🚩روایت غم و حماسه / غوغای شب شهادت سربازی که فرمانده شد...
📝روایتی از شبی شلوغ و پرهیاهو، از دانشجو معلمانی که در آینده ای نه چندان دور سکان دار نظام آموزشی خواهند بود و آموزگار شجاعت برای دانش آموزان و تقویت کننده روحیه شهادت طلبی در آنها.
روایتی از مردمانی که قدر شناسند و پای آرمانهای خود ایستاده اند؛ از کودکانی که در مکتب سلیمانی مشق جهاد میکنند تا خود به سلیمانی ها در عرصه های مختلف تبدیل شوند؛ از مادرانی که در زمان جبهه و جنگ شهید پرور بودند و امروز نخبه پرور...
روایتی از غم شهادت فرزند ایران، غمی که خانمانسوز است برای مستکبران!روایت آنان که بی صدا فریاد میکشند و خود را آماده می کنند برای نبرد در رکاب مردی که وارث تمام خوبی هاست؛ مردی که در هم میشکند ظلمِ ظالم را...
📆١٢ دی ۱۴۰۳
#معاونت_رسانه
با ما همراه شوید...
🔸https://eitaa.com/basij_pbi1
🔹http://zil.ink/basij_pbi
64.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
راهیان مقاومت؛ تکرار یوم الله در مکتب یک قهرمان
«حادثهی یومالله تشییع جنازهی شهید سلیمانی و حادثهی یومالله در هم کوبیدن پایگاه آمریکایی از ذهن این مردم نخواهد رفت و روزبهروز انشاءالله زندهتر خواهد شد...سردار شهید عزیز را با چشم یک مکتب، یک راه، یک مدرسهی درسآموز نگاه کنیم.» {امام خامنهای (مدظلهالعالی)}
📽شورش غم و حماسه / روایتی از روز دوم و سوم «کاروان راهیان مقاومت(کرمان) بسیج دانشجویی پردیس شهید باهنر دانشگاه فرهنگیان اصفهان» در کرمان
📆۱۱و ١۲ دی ۱۴۰۳
#معاونت_رسانه
#معاونت_اردویی
#معاونت_فرهنگسازی
با ما همراه شوید...
🔸https://eitaa.com/basij_pbi1
🔹http://zil.ink/basij_pbi
هدایت شده از -سرلوحهها-
19.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حق بدهید حسادت کنیم. بغض گلویمان را پر کند و دلگیر شویم. قبول کنید خدا خیلی دوستتان داشت. اخلاص که به کلمات دهان پر کن و جملات تکراری کتاب ها نیست. دل بدهی، یکرنگی و صفا را میشود در همین فیلمهای زیر خاکی دید. خیلی خوش به حالتان بود. حداقل رفقایتان همه جانشان را فدایتان میکردند. دل و دین و دنیایشان شده بود خدا. پس وقتی که شما را برای خدا میخواستند، حق برادری را هم به جا میآوردند. افسوس که زمان به عقب باز نمیگردد. چقدر دلم میخواهد چشمانم را ببندم، در همین لحظات میان صفوف شما بنشینم و با حرف های حاج احمد زار بزنم. یقین دارم آنجا که میگوید نام منطقه «یابن الزهرا» شد، در و دیوار هم اشک میریزند. با شما هستم پروانه های بال گشوده در کربلای چهار! نکنند ما را فراموش کنید. میخواهیم با شما عقد اخوت ببندیم. دوست و دشمن میدانند نامردی در مرام شما نیست. اهل آسمان که زیر قولشان نمیزنند. تا آخر پای رفاقتشان میمانند.
|خرمشهر،کربلای چهار،دی ماه ۶۵|
-گمنام۶۱-