#انس_با_نهج_البلاغه #حکمت ۲۱

مثل میوه رسیده ترس بی‌جا و بی‌مورد، آدمو یواش یواش می‌بره سمت ناامیدی، دلشو خالی می‌کنه و دست و پاشو می‌بنده. همون‌طور که کم‌رویی و خجالت، آدمو از خیلی چیزای قشنگ و فرصتای طلایی محروم می‌کنه. و فرصت‌ها زود می‌گذرن، مثل ابرایی که یه لحظه سایه می‌ندازن و بعد خیلی زود پراکنده می‌شن. پس قدر لحظه‌ها رو بدون، قبل از اینکه از دست برن. چون زندگی درست مثل رودخونه‌ست، یه لحظه آب جلو پاته، بعد دیگه میره و دیگه همون آب هیچ‌وقت برنمی‌گرده. یا مثل قطاری که فقط یه بار کنار سکوی ایستگاه توقف می‌کنه، اگه حواست نباشه، می‌ره و دیگه دستت بهش نمی‌رسه. مثل میوه‌ای رسیده می مونه که فقط چند روز مهمون شاخه‌ست، اگه به موقع بچینیش شیرینی‌اش مال توئه، وگرنه می‌ریزه و چیزی جز حسرت نمی‌مونه. یا مثل پرنده‌ای که لحظه‌ای روی پنجره‌ات می‌شینه؛ اگه دل به دلش ندی، پر می‌زنه و برای همیشه می‌ره. زندگی پر از فرصتای ریز و درشته، اما فقط دلای بیدار و چشم‌های هوشیار می‌تونن به موقع دست دراز کنن و اونارو بگیرن. اگه دست دست کنی، ترس و تردید بهونه پیدا می‌کنن و محرومیت جای شادی و پیشرفت رو می‌گیره. پس نذار ابرا بگذرن و تو هنوز به آسمون نگاه نکرده باشی. فرمود: قُرِنَتْ: همراه شده، پیوند خورده، جفت شده، چفت شده، چسبیده، چی؟ الْهَيْبَةُ: هیبت، و حشت، ترس، رُعب، با چی؟ بِالْخَيْبَةِ: با ناکامی، با سرخوردگی، با نومیدی، با شکست. یعنی: «هیبت و ترس زیاد و بی‌جا و نابجا معمولاً به ناکامی منجر میشه.» یعنی بترسی به جایی نمی‌رسی، یه معنای دیگه هم می‌تونه داشته باشه و اون اینه که: کسی که همیشه می‌خواد خودش رو پرهیبت و ترسناک نشون بده، آخرش به جایی نمی‌رسه و معمولاً دستش خالی می‌مونه. وَ: و نکته دیگه اینکه الْحَيَاءُ: حیاء، شرم، خجالت، کم‌رویی همراهه بِالْحِرْمَانِ: با محرومیت، با دست‌خالی بودن، با از دست دادن، با ناکامی. یعنی: «حیای بیجا و بیش از حد با محرومیت همراه می‌شه.» آدمی که زیادی خجالتی باشه، خیلی از موقعیت‌ها و حق‌هاش رو از دست می‌ده، چون نمی‌تونه به‌موقع عمل کنه یا چیزی بخواد. وَ: و نکته دیگه اینکه الْفُرْصَةُ: فرصت، موقعیت، بخت، امکان، تَمُرُّ: میگذره، رد می‌شه، عبور می‌کنه، از دست میره مَرَّ: مثل گذشتن، عبور کردن و ردشدن السَّحَابِ: ابرها، ابرهای در حال حرکت. یعنی: «فرصت مثل ابره و مثل ابر رد می‌شه.» یعنی فرصتا موندنی نیستن، میان و سریع می‌رن، مثل ابرهایی که تو آسمون می‌گذرن. حالا که اینجوریه فَانْتَهِزُوا: پس غنیمت بشمارید، پس بهره ببرید، چنگ بزنید، استفاده کنید فُرَصَ: فرصت‌های، موقعیت‌های الْخَيْرِ: خوبی، نیکی، کارهای مثبت، اعمال مفید. یعنی: «پس فرصت‌های خوب و خوبی کردن رو از دست ندید و سریع ازش استفاده کنید.» وقتی موقعیت خوب پیش میاد، معطل نکنید، دست بجنبونید، چون دوباره شاید گیرتون نیاد. به زبون خودمونی: امام علی (ع) می‌گه: ترس بی‌جا ممنوع وگرنه آخرش دست خالی می‌مونی. زیادی هم خجالتی نباش که محروم می‌شی. و بدون که فرصت‌ها مثل ابر می مونن و نمی مونن، پس هر وقت فرصتی برای کار خوب دست داد، همون موقع بچسب و استفاده کن. پس نتیجه اینکه: ١. ترس بی‌جا زنجیره، وقتی بی‌دلیل می‌ترسی، دست و پاتو می‌بنده و امیدتو می‌قاپه. ٢. کم‌رویی دزد فرصتاست، خجالت باعث می‌شه خیلی چیزای قشنگ از جلوی چشم آدم رد بشه و دستش بهش نرسه. ۳. فرصت مثل میوه‌ی رسیده‌ست، اگه به موقع بچینیش شیرینیش مال توئه، دیر کنی می‌ریزه و حسرتش برا تو می‌مونه. ۴. دل بیدار شکارچیه، کسی که چشم و دلش بازه می‌تونه به موقع فرصت‌ها رو بقاپه. 📗نهج‌البلاغه ؛ حکمت ۲۱ هر روز یه تکه‌ی کوچک از نور و حکمت رو به زندگی‌تون اضافه کنید.✨ اَللّٰهُمَ‌عَجِّلْ‌لِوَلیِکَ‌الفَرَجْ‌بِحَقِ‌فاطمةُالشَهیده @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایـازینب(س)🌷☆♡