوند و ده بار خداى عزوجل را بخوانند خداوند دعایشان را اجابت کند، و اگر چهار نفر هم نباشند و یک نفر باشد که چهل مرتبه خدا را بخواند پس خداى عزیز جبار براى او اجابت کند. 📚 اصول کافی، ج ٤، ص ٢٤١

در فرازی از دعای ندبه میگوییم: "هَلْ مِنْ مُعين فَاُطيلَ مَعَهُ الْعَويلَ وَالْبُكآءَ" و برای گریه در فراغ امام و دعا برای ظهورش، طلب همراهی میکنیم در روایات ما، بر خواندن ادعیه ی مربوط به امام زمان به صورت جمعی تاکید بسیار شده است.چه بهتر که از این امتیاز، بیشترین استفاده را در جهت رسیدن به فرج نهایی، نماییم

عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ لَا أَسْمَعُ لَكَ حَسِيساً وَ لَا نَجْوَي بر من چه سخت است که نه صدایی از تو می‌شنوم و نه نجوایی! صدا که هست... عالم به صدای تسبیح و تحمید تو، نشاط می‌گیرد! اما گوشهای من آنقدر سنگین است؛ که نه صدای پیچیده در نسیم تو را ، می‌شنود؛ و نه می‌خواهد که بشنود! مادرم می‌گفت؛ خدا حاجت از سر صدق را زود می‌دهد! من هنوز زلیخا نشدم ... . وگرنه یوسف اول بازار است!

أَيْنَ الْأَقْمارُ الْمُنِيرَةُ؟ شبیه بیابانی است زمین ... پیچیده در شبی دراز و بی‌مهتاب، که معلوم نیست چقدر طول می‌کشد! ما مبتلایان این خاموشی ، راه را تا ناکجا آباد، به خاکی زده‌ایم ... کجاست ماه منیری که؛ وسط روشنی آسمان، گم‌اش کردیم

عَزِیزٌ عَلَی أَنْ أَرَی الْخَلْقَ وَ لاتُرَی وَ لاأَسْمَعُ لَک حَسِیسا وَ لانَجْوَی! سنگین‌ترین درد روی شانه‌های من است؛ چشمانم همه را می‌بیند و تو را نه ... همه چیز را می‌شنود، صدا یا نجوای تو را نه! اما همین حسرت؛ رزقی ست که فکر از دست دادنش هم، مرا می‌کُشد!

مَتَی نُغَادِیكَ وَ نُرَاوِحُكَ فَنَقِرَّ عَیْنا؟ كی کنار تو، روزمان شب می‌شود و چشمانمان به چشمانِ تو روشن ..؟ باشد قبول؛ بر نبودن و ندیدنت صبر باید کرد! اما خیالِ چشمان مست و .. مستیِ حرارت آغوشت را از من مگیر، که تمام علّت نفس‌های من است!

بِنَفْسي اَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنّا جانم فدایت كه تو آن حقيقت پنهانى كه دور از ما نيستى! ما قبیله‌ی کور دلانیم ! که بودنت اظهر من الشمس است ... و ما تصویر نداریم! خانه تکانی لازم است ؛ تا طهارتی بیاید و ... شاید که امواج حضور تو را درک کند.

جهت مشارکت در هزینه ها کلیک کنید http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815 التماس دعای فرج...