با حسادت کودکمان چه کنیم: “قسمت اول” قبل از اینکه برای رفع حسادت در کودک‌تان اقدام کنید، مطمئن بشوید که خودتان حسود نیستید و این حس را نسبت به خواهر و برادر، دوستان، همسایه‌ها و … ندارید. تا زمانی که ریشه‌ی حسادت را در خود نخشکانید، قادر نخواهید بود به‌طور مؤثر به فرزندتان کمک کنید. برای درمان حسا‌دت در کودکان می‌توانید از روش‌های زیر بهره بگیرید: ۱. تبدیل حس حسادت به جاه‌طلبی حس‌وحال مثبت بخشیدن به انرژی‌های کودک نقش مهمی در کاهش احساسات منفی و غنی‌کردن اهداف مثبت او دارد. مثلا اگر کودک‌تان به این خاطر که دوستش نمره‌ی بالاتری کسب کرده، ناراحت است باید او را به تلاش بیشتر تشویق کنید. وقتی کودک برای کسی موفقیت بیشترتلاش کند، دیگر درگیر احساسات منفی‌ای چون حسادت نخواهد شد و درعوض تمرکز خود را به حرکت در راه پیروزی معطوف خواهد کرد. ۲. گوش‌دادن مؤثر به حرف دل کودک در بیشتر مواقع، رفتارهای ناشی از حسادت عمیقا در درون فرد شکل می‌گیرد. پشت چنین رفتاری، نگرانی و مشکلات جدی وجود دارد. باید با فرزندتان صحبت کنید و ببینید علت حسادتش چیست. در بعضی موارد، حسادت در کودکان ریشه در اعتماد به نفس و عزت نفس پایین دارد. وقتی کودک از توانایی‌ها و ویژگی‌های مثبت خود مطمئن نباشد، حس حسادت در او ایجاد می‌شود و مدام به دیگران غبطه می‌خورد. ۳. خواندن داستان‌های قدیمی داستان‌ها، افسانه‌ها و حکایت‌های قدیمی نکات اخلاقی پندآمیز بسیاری دارند. این داستان‌ها به‌طور غیرمستقیم، نتایج اخلاقی را منعکس می‌کنند. از این‌رو حتی اگر درباره‌ی حسادت نکردن و … مستقیما با کودک حرف نزنید، او مفاهیم لازم اخلاقی را به‌طور ضمنی دریافت خواهد کرد. خواندن این‌گونه داستان‌ها را به عادت تبدیل کنید (ایجاد عادت خوب). سعی کنید درباره‌ی ویژگی‌های خوب اخلاقی مانند کمک به دیگران، پرورش افکار و نیات خوب و … برای فرزندتان داستان بخوانید. با کتابخوانی برای کودکان و به کمک این داستان‌ها و حکایات می‌توانید به او بفهمانید آنچه انجام می‌دهد اشتباه است. ۴. وجود الگویی شایسته برای کودک ترفند مفید دیگر برای تأکید بر اهمیت داشتن احساس خوب نسبت به دیگران این است که الگوی شایسته‌ای باشید. مثلا اگر شما از ویژگی‌های خوب دیگران مانند شوخ طبعی آنها، رفتار خوب‌شان یا هر ویژگی مثبت دیگری که دارند تعریف کنید، فرزندتان از شما یاد می‌گیرد و از حسادت دور خواهد شد. ۵. تأکید بر اهمیت بخشش و مشارکت گاهی اوقات کودکان نسبت به کودکان دیگر عقده و کینه‌ی بی‌دلیل دارند. اگر فرزندتان چنین مشکلی دارد، باید اهمیت توجه و مشارکت با دیگران را به او گوشزد کنید. شکل‌گیری چنین رفتارهایی در کودک احساس ناامنی را از او دور می‌کند و دیر یا زود با کسی که نسبت به او حس حسادت داشت، دوست و رفیق می‌شود. 📣 با تبلیغ کانال مشاوره باریکتر از مو در ثواب نشر مطالب شریک شوید❤️ 🎈 عضو خانواده مشاوره باریکتر از مو شوید👇👇👇👇 ایـتــــــــــــا https://eitaa.com/joinchat/204668942C630b26f082 واتســــــاپ https://chat.whatsapp.com/CdjEppMvw0q1cWpP3QhCwy

🔻همچنان تصمیم دارم در هر شرایطی خشنود و راضی باشم؛ چون به تجربمنه فهمیده‌ام که خوشبختی یا ناراحتی از شرایط بیرونی نیست، بلکه از خودمان سرچشمه می‌گیرد. آرامش درونی چیزی نیست که از بیرون به دست آید، باید آن را در قلبت پیدا کنی. گاهی زندگی به تو فشار می‌آورد تا یاد بگیری که ارزش واقعی شادی در درونت است. راضی بودن هنر دیدن زیبایی در چیزهای کوچک و ساده است. هر لحظه که با خودت در صلح باشی، خوشبختی در همان لحظه است. ☎️جهت دریافت مشاوره حضوری و یا تلفنی با 09174377380 هماهنگ فرمایید. 🎈 عضو خانواده مشاوره باریکتر از مو شوید👇👇👇👇 ایـتــــــــــــا https://eitaa.com/joinchat/204668942C630b26f082 واتســــــاپ https://chat.whatsapp.com/CdjEppMvw0q1cWpP3QhCwy

سلام خدمت آقای دکتر همایون و تشکر بابت تمامی زحمات. استاد عزیزاگر میشه لطفا پیاممو به اشتراک بگذارین و جواب هم بهم بدین آقای دکتر من زنی ۲۵ ساله دوفرزند ۱ ساله و۷ ساله که در ۱۶ سالگی ازدواج کردم همسرم ۳۶ ساله هستن خدارو شکر مشکلی انچنانی در زندگی ندارم همسری بسسسیار مهربان وعاشق زن و زندگی دارم تنها مشکل که هست بر میگرده به اولین روزهای عقدم لازمه بگم که من طبقه بالای خانه پدر شوهر زندگی میکنم مادر شوهری دارم که زن خوبی ست ولی ایشان از انجایی که به خاطر سنشان طرز فکر قدیمی داشتم و من در سن کم به خانه اینها امدم ودر دوران عقد که یک سال ما عقد ماندیم ۲۵ روز خانه مادر شوهرم بودم ۵ روز خانه پدرم و همسرم میگفت که نمیتوانم دوریت را تحمل کنم تمام افکار مادر شوهرم مستقیما به من تزریق شد من دختری بسییییار با اعتماد به نفس به روز بودم ولی مادر شوهرم اینقدر با من حرف میزد انگار من هم شدم یک پیرزن طوری که امسم هسرم را صدا میکردم ایشان از نظر خودش شوخی میکرد مثلا صدا زدن اسم همسرم رو مسخره میکرد و میخندید طوری شد که احساس کردم شاید صدام یا لحنم واقعا تمسخر امیز است واین رو هم بگویم که خودشان اصلا اسم پدر شوهرم رو صدا نمیزنه و دقیقا این افکارش به من منتقل شد حالا واقعا نمیدونم چیکار کنم ۱۰ ساله نمیتونم اسم همسرم رو صدا بزنم و این منو واقعا عذاب میده و میگم ای کاااش از روز اول زیاد نمی امدم خونه مادر ان طور نشم آقای دکتر من همسرم رو خیلی دوست دارم و هرروز به ایشون ابراز علاقه میکنم ولی اعتماد بنفس صدا زدنش رو ندارم تو رو خدا شما کمکم کنید بلکه بهتر بشم واین را هم بگم که مدرک من لیسانس است ببخشید طولانی شد ⭕️با سلام و احترام، ابتدا باید بگویم که رفتارهایی که در ابتدا از مادر شوهرتان تجربه کرده‌اید، می‌تواند به طور ناخودآگاه روی شما اثر گذاشته باشد. برای حل این مشکل، چند نکته می‌تواند به شما کمک کند: آگاهی از تاثیرات گذشته: شما به خوبی اشاره کردید که رفتارهای مادر شوهرتان باعث شکل‌گیری احساسات شما نسبت به صدا زدن همسرتان شده است. باید به خودتان یادآوری کنید که این تغییرات در لحن و رفتارتان ناشی از تاثیری است که به طور ناخودآگاه پذیرفته‌اید و شما همچنان خودتان هستید. تغییر این الگو نیاز به زمان دارد و باید به خودتان فرصت دهید. مراجعه به مشاور: اگر احساس می‌کنید که این مشکل ادامه پیدا می‌کند و تاثیری منفی بر رابطه‌تان می‌گذارد، ممکن است مشاوره زوجی یا فردی کمک‌کننده باشد. مشاوره می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر از پس احساسات و ترس‌های درونی‌تان برآیید و راه‌های بهتری برای برقراری ارتباط با همسرتان پیدا کنید. تمرین صدا زدن همسرتان: برای تقویت اعتماد به نفس خود، می‌توانید تمرین کنید که در موقعیت‌های مختلف اسم همسرتان را به طور طبیعی و با احساس بگویید. می‌توانید با خودتان در خانه صحبت کنید و این کار را در مکالمات روزمره انجام دهید. این تمرینات به تدریج به شما کمک می‌کند تا اعتماد به نفس بیشتری در این زمینه پیدا کنید. پذیرش خود: پذیرش خود و این که شما یک فرد شایسته و ارزشمند هستید، کلید بسیاری از مشکلات روانی و اعتماد به نفس است. سعی کنید خودتان را با تمام نقاط قوت و ضعف بپذیرید و بدانید که هیچ چیزی شما را از محبت به همسرتان و داشتن یک زندگی شاد باز نمی‌دارد. در نهایت، شما باید به خودتان زمان دهید و به تدریج از این احساسات عبور کنید. تغییرات کوچک و گام‌های مثبت در جهت بهبود وضعیتتان، کمک خواهد کرد تا راحت‌تر با این مشکل کنار بیایید. موفق باشید و امیدوارم به زودی احساس راحتی بیشتری پیدا کنید. ⭕️ تجاربتون رو در این رابطه با ما در میان بگذارید ☎️جهت دریافت مشاوره حضوری و یا تلفنی با 09174377380 هماهنگ فرمایید. 🎈 عضو خانواده مشاوره باریکتر از مو شوید👇👇👇👇 ایـتــــــــــــا https://eitaa.com/joinchat/204668942C630b26f082 واتســــــاپ https://chat.whatsapp.com/CdjEppMvw0q1cWpP3QhCwy

🔴علائم اختلال اضطراب جدایی کودکان ➖اصلی‌ترین علامت اختلال اضطراب جدایی کودکان ترس یا اضطراب بیش از حد حین جدایی از خانه افراد و یا اشیایی است که کودک به آن‌ها وابسته است. ❗️#اضطراب‌جدایی در کودکان و راههای درمان آن انواع اصلی اضطراب  کودکان : 1_ اضطراب حین جدایی 2_ اضطراب حین تنها ماندن در یک مکان 3_ ترس از دست دادن عزیزان یا بیماری آن‌ها 4_ترس از بروز اتفاقات غیرمترقبه 5_ترس از کابوس، خواب یا تاریکی در این میان دو مدل ترس اول از رایج‌ترین ترس‌های کودک هستند که به اصطلاح اضطراب جدایی نامیده می‌شوند. #مشاوره ( لطفاً مطالب را با ذکر کانال در اختیار دیگران قرار دهید) ☎️جهت دریافت مشاوره حضوری و یا تلفنی با 09174377380 هماهنگ فرمایید. 🎈 عضو خانواده مشاوره باریکتر از مو شوید👇👇👇👇 ایـتــــــــــــا https://eitaa.com/joinchat/204668942C630b26f082 واتســــــاپ https://chat.whatsapp.com/CdjEppMvw0q1cWpP3QhCwy تلگــــــــــــرام https://t.me/nokattarbiyati

سلام خدمت استاد ارجمند و معزز آقای دکتر ممنونیم که وقت شریفتون رو برای تهیه این مطالب ارزشمند و تغذیه فکری اعضا می‌کنید آقای دکتر مشکلی که من دارم با پسر ۱۵ سالم هست. متأسفانه چند مدتی هست بواسطه ارتباط با همسالانش توقعات زیاد و بی‌جایی از من و مادرش داره . گاهی اوقات بد اخلاقی می‌کنه به ما نهیب می‌زنه و حتی بدون اجازه از ما منزل را ترک می‌کنه. خیلی وقت‌ها به حالت طلبکاری به ما میگه اگر شما عرضه برآورده کردن نیازهای منو نداشتید غلط کردین که صاحب فرزند شدید. شما باید صفر تا صد نیازهای من رو تامین کنید. من تحمل کوچک‌ترین انتظار و کمبودی را ندارم دلم نمی‌خواد از همکلاسی‌هام چیزی کمتر داشته باشم آقای دکتر بنده یه پراید دارم و وضعیت مالی عالی ندارم اما قابل قبول هست و می‌تونم نیازهای خانوادم را برطرف کنم. اما پسرم که ۱۵ سال دارد با زور و اعصاب خوردی ماشین برمیدارد و به خیابان میرود دوستاش رو هم سوار می‌کنه همش می‌ترسه فاقی برای اون‌ها بیفته و خانواده‌شون دست از سر من برندارن. واقعا موندم چکار بکنم. خدا خیر بهتون بده ممنونم از وقتی که می‌گذارید و مطالب رو در اختیار دیگران هم قرار می‌دید ⭕️سلام، شرایطی که توصیف می‌کنید واقعاً دشوار و پرچالش است. پسر شما در مرحله‌ای از رشد قرار دارد که تمایل به استقلال و بیشتر کردن اختیارات خود دارد، اما به دلایلی قادر به درک مسئولیت‌های این استقلال نیست. رفتارهایی مثل بدخلقی، نهیب زدن به شما و حتی برداشتن ماشین بدون اجازه، نشان‌دهنده‌ی مشکلاتی در ارتباط شما با اوست که ممکن است ناشی از مسائل عاطفی، نیاز به توجه بیشتر یا مشکلات اجتماعی با همسالانش باشد. برای مقابله با این وضعیت، چند نکته مهم را در نظر بگیرید: حفظ مرزها و قاطعیت گفتگوی صادقانه و آرام توضیح در مورد مسئولیت‌ها و واقعیت‌ها پیگیری رفتارها و آموزش مستقل‌سازی محدودیت‌ها و تنبیه‌ها: در صورتی که رفتارهای او به شدت ناسالم یا خطرناک است، ممکن است نیاز به اعمال محدودیت‌های جدی‌تری داشته باشید. مثلاً در مورد برداشتن ماشین، باید مشخص کنید که در صورت تکرار این کار، امکان استفاده از خودرو یا دیگر امکانات را از او می‌گیرید. این نوع محدودیت‌ها باید به طور واضح به او توضیح داده شوند. کمک گرفتن از متخصص: اگر وضعیت بدتر شد یا احساس کردید که او نیاز به کمک بیشتری دارد که از والدین یا محیط خانه نمی‌تواند دریافت کند، مشاوره خانواده می‌تواند به شما کمک کند تا راه‌حل‌های بهتری برای مدیریت این رفتارها پیدا کنید. در نهایت، لازم است که شما به عنوان والدین آرامش خود را حفظ کنید، چرا که رفتارهای این چنینی معمولاً نتیجه تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و نیاز به استقلال در سنین نوجوانی هستند. ارتباط مستمر و ایجاد فضایی برای درک متقابل می‌تواند تاثیر زیادی در بهبود وضعیت داشته باشد ⭕️ تجاربتون رو در این رابطه با ما در میان بگذارید ☎️جهت دریافت مشاوره حضوری و یا تلفنی با 09174377380 هماهنگ فرمایید. 🎈 عضو خانواده مشاوره باریکتر از مو شوید👇👇👇👇 ایـتــــــــــــا https://eitaa.com/joinchat/204668942C630b26f082 واتســــــاپ https://chat.whatsapp.com/CdjEppMvw0q1cWpP3QhCwy