فرازی از وصیت نامه ی شهید مدافع حرم حاج محمد هادی ذوالفقاری؛😔😔
وصیتم به مردم ایران و دربعضی از قسمت ها برای مردم عراق این است که من الان حدود سه سال است که خارج از کشو زندگی می کنم مشکلات خارج از کشور بیشتر از داخل کشور است قد کشورمان را بدانند ودشت سر ولی فقیه باشند وبا بصیرت باشند ـچون این ولی فیه است که باعث شده ایران از مشکلات بیرون باشد....
یه کانال عالی 😍😍😍 درمورد شهید مدافع حرم حاج محمدهادی ذوالفقاری❤️❤️حتما عضو شوید مطالبی درباره ی شهید ذالفقاری.بپیوندید👇👇👇
@mohammadhadi1393
هدایت شده از آرامش حس حضور خداست
خون #شهید، آبیاری می کند حیات سرما زده ی بشر را...
اینجا صحنه ی تحقق تاریخ آینده ی بشریت است...
و انسان اگر غافل نشود، از وجود خویش در چنین معرکه ای سخت به شگفت می آید...
شیطان حاکمیت خود را در جهان، بر ضعف و ترس انسان ها بنا کرده است، و شهدا این مطلب را خیلی خوب از امام خویش آموخته اند...
اگر نترسی و ضعف خویش را با کمال خلیفه اللهی جبران کنی، شیطان شکست خواهد خورد...
و روز شکست شیطان، روز عید رزمندگان اسلام خواهد بود...
🥀🕊🥀🕊🥀
@baShoohada
#طرح_زندگی_شهدایی
اواخر شب بود که پسرم تازه به خواب رفته بود و من هم فرصت را غنیمت شمردم و تعدادی از برگه‌های امتحانات میان‌ترم دانشجوهایم را تصحیح کردم. از بس با پسرم کلنجار رفته بودم و بازی کرده بودم خسته شده بودم، به رختخواب رفتم و زود خوابم برد، در خواب شهید همت را دیدم. با موتور تریل آمد ، چشمان درشت و زیبایش را به من دوخت و با لبخند گفت: بپر بالا! محو تماشای چشمان او بودم و بی اختیار سوار موتور تمیز و نوی او شدم. از کوچه ها و خیابان ها که گذشتیم، به در یک خانه رسیدیم.
ناگهان از خواب پریدم، سابقه نداشت که نیمه‌های شب بدون دلیل از خواب بیدار شوم. چهره‌ی نورانی و چشمان مشکی شهید همت در خاطرم تازه بود و به خوبی همه جزییات خوابم را می‌دانستم. به امید دوباره‌ی دیدن چشمهایش به خواب رفتم ، صبح زود بیدار شدم اما بدون دیدن دوباره‌ی چشمهایش!
خوابی که دیدم بودم آنچنان شفاف و روشن بود که آدرس خانه‌ای که با شهید همت رفته بودم به خوبی در ذهنم مانده بود ، به دانشگاه که رسیدم در جمع دوستانم این خواب را تعریف کردم و گفتم: به نظر شما تفسیر این خواب چیست؟
هر کس اظهار نظری می‌کرد ، بعد از دقایقی همه با هم گفتند: آدرس خانه را بلدی؟
گفتم: بله. گفتند: خوب معلوم است، حاج ابراهیم بهت گفته باید آنجا بروی!
دل تو دلم نبود کلاس درس که تمام شد بلافاصله خودم را به در آن خانه رساندم. همه شواهد و جزییات مو به مو در خاطرم بود و این خانه دقیقا همان خانه بود، با آشوبی در دل و دستی لرزان زنگ خانه را زدم. پسر جوانی دم در آمد، با ابروهایی برداشته و موهایی ژولیده گفت: بله کاری دارید؟!
با عجله گفتم: شما با حاج ابراهیم همت کاری داشتی؟
نام حاج ابراهیم را که شنید ناگهان رنگش عوض شد و بدون مقدمه شروع به گریه کرد. شانه‌های نحیف و استخوانی‌اش می‌لرزید و گلوله گلوله اشک بر محاسن نداشته‌اش می‌لغزید.
حال او را که دیدم بی اختیار اشکم روان شد و دست او را گرفتم و یک یا الله گفتم و داخل خانه شدم. در میان اشک و هق هق گریه گفت: چند وقت هست می خواهم خودکشی کنم. دیشب آخرای شب داشتم تو خیابون راه می رفتم و فکر می کردم، که یک دفعه چشمم افتاد به تابلو اتوبان شهید همت. گفتم: می گن شماها زنده اید، اگر درسته یک نفر رو بفرست سراغم که من رو از خودکشی منصرف کنه. الآن هم که شما اومدید اینجا و می گید از طرف شهید همت اومدید.
او را در بغل گرفتم، تنها بود تنهای تنها! شانه‌های او می‌لرزید و قلب مرا هم می‌لرزاند. ذراتی از اشک که از حدقه چشمم جوشیده بود بر روی عینکم ریخت و دیدم را کم می‌کرد اما دید باطنی‌ام را زیاد.
تا دیشب معنای آیه قرآن را که می‌فرماید: شهیدان زنده هستند و عند ربّهم یرزقون‌اند را نمی‌فهمیدم اما حالا ...واقعا شهیدان زنده‌اند[1]!
۱- برداشتی از خاطره ۴۰ کتاب شهیدان زنده‌اند
😭😭😭
🌷اللهم عجل لولیک الفرج🌷
🥀🕊🥀🕊🥀
@baShoohada