قانون اجبار#حجاب @basijefateh

به ما آموخته اند كه هر شب جمعه در دعای كميل از خدا بخواهيم ما را به حدّی برساند كه بالاتر از آن حد كسی نيست: «وأقربهم منزلةًمنك وأخصّهم زلفةً لديك» تنها همت ما اين نباشد كه به جهنم نرويم، خداوند در قيامت بسياری از افراد را نمی سوزاند، بچه ها، ديوانه ها، مستضعفانی كه دسترسی به معارف واحكام الهی نداشته اند به جهنم نمی روند، به جهنم نرفتن هنر نيست. امير مؤمنان از رسول خدا نقل می كند كه فرموده: «إنّ الله عز و جل يحبّ معالى الا قمور ويكره سفسافها» خداوند همّتها و فكرهای بلند را دوست دارد و كارهای پست و فرومايه را اكراه دارد.(حکمت عبادات ص۱۲۳)

👌 نکته ی امروز 👌♥️ زغال های خاموش را درکنار زغال های روشن میگذارند تا روشن شود. چون همنشینی اثردارد... ماهم مثل همان زغال های خاموشیم٬اگرکنار افرادی روشن بشینیم که گرما وحرارت دارند٬ مابه طبع آنها نور وحرارت و گرما پیدا میکنیم. پس همیشه آدمی را انتخاب کنید که به شما انرژی مثبت ببخشد. "غرور " هديه ى شيطان است و "دوست داشتن " هديه ى خداست ؛ و چه زشت و قبیح است وقتی : هديه ى شيطان را به رخ هم ميكشيم و هديه ى خداوند را از يكديگر پنهان ميكنيم...

🌸 فریادِ شهید باقری بخاطر کباب کوبیده... #شهیدباقری #ساده_زیستی #مسئول #تبعیض

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، در تشرفی که آیت‌الله الهی طباطبائی (برادر علامه طباطبائی) به محضر حضرت بقیةالله (عج) داشتند، حضرت به ایشان فرمودند: اگر مشکل و گرفتاری داشتید خدا را قسم بدهید به ریزه‌خواران سفره ما. آیت‌الله الهی طباطبائی فرمودند: با وجودی که منظور حضرت را فهمیدم اما می‌خواستم از لسان شریف خودشان بشنوم! سؤال کردم: آقا جان! ریزه خواران سفره شما چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند: همین طلبه‌ها. سؤال کردم: آقا جان! شما از آنها راضی هستید؟ حضرت سکوت کردند و بعد از تأملی فرمودند: ما کسی را غیر از آنها نداریم! منبع: کتاب پای درس علما، محمد تقی صرفی پور، ص ۶۵۷       https://eitaa.com/joinchat/3273654310Cbefe85bf43 به گروه میثاق طلبگی بپیوندید  

مهدی آقازاده: ✨✨✨ علاّمه محمدتقی جعفری در مورد استادش، عارف بزرگ شیخ مرتضی طالقانی، می گوید: «در حوزه نجف حدود یک سال و نیم از محضر وی استفاده کردم. دو روز به مسافرت ابدی اش مانده بود. مثل هر روز به محضرش شتافتم. فرمود: برای چه آمدی آقا؟ عرض کردم: آمده ام که درس بفرمایید. فرمود: آقاجان! درس تمام شد، برخیز و برو. چون دو روز به ماه محرم مانده بود، عرض کردم: آقا! هنوز دو روز به محرم مانده است. فرمود: آقاجان به شما می گویم درس تمام شد، من مسافرم. «خر طالقان رفته پالانش مانده، روح رفته جسدش مانده.» این جمله را به پایان رساند و بعد کلمه «لا اله الاّ اللّه» را تکرار کرد و اشک از چشمانش سرازیر شد. در این هنگام متوجّه شدم شیخ از سفر ابدی خویش خبر می دهد. و این در حالی بود که هیچ گونه نشانی از کسالت و ناخوشی نداشت. عرض کردم: آقا! حالا یک چیزی بفرمایید تا مرخص شوم. فرمود: آقا! فهمیدی؟ متوجه شدی؟ بشنو: تا رسد دستت به خود، شو کارگر چون فتی از کار، خواهی زد به سر فردای آن روز در مدرسه صدر اصفهانی بودم. خبر آمد که شیخ مرتضی طالقانی به ابدیت پیوست.» https://eitaa.com/joinchat/3273654310Cbefe85bf43 به گروه میثاق طلبگی بپیوندید☝️☝️☝️

1- دنیا محل سختی ها و گرفتاری هاست قرآن کریم می فرماید: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کبَدٍ همانا انسان را در سختی ها آفریدیم. واقعیت این است که دنیا محل سختی ها و بلاهاست (البته این بلاها، دارای هدف و معنا هستند، اگر بی هدف و معنا بودند، آزار دهنده می شدند) ما انتظارمان از زندگی، راحتی و آسایش است و چون به آن نمی رسیم، ناراحت می شویم. اساساً راحتی برای دنیا آفریده نشده و بدیهی است طلب کردن آنچه وجود ندارد، مایه رنج و عذاب است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مَن طَلَب ما لم یخلَق قَد اتعب نَفسه و لم یرزق هرکس چیزی را طلب کند که آفریده نشده است، خود را به زحمت انداخته و چیزی نصیب او نمی گردد. از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سؤال شد: آن چیست که خلق نشده است؟ فرمود: الراحة فی الدنیا راحتی در دنیا. @basijefateh به کانال مدرسه عشق بپیوندید☝️☝️☝️

امام سجاد علیه السلام در روایتی درباره راحتی به چند اصل اشاره فرموده است: الف) در خواستن، باید آن چه را که وجود دارد طلب کرد، نه آن چه را که خلق نشده است. (لا تَطلب ما لم یخلق) ب) طلب کردن ناممکن ها، پیامدش حسرت و افسوس است (تقطعت نفسه حسرات و لم ینل ما طلب ج) پیامد دیگر طلب کردن ناممکن ها، ناکامی است (لم ینل ما طلب و کیف ینال ما لم یخلق) د) در ثروت دنیا، راحتی و آسایش نیست، زیرا هرچه به دست آورید، بیشتر طلب می کنید و بیشتر نیازمند می شوید. و) اگر بدانید دنیا جای راحتی نیست، راحت زندگی می کنید و از ناملایمات به تنگ نمی آیید.

انتظار زندگی بدون سختی، انتظاری غیر واقعی است. سختی ها جزئی از زندگی ما هستند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ایها الناس هذه دارُ ترحٍ لا دار فرحٍ و دارُ التواءٍ لا دار استواءٍ فَمَن عَرَفَها لم یفرح لرجاء و لم یحزن لشقاء این جا خانه غم است نه خانه سرور و خانه دشواری است نه سرای آسودگی پس هرکس آن را شناخت، در خوشی هایش سرمست نمی شود و در ناخوشی هایش افسرده نمی گردد.

سختی ها بر اساس تقدیرات الهی است، و تقدیر الهی بر اساس حکمت و مصلحت انسان هاست. از این رو سختی ها تا مأموریت خود را انجام ندهند و به اهداف خود دست نیابند، باز نخواهند گشت. سختی ها به دستور ما نیامده اند که به دستور ما برگردند. ما نه در آمدن آنها نقشی داشتیم و نه رفتن آنها به اختیار ماست. آن چه به دست ماست واکنش ما به موقعیت ناخوشایند است. هر سختی دوره ای دارد که باید بگذرد، اما اصل آن برگشت ناپذیر است. بی تابی نمودن، هیچ تأثیری در تغییر وضعیت و تبدیل آن از ناخوشایند به خوشایند نخواهد داشت، بلکه بر رنج و عذاب انسان می افزاید. پس به جای بی تابی باید آن را پذیرفت و مدیریت نمود. وقتی فرزند معاذ بن جبل مُرد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نامه ای برایش فرستاد و این جمله را نوشت: واعلم ان الجَزَع لا یردّ میتاً و لایدفع قَدَراً... بدان که بی تابی کردن نه مرده را بر می گرداند و نه تقدیر را دفع می کند، پس به نیکی عزادار باش و وعده الهی را قطعی بدان و نسبت به آن چه به تو و بر همه مردم حتمی است و به تقدیر الهی نازل شده تأسف مخور.