از اینجا ببعد محرم و بعد از اون صفر _غیر از چند روز منتهی به اربعین- مثل هوای ابری میمونه
دلگیره، نه بارون میاد سبک شی، نه آفتاب میزنه که دلت باز شه.
کاش حداقل یه ده روز دیگه ام عزاداری میکردن آدم میرفت میشست تو مسجد از تنهایی درمیومد.
روزای خوب کانال همون روزایی بود که راجع به فیل فودن و زنش صوبت میکردیم
اینجام دیگه بدرد نمیخوره.
یه دختره تو کانالش به مدرسه سلام کرده بود
با یه عکس تو آینه و ناخون های بلند
یاد دوران دبیرستان خودم افتادم
خیلی فضای سمی بود
ورود به طبقه دوازدهمی ها ممنوع بود
گوشی ازت میگرفتن حسابت با کرام الکاتبین بود.
بعد تازه یادمه یه بار دم عید ناخونام برا عید بلند کرده بودم
معاونمون اومد ناخونا رو ببینه از ترس جمع شدیم دم سطل آشغال ناخونامون گرفتیم.
سیبیل و ابرو و اینارم که نگم براتون
تازه یه مدرسه دولتی معمولیم بودیما
ازین اسلامی مسلامیا نبود.
ولی با همه اینا
هنوز حاضرم برگردم اون دو سالی که کرونا مدرسه رو ازم گرفت بگذرونم.
احتمالا یکی از قشنگ ترین بازه های زندگیم همون دبیرستان نصفه نیمه بود.
دلم تنگ شده:(
محکوم
ولی با همه اینا هنوز حاضرم برگردم اون دو سالی که کرونا مدرسه رو ازم گرفت بگذرونم. احتمالا یکی از ق
منظورم واضح بود دیگه؟
ینی برگردم برم دبیرستان
تباهم خودتونید.
چخه
محکوم
من خیلی برای بزرگ شدن صغیر غیر ممیزم. همین دیروز یه نفر ازم پرسید کلاس چندمم.
این سوال تا حوالی سی سالگی فک کنم باید جواب بدم
خیلی دارم با بیبی فیس بودنم حال میکنم.
اینکه بیبی فیس نیستم و صرفا شبیه نوجوانان هستم هم به شما ربطی نداره.
هدایت شده از صحو.
شما عروسی نمیگیرید؟
.
همهی دخترا دوست دارن لباس عروس بپوشن. حتی اونایی هم که انکار میکنن بدشون نمیآد همچین چیزی رو تجربه کنن. قشنگ دهن پسرا سرویسه.
محکوم
شما عروسی نمیگیرید؟ . همهی دخترا دوست دارن لباس عروس بپوشن. حتی اونایی هم که انکار میکنن بدشون نمی
اینو دیدم یادم افتاد.
من بچه که بودم
به طرز وصف ناپذیری لباس عروس دوستداشتم
به حدی که ازم میپرسیدن بزرگ شدی میخوای چیکاره شی میگفتم عروس:)))
به چشم شغل میدیدمش رسما
بزرگ ترین دوراهی زندگیم تو ۴،۵ سالگی جلوی پام قرار گرفت که فهمیدم بین "عروس شدن و پوشیدن لباس عروس" و "تنها زندگی کردن وقتی بزرگ شدم" باید یکی رو انتخاب کنم.
روحم خدشه دار شد.
بعد اصلا نمیدونم بچه چهارساله چرا باید از تنهای زندگی کردن خوشش بیاد.
روانی بودم
ولی جدا از شوخی
یه آپشنی وجود داره به اسم آتلیه خالی
شما لباس عروس میپوشی میری عکس و سایر قرتی بازیا
ولی عروسی نمیگیری
یکم حس حیف شدن لباس و میکاپ به آدم دست میده ولی خب پول سالن نمیره تو پاچهت دیگه.
دخترای متولد ۸۴ به بالا که به طور فراگیر دارین میرین خونه بخت اینارم در نظر بگیرین.