زیارت جابر یک زیارت عادی نبود، بلکه زیارتی حماسی، همراه با اشک، آه و حسرت بود. او با این عمل خود سدها را شکست و به مردم آن زمان جرأت داد که به زیارت قبر مولای خویش بروند
و از ستمکاران زمان خود اعلام برائت کنند. جابربن عبدالله انصاری از معدود اصحاب باقی مانده پیامبر اسلام صلیالله علیه وآله و امیرالمومنین علیهالسلام بود.
کسی که مردم از شان و جایگاه او نزد اهل بیت مطلع بودند. او با این عمل عاشقانه خود و به رغم مشکلات زیادی که برای طی طریق داشت، درسهای بزرگی به امت اسلامی در آن زمان و در قرنهای بعد داد.
زيارت جابر در زمان خفقان خيلي معنا دارد. چون بنا بود حتي قبر امام را صاف كنند كه اثري از قبر نباشد.
زماني كه حكومت ميخواست اسمي و نامي و يادي نماند، جابر اين آخرين صحابي به زيارت امام حسين ميرود.
خدايا همينطور كه جابر خط رهبري معصوم را حفظ كرد و در مقابل تمام امواج مقاومت كرد به ما ايماني بده كه هيچ موجي ما را از خط حق دور نكند.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
خانهای که در آن، بیداری سحر وجود دارد، خانهای که در آن در اول وقت، اذان گفته میشود، خانهای که در آن نافله شب خوانده میشود، برکاتش زیاد است.
گاهی برای یک بنبستی که در زندگی پیش آمده، مدتهای طولانی باید انسان صدمه بخورد، تا برطرف شود؛ اما با یک سحر، قضیهاش حل میشود. اگر این کار را میکردیم، مشکلاتمان هم کمتر بود.
🔴برای دسترسی به نحوه نمازشب وهمچنین مناجات باخدا (مناجات های خمسه عشر) ومناجات حضرت زهرا سلام الله علیها کلیک کن
http://eitaa.com/joinchat/2469527564C2dbfd3a04f
قدیم رسم بود جمعه که میشد، همه بچه ها خونه پدر بزرگ و بزرگتر جمع میشدند و میهمان بودند و میهمانی پدربزرگ با حضور همه بچه ها خیلی گرم و با محبت میشد.
نمیدانم چرا میهمانی امام زمان ارواحنافداه در جمعه ها، سوت و کور و خالی از همه بچه هایشان است؟
او که کریم است، اگر این جمعه نرفتیم، جمعه بعد باز هم در خانه اش باز است، شاید یکی از فرزندانش به میهمانی اش بیاید.
نمیدانم چرا خانه پر از مهر و محبت امام زمان ارواحنافداه که در آن چیزی جز خوبی ها، علم، حکمت و آرامش پذیرایی نمیشود، اینهمه سوت و کور است؟
آیا این همان جمعه ای است که قرار است منو شما با امام زمانمان آشتی کنیم و زندگیمان از این به بعد رنگ و بوی امام زمان ارواحنافداه بدهد؟
اگر این چنین حسی داری، بگو یا حسین...
چون میخواهیم با عطر امام حسین علیه السلام وارد این میهمانی شویم.
سالهاست که ادعا داریم شیعه ایم و منتظر امام غریب و مظلوم هستیم تا اقا ظهور بفرمایند و باجان و دل یاریش کنیم
ایا واقعا همینطوره؟ یاطوری عمل کردیم که در این دوران غربت وتنهایی امام عزیزمان دلشان به ماخوش باشد؟