حال اولین قسمت جشن تولد شامل چه مقوله ای هست؟ همانطور که می دانید جشن تولد یک جشن دعوتی هست. یعنی هیچ کس بدون دعوت به جشن تولد کسی نمی‌رود. واقعیت این است که خیلی مواقع ما می دانیم که تولد فلانی هست و اینها مهمانی گرفتند ولی ما نمی رویم. چرا؟ چون می گوییم آنها دعوتمان نکرده اند.

لذا از آن مراسمی که خیلی خاص هست و خیلی دعوتی هست، جشن تولد است. بنابراین خانم ها و آقایان! بزرگوارانی که در این جشن میلاد امام زمان علیه السّلام دعوت شده اید! فارغ از این که ما چه کسی هستیم، آیا شایسته و لایق هستیم یا نه، باید بدانیم که این مجلس به نام میلاد امام زمان علیه السلام برپا شده است. دعوت کننده این مجلس، شاید ما را هم دعوت کرده است. در واقع مایی هم که خدمتگزار این مراسم هستیم، دعوت شده ایم و همه مهمانان عالی مقام و گران ارجمان هم دعوت شده اند. بنابراین هرکسی به هرطریقی وارد این کانال شده است، بداند که با فرا خواندن امام زمان علیه السلام و مادر بزرگوارشان؛ ان شاءالله اینجاست

پس نکته اول این است که بگوییم که آقایان و خانم ها! همه دعوت شده اید. همین طوری نیست که هرکسی بیاید. هر کسی هرجوری که آمده حتما صدایش کرده اند، حتما فراخوانده شده، حتما دعوت شده است. نکته دیگر اینکه محور این جشن‌ تولدها معمولا مادرها هستند. ای به فدای وجود نازنین مادر امام زمان علیه السلام، حضرت نرجس خاتون. به ایشان رو می بریم چرا که پایه‌گذار و صحنه گردان جشن تولد فرزندشان هستند. ای به فدای حضرت بانو، شاه بانوی بهشت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بشویم که ایشان ان شاء الله ما را هم دعوت کرده اند به عنوان شخص شخیص مادر امام زمان علیه السلام

پس بنابراین مقوله دعوت اولین گامی است که ما باید برداریم برای این که مردم و خودمان را تذکر دهیم که این مجلس، مجلس دعوتی است.  مطلب دوم این هست که اگر جشن تولد دعوتی هست شما فرا خوانده شده اید به اینجا و توفیق داشته‌اید و بعد از هزاران مانع به اینجا رسیدید. بزرگی از اساتید بزرگوارم می فرمودند خیلی حرف قشنگی بود، گفتند: فلانی اگر شما توفیق پیدا کردی به یک کاری، بدان که صدها و شاید هزاران حلقه توفیق پشت سرهم قرار گرفته تا شما به این سعادت دست پیدا کنی، اما مواظب باش که اگر یکی از این صدها و هزاران حلقه توفیق نبود، شما موفق نمی شدی. این خیلی نکته مهمی است.

مطلب دوم این است که اگر ما به جشن تولد آمده ایم، آیا کادو و هدیه هم همراه خودمان داریم؟ مگر می شود آدم جایی، جشن تولدی برود ولی کادو با خودش نبرد؟ مگر می‌شود جشن تولدی برود، ولی هدیه با خودش به همراهش نباشد؟ هیچ وقت، هرگز! اصلا بعضی مواقع مثلا یک جشن تولد ما را دعوت می کنند و چون کادو نداریم، نمی رویم و می‌گوییم خیلی زشت است. چرا؟

چون یکی از ارکان یک جشن تولد و یک قسمتی از این یک ساعت، دو ساعت جشن تولد آنجایی هست که کادو افراد را باز می کنند، کسی که تولدش هست، می آید. تشکر می‌کند و آن کسی که کادو آورده، خوشحال است که هدیه برایش آورده است. ببینید این یکی از قسمت های جشن تولد است. پس اگر یک کسی جشن تولدی برود، حتما با خودش کادو می برد. خوب آقایان و خانم های بزرگوار، مهمانان عالی مقام امام زمان علیه السلام! آیا کسی هست که برای جشن تولد امام زمان علیه السلام تشریف آورده باشد اینجا و هدیه ای همراه خودش آورده باشد؟ اگر کسی بود که فبهاالمراد! چقدر خوب که آورده، از او تشکر می کنیم، ان شاءالله امام زمان علیه السلام هم از ایشان تشکر می کنند.

اما اگر تاالان که یک مقدار حواس‌مان نبوده، یک خورده اصلا متوجه نبودیم که چنین برنامه ای هست. نمی دانستیم الان واقعا جدی جدی جشن تولد است.

ما بشماکمک می کنیم و برایتان جملاتی را می نویسیم. ⏫

مثلا می تونید نیت کنید آقا جان! نماز اول وقت، یک نفر دیگر وفای به عهد، دیگری نیکی به پدر و مادرم، یکی صلوات نماز صبحم، یکی می گوید دعای عهدم، یکی می گوید … آنقدر متنوع این کارتها و هدیه هایی که اصلا باورتان نمی شود.

نکته بعدی این هست که می گوییم: عیب ندارد آقا! جشن تولد که دعوت هستید، کادو و هدیه هم که باید باشد و الان همراهمان شد و آوردیم اما احتیاج به یک کار کوچک دیگر هم اینجا داریم و آن این هست که وقتی آدم می رود یک جشن تولد، بهترین لباسش را می‌پوشد. یک عطر و ادکلنی می زند. یک خورده تر و تمیز می پوشد.

این را به خودمان هم می گوییم چون ما هم دعوت شدیم، نه به مهمان‌ها، به خودمان و همه با هم یکسان هستیم، احتیاج داریم که یک ذره، سر و رویمان، یک مقدار سر و وضعمان، یک خورده دل و باطنمان هم صفا و جلای دیگری بدهیم. مهمان های عزیز و ارجمند! آقایان و خانم های محترم! اجازه می فرمائید که ما هم یک مقدار پاکیزگی و طهارتی را به دل و وجود و جانمان ببخشیم؟ ‌اجازه بدهید! چون داریم وارد مراسم تولد می شویم، باید یک مقدار به خودمان برسیم، یک خورده در آینه خودمان را ببینیم، یک مقدار لباس هایمان را صاف و مرتب کنیم. کدام اکسیری است که قلب های سنگ ما را کیمیا می کند جز ذکر شریف و برجسته استغفار؟ با هم دقایقی خیلی کوتاه در دلمان یک استغفاری به درگاه خدا کنیم.

خدایا! آیا می شود ما را ببخشی؟ ببینید بعضی مواقع که می خواهید به یک مهمانی مهم بروید یا سر یک قرارداد کاری یا استخدامی، سعی می کنید مثلاً اگر شب جایی می روید و از شما بپرسند که آیا ترشی یا سیر و پیاز می خوری؟ می گویید: نه نه نه! نمی خورم، چون فردا یک مهمانی یا قرار کاری دارم، نکند فردا بوی بد دهان من آزردگی ایجاد کند و شخصیت مرا زیر سؤال ببرد. پس نمی خوریم. صبح آن روز هم حتما مواظب بهداشت دهان و دندان‌مان هستیم.  گاهی این دهان ما بوی متعفن و ناجور غیبت و تهمت پیدا کرده است، گاهی قلب ما، وجود ما، دل ما یک انحراف هایی و یک خطاها و اشتباه هایی کرده، یک مواقعی قضاوت های ناجوری کرده باشیم، یک موقع با این زبانمان دل هایی را شکسته باشیم، یک موقع با این نگاهمان آزردگی هایی را برای روح و جانمان به وجود آورده باشیم. خدایا می خواهیم یک دقیقه به مجلسی برویم که متعلق به خودت و ولی تو است. خدایا می خواهیم به این مجلس، پاک بیاییم.

با این آمادگی یکی دوباری این را می گوییم و همه با هم، ان شاءالله یک ترنمی در مجلسمان ایجاد می کند تا یک تبسمی روی صورت نازنین امام زمان علیه السلام بیاید و خدا از ما قبول کند و خدا ان شاءالله به همه ما توفیق دهد. ببینید این ها باعث می شود نظر نازنین امام زمان علیه السلام به مجلس ما بیشتر جذب و جلب شود، ان شاءالله. پس این هم مورد بعدی که پاکی و طهارت را با هم بررسی کردیم. بعد از استغفار به سراغ نکته بعد می رویم.

ذکر و یاد خدا بدون ذکر و یاد امام علیه السلام پذیرفته نمیشه. ملاک سنجش اعمال با ولایته. نسبت ما با امام علیه السلام در عالم عقاید ذهنیمون باقی مونده. همین امروز باید یه تحول عجیب در نوع سنجش اعمال و ارتباطمون با امام زمان علیه السلام صورت بگیره. #امام_زمان #حدیث_زندگی #محسن_عباسی_ولدی