#گزارش_برخط
◽بیانیه پایانی بسیج دانشجویی
وای اگر ببینیم و سکوت کنیم؛ وقتی عربستان صبح در بیانیه‌ای جنایات اسرائیل را محکوم و شب‌هنگام موشکهای یمنی که رژیم غاصب را هدف گرفته‌اند، منهدم میکند. وقتی رییس جمهور ترکیه برای فلسطین چفیه می‌اندازد و همزمان پول نفتی که به رژیم صهیونستی فروخته را می‌شمارد. وقتی در نشست سران اسلامی، امارات برای غزه ابراز نگرانی میکند و روز دیگر سلاح‌های امریکایی از پایگاه‌های نظامی اش برای کشتن کودکان غزه فرستاده می‌شوند. وقتی قطر برای فلسطین کمک میفرستد اما با امریکایی ها برای بستن راه های تامین مالی حماس برنامه می‌ریزد. وقتی مصر از بمباران رفح گله میکند اما بدون اجازه امریکا اجازه عبور یک کامیون هم از ان نمیدهد. وقتی جمهوری اذربایجان سکوت میکند، اردن وسط بازی میکند و جنبش فتح جوانان کرانه باختری را دستگیر میکند. وای اگر این مضحکه عام را ببینیم و در برابرش تنها کارمان تجمع و شعار باشد.
باید شریان های حیاتی اسراییل قطع شود. نفس این هیولا را باید برید. خواه با تحریم و فشار اقتصادی مستقیم و غیرمستقیم، خواه با هزینه سازی برای کشورهایی که با اسراییل همچنان عادی مراوده دارند. افکار عمومی جهان و بی تابی ملتهای مسلمان، میتواند موج خروشانی باشد که سیلش بر پیکره ی نخراشیده ی اسراییل زخم های کاری بزند. عزم میخواهد. عزمی که جمهوری اسلامی ایران باید پرچمدار و محقق کننده اش می بوده اما هنوز انچه که باید را رقم نزده و دستگاه دیپلماسی‌اش بسیار عقب‌تر از ان نقطه ایستاده است.
باید جهان را بر سر راه حل حقیقی داستان فلسطین مجتمع کرد؛ برای راه حل دولت فلسطینی و حق تعیین سرنوشت به دست خود فلسطینی ها. باید برایش جدی گام برداشت. ملت‌ها را همراه کرد. دولت‌ها را همراه کرد و افکار عمومی را اقناع کرد.
باید داستان انسان فلسطینی را روایت کرد. بی لکنت، بی پرده، با تمام گذشته‌اش، با تمام حال و مظلومیتش، با دیدن فاعلیتش، با دیدن حماسه هر کودک و هر زن و هر مردش. هر خبرنگار و هر پرستار و هر نانوا و هر معلم و هر ماهیگیرش. باید از فرد به فردشان گفت و اسمشان را زنده نگه داشت که شهدای این روزهای غزه فقط رقم روی شمارنده و عکس اخبار نیستند.
باید گفت و گفت و گفت و نگذاشت درد فلسطین یک لحظه کمرنگ یا فراموش یا عادی شود. اسراییل انقدر دیوانه وار خواهد کشت و انقدردیوانه وار بمباران خواهد کرد که جنایاتش عادی شود. کاری که در این هفتاد و پنج سال کرده و ما دانشجویان بسیجی دانشگاه تهران در سالروز شهادت ازادمردانی که با خون خود، خط مبارزه با استکبار را بر تن دیوارهای این دانشگاه ماندگار کردند و در شصتمین روز از آغاز نبرد طوفان الاقصی، اینجا ایستاده ایم تا تکرار فریاد رسای فلسطین آزاد، از بهر تا نحر باشیم. تا با تکرار انکه 16 آذر متعلق به دانشجوی ضدآمریکایی و ضداستکباری ست و با یادآوری آنکه دانشجو موذن و روح آزاده و وجدان بیدار جامعه است، همه را، استاد و دانشجو را، سیاستمدار و بازاری را، معلم و هنرمند را به گفتن از فلسطین و برای فلسطین دعوت کنیم. به جنگیدن در حد توان برای نجات آرمان انسانیت از چنگال آپارتاید، به تحریم اسراییل، به روایت غزه. ما اینجاییم که مطالبه مان از حاکمیت برای حمایت همه جانبه و جانانه از فلسطین را بلند و رسا بگوییم. برای فلسطین کاری کنید. برای رسیدن کمک و دارو و امکانات به ان. برای نجات مجروحین و بیمارانش. برای بستن شریان‌های اسراییل کاری کنید. بر علیه متحدان اسراییل از افراد تا حکومتها تا شرکتها، کاری کنید. بیشتر از نشست و بیانیه و موضع گیری. برای رزمندگان فلسطینی در غزه و کرانه ی باختری کاری کنید. برای روایت درست ماجرای غزه کاری کنید. برای فلسطین، برای عاشورای امروز، هرچقدر کار کنید کم است و باز هم باید کاری کنید. تا روزی که تمام فلسطین آزاد شود دست از تکاپو برندارید و برای فلسطین کاری کنید.
والاسلام و علیکم والرحمه الله و برکاته
@basijut_ir
