حضرت امام سجاد (ع) میفرمایند: عَلَاماتُ المُؤمِن خَمسٌ: الوَرَعُ فِی الخَلوَةِ، والصَّدَقَةُ فِی القِلَّةِ، والصَّبرُ عِندَ المُصِیبَةِ،‌ والحِلمُ عِندَ الغَضَبِ، والصِّدقُ عِندَ الخَوفِ انسان مومن پنج نشانه دارد: پرهیز از گناه در خلوت، صدقه دادن در هنگام تنگدستی،‌ شکیبایی در وقت مصیبت، بردباری در حال خشم و راستگویی به هنگام ترس #الخصال‌ج۱ص۲۶۹ عابس بن ابى شبیب شاکرى همْدانى آتش جنگ در روز عاشورا شعله ور گردید و زمانی که اکثر یاران امام حسین(علیه السلام) به شهادت رسیده و تعداد کمی باقی مانده بودند، عابس رو به غلام خود شوذب کرد و گفت: «می خواهی چه کنی؟» شوذب گفت: «در کنار تو از فرزند رسول خدا(صلی الله علیه و آله) دفاع می‌کنم.» عابس گفت: «غیر از این از تو انتظار نمی‌رفت... اگر امروز از تو عزیزتر کسی را داشتم، او را پیش از خود به میدان می‌فرستادم که امروز آخرین فرصت عمل است و فردا روز حساب است و عمل به کار نیاید.» عابس پس از شهادت غلامش - شوذب- نزد امام حسین(علیه السلام) آمد و خطاب به امام(علیه السلام) فرمود: «یا ابا عبدالله(علیه السلام)! به خدا سوگند روی زمین چه دور و چه نزدیک کسی نزد من عزیزتر و محبوبتر از شما نیست، اگر قدرت داشتم که ظلم را از شما به چیزی که عزیزتر از جان و خونم باشد دور کنم حتماً چنین می‌کردم.» سپس گفت: «السّلام علیک با ابا عبدالله(علیه السلام) اشهد انّی علی هداک و هدی ابیک؛ سلام بر تو‌ای ابا عبدالله(علیه السلام)، من گواهی می‌دهم که بر راه شما و پدر شما استوارم و به راه راست هدایت می‌یابم»، پس از کسب اجازه از امام(علیه السلام) راهی میدان جنگ گردید. ربیع بن تمیم همدانی-که یکی از حاضرین در صحنه کربلا و از اعوان و انصار عمربن سعد بود- می‌گوید: «چون دیدم عابس به سوی میدان می‌آید او را شناختم؛ من نبرد او را در جنگها دیده بودم و می‌دانستم که او از شجاع‌ترین مردم است؛ پس به سپاه عمربن سعد گفتم: «این شخص شیر شیران است، این فرزند شبیب است، مبادا کسی به جنگ او برود؛» پس عابس مکرر فریاد می‌زد و مبارز می‌طلبید و کسی جرأت نمی‌کرد به میدان او برود. هنگامی که عابس دید هیچ فردی برای مبارزه با وی جلو نمی‌آید، زره از تن به در کرد و کلاه خود از سر برداشت، و به سپاه کوفه حمله کرده و آرایش سپاه ابن سعد را بهم ریخت. به فرمان عمربن سعد او را سنگباران کردند. ربیع بن تمیم می‌گوید: “به خدا سوگند او را دیدم که بیش از دویست نفر را تار و مار کرد؛ سرانجام با محاصره او را به شهادت رسانده و سر از بدنش جدا ساختند. و من شاهد بودم که سر عابس بن شبیب در دست مردانی دست به دست می‌شد و هر یک از آنان با هم منازعه می‌کردند تا کشتن او را به خود منسوب کنند. تا این که عمربن سعد گفت: «با هم ستیز نکنید، سوگند به خدا یک نفر نمی‌توانست این مرد را کشته باشد.» پیکر بی‌سر عابس را امام حسین(علیه السلام ابصار العین، به خیمه مخصوص شهدا منتقل کرد؛ که بعد از واقعه عاشورا توسط قبیله بنی اسد به خاک سپرده شد). عابس نیز از جمله اصحاب و یارانی است که نام او در زیارت رجبیه امام حسین(علیه السلام) و زیارت ناحیه مقدسه مورد خطاب امام(علیه السلام) قرار گرفته است او در این زیارات این گونه مورد سلام و تحیت امام(علیه السلام) قرار گرفته است: «السّلام علی عابس بن شبیب الشّاکری؛ سلام بر عابس پسر شبیب شاکری.»

حضرت امام سجاد (ع) میفرمایند: عَلَاماتُ المُؤمِن خَمسٌ: الوَرَعُ فِی الخَلوَةِ، والصَّدَقَةُ فِی القِلَّةِ، والصَّبرُ عِندَ المُصِیبَةِ،‌ والحِلمُ عِندَ الغَضَبِ، والصِّدقُ عِندَ الخَوفِ انسان مومن پنج نشانه دارد: پرهیز از گناه در خلوت، صدقه دادن در هنگام تنگدستی،‌ شکیبایی در وقت مصیبت، بردباری در حال خشم و راستگویی به هنگام ترس #الخصال‌ج۱ص۲۶۹ عابس بن ابى شبیب شاکرى همْدانى آتش جنگ در روز عاشورا شعله ور گردید و زمانی که اکثر یاران امام حسین(علیه السلام) به شهادت رسیده و تعداد کمی باقی مانده بودند، عابس رو به غلام خود شوذب کرد و گفت: «می خواهی چه کنی؟» شوذب گفت: «در کنار تو از فرزند رسول خدا(صلی الله علیه و آله) دفاع می‌کنم.» عابس گفت: «غیر از این از تو انتظار نمی‌رفت... اگر امروز از تو عزیزتر کسی را داشتم، او را پیش از خود به میدان می‌فرستادم که امروز آخرین فرصت عمل است و فردا روز حساب است و عمل به کار نیاید.» عابس پس از شهادت غلامش - شوذب- نزد امام حسین(علیه السلام) آمد و خطاب به امام(علیه السلام) فرمود: «یا ابا عبدالله(علیه السلام)! به خدا سوگند روی زمین چه دور و چه نزدیک کسی نزد من عزیزتر و محبوبتر از شما نیست، اگر قدرت داشتم که ظلم را از شما به چیزی که عزیزتر از جان و خونم باشد دور کنم حتماً چنین می‌کردم.» سپس گفت: «السّلام علیک با ابا عبدالله(علیه السلام) اشهد انّی علی هداک و هدی ابیک؛ سلام بر تو‌ای ابا عبدالله(علیه السلام)، من گواهی می‌دهم که بر راه شما و پدر شما استوارم و به راه راست هدایت می‌یابم»، پس از کسب اجازه از امام(علیه السلام) راهی میدان جنگ گردید. ربیع بن تمیم همدانی-که یکی از حاضرین در صحنه کربلا و از اعوان و انصار عمربن سعد بود- می‌گوید: «چون دیدم عابس به سوی میدان می‌آید او را شناختم؛ من نبرد او را در جنگها دیده بودم و می‌دانستم که او از شجاع‌ترین مردم است؛ پس به سپاه عمربن سعد گفتم: «این شخص شیر شیران است، این فرزند شبیب است، مبادا کسی به جنگ او برود؛» پس عابس مکرر فریاد می‌زد و مبارز می‌طلبید و کسی جرأت نمی‌کرد به میدان او برود. هنگامی که عابس دید هیچ فردی برای مبارزه با وی جلو نمی‌آید، زره از تن به در کرد و کلاه خود از سر برداشت، و به سپاه کوفه حمله کرده و آرایش سپاه ابن سعد را بهم ریخت. به فرمان عمربن سعد او را سنگباران کردند. ربیع بن تمیم می‌گوید: “به خدا سوگند او را دیدم که بیش از دویست نفر را تار و مار کرد؛ سرانجام با محاصره او را به شهادت رسانده و سر از بدنش جدا ساختند. و من شاهد بودم که سر عابس بن شبیب در دست مردانی دست به دست می‌شد و هر یک از آنان با هم منازعه می‌کردند تا کشتن او را به خود منسوب کنند. تا این که عمربن سعد گفت: «با هم ستیز نکنید، سوگند به خدا یک نفر نمی‌توانست این مرد را کشته باشد.» پیکر بی‌سر عابس را امام حسین(علیه السلام ابصار العین، به خیمه مخصوص شهدا منتقل کرد؛ که بعد از واقعه عاشورا توسط قبیله بنی اسد به خاک سپرده شد). عابس نیز از جمله اصحاب و یارانی است که نام او در زیارت رجبیه امام حسین(علیه السلام) و زیارت ناحیه مقدسه مورد خطاب امام(علیه السلام) قرار گرفته است او در این زیارات این گونه مورد سلام و تحیت امام(علیه السلام) قرار گرفته است: «السّلام علی عابس بن شبیب الشّاکری؛ سلام بر عابس پسر شبیب شاکری. ✅خداوند سبحان چه هدفی از خلقت داشت؟ 1-هدف فاعل:که درباره خداوند صدق نمیکند چون هدف داشتن برای این است که یعنی چیزی دارا نیست که با این کار مثل درس خواندن و پول در آوردن....جبران کند یعنی چیزی را ندارد و دوست دارد داشته باشد و این یعنی نقص که خداوند مبرا از نقص است یعنی خداوند کمالی را فاقد نیست که با انجام آن فعل واجد بشود 2-هدف فعل:یعنی این فعلی که انجام شده غایتی دارد لغو نیست و این عیب نیست و به هدف فاعل بر نمیگردد آیاتی که نفی میکند هدف خلقت لاعب ولغو نیست و همچنین آیاتی که میگوید هدف خلقت انسان لغو نیست؟ 💢سوره الدخان آیه 38 وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﻭ ﻣﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻱ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ 💢 💢سوره المؤمنون آیه 115 أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﺁﻳﺎ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﻋﺒﺚ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ، ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻣﺎ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻳﺪ ؟💢 @darshainabazqoran ✅خداوند در قرآن میفرماید جهنمیان دو #اماته دارند دوتا #احیاء 🔻( جهنمیان داخل جهنم میگویند)👇 🌺 سوره غافر آیه ۱۱: قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى‏ خُرُوجٍ مِنْ سَبيلٍ {میگويند: پروردگارا! دوبار ما را ميراندى و دوبار زنده كردى، اكنون به گناهانمان معترفيم، پس آيا راهى براى بيرون آمدن [

از دوزخ‏] هست؟} 🔻(ولی بهشتیان داخل بهشت میگویند)👇 🌺سوره الدخان آیه ۵۶: لا يَذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى‏ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ { در آنجا مرگ را نمیچشند، مرگ آنان همان مرگى بود كه در دنيا چشيدند، و خدا آنان را از عذاب دوزخ مصون میدارد.} 💯 ما دو بار میمیریم سه بار زنده میشیم اول داخل دنیا که زنده ایم بعد میمیریم بعد داخل قبرزنده میشیم بعد میمیریم و روز حشر زنده میشیم 🔥جنهنمیان دو بار میمیرند سه بار زنده میشوند‼️ 💐 ولی بهشتیان دو بار زنده میشوند ویک بار میمیرند با توجه به آیات بالا و به لطف خداوند بعد آز مرگ اول مستقیم وارد بهشت میشوند ♨️⚠️💯این از آیاتی است که اختلافی است همه آیات نیاز به امام معصوم است علی الخصوص چنین آیاتی ✅علی الظاهر مرگ اول با مرگ های بعد فرق میکند چون همه انسان ها میمیرند بعد محشور میشوند ولی بهشتیان میگوند ما فقط مرگ اول را چیشیدیم 🍃🌺 لا يَذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى‏ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ @darshainabazqoran ✅آیاتی که دلالت میکند بر خلود و همیشگی انسان در بهشت یا جهنم👇👇 ۱-💢" أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ" 💢 ✅جمله عجيبى است، هر قدر انسان بيشتر در آن فرو میرود و تدبر میكند دامنه معنايش وسيع‏تر میشود، با اينكه جمله‏ اى است لطيف و رقيق و بيانى است ساده و اولين چيزى كه از معناى آن به ذهن میرسد اين است كه خوف و حزن از مؤمنين برداشته میشود و اين را هم میدانيم كه خوف تنها در امرى فرض دارد كه اولا ممكن باشد، و ثانيا احتمال آمدنش به سوى ما معقول باشد و ثالثا اگر بيايد مقدارى از سعادت ما را از بين میبرد، سعادتى كه ما توقع داریم. پس بر طرف شدن مطلق خوف از انسان تنها وقتى فرض دارد كه هيچ يك از آنچه داريم در معرض زوال قرار نگيرد، و همچنين برطرف شدن مطلق حزن از انسان وقتى فرض دارد كه آنچه نعمت كه انسان بتواند از آن متنعم شود و لذت ببرد دارا باشد، و خداى تعالى به او افاضه كرده باشد، و نيز آنچه كه دارد در معرض زوال قرار نگيرد، و اين همان خلود سعادت براى انسان و خلود انسان‏ در آن سعادت است‏. 🌿☘ترجمه تفسير الميزان، ج‏4، ص: 96 تمام این دکتر ها بیمارستانها برای بقاء انسان است و اگر هر چه به انسان بدهند ولی به او بگویند تا یک زمان خاصی قرار ازش استفاده کنی استرس از بین نمی رود.👏👏 ۲-النحل:💢مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ....💢 3-المائدة 37:💢 يُريدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجينَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيم‏💢 مقیم بودن جهنمیان در جهنم 4-التوبة21 : 💢يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فيها نَعيمٌ مُقيم‏💢 مقیم بودن مومنان در بهشت 5-النساء : 57 : 💢وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً لَهُمْ فيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَليلا💢 کلمه ابد و خلود کنار هم آمده است 6-المؤمنون آیه 115💢 أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُون‏ 💢 لازمه اینکه عبث نباشد این است انسان ادامه داشته باشیم. 7-هودآیه 108:💢 وَ أَمَّا الَّذينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خالِدينَ فيها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّكَ عَطاءً غَيْرَ مَجْذُوذ💢 👈 غیر مجذوذ: یعنی عطايى قطع ناشدنى و بی پايان است. @darshainabazqoran 💯چکار بکنیم که شامل رحمت خاص خداوند بشویم🤔👇👇👇 ✅آل‏ عمران : 132 وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۱)اطاعت از خدا و رسولش ✅الأنعام : 155 وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۲)اطاعت از کتابش(قرآن) ✅الأعراف : 63 أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۳)ایمان به ربوبیت و رسالت پیامبر ✅الأعراف : 204 وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۴)هنگامی که قرآن خوانده میشود سکوت کامل حتی الله الله یا احسنت هم نگوید(چه رسد به اینکه حرف بزند مطلق بودن انصتوا این را میفرماید ) ✅النور : 56 وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۵)اقامه نماز(منظور خواندن نماز نیست برپایی نماز) ✅النمل : 46 قالَ يا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۶)طلب مغفرت ✅يس : 45 وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَيْنَ أَيْديكُمْ وَ ما خَلْفَكُ

مْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‏ 🔶۷)به هشدارهای خدا توجه کردن ✅الحجرات : 10 إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون‏

☘☘☘☘☘ 📛 هفت نفر اول #جهنم را بشناسید... شیخ صدوق در کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» درباره کیفر #قابیل فرزند خطارکار حضرت آدم(ع) و دو نفر از بنی اسرائیل و دو تن از امت اسلام با توجه به روایات رسیده این چنین نقل می کند: - راوى می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: 🔵در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت‌تر است: فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد، دو نفر از بنى اسرائیل که قوم خود را یهودى و مسیحى کردند، فرعون که گفت: من بالاترین خداى شما هستم و دو نفر از این امت که یکى از آن‌ها بدتر از دیگران است و در تابوتى شیشه‌اى در زیر جهنم در دریاهایى از آتش قرار دارد.  ✅راوى از امام باقر(ع) پرسید: اولین کسى که وارد جهنم می شود کیست؟، فرمودند: ابلیس و دو نفر دیگر که در سمت راست و چپ او هستند.  - اسحاق بن عمار صیرفى مى‌گوید: به امام کاظم(ع) عرض کردم: درباره آن دو نفر چیزى بگویید و من درباره آن دو مطالب زیادى از پدرتان شنیده‌ام، فرمودند: اى اسحاق! اولى همانند آن گوساله و دومى همانند سامرى است. 🌺عرض کردم: بیشتر بفرمایید. فرمودند: به خدا سوگند آن‌ها عده‌اى را مسیحى، یهودى و مجوسى کردند، خداوند کار آن‌ها را نبخشد. عرض کردم: بیشتر بفرمایید. فرمودند: سه نفر هستند که خداوند به آن‌ها نظر رحمت نمى‌افکند، آن‌ها را پاک نمی کند و عذاب دردناکى براى آنها مهیاست. عرض کردم: فدایت گردم، اینان کیستند؟ 🔴فرمودند: کسى که از جانب غیر خدا ادعاى امامت کند یا امام از طرف خدا را بدنام کند و یا گمان کند آن دو نفر بهره‌اى از اسلام داشته‌اند. عرض کردم: بیشتر بفرمایید. فرمودند: اى اسحاق! برایم فرقى ندارد که آیه محکمى از قرآن را محو کنم، پیامبرى حضرت محمد(ص) را انکار کنم، گمان کنم در آسمان خدایى نیست یا در امامت بر حضرت على(ع) پیشى بگیریم (یعنى گناه این کارها با گناه انکار امامت امیرالمؤمنین(ع) و ادعاى امامت خودم برابر است). عرض کردم: فدایت شوم، بیشتر بفرمایید. ✅فرمودند: ای اسحاق! همانا در جهنم دره‌اى به نام «سقر» است، از زمانى که خداوند آن را آفریده، نفس نکشیده است، اگر خداوند به اندازه سر سوزنى به او اجازه تنفس بدهد، بدون شک همه زمینیان را آتش مى‌زند و همانا جهنمی‌ها از گرما، بدبویى، کثیفى و عذاب‌هایى که خداوند براى اهل این دره آماده کرده، گریزانند و همانا بدون شک در این دره کوهى است که همه کسانى که در این دره هستند از گرما، بدبویى، کثیفى و عذاب‌هایى که خداوند براى ساکنان این کوه مهیا کرده است، گریزان هستند.   و همانا بدون شک در این چاه افعى‌ای است که همه اهل این چاه از پلیدى، بدبویى، کثیفى و سم‌هایى که خداوند عزوجل در نیش آن براى اهلش مهیا کرده، گریزان هستند و همانا و بدون تردید در شکم این افعى هفت صندوق است که پنج نفر از امت‌هاى گذشته و دو نفر از این امت در آن هستند. عرض کردم: فدایت شوم این پنج نفر و دو نفر کیستند؟ 🔵فرمودند: آن پنج نفر عبارتنداز: قابیل که هابیل را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) درباره وجود خدا بحث کرد و منکر خدا شد و گفت: من زنده می کنم و می میرانم، #فرعون که گفت: من بالاترین خداى شما هستم، یهودا که گروهى را یهودى کرد و بولس که عده‌اى را مسیحى کرد و دو تن بیابانى از این امت. •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• ...................................................... #شرح_حکمت ۱۲۵ 📌قسمت دوم ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨والتَّسْلِيم هُو الْيَقِين ✨ 💠 «تسليم همان يقين است» 🔴 يقين چيست؟ و راه هاي رسيدن به يقين كدام است؟ ✍️امام رضا(ع) مي فرمايد: ايمان يك درجه بالاتر از اسلام و تقوا يك درجه بالاتر از ايمان و يقين يك درجه بالاتر از تقوا است و ميان بندگان چيزي كم تر از يقين تقسيم نشده است 🔸قرآن مجيد راه رسيدن به يقين را عبادت مي داند: واعبد ربّك حتي يأتيك اليقين؛ پروردگارت را عبادت كن تا به يقين برسي. بدون عبادت ممكن نيست كسي به يقين نائل آيد. منظور از عبادت، حركات و سكنات ظاهري نيست بلكه حقيقت عبادت و بندگي خدا است كه در آن صورت غير خدا در انسان جاي ندارد. 🔹از اين رو از رسول خدا(ص) نقل است كه : ⚜️اگر نبود شياطيني كه اطراف دل هاي بني آدم را احاطه كرده اند، آن ها حقايق ملكوت آسمان ها و زمين را مشاهده مي نمودند؛ ✔️ يعني گناه و رذايل اخلاقي مانع رسيدن به مقامات معنوي، از جمله يقين مي شود....................................................................................................... #فلسفه_نماز ◀️چرا هفده رکعت #نماز میخونیم؟ ‌‎روایت داریم #بهشت هشت تا در داره.. ‌‎روایت داریم جهنم هفت تا در داره.. ‌‎روایت داریم روز و روشنی نمادی از بهشت است... ‌‎شب و تاریکی نمادی از #جهنم است... ‌‎☝️هشت رکعت نماز رو در روشنی روز میخونیم ‌

‎که هشت درِ بهشت رو به روی خودمون باز کنیم. ‌‎☝️هفت رکعت نماز در تاریکی #شب میخونیم ‌‎که هفت درِ جهنم رو به روی خودت ببندی. ‌‎پیامبر ص فرمودند: ‌‎در #قیامت از زوال آفتاب تا تاریکی شب زمانی است که جهنمیان رو به جهنم وارد میکنند ‌‎و کسی که در این زمان نماز بخواند، خدا آتش جهنم را بر او حرام می کند. ‌‎پیامبر ص فرمودند: ‌‎کسی که قدم برای خواندن نماز عشا بردارد، ‌‎#خدا آتش جهنم را بر او حرام میکند. ‌‎خٌب تا اینجا در بهشت برامون باز شد ‌‎در جهنم هم بسته شد. ‌‎پس نماز صبح چیه؟ ‌‎دوستان عزیز ‌‎هر چی تو شب، به دل تاریکی نزدیک تر میشیم ‌‎هوا سردتر و تاریک تر میشه ‌‎و این روند تا #اذان صبح ادامه داره. ‌‎بعد اذان هوا گرم تر و روشن تر میشه ‌‎اذان صبح مرز بین #تاریکی و #روشنایی هست ‌‎یعنی نه شَبه و نه روزِ. ‌‎دو رکعت نماز میخونیم ‌‎یه رکعت برای وداع با تاریکی، جهنم، و ظلمت ‌‎گناه و ازش گذر میکنی و میگی که نمیخواهیش ‌‎یک رکعت هم برای خیر مقدم به روشنی، بهشت و خوبی... ‌‎امام حسن (ع) فرمودند: ‌‎هرکس نماز صبح بخواند ‌‎نمازش بین او و آتش دوزخ دیواری ایجاد میکند... ‌‎◀️نماز صبح یک دیواره، ‌‎یک رکعت پشت دیوار، جهنم، بدی و زشتی ‌‎یک رکعت اینور دیوار، بهشت، خوبی و زیبایی ‌‎نماز صبح وداع کردن با جهنم و خیرمقدم گفتن به #بهشت هستش ‌‎نماز صبح یعنی بدی هارو نمیخوام... ‌‎خوبی هارو میخوام •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈•

10- امام صادق علیه السلام : أَثَافِيُّ الْإِسْلَامِ ثَلَاثَةٌ الصَّلَاةُ وَ الزَّكَاةُ وَ الْوَلَايَةُ لَا تَصِحُّ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلَّا بِصَاحِبَتَيْهَا. سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود. کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 18 ، ح 4

ارسال شده از سروش+: زندگی نامه حضرت معصومه نام شريف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترين لقب آن حضرت،«معصومه» است. پدر بزرگوارش امام هفتم شيعيان حضرت موسى بن جعفر (ع) و مادر مكرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است . آن بانو مادر امام هشتم نيز هست . لذا حضرت معصومه (س) با حضرت رضا (ع) از يك مادر هستند. احتمالاً ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدينه منوره واقع شده است. ديرى نپاييد كه در همان سنين كودكى مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت  در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهديد مأمون عباسى سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين كه كسى از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند. يك سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر و اداي رسالت زينبي و پيام ولايت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. اين جا بود كه آن حضرت نيز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب(س) پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبيت (ع) را با حكومت حيله گر بنى عباس اظهار مى كرد. بدين جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسيد عده اى از مخالفان اهلبيت كه از پشتيبانى مأموران حكومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريباً همه مردان كاروان به شهادت رسيدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نيز مسموم كردند. به هر حال ، يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم و يا بر اثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بيمار شدند و چون ديگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسيد: از اين شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم كه مى فرمود: شهر قم مركز شيعيان ما است. بزرگان شهر قم وقتى از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى كه «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى كشيد و عده فراوانى از مردم پياده و سواره گرداگرد كجاوه حضرت در حركت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربيع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى كه امروز «ميدان مير» ناميده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار ميزبانى حضرت نصيب او شد. آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در اين شهر زندگى كرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستيه به نام «بيت النور» هم اكنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است.  سرانجام در روز دهم ربيع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پيش از آن كه ديدگان مباركش به ديدار برادر روشن شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را به سوى محل فعلى كه در آن روز بيرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشييع نمودند. همين كه قبر مهيا شد دراين كه چه كسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديك آمدند و پس از خواندن نماز يكى از آن دو وارد قبر شد و ديگرى جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد. آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن كه با كسى سخن بگويند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.  بنا به گفته بعضي از علما به نظر مى رسد كه آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا كه معمولاً مراسم دفن بزرگان دين با حضور اوليا الهي انجام شده است.  پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سايبانى از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين كه حضرت زينب فرزند امام جواد(ع) به سال ٢٥٦ هجرى قمرى اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا كرد و بدين سان تربت پاك آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبيت (ع). و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت وامامت شد .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله  مَن كَظَمَ غَيظا مَلَأ اللّه ُ جَوفَهُ إيمانا .; پيامبر خدا صلى الله عليه و آله  هر كه خشمى را فرو خورد، خداوند درون او را از ايمان پُر كند.; بحار الأنوار : 69/382/44.

🔰 چرا به حضرت معصومه(سلام الله علیها) کریمه اهل بیت می گویند؟ ✍️ پاسخ: ✅ در کتاب «فروغی از کوثر» ذیل عنوان «کریمه اهل بیت» آمده است که اولیای الهی منشأ کرامات و عنایاتی بوده‌اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آنهاست، از دیرزمان، آستان قدس فاطمی منشأ هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است... (۱) اما به نظر می‌رسد، شهرت این لقب برای حضرت معصومه(س) به واسطه رویای صادقه‌ای است که از مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی(ره) نقل شده است. داستان به این صورت است که مرحوم سیدمحمود مرعشی نجفی متوفای ۱۳۲۸ هجری قمری بسیار علاقه‌مند بود که به هر طریقی شده، محل قبر شریف حضرت صدیقه طاهر(س) را به دست آورد، برای این مقصود، ختم مجربی انتخاب کرده، چهل شب به آن مداومت کرد تا شاید خداوند به طریقی او را از محل قبر شریف حضرت زهرا(س) آگاه فرماید، شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان استراحت کرد. در عالم رویا به محضر مقدس حضرت باقر(ع) یا حضرت صادق(ع) مشرف شد. (۲) امام(ع) به ایشان فرمود: «علیک بکریمهًْ اهل‌البیت»؛ به دامن کریمه اهل بیت چنگ بزن، ایشان به تصور اینکه منظور امام(ع) از «کریمه اهل بیت» حضرت زهرا(س) است، عرضه داشت: بلی قربانت گردم، من نیز این ختم را برای همین گرفتم که محل قبر شریف آن حضرت را به صورت دقیق‌تر بدانم و به زیارتش مشرف شوم. امام(ع) فرمودند. منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است، مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست تصمیم گرفت که رخت سفر ببندد و به قصد زیارت حضرت معصومه(س) رهسپار ایران شود.(۳) _________ پی نوشتها: ۱- محمدبیگی، الیاس، فروغی از کوثر، قم، انتشارات زائر، چاپ دوم، ۱۳۷۹، ص ۴۳. ۲و ۳- مولف می‌نویسد: این تردید از مرعشی نجفی است مراجعه شود به مهدی‌پور، علی‌اکبر، کریمه اهل بیت، قم، نشر حاذق، چاپ اول، ۱۳۷۴، ص۴۳. 🌎

15-پيامبر صلى الله عليه و آله: مَنْ قالَ: اِنّى خَيْرُ النّاسِ فَهُوَ مِنْ شَرِّ النّاسِ وَ مَنْ قالَ: اِنّى فِى الْجَنَّةِ فَهُوَ فِى النّارِ؛ هر كس بگويد: من از همه مردم بهترم، او بدترين مردم است و هر كس بگويد: من بهشتى هستم، او جهنمى است. (النوادر للراوندى، ص 107)