هدایت شده از کودکان بازی حیوانات خانگی حلال گوشت
ازدیاد سگهای ولگرد یک خطر محیطزیستی؛
به سگ های ولگرد غذا ندهیم
جمعه ۰۵ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۸:۴۵
رسانه ها/ رسانههای دیگر
به سگ های ولگرد غذا ندهیم
دیدن سگهای لاغر و گرسنه در کنار جادههای بین شهری که برای غذا مشغول پارس کردن هستند دیگر منظرهای تکراری است. منظره ای که دل هر انسانی را ممکن است به رحم آورد و برای کمک به این حیوانات تشویق نماید. اما این کمک به نفع این حیوانات و محیط زیست است یا به ضرر آنها؟
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، این روزها در حاشیه جاده گنجنامه و عباس آباد همدان پر از سگهای ولگرد و کیسه نایلون های پر از غذا که برای سگ ها رها شده قابل مشاهده است.
بدیهی است در زمانهایی که هوا رو به سردی میگذارد شهروندان بیشتری بر خود لازم میبینند که به فکر غذا دادن به حیوانات بیسرپرست باشند با این وجود صدای دیگری به گوش میرسد که این همه مهربانی و دلسوزی انسان برای حیوانات را تایید نمیکند.
سگها اولین حیوانات اهلی شده توسط انسان هستند و قرنها تحت مالکیت انسان بودهاند تا اینکه تعدادی از آنها از این سرپرستی خارج و تکثیر شدند. حیواناتی وفادار که قرنها و هزارهها به کمک ما آمدند و حالا در حاشیه جادهها بهدنبال پسمانده غذای مسافری میگردند که از پنجره ماشینش به بیرون پرت کرده است.
نباید با عملکردهایمان کاری کنیم که حیات وحش اهلی شوند و آنها بیش از حد به انسانها اعتماد کنند و مطمئن شوند؛ کسی هست که برای آنها غذا تامین کند، چون این موضوع باعث میشود تابآوری حیوانات در برابر شرایط سخت کاهش پیدا کند. غذا و آب دادن به حیوانات به تدریج باعث میشود آنها در معرض آسیبهای جدیتری قرار بگیرند.
کاری که میتواند با اخلاق محیط زیستی سازگارتر باشد آنست که در صورتی که هموطنان ما با حیوان مجروحی روبهرو میشوند اقدامی برای بهبود وضعیت آن انجام دهند، یا در شرایط یخبندان و سرمای شدید که امکان پیدا کردن غذا وجود نداشت و حیوانات نمیتوانستند از پوشش گیاهی و برگها تغذیه کنند و منابع آبی یخ زده بود و حیوانات نمیتوانستند آب بخورند.
به گفته کارشناسان محیط زیست، غذا دادن و پشت کردن به حیوان نه تنها کمکی به سگها نمیکند بلکه با این کار فلاکت یک حیوان را ضربدر تعداد تولههای آنها میکنیم و تعداد سگهایی را که بیغذا و بیپناهگاه خواهند ماند، تصاعدی بالا میبریم.
ما در ایران با جمعیت میلیونی سگ طرف هستیم. رها شدن سگ در طبیعت یک معنی دارد و آن اینکه یعنی زیستگاه، تصرف شده است. آنها پوشش گیاهی و مار و مارمولک و موش صحرایی را از بین میبرند و از این گذشته حق زندگی برای پستاندار دیگری هم در قلمرو آنها وجود ندارد. انگار یکسری شکارچی با سلاح سرد فرستاده باشیم به طبیعت.
اینا هم بادوم بودن خیس کردم کاشتم الان هم رشد کردن😍
نه شکوندم ومغزش رو خیس کردم ونوکش رو پوستش گرفتم جوونش اومد بیرون وکاشتم الان هم یه سه سانتی رشد کردن
#بانوی_هنرمند_تولید_نهال_میوه
#بادام
ببنید انرژی بچه ها بسیار بالاست و شنیدید وقتی که کنترل نشود می شود بیشفعالی و... اما اگر کوکان روستایی را بنگرید که هنوز با خاک کشاورزی و مزرعه و باغ ارتباط دارد هیچ وقت سلول های مغزش کم نمی آورد و سرد نمی شود پس ما خانم ها هم باید بتوانیم با این خاک نرم ویا ماسه بادی ارتباطی برای تنظیم روح وروانمان برقرار کنیم.
یعنی اینکه مثل یک کودکی انس شدیدی بگیریم با خاک نرم و وقتی با این زندگی ماشینی حداقل وقتی برای خودمان بگذاریم روزی 20 دقیقه باز هم خودش کلی است که دیگر حرص و جوش و غصه نخوریم و فقط بسپاریم به دل این خاک درددل های مان را چون زن اگر زن اگر زود رنج نباشد زن نیست
راحت با بازی روان دارد تا زبان - ما میخواهیم مثل زمانی که برای گرفتن یک حاجت شما دست به دامن توسل میزنید و مدام فکرتان را به زبان و ذکر عادت می دهید تا آرامش بگیرید حتی گاهی اوقات هم یک طرف قضیه این است که می داند شاید صلاح در نگرفتن حاجت باشد ولی خودش را اینطور آرام می کند که الان همین بس من ملکوتی می شود با ذکر آرامش حالم را دارم ... حالا همین را در مورد در رابطه با ارتباط با خاک نرم که بتواند سایه ای بر گرفتن غم شما باشد مثلا صحبت کردن با همین خاک نرم هم می شود تکرار رویاها و رفع نگرانی شما
یادم هست یک مشاوری داشتن شبکه قرآن صحبت میکردن و میگفتن وقتی مادر خانه مریض یا حالندار هست باید به همه خانواده اعلام کند که من تا یکی دو ساعت باید استراحت کنم و در خلوت خودم باشم همین رو ما یاد گرفتیم تا پای یک سریال مادری داشت به فرزند تازه عروسش این درس را یاد می داد که تا می توانی برای خودت وقت بگذار تا هنگام ایثار برای خانواده جان و حال داشته باشی
پس کمک بزرگی که می تواانیم به خودمان کنیم هنگامی که وقت ازاد داریم در ماسه بادی قدم بزنیم و یا با ماسه نرم دست های مان را ورز و وار بدهیم ( این دیگر اصطلاح ما بروجردی هاست).