#سوال این مطلب صحیح هست یا خیر وحید اشتری از همان ابتدای اغتشاشات نظام مقدس را متهم میکرد که پرچم سوزی و قرآن سوزی ها کار خودشونه و با لجن پراکنی هاش نظام را مورد هجمه قرار داد. محمدرضای شهبازی بعد از آمدن حکم اشتری اغتشاشچی و عدالتخوار، نظام رو متهم کرد به ظلم به وحید اشتری . بعد از آنکه اشتری در جلسه ای اعلام کرد سردار شهید سلیمانی را الگوی عدالتخواهی نمیداند، شهبازی از او دفاع میکرد. دیروز دیدم محمدرضا شهبازی با یک دل پر غصه ای درباره نظام و شهدایش و لزوم فاصله گرفتن از توهین کنندگان و اغتشاشچی ها سخن میگوید. خوب است البته. اما ماجرای «رفیق بازی» ها و مصلحت اندیشی ها و امثالهم را در خودمان اول نابود کنیم. اگه ضرورت به فاصله گرفتن از اغتشاشگران و حامیان انها هست چرا خودتان از اشتری ها اعلام برائت نکردید؟؟ کلا سلبریتی ها یک ویژگی مهم دارند اولا متناسب با بدنه اجتماعیشان موضع میگیرند و سخن میگویند ثانیا در دو قطبی ها و نفی مقابل ها هویت پیدا میکنند. سلبریتی حزب اللهی و غیر حزب اللهی نداره. با این حساب سکوت برخی سلبریتی ها در اغتشاشات سال گذشته چه بسا از دفاع سلبریتی حزب اللهی از رفیقش که نظام را متهم به قرآن سوزی و پرچم سوزی میکرد و تا می تونست لجن پراکنی کرد ارزشمندتر باشه. ولو من هم با این آقایان مخالفم ولی از این ادا اطوارهای حزب اللهی تازه سلبریتی شده هم احساس اشمئزاز بهم دست میده. #مهدیان

#پاسخ این متن هیچگونه ربطی به مجری پاورقی ندارد تشابه اسمی است. ❌وحید اشتری و ❌صادق شهبازی دویار دیرینه دو نامزد عدالتخواه اراجیف گو و معاند. تشابه فامیلی در محمد رضا شهبازی و صادق شهبازی باعث این سوء تفاهم در مورد مجری توانای انقلابی پاورقی شده است.

#شبهه سلام این ویدیو انگار قسمتی از واقعیت و دروغ رو باهم مخلوط کرده میشه لطفا شرح بدید🙏

#متن_شبهه⛔️ #تقابل_دین_وعقل نترس رفیق! اگر جهنمی در کار باشد آنجا دوستان خوبی پیدا خواهی کرد. یک جرعه آب جوش خوردن با صادق هدایت بهتر از هم پیاله شدن در بهشت با قدیسانی است که دنیا را برایت جهنم کرده اند. تا زمانی که انسانیت را زیر پا نگذاشته ای، از هیچ چیز نترس. دین من عقل من است و وجدان صدای خداست. #پاسخ👇⬇️ «دین من انسانیت است» یا «دین من عقل من است» به خودی خود حرف بدی نیست. اما اگر کسی مقصودش از این سخنان بی نیازی از «دین وحیانی» باشد، سخت در اشتباه است. ⁉️«انسانیت» و «عقلانیت» چیست؟ اگر منظور همان چیزی است که صادق هدایت داشت، باید بگوییم که چنین عقلانیتی نه به کار صادق هدایت آمد و نه به کار شما خواهد آمد. ➕ این عقلانیت نتوانست زندگی دنیا را برای صادق هدایت معنا دار کند. او حتی نتوانست به حق حیات خود احترام بگذارد و سرانجام دست به خودکشی زد. 👈 اگر عقلانیت و انسانیت مورد نظر شما، انتهایش پوچ گرایی و خودکشی است، ارزانی خودتان. اگر عقلانیت و انسانیت را با شهوات انسانی و اغراض دنیوی آلوده نکنید. اگر خالصانه به دنبال حکم عقل و حکم انسانیت بروید، به زودی یک دیندار به تمام معنا خواهید شد. مثلاً: ✅🌴انسانیت حکم می کند که اگر کسی لطفی به تو کرد، تو نیز از او تشکر کنی. عقل می گوید وجود تو، لطف و عنایت خداست. او تو را آفرید و به تو نعمت داد. اما عقل نمی تواند بفهمد که چگونه می توان به بهترین نحو، شکر خدا را به جا آورد. پس به سراغ دین حق می رود تا از خود خدا یاد بگیرد که چگونه او را عبادت و پرستش کند. 🔻⬅️ عقل می فهمد که عدالت خوب است و ظلم بد است. اما اگر از او بپرسی که فلان جنایتکار را چگونه مجازات کنیم که در حق او ظلم نکرده باشیم، نمی تواند پاسخ دهد. می گوید یه موجود دانای کل باید این سوال را پاسخ دهد. یعنی باید بروی سراغ دین حق، و از خدا این سوال را بپرسی. 🔻⬅️ عقل می گوید پس از مرگ شاید زندگی دیگری وجود داشته باشد. شاید هم پوچی و عدم باشد. اما اگر زندگی دیگری وجود داشته باشد، آیا لازم نیست برای آن زندگی کار خاصی انجام دهم؟ آیا در زندگی جدید همه چیز از صفر شروع می شود یا زندگی جدید متأثر از اعمال من در این زندگی است؟ 🔻اگر عقل به درستی پاسخ این سوالات را نفهمد، لااقل می گوید بهتر است به سراغی افراد مطلعی بروم که از آن زندگی احتمالی خبر دارند. و چه کسی بهتر از پیامبرانی که با معجزه حقانیت خود را اثبات کرده اند... 💠⬅️ خلاصه اینکه در هر صورتی، عقل حکم می کند که انسان خودش را به سرچشمه معارف الهی و دین وحیانی وصل کند تا بتواند به درستی، راه کمال و سعادت ابدی خود را پیدا کند. #جهادتبیین ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

عقل یک ابزار است که ماده اش را اگر از وحی بگیره می تواند به نتیجه درست برسه. لذا عقل تنها برای رسیدن به انسانیت به معنای کامل و تمام ان، کافی نیست.از همین روست که در روایات، امده عقل پیامبر درون و انبیا هم پیامبران بیرون هستند. این اقا تا یه جایی رو درست میگه اما چون معلومات فلسفی دقیقی ندارد، یه جاهایی اشتباه کرده. درسته که اگر هیچ پیامبری برای انسان نمی یومد انسان درست و غلط را تشخیص می داد. اما نه همه درست و غلط ها رو وگرنه نیازی به ارسال رسل نبود. مکرر در طول تاریخ در هر علمی، خصوصا علوم روانشناسی و‌جامعه شناسی که مستقیم با روان انسان در ارتباطند، نظریات مختلف داده شد و بعدا رد و ابطال شده که نشانگر ان است که عقل بشر به تنهایی ناقص است. امروز می گه یک‌چیز برای شادی و آرامش روان‌خوبه، فردا میگه چیز دیگری خوب است و قس علی هذا. از طرفی، عقل و دانش، شاید بتواند به فایده برخی احکام و‌قوانین الهی پی ببرد و سبب بشه انسان وجوب یا حرمت اونها را عقلا بپذیره، اما خیلی از این قوانین دینی هست که دلیلش را نمی داند. حتی اگر دلیل اون‌ قوانین در دین بیان شده باشه، باز عقل نمی تواند تشخیص بدهد که ایا تنها علت این حکم همین بوده یا نه. مثلا در باب عدم جواز ازدواح زن با چند مرد در روابتی از حضرت علی، مشخص بودن پدر فرزند عنوان شده. خوب اگر به این مسئله صرفا با عقل بشری بخواهیم نگاه کنیم، الان با پیشرفت علم و ازمایشات دی ان ای،کاملا می توان پدر فرزند را تشخیص داد. اما آیا با این وجود، می توانیم حکم بکنیم به جواز ازدواح زن با چند مرد؟!! مسلما نه. چون قوانین الهی حکمت هایی داره که ما بی اطلاعیم از انها و‌خیلیش را عقل درک نمی کنه که چرا و به چه علت. یا مثلا استمناء را اگر منهای دین بخو اهی بهش نگاه کنی و صرفا از جهت عقل، با وجود اینکه تا الان گفته می شد چه اسبب ها و بیماریهای جسمی و روانی ای می تواند ایجاد کند، اما الان برخی دانشمندان می گن حتی خاصیت هایی هم داره این عمل حرام. به علاوه اینکه همان طور که در ابتدا گفتم، عقل، تنها بک ابزار است که ماده اش را از بیرون میگیرد ، این ماده اگر از وحی باشه، و استدلال ما هم به شبوه منطقی، نتیجه قطعا درسته، اما اگر ماده اش را از وحی نگیره، هر کسی نتیجه خودش را عقلی و درست خواهد ‌دانست. یعن وقتی ماده ها متفاوت شد، حکم های عقل ها هم متفاوت می شود، و وقتی حکم‌ها متفاوت شد، تعاریف، ملاک ها، اعمال و‌ رفتارها هم‌متفاوت میشه. و در خصوص بحث ما، تعریف هر یک از عقول، از انسانیت هم، متفاوت میشه و در نتیجه انسانیت معیار واحدی نخواهد داشت و‌ هر کسی می تواند عمل خود را کاملا انسانی بداند.

🔰سوال 🔰 افرادی رو میشناسم که با انسانیت و عدم تبعیت از دین روحشان به بزرگواری و شرافت رسیده و بسیار با محبت و مهربان هستند و روح بسیاااار بزرگی دارند...با انسانیت دیگر جنسیت مطرح نیست و انسان به هر زن و مردی محبت خواهد کرد...مثلا اگر زن باشد جواب فروشنده ی مرد را با نهایت محبت و لبخند میدهد...و این نیاز روح انسان است که به همه ی زن و مرد ها محبت کند...لبخند بزند...دست محبت به آنان بدهد...پس فرق انسانیت با دین و نذهب چیست؟به نظر شما داشتن انسانیت به جای دین کافی نیست؟ 🔰پاسخ🔰 بسیاری افراد خیال می کنند انسانیت، یعنی مهربانی کردن و کمک کردن به مردم و بعد استدلال می کنند که چون خیلی از مردم انسانیت دارند و مهربان هستند پس رابطه ای میان انسانیت و دین وجود ندارد و انسان برای اینکه انسانیت داشته باشد، نیاز نیست که حتما پایبند اسلام باشد. در حالی که معیار انسانیت تنها محبت ورزی به بشر های دیگر نیست. چنانکه غربی ها اینگونه انسانیت را تفسیر می کنند. این حالت یک حالت بشری است نه انسانی و در حیوانات هم هست. انسان بالقوه مظهر خدا است و هنگامی انسانیت اش شکوفا می شود که به خدا نزدیک شود و مظهر فعلی خداوند گردد، بنابراین معیار انسانیت قرب به خدا است. انسان خلیفه خدا در زمین است و وقتی به این مقام می رسد که از طریق بندگی و قرب به خدا انسانیت اش شکوفا شود. انسانی که انسانیت اش شکوفا و قدرت تاثیر گذاری انسانی پیدا می کند، به مقام خلافت و ولایت می رسد. کار دین هم نزدیک ساختن انسان به خدا از طریق یکتاپرستی است. بنابراین انسانیت آدمی بدون دین فعلیت نمی‌یابد و در صورت نبود دین تفاوتی با حیوانات نخواهد داشت و شاید از آن‌ها هم پایین‌تر برود. فرهنگ عمومی جهان امروز بر پایه اومانیسم، یعنی اصالت انسان بنا شده است، اما منظور آنها اصالت بشر است، نه اصالت انسان. انسانیت چیزی فراتر از بشریت است، غربی ها از بشریت تجاوز نمی کنند. انسانیت فقط در ساحت دین و اسلام شکوفا می شود. حقیقت امر این است که انسان موجودی دارای دو جنبه الهی و مادی است و می‌تواند از عروج به سمت خدا و نیز سقوط به اسفل‌السافلین سیر کند، لذا چنانچه آدمی راه صحیح را بپیماید، ارزش او فراتر از آنچه خواهد بود که اومانیسم برای بشر در نظر گرفته است، اما در صورت انتخاب مسیر اشتباه از حیوانات هم پست‌تر خواهد بود. کرامت انسانی زمانی معنا دارد که انسان در راه خداوند حرکت کند و به خدا نزدیک و شبیه شود و این کار دین است که انسان را به خدا نزدیک می کند. بنابراین امکان ندارد کسی ادعای انسانیت کند در حالی که دین نداشته باشد. انسانیت بدون دین از محالات است.

⬇️⬇️سوال⬇️⬇️ رابطه انسانیت با دین در چیست؟ با یکی از دوستان صحبت میکردم و به این نکته رسید که وقتی انسان بودن و نگاه انسانی در روابط موجود و اخلاق تعریف دارد میتوان با این مدل نگاه به تعالی رسید چه نیازی ست به اینکه حتما در قید مسائل دینی بود؟ راستش من یه عمره که ادعای دینی بودن دارم و متاسفانه جواب قانع کننده و درستی در این زمینه نداشتم و یکسری مسائل پراکنده گفتم که خودم رو هم قانع نکرد لطفا ⬇️⬇️پاسخ⬇️⬇️ در مورد اين دوست شما نيز به نظر مي رسد اولين پرسشي كه بايد از ايشان پرسيد اين است كه معيار خوبي و بدي و انساني زيستن چيست و اصولا ايشان بر اساس كدام اصول و معيارهاي پيشين درستي يا نادرستي اعمال را تعريف كرده اند و مي توانند يك عمل را فارغ از آموزه هاي ديني عملي انساني و خوب معرفي كنند؟ در واقع بايد ديد تعريف دقيق انسانيت و رفتار انساني چيست؟ آيا همچون هر موجود زنده ديگري به نيازهاي غريزي خود پاسخ گفتن و تلاش براي جلب منفعت و لذت بيشتر در مسير زندگي معناي رفتار انساني است؟ بديهي است كه اين امر عين حيوانيت است؛ اگر گزاره هاي اخلاقي مانند كمك به همنوعان و ايثار و گذشت و ... معيار است بايد گفت از كجا مي توان رفتارهاي صحيح اخلاقي را به دست آورد؟ از فرهنگ ها و سنن رايج در يك منطقه؟ اگر فرهنگ يك منطقه معيار انسانيت است، پس مردم ديگر مناطق كه اين فرهنگ را ندارند را نمي توان انسان دانست و اگر رفتار بر اساس همه اين فرهنگ ها معيار انسانيت است بايد پذيرفت كه انسانيت براي خود معيار و ضابطه معيني ندارد و يك فرد مستبد و ديكتاتور در فرهنگي كه اين رفتار را پذيرفته، كاملا انساني عمل مي كند و يا فردي كه در قبايل بدوي به راحتي هم نوع خود را مي كشد نيز عملي منطبق بر انسانيت انجام داده است. تفاوت نگاه ها به رفتارهاي اخلاقي و تنوع مصاديق در اين زمينه نيز يكي از امور روشن و بديهي است، بماند كه اصولا اخلاقيات محدود در اموري كلي و مبنائي است و در جزئيات و مصاديق و بخصوص در مقام تعارض دو رفتار كه هر دو به گونه اي درست و اخلاقي به نظر مي رسند، اخلاق ذاتي و شخصي نمي تواند پاسخگوي راهكار انتخاب گزينه صحيح باشد. به علاوه حتي اگر فرض كنيم معيارهاي مشترك اقوام و فرهنگ ها در مورد خوبي و بدي و اخلاق و يا رفتارهاي انساني مشترك است، باز نمي توان گفت كه رعايت اين امور انسان را به تعالي و كمال مطلوب مي رساند، مگر آنكه تعريفي كاملا سطحي و نازل از تعالي و كمال داشته باشيم و اين مساله را تنها و تنها منحصر در امور عادي دنيايي نماييم. اين در حالي است كه تعالي بشري امري منحصر در روابط بين بشري و انساني نيست؛ اصولا انسانيت عنواني است كه در مورد روابط بين بشري يا حداكثر بين انسان و ديگر موجودات مادي كارايي دارد، ولي در خصوص روابط بين انسان و خداي احتمالي هيچ توصيه اي ندارد، بلكه توصيه او رعايت جايگاه و حرمت و امتثال اوامر و نواهي آن خدا است يعني اگر انسانيت در اين خصوص سخني داشته باشد همان حكم عقل براي تحقيق پيرامون احتمال وجود خدا و دستورات و خواسته هاي او از ما انسان ها است نه بي تفاوتي در مقابل اين گزينه و حقيقت اديان. زيرا بر فرض وجود چنين خدايي ، شناخت دقيق و كامل او و عمل به تكاليف محتمل در قبال او و حركت در مسيري كه او مي طلبد مهمترين شاخصه هاي رشد و كمال بشر محسوب مي شوند كه بدون آن حد اقل تعالي و كمال واقعي براي انسان رقم نخواهد خورد. حتي بر فرض ترديد در مورد همه آنچه به عنوان ضرورت توجه به آموزه هاي اديان و نظام دادن زندگي بر اساس تصوير مورد نظر پيامبران الهي مطرح مي شود به امثال اين دوست عزيز بايد اين نكته را يادآور شد كه در اين خصوص به حكم اصل كلي عقلي، دفع ضرر محتمل لازم و ضروري است؛ در نتيجه انجام تحقيق و پي جويي ديني يا عمل به مقتضاي آموزه هاي ديني حتي در فرض فقدان يقين به ضرورت داشتن آن ها عمل درست و منطقي محسوب مي شود. زيرا عقل در جمع بندي خود اين رفتار را ضامن دفع يك ضرر جدي و محتمل مي داند. در واقع ترك عملي كه درستي آن براي انسان ثابت نشده همواره به معناي عمل و روش صحيح تلقي نمي شود و نمي توان گفت اين ترك نسبت به فعل رجحان دارد؛ مثلا فرض كنيد كه فردي مبتلا به يك بيماري خاص و ناشناخته است كه دارويي براي آن وجود ندارد و اين بيماري او را در معرض مرگ قرار داده، در اين ميان دارويي جديد به او پيشنهاد مي شود كه احتمال مي رود باعث بهبودي او شود؛ در اين موقعيت تاثير گذاري مثبت دارو بر بيماري ثابت شده نيست، اما ترك مصرف اين دارو يقينا رفتار نادرست تلقي مي شود. زيرا عقل در جمع بندي خود به اين نتيجه مي رسد كه در اين موقعيت مصرف اين دارو بهتر از مصرف نكردن آن است. بماند كه اصولا جامع ترين و كامل ترين منبع تعيين حدود و ثغور اخلاقيات و رفتارهاي اخلاقي اديان هستند كه بشر به بهترين شكل به سمت رفتارهاي صحيح اخلاقي رهنمون مي سازند و به زندگي ايشان ساختار انساني

#شبهه شيخ با مريدان به باغی رفتندی، تابلوهايی بديدندی: قليان ممنوع، سگ ممنوع، موسيقی ممنوع، رقص و شادی ممنوع، بد حجابی ممنوع، ديش ممنوع، آب بازی ممنوع، بادبادك بازی ممنوع، دوچرخه سواری برای زنان ممنوع...؛ شيخ به مريدان بفرمودندی: قدر بدانیدی و شكر گزار باشندی كه حداقل "دزدى و اختلاس" را آزاد گذاشتندی...!!

سلام و احترام. به احتمال قوی آن جمع از جنس مرغوب استفاده نکرده بودند و یا در دریای آرزوهای تکنوکرات ها مغروق بودند وگرنه؛⬇️ ⬅️جز مورد اول که اختلاف بین مراجع هست و مورد ششم که منع قانونی دارد، بقیه ی موارد منع قانونی و شرعی ندارد بلکه نوع بهره بری از آن باید مانند انسان باشد نه حیوان. ❌️ اگر بنا باشد هویت و انسانیت و ارزشهای انسانی و الهی خدشه ای بردارد، نظام و مردم عزیز مکلف اند تا در مقابل آن ناهنجاری ها بایستند. سگ از مخلوقات خداست ولکن انسان اگر با او بخوابد و بنشیند، همانند او خواهد شد و از انسانیت خود نیز دور و فقط به قوای بطن / شکم/ فکر خواهد کرد. بنابر این این مغالطه ها نمیتواند مسلمان را از اصول دور سازد. و اما اختلاس؛ ⬇️ ⬅️ در جامعه ی اسلامی شایسته نیست افرادی حاضر شوند که بعدها سرمایه ی میهن را غارت کنند. ضمن برخورد با این طیف از دنیا طلبان، مردم شریف نیز مراقب باشند تا در انتخابات آتی، آدم روانه ی مجلس کنند. #یــازیــنــب الاقل...محسن خاکزاد #جهاد_تبیین http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521