تفسیر نور (محسن قرائتی) أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ «96» (البتّه) شكار دريا و خوراك آن براى شما حلال شد و توشه‌اى براى شما و كاروانيان است، ولى تا وقتى مُحرم هستيد، صيد صحرايى بر شما حرام است. و از خداوندى كه به سوى او محشور مى‌شويد، پروا كنيد. نکته ها تفسير مجمع‌البيان وبرخى تفاسير ديگر و كتب فقهى، از اين آيه استفاده كرده‌اند كه در حال احرام، صيد حيوانات دريايى و مصرف آن حلال است، امّا حيوانات صحرايى، شكار و مصرفشان حرام است. البتّه مراد از حيوان دريايى، آبزيان و حيواناتى است كه در آب زندگى مى‌كنند، گرچه در رودخانه باشد. امام صادق عليه السلام درباره‌ى‌ «وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ» فرمودند: «مقصود ماهى نمك‌زده‌اى است كه مى‌خورند». «1» (كه براى مدّت طولانى و در سفرها به وسيله‌ى نمك زدن مانع فاسد شدن آن مى‌شدند.) پیام ها 1- براى افراد محرم، همه‌ى راه‌ها بسته نيست. (خداوند در كنار منع شكار صحرايى، شكار دريايى را جايز دانسته است.) أُحِلَ‌ ... حُرِّمَ‌ 2- شكار آنگاه حلال است كه براى تغذيه باشد، نه تفريح و لغو. «مَتاعاً لَكُمْ» 3- فرآورده‌هاى دريايى و منافع آن، تنها مخصوص ساحل‌نشينان نيست. «مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ» 4- ساحل نشينان، در بهره‌گيرى از دريا اولويّت دارند. «لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ» (كلمه‌ى‌ «1». كافى، ج 4، ص 392. جلد 2 - صفحه 376 «لَكُمْ» قبل از كلمه‌ى‌ «لِلسَّيَّارَةِ» آمده است) 5- صيد حيوانات صحرايى يا خوردن آن در حال احرام، بى‌تقوايى است. «حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ» 6- به متخلّفان بايد هشدار داد. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ» 7- ايمان به قيامت و محاسبه‌ى اعمال، عامل بازدارنده‌ى از گناه است. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ» ╭═━⊰✿•❀•✿⊱━═╮ @barnamehaye_farhangi  ╰═━⊰✿•❀•✿⊱━═╯

دعای عهد ╭═━⊰✿•❀•✿⊱━═╮ @barnamehaye_farhangi  ╰═━⊰✿•❀•✿⊱━═╯

#نهج_البلاغه 💠زن و زندگى، همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اينكه چاره اى جز بودن با او نيست. 📘#حکمت_238 @nahjol_balagheh